نحوه ی کاشت و پرورش گل همیشه بهار

مجموعه: گیاهان،حیوانات و آکواریوم

شرایط مناسب برای نگهداری و پرورش گل همیشه بهار

شرایط نگهداری و پرورش گل همیشه بهار

گل همیشه بهار، گل های یک یا چند ساله هستند که رنگ آفتاب را به باغچه شما می آورند و برای پروانه ها، زنبورها، کفشدوزک ها و دیگر حشرات مفید هستند.

به آنها آفتاب کامل و مقداری خاک با زهکشی خوب بدهید و از اواخر بهار تا پاییز شاهد شکوفا شدن آنها باشید.

دانه های گل همیشه بهار جوانه می زنند، فقط در عرض چند روز و در حدود 8 هفته شکوفا می شوند. به دلیل رشد سریع و گل های زیبای آن اکثرا برای زیبا سازی باغ و فضای سبز و حیاط خانه از این گل ها استفاده می کنند.

ناگفته نماند، گل همیشه بهار یک همراه عالی در باغ سبزیجات شما است و می تواند از سبزیجات شما در برابر شکارچیان و آفات محافظت کند.

مشخصات گل همیشه بهار

مناطق:

گل همیشه بهار به صورت سالانه برای استفاده فصلی در همه مناطق مناسب است.

ارتفاع/پخش:

انواع مختلفی از ارتفاع 6 اینچ تا 4 فوت و عرض 6 اینچ تا 2 فوت وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر در مورد اندازه، به "انواع آن" مراجعه کنید.

میزان آفتاب :

آفتاب کامل

زمان گل دهی :

اواخر بهار تا اولین یخبندان

رنگ های گل همیشه بهار :

گل همیشه بهار در رنگ های نارنجی و زرد موجود است. برخی با برجسته های قرمز، طلایی، مسی یا برنجی هم وجود دارند.

انواع گل همیشه بهار :

تقریبا 50 گونه گل همیشه بهار وجود دارد، اما 3 نوع رایج آنها عبارتند از:

Tagetes patula ( گل همیشه بهار فرانسوی ): رایج ترین نوع موجود در مهدکودک های محلی ، اندازه آنها از 6 تا 12 اینچ ارتفاع و 6 تا 9 اینچ عرض دارد. آنها یکساله و جمع و جور هستند و سر گل های دوتایی تا عرض 2 اینچ دارند.

Tagetes erecta ( گل همیشه بهار آفریقایی ): اینها بلندترین انواع گل همیشه بهار هستند و ارتفاع آنها بین 1 تا 4 فوت است و دارای گسترش 1 تا 2 پا هستند. گل سرهای بزرگ آنها می تواند به عرض 5 اینچ برسد، به طور متراکم دو برابر و شبیه پومپون است.

Tagetes tenuifolia ( گل همیشه بهار Signet ): گیاهان یکساله عمودی که تا ارتفاع و عرض 12 اینچ رشد می کنند. گل سرها تک است و معمولاً اندازه آنها 1 اینچ است. گلها خوراکی هستند.

گل همیشه بهار، که گل همیشه بهار گلدانی نیز نامیده می شود، با گل همیشه بهار معمولی زرد و نارنجی که اکثر مردم می شناسند مرتبط نیست، اما گیاهی است که اغلب برای اهداف دارویی رشد می کند. ترخون مکزیکی ( Tagetes lucida ) با گل همیشه بهار از یک خانواده هستند، از آن عمدتا برای مصارف آشپزی و همچنین دارویی استفاده می شود. اما گل همیشه بهار مکزیکی ( T. lemmonii ) نیز یک درختچه همیشه سبز است.

نگهداری و کاشت گل همیشه بهار

نحوه کاشت گل همیشه بهار

زمان کاشت گل همیشه بهار :

نوع آفریقایی گل همیشه بهار، بلندتر ( Tagetes erecta ) باید در اوایل بهار پس از گذر از تمام خطر یخبندان کاشته شوند. شروع این گونه های بلندتر در اوایل فصل به آنها زمان بیشتری برای رشد و بلوغ می دهد. انواع فرانسوی و Signet ( T. patula و T. tenuifolia ) را می توان در هر زمان از بهار تا اواسط تابستان کاشت.

محل کاشت گل همیشه بهار :

بیشتر گل های همیشه بهار ترجیح می دهند در منطقه ای با آفتاب کامل قرار بگیرند اما سایه را تحمل می کنند. در مواقع گرمای شدید، سایه بعدازظهر مفید است. گونه های T. erecta باید در منطقه ای کاشته شوند که از باد شدید و بارندگی های مخرب محافظت شوند. این گونه های بلندتر نیز ممکن است برای بهتر ماندن و بهتر رشد کردن، نیاز به کاشته شدن در حجم کم دارند.

نحوه کاشت گل همیشه بهار :

گل همیشه بهار جوانه می زند، ظرف چند روز جوانه می زند و در حدود 8 هفته شکوفا می شود و رشد آنها از دانه آسان می شود. بعد از گذراندن تمام خطر یخبندان و گرم شدن خاک، بذرها را بطور مستقیم در خاک بکارید. بذرها را با فاصله 1 اینچ بکارید و بعد از کاشت به طور کامل آبیاری کنید. پس از جوانه زنی بذرها، آنها باید طبق دستورالعمل های زیر کم حجم شوند: انواع فرانسوی یا Signet با فاصله 8 تا 10 اینچ و انواع آفریقایی 10 تا 12 اینچ از یکدیگر. کاشته شوند. زمان کم پشت کردن آن ها مراقب باشید ریشه ی گل ها آسیب نبینند.

هنگام کاشت بوته ی گل همیشه بهار، خاک را در حدود 6 اینچ حفاری کرده و آن را زیر و رو کنید، در حالی که سوراخ نهایی کاشت، کمی بزرگتر از ریشه گل است. ریشه ی گل را داخل حفره قرار بدهید و اطراف و روی آن را با خاک پر کنید و مقداری فشار بدهید. آن را به طور کامل آب بدهید افزودن یک لایه مالچ 1 تا 2 اینچی بین گیاهان به مرطوب نگه داشتن خاک و جلوگیری از علف های هرز کمک می کند.

دیگر :

گل همیشه بهار رشد کرده در گلدان می تواند بیش از حد شلوغ شود، بنابراین مطمئن شوید که آنها را متناسب با آن گلدان کاشته اید.

نحوه ی تکثیر بوته های گل همیشه بهار

مراقبت از گل همیشه بهار

هرس گل همیشه بهار :

هرس کردن ظاهر گیاه را بهبود می بخشد و باعث شکوفایی بیشتر در اواخر فصل می شود.

برای هرس کردن گل همیشه بهار مقداری بالاتر از گره های برگ روی ساقه جدا کنید.

این باعث رشد ساقه های جدید می شود. و بهتر شدن و زیاد شدن ساقه ها و حجم گل می شود.

برای هرس گل همیشه بهار می توانید گل های خشک و پژمرده را جدا کنید.

خاک مناسب برای گل های همیشه بهار :

خاک گل همیشه بهار، خاص نیست، اما در خاک با بارندگی متوسط ​​و زهکشی مناسب بهترین آنها خواهند بود. اگر در خاک رس یا منطقه ای که خوب تخلیه نمی شود کاشته شوند، ممکن است آن چیزی که انتظار دارید، نشود.

اصلاحات و کود :

هنگام پیوند، می توان کود 5-10-5 اضافه کرد، اما کاملاً اختیاری است. گلهای همیشه بهار که در زمین رشد می کنند نیازی به کود ندارند. در واقع، اگر کود در مرحله رشد استفاده شود، می تواند رشد شاخ و برگ را با تولید گل افزایش دهد. برای گل های همیشه بهار در گلدان می توان از کود مایع رقیق شده ای که گهگاه آبیاری می شود، استفاده کرد.

آبیاری گل همیشه بهار :

بهتر است گل همیشه بهار را در پایه گیاه آبیاری کنید و نه از بالای سر؛ زیرا رطوبت گل ها، را می پوساند. اجازه دهید خاک بین آبیاری ها تا حدودی خشک شود، اما در گرمای زیاد یا هوای خشک به طور منظم آبیاری کنید. گل همیشه بهار که در گلدان رشد می کند باید روزانه آبیاری شود زیرا خاک گلدان ها به سرعت خشک می شوند.

روش تکثیر گل همیشه بهار :

برای صرفه جویی در دانه ها، اجازه دهید گل های شاخه خشک شوند. پس از خشک شدن کامل، گلبرگ ها را جدا کنید و دانه های آن را جدا کنید. همه سر گلها دانه تولید نمی کنند، اما اکثر آنها باید دانه تولید کنند.

بیماریها و آفات گل همیشه بهار :

گل همیشه بهار می تواند مستعد کپک خاکستری، لکه برگ باکتریایی، کپک پودری و پوسیدگی ریشه باشد. آفاتی مانند استخراج کننده برگ یا کنه عنکبوت نیز ممکن است مشکل ساز باشند. جالب است بدانید، گل های همیشه بهار باعث دفع چندین نوع حشره می شوند. به گفته باغ گیاه شناسی نیویورک، گل همیشه بهار می تواند از پشه، شته، تریپس، مگس سفید، سوسک لوبیای مکزیکی، حشرات کدو، کرم شاخ گوجه فرنگی و نماتدها جلوگیری کند.

دیگر :

گوزن ها گل همیشه بهار را دوست ندارند و حتی ممکن است از خوردن گیاهانی که اطراف گل همیشه بهار قرار دارند جلوگیری کنند - اگرچه این نظریه همیشه درست نیست، زیرا گوزن های گرسنه تقریباً همه چیز را می خورند. به نظر می رسد که خرگوش ها از بوی گل همیشه بهار خوششان نمی آید و تمایل دارند که روشن شوند.

گردآوری: بخش علمی بیتوته