325ميليون دلار وام نگرفته‌ام

مجموعه: اخبار اقتصادی و بازرگانی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

در خصوص رانت و فساد راه آهن اترک برکت از سوی برخی رسانه‌ها منتشر شده است. براساس این اخبار رسانه‌ها خبر از نام فردی تحت عنوان الف – ر مي‌دهند؛ فردی که نماینده‌های مجلس نیز در خصوص وی و پروژه اش اظهار نظر کرده اند. پس از پیگیری‌ها شخص مورد نظر اعلام کرد نام کامل وی احمد رمضانی است و هرچه تا کنون علیه وی مطرح شده با واقعیت همخوانی ندارد و برای شفاف شدن اصل جریان پاسخی را در اختیار خبرگزاری کار ایران قرار مي‌دهد:
متن این پاسخ به شرح ذیل است؛
بسم ا... الرحمن الرحیم
جغدان طوطی خوار
بعد از سال‌ها به وطن باز آمده بودیم تا بر شاخسار طوبای وطن آشیان‌مان را از نو بسازیم و غبار جفا به باد فراموشی سپرده بودیم و با ذوق و اشک فرزندان‌مان را به وطن می‌خواندیم که به ناگاه شیون جغدان طوطی خوار که  دیر ما را ویرانه می‌خواهند، آرامش را ربود و هراس در دل افکند و زانوان به سستی گرایید و آسمان امید  تیره گون شد.  همسرم هنوز بار سفر نگشوده بود که  با اشک  و آه و نفرین دگر باره رخت به غربت کشید.

 به یکباره خبر در پی خبر آمد و روزنامه‌ها پر شد، نوری‌زاده به همراه دو رسانه دیگر بدمستی را آغاز کردند که فاسدی ۷۰۰ میلیون دلاری را آقای رحیم زارع کشف کرده است  و کلاهبرداری با ۲۲۰ میلیون دلار فرار کرد واتهاماتی کمرشکن از این دست.

  حتی زحمت یک استعلام
 از قوه‌قضاییه را به خود نداده‌اند
آقای رحیم زارع که نه من ایشان را و نه ایشان مرا مي‌شناسند با اتکا به اعتبار خود به عنوان سخنگوی کمیسیونی از نهاد مقدسی که عصاره فضائل ملت است، حتی زحمت یک استعلام از قوه‌قضاییه و بانک مرکزی و وزارت خارجه را به خود نداده و از یک تماس تلفنی و یک دعوت به حضور از ما عار داشته‌اند، طی مصاحبه‌ای، عینا فیلمنامه باجگیری یک نفر را که 20 سال پیش بازجوی من بوده و اکنون به شغل دلالی وشرخری روزگار می‌گذراند(و بنده طی نامه ای در تاریخ ۱۴/‌۱۲/۱۳۹۲وی را به شعبه رسیدگی کننده معرفی کرده بودم)، در خبرگزاری خانه ملت تکرار می‌کند و مرا به عنوان کلاهبردار و دزد و فراری و خائن معرفی مي‌کند. تحت بیرق بوقلمون رنگ مبارزه با فساد، ریختن آبروی خانواده‌ای مسلمان را که حرمت جان‌شان را دارد، مباح دانسته و در چشم برهم زدنی، کوره آبرو سوزی بر ستون‌های رسانه‌ها بر پا کرده و اندوخته حیثیتی سالیان رنج خانواده‌ای ایرانی مسلمان را هیزم تنور سیاسی خود كرد. هیمه کم‌جان و با ارزش آبروی ما را بر کنده سیاسی و  دیر سوز دولت‌های قبل افکند تا رقص شعله اش چشم خلق را خوش آید.

  حتی یک مدیر کل در دولت قبل را نمي‌شناختم
هر چند که بر بازرگان و صنعتگرو مدیر و متخصص چاره ای و حرجی نیست که با دولت وقت همسازی کند، لیکن این بنده با وجود بر دوش کشیدن بار پروژه ای در مقیاس جهانی، برای استمداد از بانک مرکزی آن هم فقط برای آزاد سازی پولی که از خارج وارد کرده بودیم، ساعت‌ها در خیابان میرداماد منتظر می‌ماندم تا بلکه با مدیر بخش حوالجات بانک حرف بزنم چه برسد به معاون و رئیس کل.

من حتی یک مدیر کل در دولت قبل را نمي‌شناختم چه برسد به رئیس جمهورمحترم. ممکن است بیان این جمله انتشار دفاع قانونی مرا در برخی رسانه‌ها محدود کند ولی آقای رئيس جمهور ترکمنستان همتای ایرانی خود را در اجلاس شانگهای از بلوکه شدن پول پیمانکار ایرانی در بانک مرکزی ایران مطلع مي‌کند و ایشان بلافاصله به بانک مرکزی دستور پیگیری مي‌دهد. این نشان مي‌دهد که من رابطه‌ای با دولت قبل نداشتم وگرنه مشکل را مستقیم به رئيس جمهور می‌گفتم و به کارفرمای خارجی متوسل نمی‌شدم.

  من حتی یک دلار و ریال از مملکت وام و اعتبار نگرفتم در حالی‌که طبق قانون مشمول اعتبارات صادراتی مي‌شدم ولی حتی یک دلار و ریال در این 20 ساله از هیچ بانک و نهادی بهره نبرده‌ام و فقط متکی به توان و اعتبار خودم در خارج ایران، برای ایران کار کرده‌ام و از منابع خودم چند میلیون دلار به هموطنان متخصص حقوق پرداخت کرده ام .

  من به دو دولت قبل رای ندادم
من از کارشکنی‌ها و آزارهایی که از رده‌های مختلف دولت وقت در طی اجرای این پروژه متحمل شدم، سخن نمي‌گویم تا در زمره کسانی نباشم که از سنت سیاه نمایی دولت‌های قبل، خود را صالح و ناجی جلوه می‌دهند. من به دو دولت قبل رای ندادم  ولی گستره آن را به فساد متهم نمی‌کنم. من به دولت فعلی رای دادم ولی مدیحه سرایی اش را نمي‌کنم.

من حذر دارم که خوراک اژدهای هفت سر دشمنان را با رسانه ای کردن مشکلاتی که در گیر آن بوده و هستم، فراهم کنم. با همه ننگ و انگی که بر من جفا کرده و روا داشتید، آن همه نامه‌های شکواییه  که به دولت قبل نوشتم را علنی نمی‌کنم، زیرا نمي‌خواهم  در نقش «دلقک سیرک سیاسی دزد گیری»  مورد استفاده
 قرار گیرم.

  وامي نگرفتم كه آن‌را بخورم وفرار كنم
نوشته اید«مبلغ ۳۲۵ میلیون دلار وام دولت ایران به ترکمنستان را من خوردم و فرار کردم» شما که با یک تماس تلفنی می‌توانستید احراز کنید که این وام حتی یک دلارش محقق نشد و بعد سه سال مذاکره، به دوران تنگنای ارزی و بانکی برخورد کرد و ایران دلاری هم به ترکمنستان نداد، پس من دست در کدام صندوق  برده ام که رانت و دزدی و کلاهبرداری باشد.

 من اولین ایرانی بودم که حدود 30 سال پیش وقتی ترکمنستان هنوز بخشی از شوروی به حساب مي‌آمد، برای تجارت به ترکمنستان وارد شدم و تاکنون میلیون‌ها دلار قرارداد با
 فراز و نشیب به نتیجه رسانده ام و در آن کشور بیش از ۱۲ میلیون دلار مالیات پرداخت کرده ام و هزارها گل و نهال به صورت هدیه به عنوان یادگار یک ایرانی در کشور همسایه کاشته ام و حتی یک بار هم سر و کاری با هیچ مرجع امنیتی و قضایی نداشته ام، چه برسد به محکومیت و فراری شدن.

  طلب من از راه آهن ترکمنستان  ۵ میلیون دلار است
همین  امروزی که شما مرا فراری از آن کشور گفته اید، تراز مالی من در ترکمنستان شامل اموالی است که ارزش اموال و ماشین آلات از جمله جرثقیل و ماشین‌های جوش ریل و دستگاه لایروب و شمع کوب  حدود ۶ میلیون دلار مي‌شود.

طلب من از
 راه آهن ترکمنستان  ۵ میلیون دلار است و بدهی من به پیمانکاران و فروشندگان مصالح ۶۰۰ هزار دلار  است. در حالی که هیچگونه بدهی مالیاتی و پرونده قضایی حتی حقوقی ندارم، شما با چه مدرکی آبروی 30 ساله مرا در ترکمنستان
 لکه دار مي‌کنید؟
در حالی که من بارها در آن کشور مورد تقدیر مقامات قرار گرفته ام، از مجرم معرفی کردن هموطن خود
چه سودی مي‌کنید؟
آیا تحقیق کرده اید تا بدانید من در روز فسخ قرارداد به ترکمنستان بدهکار بودم یا طلبکار؟ آیا موافقتنامه فسخ را دیده اید؟
رقم طلب ما از ترکمنستان در روز فسخ قرارداد ۱۲۰ میلیون دلار بود. « دقت کنید که طلب داشتیم نه بدهی». آیا در تمام ایران و حتی در همان ترکمنستان حتی شرکت‌های تحت الحمایه ترک، توان این میزان مطالبات را دارند؟ این مایه ننگ است یا افتخار؟

  ما از تركمنستان طلبكار هستيم
طرف ترکمنی بعد از 6  ماه
بررسی‌های  کارشناسی و بعد از آنکه طرف ایرانی زحمت کشیده و عدم حمایت خود از ما را به اطلاع آنها رساند، رقم مطالبات ما را به عدد 242/583/93 دلار که 024/195/47دلار را باید بانک اسلامي‌پرداخت می‌کرد و مبلغ 216/388/46 دلار  را بایستی راه آهن ترکمنستان
 مي‌پرداخت، قبول کرد.

پس ما بدهکار نبودیم که فرار کنیم، بلکه ۵ /93 میلیون دلار طلب تایید شده داشتیم. به عبارتی بدون کمک ایران، بدون دریافت وام  حتی در روز فسخ، توانسته بودیم پروژه را تا رقم حدود ۲۶۰ میلیون دلار پیش ببریم که این میزان مطالبات ما شد. آیا کسی از طلبش فرار مي‌کند که شما ما را فراری معرفی کرده اید؟! آیا شما تحقیق کرده‌اید که  بانک مرکزی ایران حتی ضمانتنامه پیش پرداخت را که طبق ماده ۱۹ حق مسلم هر صادر کننده  خدمات فنی و مهندسی است را به ما نداد؟ آیا دولت ترکمنستان  به ما پیش پرداختی داد که ما آن‌را برداشته و فرار کنیم؟
ما پروژه را بدون وام، حتی بدون ضمانتنامه پیش پرداخت، بدون دریافت پیش پرداخت که عین قرارداد بود، با منابع مالی 100درصد شخصی پیش بردیم و تا 10 ماه هیچ دریافتی نداشتیم تا زمانی که حدود ۱۵۰ میلیون دلار صورت وضعیت تایید شده داشتیم و آنگاه طرف ترکمنی سهم ۵۰درصد خودش را حدود ۷۵ میلیون دلار پرداخت کرد.

  شما که با عدد و رقم و دوربین و خط کش و محاسبه و قرارداد و بند و ماده و ناظر و کارفرما آشنایی دارید . مگر می‌شود از یک پروژه پیمانکاری بدون اندازه گیری و کنترل و آزمایشگاه و تایید دستگاه نظارت و کارفرما  و استاندارد و گمرک  صورت وضعیت تایید کرد؟ ما با پول خودمان کار مي‌کردیم نه با پول کارفرما و بانک. کارفرما بعد از ده‌ها بررسی و ده‌ها امضا، وجه کارکرد ما را مي‌پرداخت، نه پیش پرداخت . 

باید این نکته را  بارها تکرار کنم که ما با پول خودمان کار را شروع کردیم، همیشه از کارفرما طلبکار بودیم، روز آخر پروژه هم ۱۲۰ میلیون صورت تایید شده داشتیم که کارفرما آن‌را به ۵ /93میلیون دلار کاهش داد و طی دو سال پرداخت کرد و هنوز هم ۵ میلیون دلار طلبکاریم .

  چندین نامه به مجلس شورای اسلامي‌نوشته و استمداد خواستم
دولت‌های خارجی خود منافع کشورشان را نمایندگی مي‌کنند، شما نباید نگران مبالغی باشید که کارفرمای خارجی به هموطن شما پرداخت کرده است، آنها 30 نفر را ایستگاه به ایستگاه مامور نظارت گماشته بودند و تا جایی که مقدور بود از صورت وضعیت‌های ما کسر مي‌کردند و در این اواخر به یکباره رقم بزرگی را به عنوان مالیات از ما برداشت کردند در حالی‌که از سهم بانک اسلامي‌هیچ مالیاتی نگرفتند. من چندین نامه به همین کمیسیون‌های مجلس محترم شورای اسلامي‌نوشته و استمداد خواستم.

وقتی مقام کشور خارجی پیمانکار هموطن شما را مقصر جلوه مي‌دهد، در مصاحبه خود به فرمایشات آنها برای مجرم نشان دادن ما تمسک نفرمایید، به اندازه یک جلسه و یک نامه از ما مي‌پرسیدید که دفاع ما چیست ؟  ما بعد از ۴ سال هنوز دو میلیون دلار از کارکرد خود در پروژه سد دوستی از وزارت آب ترکمنستان طلبکاریم، حدود ۳ میلیون دلار از پروژه ترمینال گیانلی طلبکاریم، چرا شما به جای دفاع از حقوق ما، مدیر شرکتی را که میلیون‌ها دلار مطالبات دارد و 30 سال است در آن کشور فعالیت دارد و به آینده کار درآنجا چشم دوخته ، بی مدرک ودلیل مجرم و دزد و فراری معرفی مي‌کنید .

آیا دلیل اینکه پروژه ای  در مرز حدود ۲۸۰ میلیون دلار و طلب ۹۳.۵ میلیون دلار را نتوانستیم ادامه دهیم را بررسی کرده اید که مي‌گویید ضعف و بی لیاقتی ما بود؟
تکرار مي‌کنم ما پروژه را بدون وام و پیش پرداخت  پیش بردیم. آهنگ کار چنان بود که به گواهی ضبط تلویزیونی و گزارش‌های وزارت خارجه، طرف ترکمنی بارها از روند خوب کار ابراز رضایت کرد.

تا اینکه طلب ما با تحریم بانکی ایران تشدید شد و خدمات سویفت قطع شده بود و بانک کارفرما با وجود همه خواهش و اصرار ما، ۷۵ میلیون دلار را به بانک مرکزی ایران حواله کرد. وجه کارکرد خارجی ما که حتی یک دلارش از ایران تامین نشده بود، در دام تحریم بانکی گرفتار شد .

روزها و ماه‌ها جلوی بانک مرکزی سرگردان و التماس کنان که وجه رسیده را به خارج انتقال دهد تا کارگاه متلاشی نشود ولی ما ارتباط و توان درگیری با بانک مرکزی را نداشتیم. نتیجه آنکه پول به تدریج به هر جایی که بانک منابع داشت از جمله به دوبی،روسیه، چین و هند حواله مي‌شد .

تصور کنید چند ماه معطل حواله و سپس وارد چنبره بازگرداندن پول از چین و غیره مي‌شدیم و چند درصد از پول را از دست مي‌دادیم. با همه این مقاومت‌ها، کارگاه به علت همین دام تحریم و مشکلات ناشی از آن و نرسیدن پول واریز شده، از ماه هیجدهم با مشکل و کم رونقی مواجه شد .

  فسخ قرارداد
فسخ از مفاد قرارداد و حق قانونی هر دو طرف است و مصداق ضعف یا جرم و کلاهبرداری نیست.ما با طرف ترکمنی فهم مشترک از مشکلات پیش بینی‌نشده ناشی از تحریم داشتیم، هر دو طرف به صورت دوستانه از ادامه قرارداد انصراف دادیم.در عنوان موافقتنامه فسخ جمله «موافقتنامه فسخ مسالمت‌آمیز» نوشته شده است.بدیهی بود که اگر پرداخت  چهارم هم صورت مي‌گرفت ، تنگنای تحریم بانکی گرفتاری بیشتری ایجاد مي‌کرد و دیدیم که در عمل همین گونه شد.

این در حالی است که ایران حتی از پرداخت مطالبات گازی ترکمنستان تا امروز عاجز مانده است چه برسد به پرداخت وجوه ما .آیا تحقیق کرده اید در صورتی که کارفرما ادعا و طلبی از پیمانکار مي‌داشت و نقصی در کارش مشاهده مي‌کرد، بلافاصله به ۳۶ میلیون دلار ضمانتنامه حسن انجام کار که از ما در اختیار داشت، رجوع مي‌کرد  که تا یک سال بعد قرارداد هنوز اعتبار داشت. پس چرا حتی یک گزارش  منفی و یک دلار از ضمانتنامه بدون قید و شرط ما کسر نشد؟ چرا ضمانتنامه در سررسید بدون کسورات آزاد شد ؟

  آبروی هموطنی را ژنده کردید
آقای زارع شما بدون هیچ رحمي‌، پرنیان آبروی هموطنی را ژنده کردید و تبر جفا به درخت آبروی هموطن خود زدید. مگر من مسلمان نیستم؟ مگر این وعده رسول امین و پیامبر رحمتش را قبول ندارید که فرمود : هر کس به مرد یا زن مؤمن بهتان زند یا درباره او چیزی بگوید که از آن مبراست، خداوند متعال در روز رستاخیز او را بر تلّی از آتش نگه دارد تا از حرف خود درباره آن مومن برگردد.مگر این سخن معصوم  را قبول ندارد که فرمود: حرمت آبروی مومن از حرمت کعبه بالاترست.شما ۷۰ هزار پروژه وطنی نیمه تمام در پیش رویتان دارید، آیا این فاجعه دل شما را به درد نیاورده است ولی پروژه ای که به هر حال تا حدود ۵۰ درصد بدون کمک دلاری یا ریالی از  ایران در کشور خارجی پیش بردیم و ادامه آن را خود کارفرما با یک سال تاخیر به انجام رساند، چنین آشفته تان کرده که ما را دزد و کلاهبردار و خائن معرفی کنید؟شما برای اینکه از این یک سال تاخیر فاجعه اقتصادی بسازید نوشته اید «این خط آهن دو قاره را ! به هم وصل می‌کند» اندکی تحقیق  کافی بود که بدانید اینها همه تبلیغ دولت‌هاست، این پروژه هیچ نقشی در حمل و نقل  بین المللی که سهل است، بلکه در حمل و نقل بین دو کشور هم نخواهد داشت زیرا به گرگان ختم مي‌شود و گرگان به تهران باید از ورسک و مسیر فیروز کوه عبور کند که حتی برای همین بار و مسافر عادی هم سال‌هاست مشکل دارد و 30 واگن را با دو کشنده عبور مي‌دهند و هرگز نمي‌تواند بار جدیدی بپذیرد مگر در مراسم تکراری افتتاح .

تا زمانی که با صرف چند میلیارد دلار و ۵ سال کار در شرایط مالی خوب، گرگان و گنبد از طریق مسیر پادگان چهل دختر به شاهرود و بندر عباس وصل نشود، این پروژه  تشریفاتی خواهد ماند و اگر با هزینه 20میلیون دلار ظرفیت تعویض بوژی سرخس را افزایش دهد،  تاثیرش از این پروژه بیشتر  خواهد بود.

  شما در برابر خدا از من بالاتر و اولی تر نیستید
آقای زارع اگر می‌دانستید چقدر دانش تجارت جهانی و چه ذهن خلاق و چه توان مدیریت و چه سینه‌ای سوزان در عشق ایران  دارم،  شاید  رحم می‌کردید و به جای نیم ساعت مصاحبه سراسر غیر واقع، 10 دقیقه با هموطنی  که شما او را معلوم الحال  نامیده‌اید، سخن می‌گفتید.شما از مصونیت سیاسی برخوردارید و من از حق دفاع از آبروی خود.

شما در برابر خدا از من بالاتر و اولی‌تر نیستید.این کرسی سبز مجلس را تاب  تف تل آتشی که رسول رحمت خدا،
بهتان زنندگان را از آن بیم داده  نیست. از همین بلند جایگاهی که نزد میلیون‌ها نفر آبروی مرا خاکستر کردید، از من طلب گذشت کنید و اگر حجتی در خیانت بنده دارید به قوه قضاییه تقدیم  کنید.اگر در جهت اعاده حیثیت من قدم بر ندارید،  نفرین خانواده ای مسلمان را در دنیا و آخرت حمل خواهید کرد.

خاک پای مردم ایران
احمد رمضانی
شاید هنوز پاسخ‌های بسیاری باشد که نیاز به شفاف سازی است و باید ذهن مردم را نسبت به آن آگاه کرد. در این خصوص نیز احمد رمضانی آمادگی خود را اعلام کرده  تا به هر سوالی که امکان دارد در ذهن خوانندگان به وجود آمده است، شفاف سازی کند.


اخبار اقتصادی - ایلنا