حرارت سنج حقوق بشر غربی ها با چه فرمولی کار می کند؟
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : یکشنبه, 10 بهمن 1389 10:35
سید ضیاء الدین احتشام - سال گذشته و در جریان حوادث بعد از انتخابات ، هنگامی که خیابان های تهران شاهد صحنه های زد و خوردهای بعضاً خونین بود ، دولت های غربی (ابتدا اروپا و سپس آمریکا) در دفاع از مردم ایران سر از پا نمی شناختند! و از این که حقوق بشر در ایران نقض می شود غمگین و خشمگین بودند!
اینک اما در حالی که تا این لحظه 100 نفر در مصر کشته شده و هزارن تن دیگر مجروح و زخمی اند ، غربی ها یا سکوت کرده اند و یا حداکثر به اظهار نظرهای پاستوریزه ای مانند دعوت طرفین به خویشتن داری و لزوم اجتناب از خشونت بسنده می کنند.
جالب این جاست که هر چقدر مردم مصر در قیام خود پیش می روند و دولت مبارک تضعیف می شود ، غرب بیشتر به یاد حقوق بشر مصری ها می افتد! (درست مانند زمان شاه که تا وقتی حاکم بود ، غرب هواداریش را می کرد و پس از ساقط شدن ، حتی به عنوان یک بیمار نیازمند معالجه هم قبولش نکردند!)
اگر کشته شدگان حوادث ایران ، "بشر" هایی بود که "حقوق" داشتند -که چنین است - آیا از دیدگاه غربی ها کشته شدگان مصری "بشر" های دارای "حقوق" نیستند؟
آیا قواعد حقوق بشر ، شامل کشورهایی که "دوستان" حکومت می کنند نمی شود؟
آیا چون حسنی مبارک ، اطاعت پذیری مطلق در برابر غرب دارد و حافظ منافع اسراییل در جهان عرب است ، حق دارد با مردم هر گونه رفتاری داشته باشد و طی کمتر از یک هفته صد نفر را راهی گورستان کند؟
غرب ، در ماجرای تونس هم ، تا روز آخری که بن علی فرار کرد ، کاملا سکوت کرده بود و از بین تمام شبکه های خبری مهم دنیا ، فقط الجزیره حوادث آن را پوشش می داد و در رسانه های آمریکایی و اروپایی ، از جوانی که به دلیل بدرفتاری پلیس خودسوزی کرد و روی تخت بیمارستان ، به طرز دردناکی جان داد ، هیچ سخنی نبود و نیز هیچ کدام از آنها ، از حقوق بشر نقض شده در تونس سخن نمی گفتند ؛ علت نیز کاملاً مشخص بود:"بن علی از خودمان است."
این رشته البته سر دراز دارد ؛ مگر نه این است که یکی از استبدادی ترین حکومت های جهان ، اکنون در عربستان سعودی بدون کوچکترین رنگ و بویی از دموکراسی برقرار است و آمریکای عاشق دموکراسی ، از گل نازک تر به سعودی ها نمی گویند؟
یا مگر صدام ، در هنگام جنگ 8 ساله با ایران ، بزرگ ترین ناقض حقوق مردم کشور خودش، به ویژه شیعیان و کردها نبود؟ چرا آن زمان "غرب بشر دوست" فقط لبخند ژوکوند تحویل صدام می داد و البته کشتی کشتی جنگ افزار؟!
در این که باید سطح حقوق بشر در کشور ما باید رو به صعود باشد تردیدی نیست و انتقاد از غرب هم به معنای بی اشکالی خودمان نیست ، اما ساده لوحانه است که بپذیریم حقوق بشر برای غرب یک اصل بنیادین و تغییر ناپذیر است.
البته در سطوح داخلی کشورهای غربی ، این اصل تا حد زیادی مورد توجه است اما نگاه آنها به حقوق بشر در جهان خارج ، فرعی است بر اصل منافع مادی و سیاسی خودشان