سرنوشت 80 میلیون ایرانی به شستی های مجلس مرتبط بود که کار نکرد!

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

بیش از یک دهه از موضوع پرونده هسته ای و مذاکرات هسته ای می گذرد؛ اما به قول معروف حکایت همچنان باقی است! بعد از 22 دو ماه مذاکره در دولت یازدهم و سرانجام توافق وین، این پرونده هر روز دچار حواشی و همچنین کشمکش هایی میان برخی گروه های سیاسی می شود.

دیروز بعد از 40 روز از آغاز فعالیت کمیسیون ویژه بررسی برجام در مجلس، نهایتاً گزارش این کمیسیون به عنوان سند کارشناسی قوه مقننه با امضای علیرضا زاکانی رئیس این کمیسیون به صحن علنی مجلس ارسال شد تا نمایندگان ملت بر اساس این گزارش، نظر خود را درباره برجام اعلام کنند.

در همین زمینه، مجلس شورای اسلامی بعد از قرائت این گزارش بررسی دوفوریت طرح «اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی در اجرای برجام» در دستور کار خود قرار داد؛ اما نمایندگان مجلس شورای اسلامی با وجود حمایت رئیس مجلس، با بررسی ۲فوریتی برجام در صحن علنی مخالفت کردند.

در واقع پس از دفاعیات لاریجانی از لزوم بررسی 2 فوریتی این طرح و همچنین بندهای طرح، رأی گیری شد که در نتیجه آن نمایندگان با دوفوریت طرح مخالفت کردند؛ نکته ای که در این میان بسیار مهم است، چرایی رأی نیاوردن طرح دو فوریتی برجام در مجلس است.

هرچند عده ای دلیل رأی نیاوردن طرح دو فوریتی برجام را عدم پایبندی برخی نمایندگان به قول و قرارهای قبل از رأی گیری منتسب می کنند، برخی از نمایندگان دلیل رأی نیاوردن این طرح را کار نکردن برخی شستی های رأی گیری در مجلس عنوان کرده اند.

بر اساس این گزارش، تصویب دو فوریت این طرح به رأی موافق دوسوم نمایندگان حاضر در جلسه نیاز داشت. یعنی دست کم باید 164 رأی موافق کسب می شد. اما دوفوریت طرح اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام 159 رأی موافق کسب کرد.

پس از پایان رأی گیری و تصویب یک فوریت طرح یادشده، برخی از نمایندگان به جایگاه هیأت رئیسه رفتند و خطاب به لاریجانی گفتند که سیستم یا همان شستی های رأی دهی برخی از نمایندگان قطع بوده و نتوانستند در رأی گیری شرکت کنند. این در حالی است که براساس آمار نزدیک به 16 نماینده در رأی گیری دو فوریت شرکت نکرده بودند.

علی لاریجانی، رئیس جلسه این اشکال را وارد ندانست و تأکید کرد، اگر دوباره هم رأی گیری شود باز هم با همین سیستم ها رأی گیری می شود و مطابق آیین نامه نمی توان رأی گیری را تکرار کرد.

در همین زمینه کاظم جلالی رئیس فراکسیون رهروان ولایت می گوید: ما برای تصویب دو فوریت این طرح 5 رأی کم داشتیم و از مجموع افراد حاضر در مجلس 16 نفر موفق به رأی دادن نشدند که از آن میان 10 نفر مربوط به فراکسیون رهروان ولایت بودند.

حتی افرادی همچون غلامرضا دستغیب و جواد جهانگیری زاده به دلیل خراب بودن دستگاه رأی گیری موفق به رأی دادن نشدند و طبعا اگر رأی ها محاسبه می شد دو فوریت رأی می آورد.

اگر این ادعا درست باشد که علت رأی نیاوردن دو فوریت طرحی که شاید سرنوشت 80 میلیون ایرانی به آن بستگی داشته است، فقط کار نکردن شستی های رأی دهی بوده است، باید از این مجلس چه انتظاری داشت.

مگر می شود تصمیم گیری در رابطه با پرونده ای که بیش از یک دهه از آن می گذرد و باعث ایجاد بحث های متعدد داخلی و بین المللی شده است، فقط با کار نکردن چند شستی، نظر دادن در رابطه با آن چند روز تاخیر ایجاد شود.

اگر نمایندگان بر اساس تشخیص خود به این نتیجه رسیده اند که دو فوریت این طرح لزومی ندارد، کاملا قابل دفاع و تحسین است.

اما اینکه فقط خرابی چند شستی عامل تغییر نظر مجلس شورای اسلامی درباره یک موضوع آن هم به مهمی برجام باشد؛ چگونه توجیه پذیر می باشد.

آیا مردم نباید این پرسش را از مجلس شورای اسلامی داشته باشند که چگونه وظیفه خطیر قانون گذاری را به مجلسی تفویض کرده اند که ممکن است، رأی آن به دلیل خرابی چند شستی تغییر پیدا کند؟!

بدون شک هر رأی یک نماینده در مجلس شورای اسلامی بر زندگی 80 میلیون ایرانی تأثیر خواهد داشت.

مگر می شود به همین نکته اکتفا کرد که دلیل رأی نیاوردن یا آوردن یک طرح یا لایحه کار کردن یا نکردن شستی های رأی گیری در مجلس باشد.

امروز مردم ایران منتظرند که نمایندگان مجلس پاسخ قانع کننده ای نسبت به عملکرد خودشان در موضوع بررسی برجام ارائه کنند. مردم نمی پذیرند که عصاره های ملت که وظیفه حفظ منافع مردم را به عهده دارند، بدون توجه به نقش بزرگ و همچنین تعیین کننده خودشان اقدام و یا فعلی انجام دهند. این مردم چگونه می توانند به نمایندگانی که حتی نتوانسته اند در مورد مهمترین مسأله فعلی کشور اظهار نظر کنند، دوباره اعتماد نمایند.

اخبار سیاسی - تابناک