پیشگویی‌های ترسناک یک سریال
- مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری
- تاریخ انتشار : سه شنبه, 11 خرداد 1400 10:32
به گزارش اعتماد ؛ اگر تم داستان به واقع هشدارگونه تلقی شود بسیاری از داستان‌ها و قصه‌هایی‌که در مدیوم سینما و یا این سال‌ها در تلویزیون مورد استفاده قرار می‌گیرد بر اساس تخیل نویسنده است. و هر چه این رویاپردازی در ذات خویش، نکات مغفول اجتماع را نشانه برود لامحاله می‌تواند چارچوب درستی در داستان‌پردازی پیدا نماید. البته مراد این نوشته داستان‌هایی است که در سریال و فیلمنامه‌های خارجی این روزها می‌بینیم. یکی از این سریال‌ها که می‌تواند مابه‌ازای زیادی در دنیای تک‌بعدی عقیدتی در جهان داشته باشد، «سرگذشت ندیمه» است.
سریالی که با نگاهی به کتاب «مارگارت اتوود» ساخته شده است. نگاهی که در این سریال می‌تواند هراس‌های بی‌شماری نصیب مخاطب کند. مخاطبی که در جهان مدرن امروزی به ناگاه با همان المان‌های پیشرفته داستانی در برابر چشمانش قرار می‌گیرد که باورش سخت می‌نماید. داستان عقیده‌های سفت و سخت و تک بعدی گروهی که در امریکا مستقر می‌شوند و سرزمینی دارند بنام گیلیاد که در آن سرزمین بر اساس آموزه‌های از پیش مشخص شده، زنان در بدترین شکل ممکن زیست می‌کنند و مردان نیز جز معدودی، اختیاری از خویشتن ندارند. داستانی به شدت ترسناک نه از جنبه تکنیکال، بلکه از سویه محتوایی. نگرشی که در این سریال در امریکای اشغال شده توسط گروهی داعش‌وار به تصویر کشیده می‌شود در بزنگاه‌های خاصی در چهار گوشه جهان مابه‌ازای فراوانی دارد.
هر چند با کمی شدت و حدت در اصل موضوع. در آفریقا و آسیا و حتی اروپای مدرن گروه‌های فرقه‌گرای مذهبی هستند که بر اساس برداشت خاصی از دین (اصولا تندگرایانه) مشغول ستم و فرمان‌دهی به زیردستان بی‌پناه هستند. آنچه این سریال را بیشتر در برابر دیدگان تیزبین قرار می‌دهد جدا از نحله‌های فکری مشمئز کننده در داستان، موضوع اراده فردی یک یا چند نفر است که می‌تواند در کسری از ثانیه زندگی ببخشد یا آن را فنا کند. ستم‌هایی که به زنان (ندیمه‌ها) بابت بارور شدن برای فرمانده‌ها وارد می‌آید آنچنان بیزاری ایجاد می‌نماید که لاجرم، ندیمه‌ها حاضرند نافرمانی داشته باشند و به تبعید روانه شوند؛ ولی زندگی در منازل فرماندهان دارای عقاید خشک مذهبی را تحمل نکنند.
ایده‌هایی که می‌تواند شاکله سرزمین و جغرافیای منطقه‌ای را به کلی دگرگون و از بین ببرد. این سریال می‌تواند انذاری به همه در جهان باشد که مدرنیته اگر با دگماتیسم سیاسی عجین شود سرنوشتی بس غمبار برای هر جامعه‌ای رقم خواهد خورد. و این بار در قالب داستانی خیالی این هشدار فراتر از خواندن کتاب مارگارت اتوود، به نظر و دید همگان رسید. خطری بس واقعی در پرده‌ای خیالی که امید هیچگاه قدرت نیابد.
