ماجرای نامه اوباما به رهبر انقلاب
- مجموعه: اخبار سیاست خارجی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
اخبار سیاسی - ماجرای نامه اوباما به رهبر انقلاب
چه شد که آمریکاییها به آنچه خودشان ظاهرا پیشنهاد داده بودند پایبند نماندند؟ پاسخ داد: ظاهرا که نه بلکه قطعا اینگونه بود. دو نامه بود که من هر دو نامه را دیدم که آقای اوباما به رئیس جمهور برزیل و نخستوزیر ترکیه نوشته بود و گفته بود که ممکن است ایرانیان نپذیرند.
وی همچنین در مواجهه با این پرسش که یعنی نامه را خود اوباما نوشته بود؟ گفت: بله. گفته بود که ایرانیان ممکن است اطمینان نکنند به این که اگر 20درصد را بدهند ما 5/3درصد را بدهیم و من به عنوان رئیسجمهور آمریکا تضمین میکنم که این کار را انجام میدهیم. تلقی من این است که دو عامل موجب شد تا آمریکاییها دوباره راه را کج کنند اولش این بود که گمان نمیکردند ما مبادله سوخت را بپذیریم و لذا خواستند بگویند که ما به هر زبانی که گفتیم آماده تفاهم با ایران هستیم ایرانیان نپذیرفتند.
وزیر خارجه دولت احمدینژاد با رد اشتباه در محاسبات اولیه توضیح داد: یعنی بنا نداشتند که چنین توافقی جدی صورت بگیرد و فکر میکردند به دلیل عدم پذیرش ایران میتوانند یک دور جدید تبلیغات علیه ایران را طراحی بکنند اما ما موضعمان در 20درصد مشخص بود. 20درصد تولیدش به دلیل لجبازی طرفهای خارجی ما در عدم فروش این سوخت، برای رآکتور اتمی تهران بود.
علت دوم به اعتقاد من این بود که وقتی به توافق رسیدیم و باید در اجلاس 3جانبه سران، نهایی و امضا میشد طبق معمول عوامل منطقهای، خارج منطقهای و جریانهای رادیکال درون آمریکا به دولت این کشور فشار آوردند که شما چرا دارید به این توافق صحه میگذارید. وی در واکنش به اینکه 4سال پیش آقای اوباما نامهای به رهبری معظم انقلاب نوشتند، اصلا یادتان هست که نخستین بار چگونه نامه به دست شما رسید؟ و چطور به دست حضرت آقا رساندید؟
گفت: بیش از 4سال پیش بود. سال84 و در واقع در 6ماهه اول دولت نهم بود که ایشان نامهای نوشت و بعد هم نامه دیگری را نوشتند. این نامه توسط سفیر آمریکا در سازمان ملل به سفیر ما تحویل داده شد و ایشان به ایران آوردند که ما در وزارت خارجه آن را ترجمه کرده و آماده کردیم و برای مقام معظم رهبری فرستادیم.
ماجرای سنگال چه بود؟
وی در بخشی درباره برکناری خود در زمان سفر به سنگال توضیح داد: عرض شود که برخی دوستان میگفتند خود این به قول فرنگیها دارد یک ترمینولوژی میشود و یک نرم جدید و یک ترم جدید در ادبیات سیاسی کشورها میشود. ما معمولا تحولات یک ماه آینده را به اطلاع رئیسجمهور میرساندیم که در یک ماه آینده چه وزرایی به ایران میآیند وزیر و بالاتر از وزیر و چه کسانی از ایران سفرهایی خواهند داشت از جمله سفرهای وزیر خارجه را. ما 22روز قبل از سفر یعنی در واقع اول آذر این نامه را برای رئیسجمهور فرستادیم که در آنجا سفر من برای سنگال ذکر شده بود.
وی با بیان اینکه به نظر من سفر، سفر مهمی بود و خود ریاست جمهوری و نظام بر انجام این سفر تأکید داشتند، اظهار کرد: این اظهارات که به من گفته شده نروید و من اصرار داشتهام که بروم و بعد گفتهام حالا این سفر را بروم و برگردم، اساسا واقعیت ندارد. آن شب قبل از سفر وقتی ایشان دو سه جمله در لفافه در نقد وزارت خارجه گفتند گفتم ببینید آقای احمدینژاد من قبل از تشکیل دولت دهم در ملاقاتتان گفتم هروقت شما بگویید نه، من در عرض دو ساعت کارهایم را در دفترم جمع میکنم. وی گفت: ما از تهران بلیت برگشتمان معلوم بود ما 4 بعدازظهر از سنگال پرواز مسافری گرفته بودیم به کنیا، نایروبی به عنوان محل بعدی که از آنجا بیاییم.
من در ملاقات با رئیسجمهور سنگال که بودم گفتوگوی نسبتا سختی هم داشتم ملاقات ما یک ساعت طول کشید و بعد از یک ساعت و خردهای به ایشان یک یادداشتی دادند بعد گفت ببخشید من چند دقیقه میروم و برمیگردم و رفتند و بعد از 20 دقیقه برگشتند و ما حدود یک ربع بعدش ملاقاتمان ادامه پیدا کرد، ایشان هیچ اظهاری به من نداشتند اما حسم این بود که این آدم متفاوت شده نه در برخوردش با من که نمیداند چه کار کند.
حس میکردم یک چیزی شده؛ به طور مثال یک اتفاقی در کشور افتاده و خبرش را به او دادهاند که البته اینطور اتفاقات میافتد. در ماشین تلاش کردم تماس بگیرم نشد. به محل ملاقات آمدیم آنجا یکی از همکاران به من گفت که این خبر در تهران منتشر شده است. وی اظهار داشت: من قبلا از این که از سنگال که 10ساعت پرواز بود راه بیفتم که ساعت دو سه صبح میرسیدم به کنیا، مطلع شده بودم که شما دیگر وزیر خارجه نیستید اما به فرودگاه آمدم. وی افزود: آقای متکی من برای خودتان آمدهام. در آنجا هم آنها کلی عزت و احترام گذاشتند مهمانی ناهاری با هم بودیم.
بعد هم که خبر را شنیدم گفتم من و شما که باید عادت داشته باشیم. این مسئولیتها موقت است، یک روز میدهند و یک روز هم میگیرند و نکته خاصی هم ندارد. ما به آنها دلداری دادیم و بعدش آمدیم به کنیا و بعد به ایران.
اخبار سیاسی - آرمان