انكار جنايت در ساختمان نيمه كاره
- مجموعه: اخبار حوادث
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
به گزارش جوان، عصر روز هفتم دي ماه سال 86، زن و مرد ميانسالي به اداره پليس رفتند و گم شدن ناگهاني دختر 25 ساله‌شان را به نام مريم خبر دادند. آنها در توضيح ماجرا گفتند: چند روز پيش دخترمان براي انجام كاري سوار بر خودروي خود از خانه خارج شد اما ديگر برنگشت. در اين چند روز به جاهايي كه احتمال مي‌‌داديم رفته باشد، سر زديم اما وقتي نشاني از او پيدا نكرديم، تصميم گرفتيم از پليس كمك بگيريم. بعد از مطرح شدن شكايت بود كه مشخصات دختر جوان گمشده و خودرو وي در اختيار مأموران قرار گرفت.
در حالي كه تحقيقات اوليه در جريان بود، مأموران موفق شدند خودروي دختر جوان را در خياباني در شمال تهران كشف كنند. در حالي كه تحقيقات ادامه داشت، مأموران با رديابي تلفن همراه مريم سه مرد افغان را در ساختماني نيمه‌كاره در لواسان بازداشت كردند.
بررسي‌‌هاي بيشتر نشان داد كه دو نفر از آنها كه نورمحمد 35 ساله و طالب 25 ساله نام دارند، در جريان قتل نقش داشته‌اند اما دوست آنها، ذبيح 23 ساله مرتكب قتل نشده است. ذبيح در اولين بازجويي‌ها گفت: من كارگر آن ساختمان نيمه كاره بودم و بعد از آشنايي‌ام با مريم، دوستانم را هم در جريان گذاشتم و قرار شد هر سه با مريم ملاقات كنيم. بعد از اينكه مريم آمد با هم مشاجره كرديم. نورمحمد و طالب او را خفه كردند. پس از اين جسد را درون يك گوني گذاشتم و در خودروي حمل زباله انداختم. نورمحمد و طالب نيز در بازجويي‌ها به جرم خود اقرار كردند و مدعي شدند كه با مشاركت هم دست به قتل زده‌اند.
آنها در توضيح حادثه گفتند: وقتي ديديم كه مريم با ذبيح درگير شده است، عصباني شديم و او را به قتل رسانديم. بعد از كامل شدن تحقيقات، بازپرس نورمحمد و طالب را به اتهام مباشرت در قتل و ذبيح را به اتهام معاونت در قتل مجرم شناخت و كيفرخواست عليه آنها صادر و پرونده براي رسيدگي به شعبه 2 دادگاه كيفري يك استان تهران فرستاده شد.
پس از آن پرونده در شعبه 2 دادگاه كيفري يك استان تهران رسيدگي شد و هيئت قضايي به علت عدم كشف و شناسايي جسد متهمان را به پرداخت ديه محكوم كرد. پس از آن، رأي دادگاه در ديوان عالي كشور بررسي شد. قضات ديوان عالي كشور با بررسي اوراق پرونده رأي را نقض كردند و پرونده را براي رسيدگي دوباره به شعبه هم‌‌عرض ارجاع دادند.
بنابراين متهمان روز گذشته از زندان به شعبه 4 دادگاه كيفري يك استان تهران منتقل شدند. بعد از رسميت پيدا كردن جلسه دادگاه بود كه نماينده دادستان، به درخواست قاضي عبداللهي در جايگاه قرار گرفت و با قرائت كيفرخواست از هيئت قضايي براي متهمان درخواست مجازات شايسته كرد. سپس اولياي دم گفتند كه خواسته‌‌شان قصاص متهمان است و حاضر به گذشت نيستند.
در ادامه نورمحمد، متهم رديف اول به دستور قاضي عبداللهي در جايگاه ايستاد و اتهام خودش را انكار كرد. او در شرح ماجرا گفت: رأس ساعت 4 بعد از ظهر آن روز ما با مريم قرار ملاقات گذاشتيم. هر سه منتظرش بوديم اما مريم تماس گرفت و گفت كه نمي‌تواند بيايد. ما هم آنجا را ترك كرديم و ديگر مريم را نديديم. قاضي گفت شما در بازجويي‌ها نحوه قتل را شرح داده‌ايد. گوشي تلفن همراه مريم هم در ساختمان كشف شده است. متهم مقابل حرف‌هاي قاضي سكوت كرد.
بعد از آن طالب و ذبيح، متهمان رديف دوم و سوم به ترتيب در جايگاه در مقابل هيئت قضايي ايستادند و اتهام خود را انكار كردند. آنها حرف‌هاي نورمحمد را تأييد كردند و در شرح ماجرا گفتند: ما اصلاً مريم را در ساختمان ملاقات نكرديم. هر سه‌مان در ساختمان نشسته بوديم و منتظر مريم بوديم اما او نيامد و ما هم چون كار داشتيم آنجا را ترك كرديم. پس از آن هر سه متهم در آخرين دفاع از خود گفتند كه دفاعي از خود و هيچ حرف ديگري براي گفتن ندارند.
قاضي عبداللهي بعد از شنيدن آخرين دفاع متهمان و وكيل مدافع آنها، ختم جلسه را اعلام كرد و با اعضاي دادگاه وارد شور شد.
اخبار حوادث - جوان
