محاکمه مهندس برق به اتهام آزار زن بیمار
- مجموعه: اخبار حوادث
- تاریخ انتشار : پنج شنبه, 30 ارديبهشت 1395 08:05
آبان‌ماه سال ٩٤ بود که زن جوانی درحالی که به شدت شوکه شده بود و حال مناسبی نداشت، به پلیس مراجعه کرد و ماموران را درجریان ربوده‌شدنش ازسوی یک راننده پراید قرار داد. این زن ٢٨ساله در توضیح جزییات ماجرا به ماموران پلیس چنین گفت: «چند وقتی می‌شود که متوجه شده‌ام، به بیماری سرطان مبتلا هستم.
برای همین حال و روز خوشی نداشتم. روز حادثه شوهرم با من تماس گرفت و گفت که شب از محل کارش دیر به خانه می‌آید. من هم برای این‌که درخانه تنها نمانم و از آن‌جا که حال خوبی نداشتم، تصمیم گرفتم به خانه مادرم بروم. برای همین از خانه خارج شدم و در خیابان یافت‌آباد منتظر تاکسی ماندم. همان لحظه یک خودروی پراید سفیدرنگ مقابلم توقف کرد و من هم به خیال این‌که مسافرکش است، سوار شدم. در راه راننده سر صحبت را باز کرد.
من هم وقتی دیدم که جوان مودبی است، با او صحبت کردم. ما کمی با هم درد و دل کردیم تا این‌که ناگهان متوجه شدم او مسیر را منحرف کرده و از راه دیگری می‌رود. برای همین به شدت اعتراض کردم، ولی او اهمیتی به اعتراضم نداد. می‌خواستم از خودرو پیاده شوم ولی نتوانستم. درهمین زمان راننده خودرو را متوقف کرد و به صندلی عقب آمد. هرچه سعی کردم از دست او فرار کنم، فایده‌ای نداشت. او با مشت به صورتم کوبید و درنهایت مرا مورد آزار و اذیت قرار داد. بعد از مرا از خودرو به بیرون پرتاب کرد و متواری شد، ولی من توانستم شماره پلاک خودرو را بردارم.»
با اعلام این شکایت موضوع در دستورکار ماموران قرار گرفت و تلاش برای دستگیری متهم آغاز شد. در ادامه با توجه به این‌که شاکی، شماره پلاک خودروی متهم را دراختیار داشت، کار دستگیری متهم برای ماموران ساده‌تر شد و آنها همان شب توانستند صاحب این خودروی پراید را شناسایی و دستگیر کنند.
این پسرجوان در بازجویی‌ها منکر هرگونه جرمی شد، ولی در مواجه حضوری با شاکی چاره‌ای جز بیان حقیقت نیافت و سرانجام به آزار این زن اعتراف کرد. وی در بازجویی‌ها به ماموران گفت: «وقتی این زن را سوار کردم، وسوسه شدم و او را مورد آزار و اذیت قرار دادم.»
با اعتراف متهم پرونده وی برای رسیدگی به شعبه هشتم دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. صبح دیروز این پسر در مقابل قاضی اصغرزاده رئیس شعبه و مستشارش قرار گرفت. در ابتدای این جلسه شاکی که با دیدن متهم به شدت ترسیده بود و حال خوبی نداشت، درحالی که اشک می‌ریخت، به قضات گفت: «آن روز وقتی این پسر مرا ربود، به او گفتم که بیمار هستم و التماس کردم که رهایم کند، ولی او اصلا توجهی به التماس‌هایم نکرد و مرا آزار داد. این موضوع آن‌قدر در روحیه‌ام تأثیر بدی گذاشته که مرتب به روانشناس مراجعه می‌کنم. از همه چیز می‌ترسم و تنهایی به خیابان نمی‌روم. حتی با همسرم هم دچار اختلاف شده‌ام و زندگی‌ام در آستانه فروپاشی است.»
در ادامه متهم در جایگاه ایستاد و با ابراز پشیمانی به قضات گفت: «من مهندس برق هستم و فارغ‌التحصیل این رشته شده‌ام، اما نتوانستم کار مناسب پیدا کنم. برای همین با خودروام مسافرکشی می‌کردم. آن روز هم زن جوان را به‌عنوان مسافر سوار کردم، ولی در راه وسوسه به جانم افتاد. برای همین تصمیم گرفتم او را آزار دهم. من او را کتک زدم اما او مقاومت کرد. برای همین نتوانستم او را آزار دهم. الان هم از اینکارم پشیمان هستم.
پس از صحبت‌های این متهم هیأت قضائی وارد شور شدند تا رأی نهایی درباره این پرونده را صادر کنند.
