مقایسه قدرت تلسکوپ جیمز وب با تلسکوپ هابل

مجموعه: اخبار علمی و آموزشی

تاریخ انتشار : سه شنبه, 21 تیر 1401 17:45

به گزارش ایسنا به نقل از پتاپیکسل، نخستین تصویر تمام‌رنگی که با تلسکوپ فضایی "جیمز وب"(JWST) منتشر شد و مقایسه ناحیه ثبت‌ شده در آن با همان ناحیه‌ای که توسط هابل ثبت شده است، نشان می‌دهد که دوربین جیمز وب تا چه اندازه می‌تواند جزئیات بیشتری را ثبت کند.

نخستین عکس جیمز وب طی یک نشست مطبوعاتی توسط جو بایدن رئیس جمهور آمریکا رونمایی شد. این عکس مربوط به یک خوشه کهکشانی به نام "SMACS ۰۷۲۳" است که در فاصله ۴.۶ میلیارد سال نوری از ما قرار دارد. به لطف لنز گرانشی، جیمز وب می‌تواند فواصل بسیار دورتری را بررسی کند. عمر برخی از این کهکشان‌ها به ۱۳ میلیارد سال می‌رسد و این تصویر وضعیت آنها را در ۴.۶ میلیارد سال نوری قبل نشان می‌دهد و ممکن است برخی از آنها الان وجود نداشته باشند و فقط نور آنها در فضا توسط جیمز وب شکار شده است.

ناسا اعلام کرد: "دوربین مادون قرمز نزدیک"(NIRCam) جیمز وب، این کهکشان‌های دوردست را در کانون توجه قرار داده است. این کهکشان‌ها، ساختارهای کوچک و کم نوری دارند که پیشتر هرگز دیده نشده‌اند؛ از جمله خوشه‌های ستاره‌ای و ویژگی‌های پراکنده. پژوهشگران، یادگیری بیشتر در مورد جرم، سن، تاریخ و ترکیبات کهکشان‌ها را به زودی آغاز خواهند کرد زیرا جیمز وب به دنبال یافتن نخستین کهکشان‌های جهان است.

این نخستین بار نیست که ستاره‌شناسان از این ناحیه از آسمان تصویربرداری می‌کنند. "تلسکوپ فضایی هابل"(Hubble Space Telescope) نیز پیشتر از SMACS ۰۷۲۳ تصویربرداری کرده است.

قرار دادن دو تصویر ثبت‌شده توسط جیمز وب و هابل، جنبه‌هایی را آشکار می‌کند که قابلیت تصویربرداری جیمز وب را نشان می‌دهند.

جزئیات و وضوح تصویر جیمز وب، بسیار برتر از تصویر ثبت‌شده توسط هابل است و نتیجه، عمیق‌ترین و واضح‌ترین تصویر مادون قرمز از یک جهان دور را ارائه می‌دهد که تا به امروز ثبت شده است.

ناسا در ادامه گفت: هزاران کهکشان از جمله کم‌نورترین اجرام مشاهده‌ شده در مادون قرمز، برای نخستین بار در دید جیمز وب ظاهر شده‌اند. این تکه از جهان پهناور، بخشی از آسمان را می‌پوشاند که تقریبا به اندازه یک دانه شن است که در دست شخصی روی زمین قرار دارد.

این میدان عمیق که توسط دوربین مادون قرمز نزدیک جیمز وب ثبت شده، ترکیبی است که از تصاویری در طول موج‌های مختلف طی ۱۲.۵ ساعت ساخته شده است تا به عمقی در طول موج‌های فروسرخ برسد که فراتر از عمیق‌ترین میدان‌های تلسکوپ فضایی هابل است که ترکیب آنها هفته‌ها طول کشیده است.