هیپوپلازی مینا چیست و چگونه درمان می شود؟

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

هیپوپلازی مینای دندان چیست

هیپوپلازی مینای دندان چیست و چگونه درمان می‌شود؟

هیپوپلازی مینای دندان ضعیف شدن این بافت مهم روی دندان است. این تغییر در پوشش محافظ دندان می تواند مشکلات زیادی را برای کسانی که از آن رنج می برند ایجاد کند.

مینای دندان سطحی ترین و خارجی ترین بافت دندان است و بیشتر از مواد معدنی تشکیل شده است. این ماده از گروهی از کریستال های کلسیم به نام h ydroxyapatite تشکیل شده است که سخت ترین و مقاوم ترین ماده در بدن است. عملکرد اصلی آن پوشاندن و محافظت از دندان ها است.

اگر این ساختار ناکافی یا ضعیف باشد، ممکن است به هیپوپلازی مینای دندان دچار شوید. در این مقاله به شما خواهیم گفت که این تغییر در دندان ها چیست، چرا رخ می دهد و چه عوارضی می تواند ایجاد کند. همچنین، به شما خواهیم گفت که اگر از این عارضه رنج می برید، چه کاری می توانید انجام دهید.

هیپوپلازی مینای دندان یا نقص مینای دندان

هیپوپلازی مینای دندان چیست؟

هیپوپلازی مینای دندان یک وضعیت بافت دندانی است که با رشد نامناسب مرتبط است. به طور کلی، در طول شکل گیری دندان رخ می دهد.

نتیجه یک عنصر دندان با کمبود مینا یا با کیفیت بافت پایین است. گاهی اوقات، تظاهرات این وضعیت به سختی قابل توجه و تقریبا نامحسوس است.

با این حال، در مواقع دیگر، آنها بسیار مشهود هستند. آنها را می توان به صورت لکه ها یا نقطه های سفید ، رگه ها، گودال ها، فرورفتگی ها، شیارها یا بدتر شدن شکل و بافت دندان ها مشاهده کرد. سطح خشن به نظر می رسد و نقص هایی که در بالا ذکر کردیم قهوه ای یا زرد به نظر می رسد. در شدیدترین موارد، فقدان کامل مینا وجود دارد و دندان‌ها کوچک‌تر شده و تغییر شکل می‌دهند.

همانطور که قبلاً اشاره کردیم، مینای دندان وظیفه پوشاندن و محافظت از دندان ها را بر عهده دارد. زمانی که این بافت ناکافی یا آسیب دیده باشد، ممکن است داخلی ترین لایه دندان در معرض دید قرار گیرد.

این منجر به برخی از عوارض زیر می شود:

- درد

- حساسیت به سرما، گرما و شیرینی جات

- افزایش خطر پوسیدگی

- ظاهر ناخوشایند لبخند

علل هیپوپلازی مینای دندان

علل و شرایط مرتبط هیپوپلازی مینای دندان

تعیین علت هیپوپلازی مینای دندان اغلب دشوار است. همانطور که قبلاً به شما گفته ایم، این مشکل در طول رشد و شکل گیری دندان ایجاد می شود، اما بعداً با ظاهر شدن دندان در دهان آشکار می شود.

این معمولاً به دلیل شرایط یا موقعیت هایی است که به ظاهر آن کمک می کند و در دوران بارداری یا در دوران کودکی رخ می دهد. در زیر، به جزئیات برخی از شرایطی که باعث هیپوپلازی مینای دندان می شود، خواهیم پرداخت.

مشکلات دوران بارداری

دندان های ما از زمانی که در شکم مادرمان هستیم شروع به شکل گیری می کنند. مواد معدنی کلسیم رسوب می‌کنند، بنابراین تاج دندان‌های آینده را تشکیل می‌دهند.

هر عاملی که بر بارداری تأثیر بگذارد می تواند بر رشد مینای دندان تأثیر بگذارد و تشکیل آن را متوقف یا کند کند. بنابراین، یک بیماری مادر، تب بالا، عفونت در دوران بارداری ، مصرف برخی داروها، اعتیاد به مواد مخدر یا کمبودهای تغذیه ای می تواند باعث هیپوپلازی مینای دندان در کودک در حال رشد شود.

برخی از داروها را نمی توان در دوران بارداری مصرف کرد زیرا بر رشد از جمله رشد دندان ها تأثیر می گذارد.

مشکلات در اوایل کودکی

درست مانند دوران جنینی، در سال های اول زندگی انسان، دندان ها هنوز در حال شکل گیری هستند. هر رویداد مضری که در این دوره اتفاق بیفتد می تواند سلول هایی را که در حال رشد مینای دندان هستند تحت تأثیر قرار دهد و باعث هیپوپلازی شود.

موقعیت‌های مضری که در دوران کودکی رخ می‌دهند عبارتند از زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، سوء تغذیه، کمبود ویتامین، عفونت‌ها، بیماری‌های سیستمیک، استفاده از برخی داروها و تب بسیار بالا.

تروما در دوران کودکی یکی از علل شایع هیپوپلازی مینای دندان است. به طور کلی اتفاقی که می افتد این است که ضربه روی دندان شیری تاثیر می گذارد و باعث آسیب به دندان دائمی زیر آن، از طریق ریشه آن می شود.

وراثت

الگوهای ژنتیکی ارثی وجود دارد که بر شکل گیری دندان ها در دهان تأثیر می گذارد. برخی از نقایص در ناحیه کوچکی از یک دندان رخ می دهد. با این حال، ممکن است موارد شدیدتری وجود داشته باشد که می تواند چندین عنصر دندان را درگیر کند.

هیپوپلازی مینای دندان با منشأ ژنتیکی اغلب یکی دیگر از تظاهرات یک سندرم پیچیده با سایر علائم اضافی در بقیه بدن است.

سایر علل اکتسابی هیپوپلازی مینای دندان

از بین رفتن و سایش مینای دندان نیز می تواند نتیجه اثر عوامل خارجی بر روی سطوح دندان باشد. این امر کیفیت و ضخامت بافت را کاهش می دهد و لایه های نرم تر و عمیق تر را در معرض دید قرار می دهد و اگرچه این یک نقص رشدی نیست، مانند خود هیپوپلازی، اما همان تغییراتی را ایجاد می کند که مشخصه این وضعیت است.

اینها برخی از موقعیت های مرتبط هستند:

• فرسایش دندان: قرار گرفتن سطح دندان در معرض غذاهای اسیدی، سرکه، نوشابه ها و مرکبات اغلب به طور غیر قابل برگشتی مینای دندان را از بین می برد. رفلاکس اسید نیز می تواند باعث این مشکل شود.

• دندان قروچه: دندان قروچه دندان ها را فرسوده می کند و داخلی ترین لایه ها را آشکار می کند.

• ضربه: ضربه به دهان می تواند ضایعات کوچکی مانند ترک در مینای دندان ایجاد کند.

• اقدامات بهداشتی بسیار آسیب زا: مسواک زدن با حرکات بسیار سریع، نیروی زیاد یا موهای خیلی سفت مکرر می تواند مینای محافظ را از بین ببرد.

راههای درمان هیپوپلازی مینای دندان

درمان های موجود برای هیپوپلازی مینای دندان

در حال حاضر، چندین جایگزین درمانی برای حل هیپوپلازی مینای دندان وجود دارد. انتخاب روش بسته به میزان درگیری عنصر دندان و نیاز بیمار به هر مورد بالینی بستگی دارد.

ارزیابی قبلی و معاینه دقیق توسط دندانپزشک ضروری است. از میان گزینه های موجود، رایج ترین آنها را در زیر توضیح خواهیم داد.

• سفید کردن دندان

هنگامی که هیپوپلازی مینای دندان خود را به شکل لکه های سفید نشان می دهد، این یک درمان راحت است. سفید کردن دندان ها سایه ها را یکدست می کند و در نتیجه رنگ یکنواخت تری روی تمام دندان ها به دست می آید.

با استفاده از مواد شیمیایی خاصی که روی سطح دندان اعمال می شود، می توان رنگ دندان را روشن کرد. درمان می تواند در مطب دندانپزشکی، در منزل و تحت نظر دندانپزشک و یا با ترکیب هر دو روش انجام شود.

• میکروابریژن و پرکردن رزین دندان

هنگامی که هیپوپلازی مینای دندان خود را به شکل لکه های شدید نشان می دهد، این یک درمان مفید است. این شامل پولیش کردن ناحیه آسیب دیده دندان برای از بین بردن کامل لکه است. سپس، متخصص باید محل را با کامپوزیت همرنگ عنصر دندان پر کند. در برخی موارد، دندانپزشک ممکن است این مانور را با ابزارهای چرخشی انجام دهد، اما گاهی اوقات لازم نیست و فقط اسید کلریدریک لازم است.

• آب بندی دندان

آب بندی دندان شامل قرار دادن یک ماده رزینی مایع روی شیارها، حفره ها یا نقاطی است که هیپوپلازی مینای دندان وجود دارد. سپس این ماده با کمک نور مخصوص سفت می شود. در نهایت، افراد حرفه ای منطقه را برای پرداخت بهتر پولیش می دهند.

به طور کلی، زمانی مفید است که ایرادات جزئی و سطحی باشند. این از عنصر دندانی محافظت می کند و احتباس پلاک باکتریایی و خطر ایجاد حفره در ناحیه را کاهش می دهد.

• روکش دندان

دندانپزشک شما ممکن است این گزینه را برای موارد بسیار شدید در نظر بگیرد. زمانی که ناحیه آسیب دیده بسیار بزرگ است. روکش‌ها می‌توانند لکه‌های بسیار قابل توجه، سطوح ناهموار و دندان‌های بدشکل را بپوشانند.

متخصص آنها را بعد از سایش قبلی در قسمت جلوی دندان قرار می دهد. اینها از پرسلن یا کامپوزیت تشکیل شده اند.

از طرف دیگر روکش ها مانند کلاهک کل دندان را می پوشانند. در این حالت، دندانپزشک باید دندان را تراش دهد تا روکش ها را روی آن قرار دهد. آنها می توانند از پرسلن، فلز و چینی یا زیرکونیوم تشکیل شوند. طراحی آنها رنگ، شکل و اندازه دندان را در نظر می گیرد و آنها را برای هر مورد خاص بالینی سفارشی می کند.

روکش های دندانی با قرار گرفتن روی دندان آسیب دیده، عیوب را پنهان می کنند و در نتیجه آن را می پوشانند.

ایمپلنت های دندانی یا بریج های دندانی

موارد نادر و شدیدی وجود دارد که در آن لازم است از پروتز به عنوان راه حلی برای هیپوپلازی مینای دندان استفاده کرد. اینها مواردی است که در آن خرابی به حدی است که دندان کمی باقی نمانده و بهترین گزینه حذف آن و جایگزینی آن با یک قطعه مصنوعی است.

بسته به امکانات و شرایط بیمار می توان از ایمپلنت یا بریج برای بازسازی دندان از دست رفته استفاده کرد.

پیشگیری از هیپوپلازی مینای دندان

توصیه هایی برای مراقبت از مینای دندان برای جلوگیری از هیپوپلازی مینای دندان

هیپوپلازی مینای دندان معمولا قابل پیشگیری نیست. با این حال، مراقبت از دندان‌ها در ممانعت از ایجاد سایر آسیب‌شناسی‌ها، مانند پوسیدگی، در بالای این نقص ضروری است.

همانطور که قبلاً گفتیم، این بافت داخلی ترین بافت های دندان را می پوشاند و از آن محافظت می کند و اگر آسیب ببیند، قادر به بازسازی نیست. بنابراین، در اینجا چند عادت خوب وجود دارد که به شما امکان می دهد از این ماده مهم مراقبت کنید:

• غذا: مصرف غذاهای بسیار اسیدی، سفت و یا غذاهای با محتوای قند بالا باید کاهش یابد. مهم است که مصرف نوشابه های گازدار، نوشابه، سرکه، سیب و مرکبات را کاهش دهید.

• بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن سه بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید برای پاک نگه داشتن دندان ها از پلاک های باکتریایی حیاتی است. حرکات باید ملایم باشد و مطمئن شوید که به همه طرف‌های همه دندان‌ها می‌رسد. استفاده از نخ دندان و شستشوی دهان نیز ضروری است.

• به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید: مراجعه به دندانپزشک هر شش ماه یکبار باعث می شود هر گونه مشکلی به موقع شناسایی و درمان شود. علاوه بر این، تمیز کردن داخل مطب و درمان های فلوراید از مینای دندان محافظت می کند.

• از فلوراید استفاده کنید: فلوراید محافظت بیشتری از مینای دندان می کند. دندانپزشک شما ممکن است استفاده از خمیر دندان های تجویزی یا شستشوی مخصوص فلوراید را برای مراقبت بهتر از دندان های شما تجویز کند.

این مراحل اولیه بسیار بیشتر از حفاظت از مینای دندان شما است. علاوه بر این، می توانید از بسیاری از مشکلات دهان جلوگیری کنید و به طور کلی از لبخند خود مراقبت کنید.

گردآوری:بخش سلامت بیتوته