خیابانی بدون انتها؛ شبی پراشتباه برای مرد اول دابسمش های وطنی

مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات

تاریخ انتشار : پنج شنبه, 19 فروردين 1395 11:30

نوکر مردم. این ترکیب دو کلمه‌ای تنها شعار انتخاباتی جواد خیابانی بود. نامزدی از حوزه کرج با تجربه چند دهه حضور در باکس گزارشگری شبکه سوم سیما.

اعلام حضور او در انتخابات مجلس، سوژه شوخی‌های فضای مجازی را برای چند روز تامین کرد و سرانجام به ردصلاحیت‌اش ختم شد. ردصلاحیتی که خیابانی تلاش کرد آن را لا به لای سطور حماسی نامه استعفایش گم کند.
 
بعد از مدتی سکوت، مرد اول دابسمش‌های وطنی یکی از آخرین مهمان‌های برنامه نوروزی رضا رشیدپور شد. با همان تلفیق تکراری و آشنایی مظلومیت و حق به جانب بودن. با همان توجیه‌های باورنکردنی.

او دوباره روی سوتی‌های متوقف‌نشدنی‌اش خط بطلان کشید، از ثروتمندها گفت و از آرزوهایش برای کمک به خانواده‌های ایرانی. همان خانواده‌ها که شب‌های پای گزارش فوتبال او، ناخن می‌جوند. همان خانواده‌ها که مبهوت می‌شوند فقط آقا جواد میانِ هشت و نه دقیقه اشتباه در گزارش فوتبال، گاهی تصادفا به یک نکته درست هم اشاره می‌کند.

چند روز بعد از حضور روی صندلی داغ برنامه صفر صفرِ رشیدپور، انتظارها از خیابانی بالا رفته بود و همه توقع داشتند ادعاهای رسانه‌ای آقای گزارشگر، به گزارش جذاب مسابقه حساس بارسلونا و آتلتی در نیوکمپ ختم شود.
 
خیابانی اما بار دیگر خوراک خبری شبکه‌های اجتماعی را با گزارش‌اش تامین کرد. همه اشتباه‌های ریز و درشت خیابانی در مسابقه سه شنبه شب، تحت تاثیر توصیه شاهکار او به سیمئونه قرار گرفتند. او به سرمربی روخی بلانکو توصیه ‌کرد که از جکسون مارتینز در ترکیب تیمش استفاده کند.

مهاجمی که چند ماه قبل از اسپانیا به فوتبال چین منتقل شده بود و احتمالا لحظات برگزاری این مسابقه را در شرق آسیا در خواب سپری می‌کرد.

گزارشگر کهنه‌کار شبکه سوم حتی پیشنهادهای برای فرهنگستان زبان و ادب فارسی داشت و معتقد بود با توجه به درخشش یان اوبلاک، دیگر به جای واژه نامانوس "دروازه" باید از کلمه "دربسته" اتلتیکو استفاده کنیم!

جوینده جکسون در نیوکمپ، همان داور بی‌رحم برنامه تلویزیونی آقای گزارشگر است که از شرکت‌کنندگان برنامه می‌خواست نام استادیوم لخ‌پوزنان لهستان و گلر دوم آینتراخت فرانکفورت را از حفظ بگویند.

خیابانی در حالی از این مسابقه یک جهنم واقعی برای شرکت‌‌کننده‌ها ساخته بود که سرعت به روز شدن اطلاعات فوتبالی خودش، به صفر میل می‌کند.

او بیشتر از آن‌که یک گزارشگر باشد، تبدیل به یک استندآپ کمدین ناخواسته شده و اشک ریختن در برنامه‌های چالشی تلویزیون، نمی‌تواند این چهره را از قضاوت‌های طبیعی در امان نگه دارد.

کاش به جای رویای دوطبقه شدن اتوبان کرج، کمی هم به خط‌کشی‌های اعصاب مخاطبان فوتبال فکر می‌کردید آقای خیابانی!

خیابانی شاید یک نمونه تمام عیار از آدم‌های جامعه ایران باشد. مردی که شغل‌اش فوتبال است اما تا مجبور نشود فوتبال تماشا نمی‌کند. یکی از آن‌هایی که خواب سیاست و خدمت به خلق می‌بینند و نمی‌دانند جامعه سالم وقتی ساخته می‌شود که خود آن‌ها بتوانند از پس وظایف کوچک‌شان بربیایند.

خیابانی سرانجام دیر یا زود با میکروفون‌ها وداع خواهد کرد اما خیابانی‌ها، تمام شدنی نیستند.

اخبار ورزشی - جام نویز