مونوفوبیا یا ترس از تنهایی و راه‌های مقابله با آن
- مجموعه: برای زندگی بهتر
چگونه از تنهایی نترسیم
مبارزه با تنهایی
مونوفوبیا همین طور نام های دیگری مانند ایزولوفوبیا، ایروموفوبیا یا آتوفوبیا را دارد. موقع روبروشدن با این ترس، نا امنی شدید، اضطراب و افسردگی زمان تنهایی رخ می دهد؛ حتی اگر کوتاه مدت باشد. در نتیجه این شخص نمی تواند بخوابد، چیزی بخورد یا حتی به تنهایی به دستشویی برود. کسانی که از مونوفوبیا رنج می برند، نمی توانند کارهای ساده ای که افراد دیگر به راحتی انجام می دهند را به انجام برسانند. ترس از تنهایی همین طور می تواند دلیلی برای ورود به روابط بد برای فرار از تنهایی باشد.
چرا از تنها ماندن می‌ترسیم؟
همه ما در کودکی از تنها ماندن ترس بسیاری داشتیم و به صورت های گوناگون از آن دوری می‌کردیم. ولی بعضی اشخاص بار سنگین این ترس را تا بزرگسالی با خود به دوش می کشند و از تنها ماندن با خود ترس بسیاری دارند.
چنانچه حرف های این افراد را بشویم، می بینیم که به علت فرار از تنهایی، زمان خود را با کسانی می‌گذرانند که از هم‌نشینی با آنها هیچ لذتی نمی‌برند، یا از روی اجبار ساعت‌ها با تلفن حرف می زنند تا مجبور نباشند با خود مواجه شوند یا بلافاصله بعد از ورود به آپارتمان خود، تلویزیون یا رادیو را روشن می‌کنند تا سکوت از بین برود. حتی در بعضی موارد دیده شده است که شخص تنها به علت ترس از تنهایی اقدام به ازدواج یا مادر شدن کرده است.
اولین اقدام برای از بین بردن ترس از تنهایی چیست
علائم مونوفوبیا یا ترس از تنهایی
مونوفوبیا مثل دیگر انواع فوبیا دارای نشانه های روحی و جسمی است:
علائم جسمی ترس از تنهایی
- حس ناپایداری، سبک شدن سر یا سرگیجه
- حس خفگی
- بالا رفتن سرعت نبض و تپش قلب
- تپش قلب
- عرق
- لرزش بدن
- بی حسی یا احساس گزگز کردن
- درد و ناراحتی قفسه سینه
- حالت تهوع و مشکلات گوارشی
علائم دیگر:
- ناتوانی در تشخیص میان واقعیت و غیر واقعیت
- ترس از مرگ
- ترس از دست دادن کنترل
- ترس از هوش رفتن
- گرگرفتگی یا احساس سرما
ترس از تنهایی در خانه
مونوفوبیا یا ترس از تنهایی چیست؟
مونوفوبیا ترس از تنهایی است. این اصطلاح فراگیر شامل چندین ترس جداگانه است که امکان دارد دلیل مشترکی داشته باشند یا نداشته باشند، مثل ترس از:
- جدا بودن از یک فرد خاص
- تنها بودن در خانه
- حضور در جمع به تنهایی
- حس انزوا یا نادیده گرفته شدن
- تجربه خطر در تنهایی
- تنها زندگی کردن
درمان ترس از تنهایی به صورت خفیف
از آن جائی که می دانید ترس از تنهایی شباهت هایی به اضطراب دارد سرنخ برای مقابله با این وضعیت را هم می دانید شیوه هایی که برای پیشگیری و مدیریت اضطراب استفاده می کنند در اینجا هم کاربرد دارد.
فعالیت هایی مانند تنفس عمیق، آرام سازی پیشرونده عضلانی، مدیتیشن، ذهن آگاهی، حرکت (رقص یا کشش) و دیگر فعالیت هایی که شما را وارد بدن خود و به لحظه حال می کند، همه آنها می توانند به شما در مواجهه با ترس از تنهایی کمک کنند. پیدا کردن چیزی که توجه و تمرکز شما را به آن معطوف کند هم می تواند کمک کننده باشد. پخش موسیقی، تماشای فیلمی که دوست دارید، یا پختن یک غذای مورد علاقه می تواند کمک کننده باشد.
اتوفوبیا چگونه درمان می‌شود؟
اشخاص مبتلا به فوبیای خاص مثل اتوفوبیا بیشتر با روان‌درمانی درمان می‌شوند. متداولترین انواع شیوه های درمانی برای اتوفوبیا مواجهه‌درمانی و درمان شناختی رفتاری است.
درمان از روش مواجهه
مواجهه‌درمانی آن گروه از رفتارهای اجتنابی را درمان می‌کند که در طول زمان به وجود آمده است. هدف از این درمان این است که کیفیت زندگی شما را بهتر کند تا فوبیای شما سبب ایجاد اختلال در زندگی روزمره نشود و به علت این فوبیا دچار محدودیت نشوید.
پزشک در این شیوه درمانی، شما را بارها و بارها در معرض منبع فوبیا قرار می‌دهد. متخصصان این کار را شروع در یک محیط کنترل‌شده انجام می‌دهند که در آن شما به طور کامل احساس امنیت می‌کنید و در آخر به یک موقعیت واقعی در زندگی شما را برای روبرو شدن با فوبیا، مهیا می‌کنند.
در مورد اتوفوبیا، درمانگر با شما برای افزایش تحمل برای تنها ماندن برای مدت زمان بیشتر کار خواهد کرد. این کار می‌تواند با بیرون رفتن از مطب درمانگر و ایستادن در چند متری برای مدت کوتاهی آغاز گردد. با پیشرفت روز‌به‌روز، می‌توان این فاصله و زمان را بیشتر کرد. تکنیک‌هایی که در این روش استفاده می‌شود، به شدت فوبیای شما بستگی دارد.
احساس تنهایی
درمان شناختی رفتاری (CBT)
در شیوه درمانی CBT، درمانگر، شما را در معرض فوبیا قرار می‌دهد و از روشهای دیگری نیز استفاده خواهند کرد که به شما کمک می‌کند یاد بگیرید چطور با تنهایی به روشی سازنده‌تر مقابله کنید و با آن کنار بیایید. درمانگران با شما همکاری خواهند کرد تا الگوی تفکرتان در مورد فوبیا را کنترل کنند.
CBT می‌تواند در زمان روبرو شدن با اتوفوبیا به شما احساس اعتماد‌به‌نفس بدهد. این احساس به شما کمک می‌کند دفعه بعد که مجبور به مواجهه با آن شدید، کمتر حس فشار کنید.
درمان‌های دارویی
در بیشتر موارد، روان‌درمانی به تنهایی در درمان اتوفوبیا یا ترس از تنهایی موثر است. ولی بعضی وقتها دارو می‌تواند در کاهش علائم فرد موثر باشد تا بتواند از راه روان‌درمانی بهبود پیدا کند. متخصص مراقبت‌های روانی امکان دارد در آغاز درمان، دارو تجویز کند. همین طور امکان دارد درمانگران به شما توصیه کنند که از داروها در موقعیت‌های کوتاه‌مدت خاص یا کمیاب استفاده کنید.
مقابله با تنهایی
بعضی از داروهای افراد مبتلا به اتوفوبیا
مسدودکننده‌های بتا: داروهایی که از تحریک ناشی از آدرنالین در بدن پیشگیری می‌کنند. آدرنالین یک ماده شیمیایی است که هنگامی که شخص مضطرب است در بدن ترشح می شود.
آرام‌بخش‌ها: آرام‌بخش‌های بنزودیازپین می‌توانند با به حداقل رساندن میزان اضطرابی که حس می‌کنید به آرامش شما کمک کنند. این داروها باید با احتیاط استفاده شوند چون امکان دارد اعتیادآور باشند. این امر به خصوص در کسانی که سابقه‌ی اعتیاد به مواد مخدر یا الکل دارند وجود دارد.
سخن پایانی:
همه ما در کودکی از تنها ماندن ترس داشتیم و به صورت های گوناگون از آن دوری می‌کردیم. ولی بعضی اشخاص بار سنگین این ترس را تا بزرگسالی با خود به دوش می کشند و از تنها ماندن با خود ترس بسیاری دارند این افراد باید به دنبال راه درمان باشند. در بزرگسالی همه ی ما باید یاد بگیریم که چگونه تنهایی خوش بگذرانیم و از آن درست استفاده کنیم.
گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته
