بلاک چین‌ها؛ نگاهی به انواع و کاربردهای متنوع بلاک چین‌ها

مجموعه: سرمایه های دیجیتالی

انواع شبکه های بلاک چین

همه چیز درباره انواع بلاک چین

آیا می‌دانستید بیش از 40 میلیون نفر در سراسر جهان از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند؟ فناوری بلاک چین به سرعت در حال تکامل است و به یک واژه پرکاربرد در صنایع مختلف تبدیل شده است. درک انواع مختلف بلاک چین برای پیمایش در دنیای پیچیده سیستم‌های غیرمتمرکز ضروری است. آیا در مورد انواع مختلف بلاک چین کنجکاو هستید؟

انواع بلاک چین ها

بلاک چین چیست؟

بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده و غیرقابل تغییر است که به شرکت‌ها کمک می‌کند تا تراکنش‌ها را ثبت و دارایی‌ها (ملموس و ناملموس) را به طور کارآمدتر مدیریت کنند. تمام اشکال ارزش را می‌توان در شبکه بلاک چین ثبت و مبادله کرد که ریسک را حذف و هزینه‌ها را برای همه طرفین کاهش می‌دهد.

شبکه بلاک چین زیرساختی است که برنامه‌های کاربردی را به دفتر کل و قراردادهای هوشمند متصل می‌کند. به طور کلی، قراردادهای هوشمند تراکنش‌های از پیش برنامه‌ریزی شده را به دو طرف در یک شبکه ارسال می‌کنند و سپس به طور غیرقابل تغییر در نسخه دفتر کل هر گره ثبت می‌شوند. کاربران برنامه شامل کاربران برنامه‌های مشتری و مدیران شبکه بلاک چین هستند.

چرا انواع مختلف بلاک چین ایجاد شدند؟

هنگامی که فناوری بلاک چین برای اولین بار معرفی شد، به صورت یک نسخه عمومی با کاربرد ارز دیجیتال بود. به همین دلیل، حتی اگر مفهوم فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) را معرفی کرد، درک قصد خالق آن دشوار است.

مکانیسم DLT نحوه برخورد ما با مشکلات در زندگی روزمره را تغییر داد و به گروه‌ها امکان داد بدون تکیه بر یک مرجع مرکزی کار کنند. در حالی که فناوری توزیع شده بر محدودیت‌های تمرکززدایی غلبه می‌کند، اما چالش‌های جدیدی را نیز در هنگام پیاده‌سازی فناوری بلاک چین در موقعیت‌های مختلف ایجاد می‌کند.

برای مثال، بیت کوین به مکانیسم اجماع ناکارآمد اثبات کار متکی بود و به گره‌ها نیاز داشت تا از انرژی برای انجام محاسبات ریاضی استفاده کنند. در ابتدا، این مشکل نبود، اما با افزایش سطح دشواری، زمان و انرژی مورد نیاز برای حل این معادلات پیچیده نیز افزایش یافت. ناکارآمدی این روش آن را برای هر سیستمی که باید کارآمد باقی بماند نامناسب می‌کند.

به عنوان مثال، بانک‌ها هر روز تراکنش‌های زیادی را انجام می‌دهند و به مقیاس‌پذیری گسترده نیاز دارند. این باعث می‌شود بلاک چین عمومی نامناسب باشد. علاوه بر مقیاس‌پذیری و عدم وجود اتوماسیون، نسل اول بلاک چین دارای بسیاری از کاستی‌های دیگر نیز بود.

در نتیجه، می‌توانیم خلاصه کنیم که:

• بلاک چین‌های اولیه ناکارآمد بودند و فاقد مقیاس‌پذیری بودند.

• علاوه بر این، بلاک چین عمومی برای نیازها یا اهداف همه مناسب نیست.

• یک بلاک چین عمومی کند است، مشکلات مقیاس‌پذیری دارد و انرژی زیادی مصرف می‌کند.

این سه عامل به عنوان نقاط پایه برای اختراع انواع جدید بلاک چین در نظر گرفته می‌شوند که در زیر ذکر شده است:

بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده و غیرقابل تغییر است

انواع بلاک چین

به طور کلی، بلاک چین‌ها به دو نوع تقسیم می‌شوند:

بلاک چین بدون مجوز

بلاک چین بدون مجوز یک شبکه باز است که به هر کاربری اجازه می‌دهد به صورت شبه‌ ناشناس متصل شود و محدودیتی برای امتیازات گره‌های آن قائل نمی‌شود.

بلاک چین‌های بدون مجوز امنیت بیشتری نسبت به بلاک چین‌های با مجوز ارائه می‌دهند، زیرا تراکنش‌ها را در چندین گره تأیید می‌کنند. بنابراین، بازیگران بد نمی‌توانند در شبکه با هم همکاری کنند. از سوی دیگر، یک بلاک چین بدون مجوز به دلیل تعداد زیاد گره‌های خود، زمان زیادی برای پردازش تراکنش‌ها نیاز دارد.

مثال‌ها: تمام بلاک چین‌های عمومی مانند بیت کوین و اتریوم بلاک چین‌های بدون مجوز هستند.

بلاک چین با مجوز

یک بلاک چین با مجوز دسترسی به شبکه را محدود می‌کند و ممکن است حقوق گره‌ها را در وب نیز محدود کند. همچنین، هویت کاربران در یک بلاک چین با مجوز توسط سایر کاربران شناخته شده است. بنابراین، یک بلاک چین با مجوز کارآمدتر است. علاوه بر این، از آنجایی که گره‌ها در بلاک چین فقط می‌توانند از طریق یک آدرس مشخص به شبکه دسترسی پیدا کنند، تعداد گره‌های آنلاین کمتر است که منجر به پردازش تراکنش سریع‌تر نسبت به بلاک چین‌های بدون مجوز می‌شود.

مثال‌ها: تمام بلاک چین‌های خصوصی مانند Corda، Hyperledger Fabric و Quorum بلاک چین‌های سازمانی با مجوز هستند.

بر اساس این دسته بندی، ما چهار نوع بلاک چین داریم:

بلاک چین‌های عمومی

بلاک چین‌های عمومی

بلاک چین‌های عمومی در دسته بلاک چین‌های بدون مجوز قرار می‌گیرند و غیرمتمرکز هستند و به همه افراد در شبکه اجازه مشارکت می‌دهند. تمام گره‌های بلاک چین در شبکه بلاک چین عمومی دسترسی برابر به بلاک چین دارند، بلوک‌های داده جدید ایجاد می‌کنند و داده‌های روی بلوک‌ها را تأیید می‌کنند.

بلاک چین‌های عمومی در استخراج و تبادل بیت کوین استفاده می‌شوند. با این حال، بلاک چین‌های عمومی محبوب مانند بیت کوین، لایت کوین و اتریوم شناخته شده هستند. گره‌های موجود در بلاک چین‌های عمومی برای حل معادلات رمزنگاری برای ایجاد بلوک‌های جدید برای تراکنش‌های رمزنگاری درخواستی، استخراج می‌کنند.

کاربرانی که استخراج انجام می‌دهند، برای تلاش‌های خود با بیت کوین کمی پاداش می‌گیرند. ماینرها شبیه به صندوقداران مدرن هستند که یک تراکنش را فرموله می‌کنند و برای کار خود پرداخت می‌شوند.

مزایای بلاک چین‌های عمومی

• دسترسی باز: هر کسی در سطح جهانی می‌تواند داده‌ها را ارسال، استفاده و مدیریت کند.

• دفتر کل توزیع شده: برخلاف پلتفرم‌های مشتری-سرور، پایگاه‌های داده در بلاک چین‌های عمومی متمرکز نیستند. هر گره در شبکه بلاک چین نسخه اصلی خود از پایگاه داده مجازی را نگه می‌دارد و به تأیید تراکنش‌های جدید کمک می‌کند. این نیاز به واسطه‌های غیر ضروری را که در زنجیره‌های تراکنش متمرکز استاندارد هستند، حذف می‌کند.

• امنیت: از آنجایی که مشکل همزمان ویرایش و ایجاد تغییرات در همه نسخه‌های پایگاه داده‌های موجود در هر گره در شبکه را ساده می‌کند، احتمال دستکاری و حملات سایبری بر روی بلاک چین‌های عمومی را محدود می‌کند.

• ناشناس بودن: یکی دیگر از مزایای مهم بلاک چین‌های عمومی، ناشناس بودن کاربران است. هویت کاربران از طریق شناسه‌های رمزنگاری شناخته شده به عنوان کلیدهای عمومی محافظت می‌شود.

چالش‌های بلاک چین‌های عمومی

• مقیاس پذیری: در اکثر شبکه‌های بلاک چین، از همه کاربران (به نام گره) خواسته می‌شود هر تراکنش جدید را تأیید کنند. در نتیجه، تراکنش‌ها معمولاً به تأخیر می‌افتند و توان عملیاتی تراکنش پایین است. در نتیجه، کسب‌وکارهایی که به تأیید تراکنش فوری مانند ویزا یا پی پال وابسته هستند، با مشکل کار با یک بلاک چین عمومی مواجه خواهند شد.

• قراردادهای هوشمند: قراردادهای هوشمند تغییرناپذیر هستند و نتایج برگشت‌ناپذیری دارند. مشاغل نمی‌توانند ریسک نصب قراردادهای هوشمند معیوب و مواجهه با عواقب برگشت‌ناپذیر اجرای خودکار آن‌ها را بپذیرند.

• محدودیت‌های ذخیره‌سازی: هر رایانه به طور نامحدود بلوک‌های داده را در یک شبکه بلاک چین حفظ می‌کند. در نتیجه، نیازهای ذخیره‌سازی قابل توجهی اعمال می‌شود که در زمینه یک برنامه تجاری غیر واقعی است.

• قدرت: درست همانطور که بلاک چین‌های عمومی به فضاهای ذخیره‌سازی بی‌پایان نیاز دارند، اتکا آن‌ها به الگوریتم‌های استخراج و اجماع نیاز به منابع محاسباتی و انرژی قابل توجه دارد. این هزینه بالا در زمینه ادغام شرکت‌ها پایدار نیست.

• حریم خصوصی: یکی دیگر از معایب قابل توجه بلاک چین‌های عمومی، باز بودن کامل آن‌ها است. در نتیجه، حریم خصوصی تراکنش‌ها محدود به غیر موجود است.

موارد استفاده بلاک چین عمومی

بلاک چین عمومی کاربردهای متنوعی دارد. بیایید به چند مورد از آن‌ها نگاهی بیندازیم.

• رای‌گیری: دولت‌ها می‌توانند از یک بلاک چین عمومی استفاده کنند که شفاف و قابل اعتماد است.

• جمع‌آوری کمک‌های مالی: سازمان‌ها می‌توانند از بلاک چین عمومی برای بهبود شفافیت و اعتماد در تلاش‌های جمع‌آوری کمک‌های مالی خود استفاده کنند.

• مثال‌های بلاک چین‌های عمومی: بیت کوین، لایت کوین، اتریوم، نئو

بلاک چین خصوصی

بلاک چین خصوصی

دسترسی محدود و روابط مجاز خون حیات بلاک چین‌های خصوصی هستند. کاربران جدید معمولاً توسط مدیر پلتفرم یا قوانین خاص بنیانگذار دعوت و تأیید می‌شوند.

بلاک چین‌های سازمانی معمولاً برای تراکنش‌های درون شرکتی استفاده می‌شوند و دسترسی به اعضای و کارمندان شرکت محدود می‌شود. با این حال، به افراد غیر عضو در صورت نیاز به حضور در زنجیره، دسترسی به آن بر اساس نیاز به دانستن داده می‌شود. R3 Corda و Hyperledger Fabric برخی از شناخته‌شده‌ترین بلاک چین‌های خصوصی هستند.

مزایای بلاک چین‌های خصوصی

• دسترسی کنترل شده: یکی از ویژگی‌های بارز بلاک چین‌های خصوصی، کنترل گسترده مدیر بر افرادی است که می‌توانند و نمی‌توانند به پلتفرم دسترسی داشته باشند. سیستم مدیریت هویت کسب‌وکار کاربران جدید را تأیید می‌کند و به آن‌ها دسترسی به داده‌های سازمانی را می‌دهد.

• تراکنش سریع‌تر: بلاک چین‌های سازمانی گره‌های کمتری نسبت به بلاک چین‌های عمومی دارند که امکان تراکنش‌های امن‌تر را فراهم می‌کند. از آنجایی که تعداد کاربرانی که باید به اجماع برسند کاهش می‌یابد، پردازش و تأیید تراکنش‌ها یا عملیات‌ها سرعت می‌یابد.

• حاکمیت کارآمد: در بلاک چین‌های خصوصی، کل پلتفرم مجازی توسط یک مرجع مرکزی کنترل می‌شود. مدیر استانداردها، فرآیندها، روش‌ها و ابزارها را برای اطمینان از مدیریت روزمره پلتفرم مشخص می‌کند.

چالش‌های بلاک چین‌های خصوصی

• فقدان اعتماد: عملکرد بلاک چین‌های خصوصی به چند گره قدرتمند وابسته است که تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند. به جز افرادی که دارای قدرت تأیید هستند، به سایر کاربران اعتماد کافی برای اعطای حقوق حاکمیت شبکه داده نمی‌شود.

• امنیت: از آنجایی که یک بلاک چین خصوصی اغلب کاربران کمتری دارد، برای یک طرف بسیار آسان‌تر است که کنترل شبکه بلاک چین را برای اهداف خودخواهانه و غیر صادقانه به دست آورد یا از آن بیگانه شود. در واقع، آسیب‌پذیری بیشتری در برابر حملات پایگاه داده، هک و دستکاری وجود دارد.

موارد استفاده بلاک چین خصوصی

کاربردهای زیادی برای بلاک چین‌های خصوصی وجود دارد و در زیر لیستی از برخی از آن‌ها آمده است.

• مدیریت زنجیره تأمین: یک بلاک چین خصوصی به طور گسترده در مدیریت زنجیره تأمین هر سازمانی همکاری می‌کند.

• مالکیت دارایی: یک بلاک چین خصوصی در ردیابی و تأیید دارایی‌ها کمک می‌کند.

• رای‌گیری داخلی: بلاک چین خصوصی را می‌توان برای رای‌گیری داخلی نیز استفاده کرد.

بلاک چین‌های فدرال/ کنسرسیومی

بلاک چین‌های فدرال/ کنسرسیومی

بلاک چین‌های فدرال (که به عنوان بلاک چین‌های کنسرسیومی نیز شناخته می‌شوند) یک راه حل جدید هستند که قابلیت‌های بلاک چین‌های عمومی و خصوصی را ترکیب می‌کنند.

در حالی که برخی جنبه‌های سازمان‌ها در یک بلاک چین کنسرسیومی عمومی می‌شود، برخی دیگر محرمانه باقی می‌مانند.

گره‌های از پیش تعیین شده عملیات اجماع را بر روی یک بلاک چین کنترل می‌کنند. اگرچه برای عموم مردم باز نیست، اما ماهیت غیرمتمرکزی را حفظ می‌کند. چندین سازمان یک بلاک چین کنسرسیومی را مدیریت می‌کنند.

مزایای بلاک چین‌های کنسرسیومی

• امکان مدیریت و سفارشی‌سازی منابع

• افزایش امنیت و مقیاس‌پذیری

• کارآمدتر نسبت به بلاک چین‌های عمومی و ارائه ویژگی‌های بلاک چین‌های خصوصی

• کار با حاکمیت ساختاریافته

• ارائه محدودیت‌های دسترسی

• چالش‌های بلاک چین‌های کنسرسیومی

• علی‌رغم امن بودن، یکپارچگی گره‌ها در برخی مکان‌ها به خطر می‌افتد.

• شفافیت کمتری نسبت به بلاک چین‌های عمومی ارائه می‌دهد.

• مقررات سختگیرانه بر عملیات شبکه تأثیر می‌گذارد.

• ناشناس بودن کمتر

موارد استفاده بلاک چین کنسرسیومی

بلاک چین کنسرسیومی کاربردهای متنوعی دارد. در زیر برخی از آن‌ها آورده شده است:

• بانکداری و پرداخت‌ها: یک کنسرسیوم می‌تواند توسط گروهی از بانک‌ها تشکیل شود. آن‌ها کنترل مجموعه‌ای از گره‌هایی را دارند که اعتبارسنجی تراکنش‌ها را انجام می‌دهند.

• تحقیقات: یک بلاک چین کنسرسیومی می‌تواند در اشتراک‌گذاری و نگهداری داده‌های تحقیقاتی کمک کند.

• ردیابی غذا: در ردیابی آنچه می‌خورید مفید است.

بلاک چین‌های هیبریدی

بلاک چین‌های هیبریدی

اگرچه بلاک چین‌های هیبریدی شبیه کنسرسیوم‌ها هستند، اما یکسان نیستند. با این حال، شباهت‌هایی بین این دو وجود دارد. 

بلاک چین‌های هیبریدی مزایای هر دو بلاک چین خصوصی و عمومی را ترکیب می‌کنند. کسانی که می‌خواهند بهترین‌های هر دو دنیا را داشته باشند و نمی‌خواهند یک بلاک چین خصوصی یا عمومی را پیاده‌سازی کنند، می‌توانند از یک بلاک چین هیبریدی استفاده کنند.

مزایای بلاک چین‌های هیبریدی

• در یک اکوسیستم محدود بدون نیاز به عمومی بودن همه چیز کار می‌کند.

• می‌توانیم شبکه را مطابق با نیازهای خود سفارشی کنیم.

• شبکه‌های هیبریدی می‌توانند از شبکه شما در برابر حملات 51 درصدی محافظت کنند.

• اگرچه به یک شبکه عمومی متصل است، اما حریم خصوصی را تقویت می‌کند.

• در مقایسه با شبکه عمومی، مقیاس‌پذیری بیشتری ارائه می‌دهد.

چالش‌های بلاک چین‌های هیبریدی

• بلاک چین‌های هیبریدی کاملاً شفاف نیستند.

• ارتقا به یک بلاک چین هیبریدی دشوار است.

• هیچ انگیزه‌ای برای افرادی که به شبکه کمک می‌کنند ارائه نمی‌شود.

موارد استفاده بلاک چین هیبریدی

• املاک و مستغلات: شرکت‌های املاک و مستغلات می‌توانند از بلاک چین‌های هیبریدی برای اجرای استراتژی‌های خود استفاده کنند. امکانات شبکه عمومی به آن‌ها کمک می‌کند تا اطلاعات را به عموم نمایش دهند.

• خرده‌فروشی: شبکه هیبریدی به خرده فروشان اجازه می‌دهد تا رویه‌های تجاری را ساده کنند.

• مقررات شدید: بلاک چین‌های هیبریدی برای بازارهای مالی که نیاز به تنظیم مقررات بالا دارند مناسب هستند.

جمع‌بندی انواع بلاک چین

ما به بررسی انواع مختلف بلاک چین پرداختیم. اگر شما یک کسب‌وکار هستید و می‌خواهید از بلاک چین بدون عمومی کردن چیزی استفاده کنید، استفاده از بلاک چین خصوصی یک انتخاب عالی است. از سوی دیگر، یک پلتفرم عمومی انتخاب هوشمندانه‌ای است اگر می‌خواهید شبکه شما شفاف باشد و آن‌ها برای موارد استفاده سازمانی مناسب نیستند.

گردآوری:بخش سرمایه های دیجیتال بیتوته