همه‌چیز درباره فاندینگ فی؛ چرا باید آن را جدی بگیرید؟

مجموعه: سرمایه های دیجیتالی

فاندینگ فی هزینه‌ای دوره‌ای در معاملات آتی دائمی است

فاندینگ فی چیست و چرا باید پرداخت شود؟

در دنیای معاملات ارزهای دیجیتال، قراردادهای آتی دائمی (Perpetual Futures) یکی از ابزارهای محبوب برای معامله‌گران هستند. این قراردادها اجازه می‌دهند تا معامله‌گران بدون مالکیت واقعی دارایی پایه، بر روی تغییرات قیمت گمانه‌زنی کنند. یکی از ویژگی‌های کلیدی این قراردادها، فاندینگ فی (Funding Fee) یا هزینه تأمین مالی است.

فاندینگ فی پرداختی دوره‌ای بین معامله‌گرانی است که موقعیت‌های خرید (Long) یا فروش (Short) دارند و نقش مهمی در حفظ تعادل بازار ایفا می‌کند. این مقاله به بررسی کامل فاندینگ فی، نحوه کارکرد آن، دلیل پرداخت آن و تأثیراتش بر معامله‌گران می‌پردازد.

فاندینگ فی به تعادل تقاضای خرید و فروش کمک می‌کند

فاندینگ فی چیست؟

فاندینگ فی، هزینه‌ای است که به صورت دوره‌ای بین معامله‌گران با موقعیت‌های خرید و فروش در بازار قراردادهای آتی دائمی مبادله می‌شود. ارزش این پرداخت بر اساس نرخ فاندینگ (Funding Rate) تعیین می‌شود که خود بر پایه تفاوت بین قیمت قرارداد آتی و قیمت نقدی (Spot Price) دارایی پایه محاسبه می‌گردد. اگر نرخ فاندینگ مثبت باشد، معامله‌گران با موقعیت خرید به معامله‌گران با موقعیت فروش پرداخت می‌کنند. برعکس، اگر نرخ منفی باشد، معامله‌گران با موقعیت فروش به موقعیت‌های خرید پرداخت خواهند کرد. این مکانیزم برای جلوگیری از انحراف زیاد قیمت آتی از قیمت نقدی طراحی شده و ثبات بازار را حفظ می‌کند.

نحوه کارکرد فاندینگ فی

فاندینگ فی بر اساس نرخ فاندینگ تعریف می‌شود که توسط دو عامل اصلی هدایت می‌گردد: نرخ بهره (Interest Rate) و شاخص پریمیوم (Premium Index)، که تفاوت بین قیمت قرارداد و قیمت نقدی است.

• نرخ فاندینگ مثبت: اگر قیمت قرارداد بالاتر از قیمت نقدی باشد، نرخ مثبت است و دارندگان موقعیت خرید به دارندگان موقعیت فروش پرداخت می‌کنند. این امر مشوق باز کردن موقعیت‌های فروش بیشتر می‌شود و قیمت را به سمت پایین می‌کشاند.

• نرخ فاندینگ منفی: اگر قیمت قرارداد پایین‌تر از قیمت نقدی باشد، نرخ منفی است و دارندگان موقعیت فروش به موقعیت‌های خرید پرداخت می‌کنند. این مکانیزم قیمت را به سمت بالا هل می‌دهد تا با قیمت نقدی همخوانی پیدا کند.

این پرداخت‌ها معمولاً هر ۸ ساعت یک بار (در برخی صرافی‌ها مانند بایننس) یا هر ساعت (مانند کوین‌بیس) انجام می‌شود و به معامله‌گران کمک می‌کند تا بازار را متعادل نگه دارند.

نرخ فاندینگ بر اساس نرخ بهره و شاخص پریمیوم محاسبه می‌شود

نحوه محاسبه فاندینگ فی

هر صرافی روش محاسبه کمی متفاوت دارد، اما عموماً از فرمول زیر استفاده می‌شود:

نرخ فاندینگ = شاخص پریمیوم + نرخ بهره

نرخ بهره: یک درصد ثابت که توسط صرافی تعیین می‌شود (معمولاً ۰.۰۱٪).

شاخص پریمیوم: تفاوت درصدی بین قیمت آتی و قیمت نقدی.

برای مثال، اگر نرخ بهره ۰.۰۱٪ و شاخص پریمیوم ۰.۰۲٪ باشد، نرخ فاندینگ ۰.۰۳٪ خواهد بود. این نرخ بر روی ارزش موقعیت اعمال می‌شود و پرداخت محاسبه می‌گردد. معامله‌گران می‌توانند نرخ‌های فعلی و پیش‌بینی‌شده را در صرافی بررسی کنند تا از هزینه‌های غیرمنتظره جلوگیری نمایند.

چرا فاندینگ فی باید پرداخت شود؟

فاندینگ فی برای حفظ همخوانی قیمت قرارداد آتی دائمی با قیمت نقدی وجود دارد. در قراردادهای آتی سنتی، قیمت با نزدیک شدن به تاریخ انقضا به طور طبیعی به قیمت نقدی همگرا می‌شود. اما در آتی‌های دائمی که تاریخ انقضا ندارند، فاندینگ فی این نقش را ایفا می‌کند. بدون این مکانیزم، قیمت آتی ممکن است به دلیل تقاضای نامتعادل (مثلاً تقاضای زیاد برای موقعیت‌های خرید) از قیمت نقدی دور شود. پرداخت فاندینگ فی مشوق معامله‌گران برای باز کردن موقعیت‌های مخالف است و تعادل را باز می‌گرداند. برای مثال، اگر قیمت بیت‌کوین نقدی ۳۰,۰۰۰ دلار باشد اما آتی به ۳۱,۰۰۰ دلار برسد، نرخ مثبت باعث پرداخت longs به shorts می‌شود و بازار را متعادل می‌کند.

تأثیر فاندینگ فی بر معامله‌گران

فاندینگ فی مستقیماً بر سودآوری معامله‌گران تأثیر می‌گذارد:

• هزینه‌های معاملاتی: در نرخ مثبت، longs هزینه پرداخت می‌کنند که می‌تواند سود را کاهش دهد. در نرخ منفی، shorts پرداخت می‌کنند اما longs دریافت‌کننده هستند.

• احساسات بازار: نرخ مثبت نشان‌دهنده بازار صعودی (bullish) و نرخ منفی نشان‌دهنده بازار نزولی (bearish) است. این امر به معامله‌گران کمک می‌کند تا جهت غالب بازار را تشخیص دهند.

• مدت زمان نگهداری: برای موقعیت‌های بلندمدت، هزینه‌های انباشته فاندینگ می‌تواند قابل توجه باشد. برای مثال، در موقعیت خرید ۱۰,۰۰۰ دلاری با نرخ ۰.۰۳٪ هر ساعت، هزینه روزانه حدود ۷۲ دلار است که در یک هفته به ۵۰۴ دلار می‌رسد.

در بازار پرنوسان، فاندینگ فی ممکن است به شدت تغییر کند

استراتژی‌های مدیریت فاندینگ فی

برای بهینه‌سازی، معامله‌گران می‌توانند از استراتژی‌های زیر استفاده کنند:

• زمان‌بندی بازار: ورود به موقعیت خرید در نرخ‌های پایین یا منفی برای کاهش هزینه‌ها.

• هجینگ با موقعیت‌های نقدی: ترکیب موقعیت آتی با موقعیت مخالف در بازار نقدی برای کاهش هزینه‌های فاندینگ.

• انتخاب صرافی مناسب: مقایسه نرخ‌ها در صرافی‌های مختلف مانند بایننس یا کوین‌بیس برای انتخاب بهترین گزینه.

ریسک‌های مرتبط با فاندینگ فی

هرچند فاندینگ فی مفید است، اما ریسک‌هایی نیز دارد:

• نوسانات بالا در بازارهای پرتلاطم: نرخ‌ها می‌توانند ناگهان افزایش یابند و سود را از بین ببرند.

• زیان‌های دوگانه: ترکیب پرداخت فاندینگ با افت قیمت می‌تواند زیان‌ها را تشدید کند.

• هزینه‌های انباشته برای موقعیت‌های بلندمدت: نگهداری طولانی‌مدت در نرخ‌های مثبت می‌تواند غیراقتصادی باشد.

فاندینگ فی از انحراف قیمت آتی از نقدی جلوگیری می‌کند

سوالات متداول  

1. چرا باید فاندینگ فی پرداخت کنیم؟

فاندینگ فی برای حفظ تعادل بازار و جلوگیری از انحراف قیمت قراردادهای آتی از قیمت نقدی طراحی شده است. این مکانیزم تقاضای خرید و فروش را متعادل می‌کند.

2. فاندینگ فی چگونه محاسبه می‌شود؟

فاندینگ فی براساس نرخ فاندینگ محاسبه می‌شود که از ترکیب نرخ بهره (ثابت) و شاخص پریمیوم (تفاوت قیمت آتی و نقدی) به دست می‌آید. این نرخ معمولاً هر ۸ ساعت اعمال می‌شود.

3. فاندینگ فی مثبت و منفی به چه معناست؟

اگر نرخ فاندینگ مثبت باشد، معامله‌گران با موقعیت خرید به معامله‌گران با موقعیت فروش پرداخت می‌کنند. اگر منفی باشد، معامله‌گران با موقعیت فروش به موقعیت‌های خرید پرداخت می‌کنند.

5. آیا فاندینگ فی در همه صرافی‌ها یکسان است؟

خیر، هر صرافی (مانند بایننس، کوین‌بیس یا کراکن) ممکن است نرخ فاندینگ و دوره‌های پرداخت متفاوتی داشته باشد. بهتر است نرخ‌ها را در صرافی موردنظر بررسی کنید.

6. فاندینگ فی چه تأثیری بر سود معاملات من دارد؟

فاندینگ فی می‌تواند سود یا زیان شما را تحت تأثیر قرار دهد. در نرخ‌های مثبت، موقعیت‌های خرید هزینه پرداخت می‌کنند که ممکن است سود را کاهش دهد، اما در نرخ‌های منفی می‌توانید از موقعیت‌های خرید سود کسب کنید.

7. چگونه می‌توانم هزینه فاندینگ فی را کاهش دهم؟

می‌توانید با زمان‌بندی ورود به معاملات در نرخ‌های پایین، هجینگ با بازار نقدی یا انتخاب صرافی با نرخ‌های مناسب‌تر، هزینه‌های فاندینگ فی را مدیریت کنید.

8. آیا فاندینگ فی در بازارهای پرنوسان تغییر می‌کند؟

بله، در بازارهای پرنوسان که تقاضا برای خرید یا فروش افزایش می‌یابد، نرخ فاندینگ ممکن است به شدت بالا یا پایین برود و هزینه‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.

نتیجه‌گیری

فاندینگ فی مکانیزمی ضروری در معاملات آتی دائمی است که تعادل قیمت‌ها را حفظ می‌کند و بازار را پایدار نگه می‌دارد. درک این مفهوم برای معامله‌گران حیاتی است تا بتوانند هزینه‌ها را مدیریت کنند، استراتژی‌های مناسبی اتخاذ نمایند و از ریسک‌ها اجتناب ورزند. با نظارت مداوم بر نرخ‌های فاندینگ، معامله‌گران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و سودآوری خود را افزایش دهند. 

گردآوری:بخش سرمایه های دیجیتال بیتوته