دفاع زیباکلام از «آزادی بیان» منقدان و مخالفان توافق ژنو
- مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
اخبار سیاسی - دفاع زیباکلام از «آزادی بیان» منقدان و مخالفان توافق ژنو
دکتر صادق زیباکلام، استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در آخرین استاتوس فیس بوکی خود نسبت به شکایت شورای امنیت ملی از مخالفان توافقات ژنو، انتقاد کرد.
به گزارش پیام نو، زیباکلام در این نوشتار فیس بوکی نوشته است:
«شورای عالی امنیت ملی علیه برخی از شهروندان که با توافق ژنو مخالفت ورزیده بودند اقدام به طرح شکایت نمود. بنده بااینکه از اساس با کسانی که علیه ژنو مطلب نوشتهاند، آبم در یک جوی نمیرود، اما از شنیدن خبر برخورد شورای عالی امنیت ملی با مخالفین توافق ژنو بسیار مکدر شدم. در سادهترین شکلش، اگر دولت روحانی و شورای عالی امنیت ملی باور دارند که توافق ژنو درست است، چرا از آن دفاع نمیکنند و در عوض تلاش دارند تا جلوی اظهارنظر مخالفین را بگیرند؟
متأسفانه ظرف سالهای اخیر سنت غیر دموکراتیکی در نظام ما باب شده که شورای عالی امنیت ملی در خصوص این یا آن موضوع به مطبوعات و رسانهها صراحتاً بخشنامه و یا دستورالعمل صادر میکند و میگوید برای مثال در مورد توافق ژنو، پرونده هستهای، سوریه یا هر مسئله دیگری ورود پیدا نکرده و بهجز مطالبی که در تأیید چارچوب سیاستهای کلی نظام است، مطلب دیگری ننویسند.
تاکنون این مسئله گریبانگیر نویسندگان اصلاحطلب و مستقل بود، اما با تغییری که در ترکیب شورای عالی امنیت ملی بعد از تشکیل دولت جدید به وجود آمد این مصیبت دامنگیر اصولگرایان تندرو هم شده است. نوشته من در حقیقت دفاع از این اصولگرایان است.
من همچنان که این حق را برای صادق زیباکلام قائلم که در خصوص فعالیت هستهای کشور یا در مورد سیاست خارجی کشور در مورد سوریه به اظهارنظر بپردازد و با سیاستهای رسمی مخالفت کند، همین حق را برای اصولگرایان تندرو هم قائلم که با توافق ژنو یا هر جنبهی دیگری از سیاستهای آقای روحانی مخالفت نمایند.
نفس اینکه جمعی از مسئولین در شورای عالی امنیت ملی تصویب کنند که مردم در مورد برنامههای هستهای یا سیاست خارجی ایران در سوریه، توافق ژنو حق اظهارنظری مغایر و متفاوت ازنظر رسمی حکومتی ندارند، بر اساس کدام اصل قانون اساسی یا مصوبات مجلس شورای اسلامی است؟
بررسی و انتقاد از سیاستهای دولت نمیتوانند صرفاً محدود به مسائل جزئی همچون ترافیک، آلودگی هوا، گرانی و.. بشود. این روش که در ایران توسط شورای عالی امنیت ملی باب شده است از اساس و بنیان با دموکراسی یا حق اظهارنظر، و با بسیاری از اصول قانون اساسی مان مغایرت دارد.
اولین اشکال این رویه آن است که از کجا معلوم فکر و برداشت شورای عالی امنیت ملی کاملاً درست بوده و هیچ عیبی به آن وارد نیست؟
صاحب مملکت مردم هستند، نه مسئولین دولتی. چرا مردم نمیتوانند و نمیبایست در خصوص مسائل مهم کشور که با سرنوشت آحاد ملت مرتبط است اظهارنظر نمایند؟
صدا و سیمای ما بارها تصاویر معترضین به سیاستهای مهم دولت امریکا یا سایر کشورهای غربی را به نمایش گذاشته است. ما بارها از تلویزیون دیدهایم که مخالفین به حمله نظامی امریکا به افغانستان یا عراق یا سیاستهای دیگر امریکا جلوی کاخ سفید اجتماع کرده و به تظاهرات پرداختهاند. اما دولت امریکا هرگز نگفته که سربازان ما الآن دارند در افغانستان و عراق میجنگند و تظاهرات شما علیه حضور آنان در آن کشور باعث تضعیف فرزندان رشیدمان میشود.
تصورش را بکنید اگر این داستان در مورد ایران اتفاق افتاده بود. مثلاً ما با کشوری درگیری نظامی پیداکرده بودیم، آیا شورای عالی امنیت ملی اجازه میداد که عدهای جلوی ساختمان ریاست جمهوری در خیابان پاستور یا جلوی مجلس در بهارستان جمع شوند و با سیاستهای نظامی کشور مخالفت نمایند؟
شورای عالی امنیت ملی که در مورد برنامههای هستهای کشور و اینکه اساساً این برنامهها ازنظر اقتصادی و هزینه و فایده اقتصادی درست بوده یا نه و آیا به شکل دیگری نمیشد برنامههای هستهای مان را بهپیش میبردیم که اینهمه هزینه هم نمیپرداختیم، و آیا اساساً با توجه به نیاز و اولویت کلی کشور برنامه هستهای چقدر ضرورت داشته؟ و مسائلی ازایندست اجازه اظهارنظر نمیدهد. در آن صورت چگونه ممکن بود در خصوص جنگ و سایر مسائل مهم دیگر اجازه اظهارنظر بدهد؟
بهعنوان کلام آخر، سختگیریها و محدودیتهای اعمالشده از جانب این شورا نهتنها در بسیاری از موارد ازنظر امنیتی و ملاحظاتی ازایندست خیلی هم ضرورت پیدا نمیکند، بلکه برعکس مواردی را میتوان نشان داد که این شورا مصرانه سیاستی را پیش برده و اجازه هیچ اظهارنظری نداده، اما بعدها معلوم شده که آن سیاست خیلی هم درست نبوده است.
اگر اعضای شورای عالی امنیت ملی اجازه بفرمایند، بنده حاضرم در همین هفتهنامه ستاره صبح برخی از این موارد را به استحضار شریفشان برسانم»
اخبار سیاسی - پیام نو