خطوط قرمزبی رنگ
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : پنج شنبه, 14 مرداد 1395 09:05
در هر جامعه به نسبت شرایط سیاسی و اجتماعی آن اختلاف‌نظر و سلیقه وجود دارد. همین تفاوت‌ها عامل به وجود آورنده جناح‌ها و احزاب سیاسی است. کشور ما هم از این قاعده مستثنا نیست. حتی گاهی این تضارب آرا موجب ایجاد تنش هم شده‌است.این تنش‌ها دلایل مختلفی دارند.گاهی برخی افراد فراتر از جناح خود حرکت می‌کنند و گاهی گروههایی به طور سازماندهی شده عمل می‌کنند.
هفته گذشته بود که سیدعلی خمینی نوه امام هم در خصوص همین نوع از اختلاف افکنی‌ها میان بیت امام و رهبری گلایه و از سودجویی برخی افراد اظهار ناراحتی کرد.همین داستان را به نحوی دیگر در ماجرای سخنرانی حسن عباسی می‌توانیم ببینیم. جنجالی که واکنش‌های شدید اللحنی را از جانب فرماندهان سپاه و ارتش برانگیخت؛ به‌طوری که همه براین امر تاکید کردند که چنین اظهارنظرهایی موجب تفرقه افکنی و اختلاف میان نهادهای کشور می‌شود.
البته برخورد قاطع با این ماجرا نشان داد که نیروهای نظام اجازه تفرقه افکنی به افراد یا گروه‌های خاص نمی‌دهند و شاید شکایت و بازداشت حسن عباسی را بتوان نقطه عطفی در این ماجرا دانست. جدایی از اینکه این سخنان به نوعی بوی تفرقه افکنی می‌داد، اما همین ماجرای بحث برانگیز مربوط به یک سلسله نشست دانشگاه تهران در سال 89 بود و حتی خود عباسی هم در نامه عذرخواهی‌اش به این موضوع پرداخته بود اما از هفته‌های گذشته این بخش از حرفهای عباسی در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد. بحث اصلی اینجاست که چرا بعد از چند سال در این زمان عده‌ای به یاد انتشار دوباره این سخنان افتاده‌اند؟
برخی فراتر از جناحشان عمل می‌کنند
جریان های مختلف سیاسی که به دنبال دستیابی به پیروزی قاطعانه در مقابل رقبای خود هستند، گاهی دست به کارهایی می زنند که به نوعی هم خود و هم جناحشان را زیر سوال می‌برند؛ اما گاهی پا فراتر از اینها گذاشته می‌شود و تا آنجایی پیش می‌روند که به مصالح عمومی جامعه هم آسیب می‌زنند.حال که دولت یازدهم سال آخر خود را می گذراند و کم کم فعالیت‌های سیاسی برای انتخابات آتی آغاز می‌شود؛ به نظر می‌رسد که عده‌ای با برهم زدن اوضاع جامعه و به تصویر کشیدن تفاوت‌ها و اختلافات میان بخش‌های جامعه به دنبال بهره‌برداری از فرصت‌ها به نفع خود و همچنین ناکارآمد جلوه دادن دولت روحانی هستند.
در این خصوص رسول منتجب نیا در گفت‌وگو با روزنامه ابتکار با اشاره به وجود پراکندگی دیدگاهها و نظرات در جامعه، تاکید کرد: این امری واقعی است که ما در میان نهادهای انقلاب، احزاب، گروهها و صاحب نظران افرادی را داریم که نظر منفرد و جداگانه ای دارند که حتی ممکن است این دیدگاهها مخالف جمع و جناحشان باشد.
این فعال سیاسی اصلاح طلب اشاره کرد که این امر طبیعی است و در کشور ما بیشتر وجود دارد، چراکه ایران کشوری نیست که تحزب و فرهنگ سیاسی قوی برآن حاکم باشد و پراکندگی بین دیدگاهها و نظرات بسیار است. وی افزود: حتی بین اطلاح طلبان و اصولگرایان دیدگاههایی مطرح می شود که گاهی به‌حساب جمع و جناحشان می گذارند. منتجب‌نیا ادامه داد: واقعیت دیگر این که شاهد برنامه ریزی‌های سازمان یافته هم هستیم که در راه اهداف سیاسی و اجتماعی خاص برنامه‌ریزی می‌شود. وی تاکید کرد: در این راستا افرادی تقسیم کار و به‌طور سازمان‌یافته فعالیت می‌کنند.وی تاکید مرد: مشخصا از جناحی که مخالف روند موجود و سیاست‌های دولت هستند با برنامه حرکت می‌کنند.
افرادی که کارشان تخریب است
منتجب‌نیا اظهار کرد: این افراد هدفشان آن است که دولت را از کارایی بیندازند و وقت دولت و وزیران را به خودشان مشغول کرده و از کارهای مهم بازدارند که در نهایت بتوانند افراد دولت، مسئولان و درمجموع دولت را ناکارآمد جلوه دهند. وی افزود: این جریان به دنبال آن است که نتیجه این اعمال را در انتخابات سال 96 برداشت کند و افکار عمومی را علیه شخص روحانی یا علیه هواداران جناح اصلاح‌طلب یا اعتدال‌گرا بسیج کند. این سازمان‌یافتگی وجود دارد. پس علاوه بر وجود افرادی که فراتر از جناح خود عمل می‌کنند، سازمان یافتگی و تخریب هم واقعیت دارد. افراد و ستادهایی هستند که کارشان تخریب است، به‌خصوص اکنون که شبکه‌های اجتماعی فعال شده و آنها به اشکال مختلف تلاش می‌کنند که فضا را برای دولت و هواداران دولت آلوده و مسموم کنند. در عین حال افرادی هم ممکن است وجود داشته باشند که خارج از سازمان به صورت انفرادی حرف می‌زنند و کار می‌کنند.
فرهنگ تخریب در کشور ایجاد شده‌است
قائم مقام حزب اعتماد ملی اشاره کرد: این دست فعالیت‌های هدفمند فاعلی دارد و سازمان یافته است. مسلما این افراد اصلاح طلب و هوادار دولت نیستند، منتقدینی هستند که نمی دانند چگونه انتقاد کنند و یا مخالفانی هستند که به دنبال کوبیدن و تخریبند. در کشور چنین فرهنگی به وجود آمده است. منافع و مصالح کشور و حتی اخلاق رعایت نمی‌شود. منتجب نیا تاکید رکد: اگر دولتی را قبول نداریم، به آن انتقاد داریم، به دنبال آن هستیم که او را از پای درآوریم. هرچند که به قیمت نابودی کشور تمام شود. این کار منطقی و اصولی نیست. اگر انتقادی دارند، انتقادشان را بیان کنند. در روز انتخابات هم مردم با درایت، براساس برنامه ها و آرا نامزدهای اصلح را انتخاب کنند.
اختلافات را تا عمق جامعه می‌بریم
در کشور ما خطوط قرمز به درستی مشخص نشده‌است.همین امر موجب تناقضاتی در جامعه می‌شود. وقتی حدود و وظایف مشخص نباشد اظهارنظرهای بی جا و تندروها افزایش می‌یابد. افراد به خود اجازه می‌دهند تا وارد حیطه دیگران شوند. همین مسئله باعث از بین رفتن اخلاق در جامعه می‌شود و نتیجه این می‌شود که هر فرد یا جناحی برای پیروزی رقیب خود را به هرنحوی از پای درآورد.
در این راستا منتجب‌نیا، نماینده پیشین مجلس با تاکید به لزوم تعیین خطوط قرمز گفت: آنچه باید مسبوق و مسلم باشد، مصالح و منافع عمومی کشور است. باید به جایی برسیم که وجه مشترک همه افراد، سلایق و جناح‌ها در کشور مشخص شود، چیزی که نتوان از آن گذشت و به عنوان منافع ملی مورد اتفاق‌نظر قرار گیرد و روی آن پافشاری کنند. وی افزود: متاسفانه روی این مسئله کم کار کردیم. هر کسی وجهی را برای خود تعیین می کند که مورد بحث دیگران نیست، از این جهت عقبیم چراکه نتوانستیم وجه مشترکی را به دست بیاوریم و روی آن به اتفاق نظر برسیم. در نتیجه درصورت بروز اختلاف نظر آن را تا اعماق و زوایای مختلف جامعه می‌بریم و همه چیز را تحت شعاع آن قرار می‌دهیم؛ منافع شخصی، گروهی، مصالح ملت و همه چیز را نادیده می‌گیریم.
خط قرمزها شخصی است
این فعال سیاسی تاکید کرد: روزی باید همه جناحهای سیاسی درمورد مسائل مختلف جمع شوند و وحدت نظر برسند. لزومی ندارد که در همه زمینه ها به وحدت نظر برسند؛ این مسئله نه عملی و نه مفید است بلکه بایستی اختلاف سلیقه و اختلاف‌نظر باشد. منتها آنچه که همه بایستی بر روی آن پافشاری کنند و در آن مورد متحد شوند، این است که خط قرمزشان منافع ملی باشد. وی با بیان اینکه خط قرمزی نداریم یا خط قرمزها شخصی یا مورد تایید جناح خاص است گفت: در حالی که باید خط قرمزها مورد اتفاق‌نظر یا اجماع همه باشند.
اگر ما توانستیم به این امر دست یابیم، در این صورت نظرات و دیدگاهای متفاوت نه تنها مضر نیست بلکه می تواند به حرکت جامعه کمک کند و سازنده باشد. منتجب نیا در ادامه گفت: نباید اظهارنظرها جنبه فردی داشته باشد و هر فردی به دنبال این نباشد که دیگران را از مدار خارج کند یا دیگران بکوبد. ما باید جنبه اثباتی داشته باشیم یعنی هر فرد دیدگاه خود را داشته باشد و قضاوت را به مردم و صاحب نظران بسپارد. اگر اینگونه عمل شود هیچگاه متوجه مشاجره و اختلاف به معنای خاص نمی‌شویم بلکه تفاوت، تضارب افکار و تبادل نظر است که می تواند برای جامعه مفید باشد.
اختلاف افکنان، کمکی به توسعه نمی‌کنند
در همین راستا مجید فراهانی دبیرکل حزب ندای ایرانیان در گفت‌وگو با ابتکار، اشاره کرد: هیچ چیزی مخربتر از ایجاد فاصله، اختلاف، تفرقه خصوصا برای ضدیت با دولت نیست. همه دلسوزان کشور که به دنبال یافتن توطئه هستند، باید توجه کنند که توسعه کشور جز با تعامل و مدارا و به رسمیت شناختن یکدیگر و جز با نزدیکی دلها و قلوب جامعه امکان پذیر نیست. فراهانی در معرفی افرادی که به دنبال تنش در جامعه اند گفت: کسانی که به نفرت افکنی و خشونت‌آفرینی مشغولند و کسانی که به دنبال زمینه‌ای برای مرزبندی و اختلاف و حتی جنگ و درگیری اند، خدمتی به جامعه و توسعه کشور نمی‌کنند. بنابراین اگر کسانی به دنبال مرزبندی‌های ساختگی در کشورند، کسانی هستند که فرسنگها با آنچه به عنوان توسعه پایدار کشور می‌نامیم، فاصله دارند. به همین دلیل است که می‌توان بیت الغزل رفتار اینها را اختلاف افکنی، تفرقه آفرینی، مرزبندی و نهایتا ایجاد جنگ و درگیریهای مصنوعی نامید. رسالت اینها بهره‌گیری از این اختلافات است.
اختلاف‌آفکنی پروژه جریان سیاسی است
فراهانی با اشاره به رقابت‌های انتخاباتی دو جناح اصولگرایان تاکید کرد: این اختلاف افکنی و تفرقه افکنی که نهایتا به مخدوش شدن تعامل بین نیروهای انقلاب می‌انجامد، پروژه جریان سیاسی است.این رفتارها برگرفته از جریانهای اصلی و بااصالت کشور نیست. این افراد کسانی هستند که در جریان خودشان هم منزوی هستند. نمونه آن فردی چون آقای عباسی است که با سخنانش به دنبال اختلاف‌افکنی بین دو نهاد ارتش و سپاه بود که به وحدت ملی خدشه وارد کند. وی افزود: در این ماجرا شاهد بودیم که جریان مخالف دولت هم از او حمایت نکردند. اینگونه روشها در همه جناح های سیاسی دیده می‌شود.
افرادی در هر جناح هستند که به دنبال تفرقه افکنی، مرزبندی غیرطبیعی، تنش و درگیری هستند که لازم است که این افراد به اقلیت رانده شوند. فراهانی اظهار کرد: آنچه که ما به عنوان افراط گرایی و تندروی می‌نامیم، در همه جریانات دیده می شود که امیدواریم که به مانند عباسی که مجبور به عذرخواهی شد و حتی با او برخورد هم شد، این اتفاقات و روشها در جامعه تکرار نشود. وی تاکید کرد: برخورد با این افراد را باید به فال نیک گرفت و تشویق کنیم تا این رفتار به عنوان یک هنجار نفرت‌پراکنی، تندرویی و افراط گرایی به رسمیت شناخته نشود. به همین دلیل اینگونه روشها برخواسته از کلیت یک جریان سیاسی نیست.
اختلاف‌افکنی‌ها به‌ضرر امنیت ملی است
فراهانی درخصوص تاثیر رفتارهای اختلاف افکن در درون جامعه گفت: طبیعتا اینگونه روشها با انسجام و یکپارچگی ملت منافات دارد و هم موجب تضعیف قوای مدافع کشور خواهد بود و هم در میان دشمنانی که مترصد به دنبال هرگونه اختلاف و تشدد در میان نیروهای انقلاب هستند، ایجاد طمع می کند. آنچه که مسلم است ضرر اینگونه اقدامات صرفا داخلی نیست و بر امنیت ملی تاثیر می‌گذارد. وی ادامه داد: امروز داعش، در مرزهای ما منتظر ایجاد فضای کافی است و به دنبال آن است که همان کاری که در عراق و سوریه انجام می دهد، بتواند در ایران نیز ادامه دهد و اینگونه کارها صرفا چراغ سبزی است برای اینکه برای رخنه امیدوار باشند.
جدایی از تلاش جناح‌هایی سیاسی برای رسیدن به نتایج بهتر در رقابت‌های سیاسی ، درنظر گرفتن اخلاق و حدود منافع و مصالح کشور جز اصولی است که فرای هر گروه و جناحی باید به آن توجه کرد. شاید مهمترین اقدام دو جریان سیاسی کشور قبل از هر چیز تعیین خط قرمزها و مرزبندی‌های درست سیاسی است که درنتیجه آن سواستفاده گروه‌های خاص را به حداقل رسانده و مهمتر از همه وجهه و ثبات کشور را در عرصه بین‌المللی بیش از پیش نمایان کند.
اخبار سیاسی - ابتکار
