سکوت‌ها و تردید‌های انتخاباتی اصول‌گرایان
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : شنبه, 05 تیر 1395 11:53
دبیرکل باسابقه‌ترین حزب اصول‌گرای کشور معتقد است که در انتخابات سال آینده، اصول‌گرایان کاندیدای خودشان را خواهند داشت؛ کاندیدای آنها گویا قرار نیست آن‌طور که بعضی از اصول‌گرایان گفته بودند، حسن روحانی باشد.
محمد نبی حبیبی وقتی که درباره این مسئله مورد پرسش قرار می‌گیرد، می‌گوید اگر منظورتان صحبت آقای مصباحی‌مقدم باشد، بهتر است از خودشان بپرسید. این صحبت‌های حبیبی اگرچه به طور مستقیم در رد روحانی به عنوان گزینه اصول‌گرایان در انتخابات سال 96 نیست اما تلویحا نشان‌دهنده آن است که آنها به دنبال گزینه خودشان هستند.
دبیرکل مؤتلفه تأکید کرده است: «مؤتلفه و پایداری و دیگران قاعدتا باید خودشان نامزد داشته باشند. اگر بنا بر ائتلاف بود، نامزدها را در بحث‌های ائتلافی مطرح می‌کنند اما اگر ائتلافی صورت نگرفت طبیعتا هر تشکلی خودش نامزد خواهد داشت.» نبی حبیبی با اشاره به احتمال ائتلاف‌نکردن اصول‌گرایان گفته است: «طبیعتا اگر اصول‌گرایان متفرق به میدان بیایند احتمال شکست بالا خواهد بود ولی من احتمال ائتلاف اصول‌گرایان را قوی می‌دانم.» او در حالی از ائتلاف اصول‌گرایی می‌گوید که آنها دو تجربه شکست‌خورده در سال‌های 92 و 94 را پشت سر گذاشتند آن هم به دلیل رویکردی که برخی از جریان‌های اصول‌گرا در همراهی با تندروها در پیش گرفتند.
دست بر قضا یکی از همان گروه‌ها، حزب متبوع حبیبی بود که در یک سال باقی‌مانده به انتخابات هفتم اسفند، راه خودش را در پیش گرفت و بیشترین نشست‌ها را با تندروهایی داشت که عامل اصلی انشقاق اصول‌گرایی بودند. مؤتلفه در طول ماه‌های منتهی به اسفند 94 و انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی، تصمیمش را گرفت تا خط خود را از نیروهای میانه‌روی اصول‌گرا جدا کند.
حزب مؤتلفه نشست‌های انتخاباتی‌اش را با جبهه پایداری و جمعیت ایثارگران و رهپویان تا جایی ادامه داد که از فهرست انتخاباتی‌شان چهره‌های تأثیرگذاری همچون علی لاریجانی بیرون بماند و کفه ترازوی کاندیداها به نفع تندروهای مجلس سابق سنگینی کند. از دل همین‌رویکرد بود که ژنرال‌های آنها در تهران، به‌طور کامل حذف شدند تا خشک‌و‌تر اصول‌گرایی در آتش همراهی با افراطی‌ها بسوزد. همراهی مؤتلفه با پایداری‌ها و ترجیح آن به دیگر گروه‌های اصول‌گرایی در حالی بود که حلقه پایداری با محوریت آیت‌الله مصباح یزدی، در دوره‌‌های قبلی انتخابات مجلس هم عامل جدایی در ائتلاف اصول‌گرایی شده بود. حالا نگاه‌ها به سمت انتخابات دوازدهمین دوره ریاست‌جمهوری است تا مشخص شود جناح اصول‌گرا این‌بار با چه ترکیبی خودش را به دروازه‌های پاستور می‌رساند. فقدان چهرهای که علاوه بر مقبولیت در میان جناح‌های اصول‌گرا، سبد رأی قابل توجهی را به همراه داشته باشد، از چالش‌های امروز اصول‌گرایان است.
محمود احمدی‌نژاد خیلی پیشتر راه خودش را از اصول‌گرایی جدا کرده بود. در واقع این اصول‌گرایان بودند که بعد از افشای خسارت‌های سوءمدیریت دولت‌های نهم و دهم، یک‌به‌یک از همراهی با احمدی‌نژاد اعلام برائت کردند. بنابراین اگرچه شعارهای پوپولیستی احمدی‌نژاد، می‌تواند سهمی از رأی انتخاباتی را برایش به ارمغان بیاورد اما رویکرد او بدون شک مانع آن می‌شود که اصول‌گرایان بار دیگر تخم‌مرغ‌های خود را در سبد پوشالی او بگذارند.
علی لاریجانی هم که این روزها موجه‌ترین چهره اصول‌گرایی برای حضور در عرصه‌های مدیریتی به شمار می‌رود، با حملات بخشی از اصول‌گرایان، عملا شانس خودش را برای جلب آرای عمومی از دست داد، به طوری که او در انتخابات مجلس دهم حتی نتوانست در شهر قم حائز اکثریت آراء شود و یک عضو جبهه پایداری گوی سبقت را از او ربود تا رئیس مجلس به عنوان نفر دوم شهر قم خودش را به بهارستان برساند.
اما حزب مؤتلفه هم که وزنه اصلی راست سنتی در ایران به شمار می‌رفت، در سال‌های بعد از اتفاقات سال 88 نشان داد که از خط بسیاری عقلایش فاصله می‌گیرد به طوری که وقتی مرحوم عسکر اولادی از مؤسسان اصلی مؤتلفه، سخنانی درباره آن اتفاقات مطرح کرد، عملا با حملات تند هم‌قطارانش مواجه شد.
حبیب‌الله عسکراولادی هم رسما اعلام کرد: «اگر اظهارات او برای حزب مؤتلفه اسلامی مشکل‌ساز شده، حاضر است از این حزب برود، اما اظهاراتش بر اساس یک وظیفه الهی مطرح شده و خواسته که قبل از مرگ به وظیفه‌اش عمل کند و ناگفته‌های باقی‌مانده را بگوید.»سرانجام عسکر اولادی از دنیا رفت تا یکی از پدران معنوی اصول‌گرایی دیگر در میانشان نباشد. درگذشت مهدوی‌کنی، دیگر پدر معنوی اردوگاه اصول‌گرایی را نیز از آنها گرفت تا حالا عنصر وحدت‌بخشی برای انتخابات نداشته باشند.
در این میان محمدرضا باهنر، دیگر چهرهای است که خیلی‌ها او را گزینه اصول‌گرایان برای انتخابات ریاست‌جمهوری می‌دانند با این حال باهنر خودش رسما اعلام کرد که بازنشسته است و چنین خیالی ندارد تا دوباره گمانه‌زنی‌ها به سمت مردی برود که چند بار از انتخابات طرفی برنبست. محمدباقر قالیباف که حالا سال آخر حضورش در شهرداری تهران را می‌گذراند، شاید همچنان حسرت هجرت از بهشت به پاستور را داشته باشد و بعید نیست که این بار هم شانس خود را برای رقابت با حسن روحانی بیازماید. با این حال اصول‌گرایان هنوز در تردید برای رونمایی از نامزد مورد علاقه خود، سکوت کرده‌اند و ترجیح می‌دهند با سنجش افکار عمومی و استفاده از برخی موج‌های خبری متأثر از عملکرد دولت یازدهم، راه خود را برای رسیدن به پاستور باز کنند.
اخبار سیاسی - وقایع اتفاقیه
