ناگفته های آل پاچینو به مناسبت ورود به 75 سالگی

مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

 اگر بزرگترین بازیگر در قید حیات سینما نباشد، قطعا یکی از بزرگترین آنهاست. آل پاچینو شنبه هفته گذشته (25 آوریل) 75 ساله شد. برای شناختن بهتر بازیگر فیلم هایی مثل پدرخوانده، بعدازظهر سگی، صورت زخمی و بوی خوش زن هیچ کس بهتر از خودش نیست. این بخشی از روایت اوست درباره سال های جوانی و زندگی خصوصی اش.

 حریم خصوصی برایم معنی ندارد
سال هاست که به سوپرمارکت یا فست فود نرفته ام. برای فرزندانم خیلی سخت است که بخواهند با من جایی بروند. شهرت با 20 سال قبل خیلی فرق کرده. شهرت این روزها ابعاد ترسناکی پیدا کرده. اگر فرصت داشته باشم جایی بروم و شناخته نشودم، دوست دارم به فروشگاه های لوکس بروم.

پول هیچ وقت برایم مهم نبوده
در سال های جوانی روزهایی بوده که نیاز به پول داشتم. بعد از دانشگاه اغلب بی کار بودم و حتی یک بار چند روز جلوی در یک مغازه خوابیدم ولی هرگز انسان مادی گرایی نبوده ام؛ البته این روزها به خاطر سبک زندگی ام مجبورم ولخرجی کنم.

پدربزرگم کار کردن را به من یاد داد
جیمز جراردی، پدربزرگم گچ کار بود و کار کردن، هر کاری که بود، برایش لذت زندگی محسوب می شد. من هم با همین علاقه بزرگ شدم و همیشه دنبال کار بوده ام. لذت کار کردن چیزی است که مرا به جلو می راند.

نیاز به پدر
تشخیص معلمان مدرسه ام این بود که نیاز به پدر دارم. من نوجوانی یاغی نبودم ولی از آن، دور هم نبودم. والدین من وقتی دو سال داشتم طلاق گرفتند و پدرم دیگر در زندگی من حضور نداشت. من می خواستم برای فرزندانم (جولی 25 ساله و دوقلوها، آنتون و الیویا 14 ساله) مثل پدرم نباشم. می خواستم پدری مسئولیت پذیر باشم، پس زمانم را برای کار و حضور در کنار خانواده تقسیم کردم.

دوستان خوبی دارم
همه ما ممکن است در زندگی شخصی یا حرفه ای دور بخوریم ولی فهمیده ام که برای حفظ دوستی ها باید سماجت داشته باشید.

بدترین لحظه زندگی
از دست دادن مادرم رز و پدربزرگم بدترین لحظات زندگی ام بود. آنها به فاصله یک سال از یکدیگر از دنیا رفتند. من 22 ساله بودم و تاثیرگذارترین افراد زندگی ام مرا ترک کردند. بعد از آن سقوط کردم. دهه 70 را از دست دادم ولی در سال 1977 تصمیم گرفتم خوردن مشروب را کنار بگذارم و روی کارم تمرکز کنم.

اهمیت شبکه های اجتماعی
اهمیت و قدرت شبکه های اجتماعی را به خوبی درک می کنم ولی امور صفحاتم را خودم انجام نمی دهم. یک صفحه فیس بوک دارم که 5.4 میلیون نفر آن را دوست دارند. معنی اش چیست؟ نمی دانم. هر چند این فضاهای رسانه ای مکان خوبی است تا پیامت را منتقل کنی.

سخت ترین نقش
هنوز هم نقش مایکل کورلئونه در پدرخوانده سخت ترین نقشی است که بازی کرده ام. برای من او یک گانگستر نبود، احساس می کردم که قدرت او از کیفیت مرموزش می آمد. متاسفانه استودیو نمی توانست این را ببیند و در شروع کار می خواست مرا اخراج کند. من در سال های شروع حرفه ام بودم، در یک فیلم بزرگ کنار مارلون براندو بازی می کردم و هیچ کس مثل فرانسیس فورد کاپولا روی حضور من در این نقش پافشاری نمی کرد.

ریشه ایتالیایی
پدر بزرگ های من از یک شهر کوچک در سیسیل آمده اند که کورلئونه نام دارد. شاید دست تقدیر بود که در فیلم پدرخوانده چنین نامی داشته باشم ولی اتفاق عجیبی بود. به هر حال زندگی همیشه پر از اتفاقات غیرمنتظره و بالا و پایین است.

رابطه من و دنیرو
مردم همیشه فکر می کنند که خصومتی بین من و رابرت دنیرو وجود دارد. من بابی را خیلی خوب می شناسم. او دوست من است و هر دو تجربیات مشابهی را پشت سر گذاشته ایم. نقش های کمدی او را دوست دارم. کار او نبوغ محض است.

مرتبه سینمایی
باور دارم که در اوج کارم هستم و به همین خاطر اصرار دارم که ادامه بدهم. تا زمانی که برای یک کار هنری شور دارید، باید به تلاش تان ادامه بدهید.

اخبار فرهنگی - هفته نامه تماشاگران امروز