آخرین اخبار سیاسی

اخبار،اخبار جدید،اخبار روز

محسن هاشمی: فساد سیستماتیک عموماً از تاثیرات تصمیمات حاکمیتی آغاز می‌شود

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی ایران می‌گوید: فساد اداری عمدتاً از قوانین و آیین‌نامه‌ها و بخشنامه‌های موجود در کشور و تناقض‌های…

وقتی «مرد اخلاق اصولگرايان» تاب تحمل يک تذكر را هم ندارد



اخبار,اخبار امروز,اخبار جدید

عصبانيت حدادعادل و فرار از زير بار نظارت
وقتی «مرد اخلاق اصولگرايان» تاب تحمل يک تذكر را هم ندارد

مجلس در گران‌شدن اداره کشور تاثیرگذار است. وقتی از بودجه 6 هزار و 12 میلیارد تومانی بخش فرهنگ بی‌حساب و کتاب و بدون هیچ نظارتی حدود 300 میلیارد تومان به بنیادهایی همچون بنیاد سعدی... می‌دهیم که فقط حامی آنها نمایندگانی پرقدرت و پرنفوذ هستند، آیا مجلس مقصر نیست؟

بالاخره غلامعلی حدادعادل هم در متن یک حاشیه قرار گرفت. حاشیه‌ای بر سر بودجه بنیاد سعدی. مرد «اخلاق» اصولگرایان در جلسه روز یکشنبه مجلس آنقدر تاب نیاورد تا نقد یکی از همکارانش را درباره بودجه‌نویسی بنیادهایی مانند بنیاد سعدی را بشنود و احتمالا در مقام پاسخگو قرار بگیرد.

به گزارش خرداد؛ روز یکشنبه برای اولین بار خبری از صحن علنی مجلس منتشر شد که در تیتر آن عنوان «درگیری» لفظی در کنار نام «غلامعلی حدادعادل» نوشته شده بود. مردی که در سابقه 16 سال حضورش در مجالش ششم تا نهم حتی 4 سال را نیز در مقام رئیس مجلس سپری کرده بود، تا حالا درگیر چنین ماجرایی نشده بود. مردی که بیشتر سعی دارد شخصیت خود را با وجه غالب فرهنگی به جامعه معرفی کند، حتی زمانی که در مقام یک نامزد ریاست جمهوری است.

اما چه چیزی باعث شد تا حدادعادل هم وارد حاشیه‌های مجلس و درگیری لفظی در صحن علنی شود؟ تنها یک جمله از نطق احمد بخشایش اردستانی بود که «مرد اخلاق» اصولگرایان را اینچنین آشفته کرد: «مجلس نیز در گران‌شدن اداره کشور تاثیرگذار است. وقتی از بودجه 6 هزار و 12 میلیارد تومانی بخش فرهنگ بی‌حساب و کتاب و بدون هیچ نظارتی حدود 300 میلیارد تومان به بنیادهایی همچون بنیاد دعبل خزایی و بنیاد سعدی، حافظ و مولانا از جدول شماره 17 می‌دهیم که فقط حامی آنها نمایندگانی پرقدرت و پرنفوذ هستند، آیا مجلس مقصر نیست؟» عصبانیت حدادعادل از بخشایش ‌اردستانی و واکنش او به این سخنان به واسطه نام بردن از بنیاد سعدی بود که خود وی ریاست آن را بر عهده دارد.
 
حالا با این اتفاق دیروز شاید قدری بهتر بتوان درباره اسطوره «اخلاق» اصولگرایان صحبت کرد. اسطوره‌ای که تنها به‌خاطر طرح این سوال که چرا نظارتی بر عملکرد بنیاد او نیست و این بنیاد با خیال راحت از بودجه عمومی کشور استفاده می‌کند، گوینده این سخنان را به رفتار «خلاف دین» متهم کرده است. آیا حداد عادل واقعا و عمیقا اعتقاد دارد که طرح این دست مسایل و پرسیدن درباره بازده علمی بنیاد او و آنچه که بر سر بودجه دولتی آن می‌آید با دین در تغایر قرار دارد؟ یعنی آیا امثال غلامعلی حداد عادل تا آنجا خود را موجه و بی‌نقص و عاری از عیب می‌دانند که کسی حق پرسش از آنها را ندارد؟

اتفاق روز يكشنبه هرچند شايد به لحاظ ابعاد حاشيه ايجاد با برخي ديگر از اتفاقات خبرساز صحن علني و درگيري‌هايي كه گاه در مجلس رخ مي‌دهد قابل قياس نباشد اما از آنجا داراي اهميت است كه فردي چون حدادعادل در يك سمت اين ماجرا قرار دارد.

اينكه آيا واقعا در بنياد سعدي سو استفاده‌اي انجام شده باشد يا خير را كسي نمي‌داند. اما در اين استدلال بخشايش اردستاني كه مورد اعتراض حدادعادل قرار گرفت نمي‌توان شك كرد كه برخي بنيادها همزمان با استفاده از بودجه دولتي يا همان بيت المال، هيچ نظارتي را بر عملكرد خود نمي‌پذيرند. با اين وصف عصبانيت حدادعادل از اين بحث جاي تعجب دارد. به قول معروف «آن را كه حساب پاك است، از محاسبه چه باك است؟» با همين مثل ساده بايد از رئيس فراكسيون اصولگرايان مجالس كه رداي «مرد اخلاق اصولگرايان» را هم بعد از 24 خرداد به تن او پوشاندند پرسيد كه اگر كاسه‌اي زير نيم‌كاسه نيست و اگر آن طور كه بخشايش اردستاني گفته اين بودجه‌ها با نفوذ نمايندگاني چون او جذب مراكزي مانند بنياد سعدي نشده است، چه جايي براي عصبانيت وي باقي مي‌ماند؟ آيا خون حدادعادل و ديگر گردانندگان بنياد سعدي رنگين‌تر از خون ديگراني است كه همزمان با استفاده از بودجه دولتي، زير تيغ نظارت هم قرار دارند و بايد حساب و كتاب پس بدهند؟ و مهمتر اينكه بر اساس كدام استدلال مطرح كننده چنين بحثي – كه البته يك نماينده مجلس است و طبق قانون براي اظهارنظر درباره تمام مسايل كشور از آزادي كامل برخوردار مي‌باشد – به رفتار غيرديني متهم مي‌شود؟ آيا درخواست نظارت بر روي نهادهايي چون بنياد سعدي از نظر فردي چون حداد عادل خروج از دين است؟

مساله اما اين است كه حدادعادل آرام و كم سخن در مجلس، مدت‌هاست كه حتي در حياتي‌ترين لحظات و بحث‌ها وارد گود نمي‌شود و همواره سعي كرده تا با دوري جستن از جزئيات فقط به اظهارنظرهاي كلي بسنده كند. چيزي كه او را به واكنش درباره يك موضوع جزيي وا مي‌دارد بحث بنيادي است كه او رياست آن را بر عهده دارد. از بحث مطرح شده درباره بنياد سعدي اگر بگذريم آيا تا حالا موضوعاتي مهمتر از اين در مجلس مطرح نشده بود كه حدادعادل وارد گود واكنش شود؟ با اين شرايط واكنش روز يكشنبه حدادعادل حتي قدري هم رنگ و بوي منافع شخصي دارد كه با دفاع از كيان و منافع عمومي در تناقض است. چرا در همين مجس بارها و بارها مسايلي در حوزه منافع عمومي مطرح شده بود كه رئيس فراكسيون اصولگرايان كوچكترين واكنش علني به آن نداشت.

 

اخبار سیاسی - خردادنیوز

 

کالا ها و خدمات منتخب

    تازه ترین خبرها(روزنامه، سیاست و جامعه، حوادث، اقتصادی، ورزشی، دانشگاه و...)

      ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

      ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------