چرا استقلال خوزستان قهرمان نشود؟
- مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات
- تاریخ انتشار : سه شنبه, 14 ارديبهشت 1395 09:56
در حالی که هر سه تیم در پی فتح هر دو دیدار باقیمانده خویشند و شاید کار به گل شماری هم کشیده شود، آبیهای خوزستان ابتدا در دیداری دور از خانه با پدیده خراسان و سپس مسابقهای خانگی با ذوبآهن مصاف خواهند داد و تیمی که در سیما و قامت استقلال خوزستان در طول لیگ پانزدهم دیدهایم، تیمی نیست که از عهده این دو حریف برنیاید.
پدیده به عنوان تیمی که نه امکان کسب سهمیه آسیایی دارد و نه در خطر سقوط است، دلیلی برای جانفشانی در مسابقات بعدی ندارد و شاید تا زمان انجام مسابقه تیم ویسی با ذوبآهن امکان اندک کسب مجدد سهمیه توسط این تیم اصفهانی به کلی از میان رفته باشد و انگیزه چندانی برای مردان گلمحمدی نمانده و نگاه و امید آنها برای سهمیه آسیایی معطوف به فینال جام حذفی باشد. ضمن اینکه برگزاری دیدار استقلال خوزستان- ذوبآهن در اهواز و به واقع مزایای میزبانی مسالهای است که تحت هر شرایطی میتواند وسیلهای برای پیروزی و قهرمانی احتمالی تیم تحت فرماندهی ویسی به حساب آید.
یک موفقیت احتمالی شیرین
این قهرمانی میتواند برای تمامی ایرانیها شیرین باشد زیرا پیروزی تیمی است که شاید با یک پنجاهم سرمایه رقبای بزرگش و بدون داشتن حتی یک ستاره راههای سخت را پیمود و تا این لحظه فقط سه شکست داشته و تنها 14 گل خورده است که معدل شگفتانگیز نیم گل خورده در هر بازی را به دست میدهد.
حتی طرفداران استقلال و پرسپولیس در صورت قهرمان نشدن تیم محبوب خودشان شاید از قهرمانی استقلال خوزستان استقبال کنند زیرا مثل سایر ایرانیها و شاید تمامی مردم جهان بر زحمت فراوان تیمهای به ظاهر کوچک ارج مینهند و دوست دارند که سرمایهها و مظلومان و تلاشگران در عرصه ورزش به قهرمانی برسند و به رغم تایید مجدد ارزشهای انکارناپذیر سرخابیهای پایتخت و نقش عظیم و مهم خیل هوادارانشان، پیروزی نهایی یک تیم زحمتکش شهرستانی امری است که میتواند به کل فوتبال کشور خدمت کند و چراغ راه همگان و یک وسیله و نکته امیدبخش برای تمامی تیمهای مشابه در کشور باشد تا بدانند اگر زحمت بکشند، حتی بدون پول هنگفت هم به هدف خود خواهند رسید.
یک اشتباه عجیب و سرنوشتساز
9 یا 10 سال پیش بود که استقلال اهواز با هدایت مدبرانه فیروز کریمی تا یک قدمی کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر فوتبال کشور پیش رفت و فقط یک اشتباه عجیب داوری در یکی از مسابقات هفتههای واپسین لیگ بود که امتیازاتی حساس را از مشت آبیهای شایسته اهواز بیرون کشید و قهرمانی را به رقبای آنان هدیه کرد. قریب به یک دهه بعد از آن استقلال اهواز قعرنشین لیگ برتر و به دستهای پایینتر ارجاع شده و حتی بازگشتش به لیگ برتر در تابستان سال پیش با خرید اضطراری امتیاز یک تیم لیگ برتری (فولاد نوین اهواز) حاصل آمده بود اما استقلال خوزستان یا بهتر بگوییم استقلال صنعتی خوزستان که تیمی تازه تاسیس است به جانشینی استقلال اهواز بعد از یکی دو فصل سر و کله زدن با خطر سقوط به دستهای پایینتر سرانجام راه پیروزی و ابقای شکوهمندانه در لیگ برتر را با طراحی سرمربی بومی و همت بازیکنان اغلب خوزستانیاش یافته است.
بیبهره از انواع همراهیها
آیا پایان این راه با شیرینی قهرمانی در این مسابقات همراه میشود؟ در پاسخ باید گفت که حتی اگر چنین نشود، استقلال خوزستان تا همین جای کار نیز به نوعی و از نگاهی یک قهرمان است زیرا شانه به شانه تیمهایی ساییده است که همه چیزهایی را که این تیم ندارد، داشتهاند و بابت آن بهرههای متنوعی برده و انواع دوستیها و حمایتها را نیز شامل حال خویش دیدهاند و تیم ویسی فقط با سلاح دوندگی، جنگندگی، اتحاد رفتاری و انسجام روحی با آنها برابری کرده است. تیمی که از بسیاری جهات «نمونه» بوده است.
اخبار ورزشی - ایران ورزشی