تبدیل مدارهای سه بعدی حجیم به ورقه های نازک با تراشه جدید فوتونیک

مجموعه: اخبار تکنولوژی

به گزارش سیناپرس، تحقیقات جدید انجام شده توسط دانشگاه‌های موناش و RMIT واقع در ملبورن استرالیا، راهی را برای ایجاد یک مدار مجتمع فوتونیک پیشرفته پیدا کرده اند که پل‌هایی را بین بزرگراه‌های داده ایجاد می‌کند، اتصال تراشه‌های نوری فعلی را متحول کرده و سیستم های اپتیک‌ سه بعدی بزرگ را با یک تکه نازک سیلیکونی جایگزین می نمایند.

این پیشرفت جدید، توانایی سرعت بخشیدن به پیشرفت جهانی هوش مصنوعی را دارد و کاربردهای قابل توجهی در دنیای واقعی از جمله در موارد زیر خواهد داشت: 

تولید خودروهای بدون راننده ایمن تر که قادر به تفسیر فوری محیط اطراف خود هستند، فعال کردن هوش مصنوعی برای تشخیص های سریع تر پزشکی، بهبود توانایی و سرعت پردازش زبان طبیعی در برنامه‌هایی مانند گوگل هومز، الکسا و سیری و بالاخره تولید سوئیچ‌های کوچک‌تر برای پیکربندی مجدد شبکه‌های نوری که اینترنت فعلی ما بر آن ها استوار است.

فوتونیک یا علم نور، چه در روشن کردن تلویزیون باشد یا ثابت نگه داشتن ماهواره، شیوه زندگی ما را متحول کرده است. تراشه‌های فوتونیک می‌توانند قابلیت پردازش ابزارهای بزرگ را به تراشه‌هایی در اندازه نوک ناخن منتقل کنند.

حالا در ابداع جدید، محققان استرالیایی یک تراشه میکرو شانه نوری با چندین خط بزرگراهی را ساخته اند. این تراشه که قابلیت خودتنظیمی و کالیبره شدن اتوماتیک را دارد، سکوها و پل های روشن و خاموش را ایجاد کرده و همه آن ها را به شیوه ای کارا به هم متصل می کند و از این طریق، امکان جابجایی بیشتر داده ها را فراهم می نماید.

این تراشه فوتونیک به گفته محققان قابلیت برنامه ریزی خودکالیبره را دارد و دارای یک هسته پردازش سیگنال و یک مسیر مرجع یکپارچه برای این کار است.

فناوری‌های جدید وابسته به اینترنت مانند اتومبیل‌های خودران، استخراج از راه دور و تجهیزات پزشکی به پهنای باند سریع‌تر و افزایش‌یافته‌تری در آینده نیاز خواهند داشت. افزایش پهنای باند فقط از طریق بهبود فیبرهای نوری نیست که اینترنت ما از آن ها عبور می کند، بلکه در مورد ارائه سوئیچ های فشرده نیز هست است که جهات مختلف را طی می کنند، بنابراین داده ها می توانند به طور همزمان به کانال های زیادی ارسال شوند.

به گفته مجریان پژوهش، این تحقیق یک پیشرفت بزرگ است. فناوری فوتونیک ما اکنون به اندازه کافی پیشرفته است به طوری که سیستم های واقعاً پیچیده را می توان روی یک تراشه واحد ادغام کرد. 

یافته های پژوهشی فوق در مجله معتبر Nature Photonics منتشر شده اند.