چرا نمی‌گذارید مشکل دانشجویان ستاره‌دار برای همیشه حل شود؟
- مجموعه: اخبار کنکور و دانشگاه
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25
اخبار دانشگاه - کشمکش مجلس و دولت بر سر موضوعی که پیشتر انکار می‌شد؛
چرا نمی‌گذارید مشکل دانشجویان ستاره‌دار برای همیشه حل شود؟
تا چندی پیش وجودشان انکار می‌شد و برخی به صراحت اعلام می‌کردند که دانشجوی ستاره‌دار نداریم؛ چه بسا راست هم می‌گفتند چون ستاره‌دار شده ها را به دانشگاه راه نمی‌دادند که دانشجو به حساب آیند!
به گزارش تابناک ، وزیر علوم در حاشیه سفر هیات دولت به خوزستان، بار دیگر با تاکید بر قانونی بودن بازگشت دانشجویان ستاره‌دار به تحصیل، از حق تحصیل برای همه دانشجویان دفاع کرد و خطاب به نمايندگان مجلسي كه با او در اين باره مخالف هستند، گفت كه آنها مي‌توانند براي رفع شبهات‌شان در اين خصوص از ساير نهادها كمك بگيرند.
این در حالی است که با بازگشت دانشجویان محروم از تحصیل، چند تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی متعرض وزیر شدند و حتی شکایت مکتوبی در این باره تقدیم کمیسیون اصل نود مجلس کردند تا بازار شایعات داغ شده و حتی زمزمه های آشکار و پنهانی درباره رزرو کردن دومین کارت زرد برای وزیر به گوش برسد.
زهره طبیب زاده، یکی از نمایندگان شاکی در تشریح دلایل شکایت خود گفت: در حالی مسئولان دانشگاه از بازگشت 400 دانشجوی ستاره‌دار به تحصیل خبر می‌دهند که تعداد واقعی آنان 389 نفر بوده که از این تعداد تنها 126 نفر مشکلات سیاسی و امنیتی دارند؛ یعنی 263 دانشجو به لحاظ مشکلات در صلاحیت علمی از تحصیل بازمانده‌اند که به لحاظ قانونی امکان بازگشت آنها به دانشگاه و ادامه تحصیل وجود نداشته است.
ابهامی که این نماینده مجلس به آن اشاره کرد، از چند منظر قابل توجه است؛ نخست آنکه تاکید شده 126 نفر از دانشجویانی که به دانشگاه بازگشته‌اند، به دلایل مشکلات سیاسی و امنیتی از تحصیل بازمانده بودند که این مهم به خودی خود می‌تواند منشا بحث های متفاوتی باشد؛ من جمله اینکه چه جرمی را چه کسی سیاسی و امنیتی خوانده و کدام نهاد مرجع تشخیص منع تحصیل این دانشجویان بوده و نظر این مرجع درباره بازگشت این افراد به تحصیل چیست؟
به عبارت بهتر، در شرایطی که به نظر می‌رسد باید بپذیریم محرومیت یک دانشجو از ادامه تحصیل، به معنای محرومیت او از حقوق اجتماعی وی بوده و لازمه آن رای قضایی است، اینکه چگونه تعدادی از دانشجویان طی سالهای گذشته از حقوق اجتماعی خود محروم شده اند، جای پرسش بیشتری دارد تا اینکه چگونه و با تصمیم چه کسی ایشان به تحصیل بازگشته‌اند.
سوای اذعان به محرومیت برخی دانشجویان از تحصیل به دلیل مسائل امنیتی و سیاسی، سخنان طبیب زاده حاکی از آن است که برخی دانشجویان محروم از تحصیل که "صلاحیت علمی" ایشان با مشکل همراه بوده نیز به دانشگاه‌ها بازگشته اند؛ دانشجویانی که این نماینده مجلس معتقد است به لحاظ قانونی امکان بازگشت و ادامه تحصیل ایشان وجود نداشته است.
اگر از این منظر به غائله بنگریم، بازگشت 263 دانشجوی دیگر به تحصیل دو شکل می‌تواند مطرح شود؛ یا بازگشتی معمولی و مبتنی بر قانون بوده که با کمی تساهل از طرف وزارت علوم همراه شده و علاوه بر آنکه قابل توضیح است، احتمالا پیشتر نیز نمونه آن وجود داشته و دستاویز خوبی برای شکایت از وزیر نیست و یا اینکه اقدامی غیرقانونی و حتی فراقانونی در رقم خوردن آن نقش داشته که در این صورت می‌بایست به شدت با قانون شکنان برخورد کرد و حتی وزیر را به استیضاح کشاند که این هم رخ نداده است.
از هر دو جنبه که به ماجرا بنگریم، به نظر می‌رسد که وزارت علوم و نمایندگان متعرض به ایشان به سادگی بتوانند اقدامات و ادعاهای خود را شفاف کرده و ابهامات اذهان عمومی را برطرف کنند اما نه تنها این اتفاق رخ نمی‌دهد، بلکه دورادور نزاعی در می‌گیرد که به مراتب بدتر است؛ یکی می‌گوید برخی را بدون کنکور به نام دانشجوی ستاره دار وارد دانشگاه کرده‌اند و دیگری مدعی‌ست که رد شدن بورسیه فلانی موجب موضع گیری وی شده است!
این زشتی ها سبب می‌شود که جو نامناسبِ به راه افتاده به دانشگاه نیز رسیده و همه چیز رنگ و بوی صف بندی بگیرد که کمترین اثر آن، شکل گیری جبهه موافقان و مخالفان با بازگشت دانشجویان ستاره دار به تحصیل و البته بی پاسخ ماندن ابهامات دانشگاهیان خواهد بود.
خوب که به ماجرا دقیق شویم، درخواهیم یافت که کل ماجرا به همین شکل است؛ گویی دانشجویان ستاره‌دار فرع هستند نه موضوع مهمی که می‌بایست چاره جویی شود. این ظن زمانی تقویت می‌شود که می‌بینیم از یک سو نمایندگان مجلس از تخلفی بزرگ سخن می‌گویند که در وزارت علوم رخ داده اما بابت این تخلف، استیضاح وزیر را در دستور کار قرار نمی‌دهند و از سوی دیگر، وزارت علوم هم تلاشی برای روشن کردن مواضع خود نکرده و حتی فضای آن را باز نمی‌کند تا گلایه های برخی دانشگاهیان از بازگشت برخی از دانشجویان محروم شده از تحصیل شنیده شود.
بدین ترتیب در شرایطی که موضوعِ تکذیب شده در سالیان متمادی تبدیل به آمار و ارقام و ماجرایی ملموس شده، بستر خاتمه دادن به آن فراهم نمی‌آید تا هرچه در این سالها از محرومیت برخی دانشجویان از تحصیل شنیده و تکذیب دریافت کرده بودیم، از این به بعد از بازگشت پر حرف و حدیث تعدادی از دانشجویان به تحصیل بشنویم و... .
اینجاست که باید از دو طرف ماجرا پرسید که چرا اکنون که شرایط برای بستن پرونده چندین و چندساله دانشجویان ستاره دار فراهم آمده، تلاش خود را به کار نگرفته و سعی نمی‌کنید که ماجرا را به اتمام برسانید؟ چه فرصتی بهتر از این برای اتمام ماجرای طولانی دانشجویان ستاره دار سراغ دارید که با یکدیگر ننشسته و حتی سایرین را به کمک فرا نمی‌خوانید تا ماجرا فیصله یابد؟
اخباردانشگاه - تابناک
