فوتبالیست‌های اروپایی بعد از بازنشستگی چه می‌کنند؟



اخبارجدید,خبرهای جدید,اخبار جدید

در پایان دوران حرفه‌ای فوتبالیست‌ها، ثروت و انگیزه می‌تواند به سرعت جایش را به ورشکستگی و سرخوردگی بدهد. روزنامه دیلی‌تلگراف انگلستان در گزارشی اشاره کرده که فوتبالیست‌های اروپایی چطور پس از بازنشستگی، زندگی‌شان را کنترل و در دست می‌گیرند.

اگر از هر هوادار فوتبالی بپرسید که یک بازیکن لیگ برتر دوران بازنشستگی‌اش را چگونه پشت سر می‌گذارد، پاسخش به‌نحوی به این شکل خواهد بود:

۸ صبح: در تخت مجللی در عمارت ۹ خوابه‌ای که در سواحل شرقی دارد بیدار می‌شود، از پلکان زیبای خانه‌اش پایین می‌آید تا به ماهی‌های نادری که در آکواریوم ۱۰ فوتی‌اش قرار دارد، غذا بدهد. پس از آن به آشپزخانه بزرگ و دلبازی می‌رود که از قبل صبحانه را برایش آماده کرده‌اند.

8:30 صبح: پس از نگاهی به مجسمه برنز خودش که در راهرو قرار دارد، بچه‌هایش را با ماشین بنتلی ۱۳۲هزار پوندی‌اش به مدرسه می‌برد.

9:30 صبح: کار امروز را به پایان رسانده و به خانه برمی‌گردد تا در استخر بزرگش شنا کند و پس از آن به اتاق سینمایش که تلویزیون ۹۸اینچی 4K دارد، می‌رود و فیلم محبوبش را می‌بیند.

۲ ظهر: با لامبورگینی گالاردو ۱۵۰هزار پوندی‌اش برای خرید به بیرون می‌رود و پنج هزار پوند هزینه لباس، ساعت و کفش‌های مارک‌دار می‌کند. پس از آن به خانه برمی‌گردد و در زمین مجلل گلفش بازی و تفریح می‌کند.

۷ شب: پورشه کائن ۹۰هزار پوندی‌اش را برمی‌دارد و به کنسرت خواننده محبوبش می‌رود.

۱۲ شب: به عمارتش بازمی‌گردد و زیر لحاف ابریشمی‌اش به خواب می‌رود.

رقم‌های سنگین قراردادهای بازیکنان لیگ برتر باعث شده تا مردم چنین تصورات غلط و فانتزی‌های غیرممکنی در مورد زندگی خصوصی فوتبالیست‌های حرفه‌ای داشته باشند. البته که برای برخی از آنها چنین زندگی رویایی خیلی هم غیرممکن نیست با این حال اکثر بازیکنان، زندگی‌شان بعد از آویزان کردن کفش‌هایشان با آن‌چه که در تصورات مردم است از زمین تا آسمان تفاوت دارد.

بسیاری از بازیکنان سابق یا به‌دنبال حضور و استخدام در رسانه‌ها هستند یا به‌دنبال سرمربی‌گری و مدیریت. برخی دیگر هم یا در پروژه‌های تجاری سرمایه‌گذاری می‌کنند یا حرفه کاملا جدیدی را انتخاب می‌کنند. تنها تعداد اندک و خوش‌شانسی هستند که هر کاری انجام دهند در آن موفق می‌شوند و زندگی ایده‌آلی برای خودشان می‌سازند. اما برای اکثریت این ورزشکاران بازنشسته، آینده به‌گونه‌ای رقم می‌خورد که مدام در حال پرداخت قبض‌ها، قسط‌ها و هزینه‌های مدرسه هستند و ماه را روزشماری می‌کنند تا به پایان برسد.

پیت اسمیت، بازیکن سابق برایتون که حالا به‌عنوان مدیر و مدیربرنامه در New Era Global Sports Management فعالیت دارد، در این مورد می‌گوید: «فوتبالیست بودن، حرفه‌ای است که تا ابد ادامه ندارد و بازیکنان باید برای باقی عمرشان از لحاظ مالی ثبات داشته باشند نه فقط دوران بازی‌شان. تنها بازیکنان برتر لیگ می‌توانند با اطمینان بگویند که تا پایان عمرشان از لحاظ مالی تامین هستند. حدود چهار هزار فوتبالیست حرفه‌ای در انگلیس هستند اما ‌درصد بسیار کمی از آنها ثروتمندند و به یاد داشته باشید که آن بازیکنان مالیات بالایی هم می‌دهند.»

باتوجه به گزارش‌های سازمان اتحادیه فوتبال، بازیکنان لیگ برتر معمولا بین ۲۵هزار تا ۳۵هزار پوند در هفته دریافت می‌کنند و این در حالی است که برخی از ستاره‌ها تا ۲۶۰هزار پوند هم در هفته درآمد دارند. این ارقام به نظر اغواکننده و نجومی می‌آیند اما اگر عمر فوتبالی یک بازیکن را به‌طور میانگین هشت سال در نظر بگیرید، حتی بهترین بازیکنان هم در دهه‌های بعدی زندگی‌شان با مشکل مالی مواجه خواهند شد.

 

اسمیت در ادامه می‌گوید: «من به‌عنوان فوتبالیستی که در دهه ۹۰ بازی می‌کردم، درآمدم نسبتا برابر با درآمد کارمندان بود. اما بازیکنان جوان امروزی در حالی که ۱۷ یا ۱۹ سال سن دارند هفته‌ای ۱۵۰ پوند دریافت می‌کنند، موضوع این است که وقتی اینها ۳۵ ساله شوند چه کاری می‌خواهند انجام دهند که همین قدر درآمد داشته باشد؟ برای این کار باید مربی شوند یا تجارت بزرگی به راه اندازند. حتی نخست‌وزیر هم به اندازه آنها درآمد ندارد. آنها سال‌ها به درآمدی اینچنینی عادت می‌کنند و ناگهان همه‌چیز متوقف می‌شود.»

فشار مالی برای برخی از بازیکنان بسیار شدید است. باتوجه به‌گزارش XPro، سازمان خیریه فوتبالیست‌های حرفه‌ای بازنشسته، از هر پنج بازیکن، دو نفرشان در عرض پنج سال بعد از بازنشستگی ورشکسته می‌شوند. تنها کسانی در این میان دوام می‌آورند که از پیش برای سرمایه‌شان برنامه‌ریزی کرده‌اند. رابی فاولر، بازیکن سابق لیورپول، شهرکی استیجاری ساخته که در آن بیش از ۸۰ خانه بنا شده است و حدود ۲۸میلیون پوند ارزش دارد. در مقابل، لی هندری، هافبک سابق آستون ویلا که در اوج دوران بازی‌اش ۳۰هزار پوند در هفته درآمد داشت، در سال ۲۰۱۲ پس از سقوط سرمایه ۱۰میلیون پوندی‌اش، اعلام ورشکستگی کرد.

 

ازجمله دیگر بازیکنان سرشناسی که ورشکست شدند می‌توان به دیوید جیمز، دروازه‌بان سابق تیم ملی انگلستان که در طول دوران بازی‌اش ۲۰میلیون پوند درآمد داشته اشاره کرد  همچنین کیث گیلسپی که بیش از هفت میلیون پوندش را بر باد داده است.

اسمیت دراین‌باره می‌گوید: «ما به بازیکنانمان می‌گوییم که داشتن برنامه مالی و دانستن ارزش پول بسیار مهم و حیاتی است. شما ارزش پول را وقتی دیگر آن را ندارید، بیشتر خواهید دانست. داستان‌های تلخی در مورد بازیکنان مطرح دنیا شنیده می‌شود که ورشکست شدند و مطمئنا شانسی برای بازگرداندن سرمایه‌شان ندارند. همه‌اش بر باد رفته است.»

بازیکنی که صبر می‌کند فوتبالش تمام شود و سپس برای آینده برنامه‌ریزی کند، قطعا با مشکل مواجه می‌شود. اسمیت می‌گوید: «این یک تصور ذهنی است که باید تغییر کند و همه بازیکنان فکر می‌کنند پیتر پن هستند و می‌توانند تا ابد بازی کنند.

 

وقتی حرفه‌شان ناگهان متوقف می‌شود، آن وقت شوکه می‌شوند. اگر بازیکنی آن قدر خوش شانس باشد که تا ۳۵ سالگی بازی کند، بعد از آن هنوز هم جوان و سالم است و می‌تواند حداقل ۳۵ تا ۴۰‌ سال دیگر هم کار کند، به زندگی‌اش ادامه دهد و در کنار خانواده‌اش باشد.

 

بازیکنان معمولا در سن 26-25سالگی که ازدواج می‌کنند با اضافه شدن همسر و خانواده سرانجام اندکی ارزش پول را درک می‌کنند. من همیشه به بازیکنان می‌گویم که از همین الان آماده باشید اگر اتفاقی برایتان در فوتبال افتاد، در دنیای خارج از فوتبال بتوانید به زندگی ادامه دهید.»

بسیاری از بازیکنان پس از بازی‌شان قدم به بخش مدیریت یا مربیگری فوتبال می‌گذارند تا همچنان از این طریق درآمد داشته باشند؛ آنها به لطف استعداد و تجاربی که در دوران بازیکنی‌شان کسب کرده‌اند به کلاس‌های مربیگری می‌روند تا جایی برای خود در نیمکت باشگاه‌ها بیابند.

اما برخی دیگر یا به‌خاطر علایق شخصی یا به‌خاطر نیاز مالی به کلی حرفه‌شان را عوض می‌کنند و به‌دنبال کار دیگری می‌روند. فیلیپ آلبرت، بازیکن سابق نیوکسل تجارت کوچک میوه و سبزی در بلژیک دارد. دیوید می‌که با منچستریونایتد در سال ۱۹۹۹ قهرمان اروپا شد، به آفریقای جنوبی نوشیدنی صادر می‌کند. چارلتون پالمر، هافبک سابق شفیلد، در دانشکده ویلینگتون شانگهای مدیر ورزشی شده است.

اتحادیه فوتبال انگلیس برای کمک به بازیکنان بازنشسته برای آنکه بتوانند کار جدیدی را آغاز کنند دوره‌های آموزشی گذاشته است. در وب سایت رسمی اتحادیه فوتبال انگلیس از قول پت للی، مدیر آموزشی این اتحادیه نوشته است: «ما بازیکنان سابقی داریم که حالا جراحان، پزشکان، معلمان، وکلا، حسابداران، لوله‌کش‌ها و مهندسان برق حاذقی شده‌اند. به یاد داشته باشید: فوتبال یک حرفه کوتاه است و شما باید کار دیگری داشته باشید تا بتوانید به زندگی‌تان ادامه دهید. پس چه بهتر که از الان آماده آن شوید.»

اما یکی از حرفه‌هایی که فوتبالیست‌ها معمولا در آن موفق می‌شوند، رسانه‌ها هستند. کارشناسانی همچون‌گری نویل و‌گری لینکر نمونه‌های بارزی برای این حرفه هستند. اسمیت در این مورد می‌گوید: «من خیلی خوشم می‌آید بازیکنان سابق را در رسانه‌ها می‌بینیم. کسانی مثل جان سالاکو اطلاعات فوق‌العاده‌ای در مورد بازی دارد و این افراد به درد برنامه‌هایی از این دست می‌خورند.»

تنها بازیکنان لیگ‌های پایین‌تر مجبور نیستند که به فکر برنامه‌ریزی برای آینده‌شان باشند بلکه حتی بازیکنان ثروتمند و سوپراستارهای لیگ برتر هم باید به‌دنبال حرفه‌ای باشند تا بتوانند نیمه دوم زندگی‌شان را هم با موفقیت پشت سر بگذارند.

 

اسمیت در مورد این بازیکنان می‌گوید: «بازیکنان پس از فوتبالشان از لحاظ ذهنی حسابی بهم می‌ریزند. آنها سال‌ها عادت کرده‌اند که ۹صبح بیدار شوند، صبحانه با هم‌تیمی‌هایشان بخوند، تمرین کنند، خوش بگذارنند، تناسب اندام داشته باشند و سلامت باشند، در بازی‌ها شرکت کنند و هدف مشخصی داشته باشند. بعد از چند سال این کارهای روزانه متوقف می‌شود و ناگهان خودشان را می‌یابند که در خانه نشسته‌اند و به این فکر می‌کنند که «حالا چی کار کنم؟»»

همین موضوع یکی از دلایلی است که ریو فردیناند وقت و سرمایه زیادی را صرف پروژه‌های تجاری خصوصی‌اش کرده؛ پروژه‌هایی که شامل مجله آنلاین ورزشی، تولیدات لباس و رستورانی ایتالیایی در منچستر به نام روسو است.

 

اسمیت در مورد موفقیت‌های تجاری بازیکن سابق منچستریونایتد می‌گوید: «ریو نمونه فوق‌العاده‌ای است چراکه او کارهایی را انجام داده که به آن علاقه دارد. گاهی اوقات بازیکنان کاری را انجام می‌دهند که فکر می‌کنند بهترین راه برای پیشرفت است. ریو درگیر کارهایی شد که آنها را دوست دارد و این بدان معناست که کارهایش را با شور و علاقه پیگیری می‌کند. او از سال‌ها قبل برای خودش زندگی فوق‌العاده‌ای برای دوران بعد از فوتبالش ساخت.»

اسمیت معتقد است پیوستن پل اسکولز به شبکه بی‌تی اسپورت به‌عنوان کارشناس برنامه، نمونه بسیار خوبی برای خیلی از فوتبالیست‌هاست که چطور بعد از دوران بازنشستگی کاری را برمی‌گزینند که هم به فوتبال ربط دارد، هم از تجربه و اطلاعاتشان استفاده می‌شود و هم از لحاظ مالی امنیت دارند: «بازیکنان با کار در رسانه‌ها همچنان با فوتبال در ارتباط باقی می‌مانند. همه پل اسکولز را می‌شناسند؛ او ذاتا آدم کم‌حرفی است بنابراین جالب است او را در تلویزیون ببینم و نظراتش را در مورد فوتبال بشنویم. آیا اسکولز به‌خاطر دلایل مالی به این برنامه رفته است؟ احتمالا نه.

 

تصورم این است که او به اندازه کافی پول جمع کرده که زندگی خوبی داشته باشد. اما او ۴۱ساله است، عاشق فوتبال و نمی‌تواند تمام روز بیکار در خانه بنشیند. بنابراین چه کاری بهتر از کارشناسی فوتبال؟»

 

اخبار ورزشی - امید ایرانیان

کالا ها و خدمات منتخب

    تازه ترین خبرها(روزنامه، سیاست و جامعه، حوادث، اقتصادی، ورزشی، دانشگاه و...)

    سایر خبرهای داغ

      ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

      ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------