بازی که نوجوانان را تشویق به خودکشی می‌کند!
- مجموعه: اخبار اجتماعی
- تاریخ انتشار : سه شنبه, 18 شهریور 1399 09:48
نقی کریمیان رئیس نجات غریق و غواصی مازندران در این خصوص به باشگاه خبرنگاران جوان در ساری گفت:«ناجیان غریق مستقر در سواحل مازندران سه مرحله به این چهار جوان در خصوص پیشروی نکردن به قسمت عمیق دریا هشدار دادند و چون این چهار نفر در جای عمیق شنا نمی‌کردند تصور بر این بود که آنها برای بازی دور هم جمع شده‌اند.
اما آنان پس از ورود به آب و بی‌توجه به هشدار‌های ناجیان غریق به صورت برنامه‌ریزی شده دور یکدیگر حلقه زده و بی‌صدا به زیر آب فرو رفتند.» رئیس نجات غریق و غواصی مازندران ادامه داد: «یکی از قایقرانان که در نزدیکی محل حادثه حضور داشت با مشاهده حرکت دست یکی از این جوانان، برای کمک اقدام کرد، اما با مقاومت غریق مواجه شد. اما این قایقران با تلاش زیاد بالاخره موفق به بیرون کشیدن این غریق از آب شد. فرد نجات یافته پس از احیا توسط منجیان غریق، با گریه و ندامت اعلام کرد هیچ کدام از همراهانش را نمی‌شناخته و فقط از طریق بازی نهنگ آبی با آنان آشنا شده بود.»
رئیس نجات غریق و غواصی مازندران ادامه داد:«این فرد علت حضور این چهار نفر در مازندران و خودکشی در دریا را اجرای آخرین مرحله از بازی اعلام کرد.»
نهنگ آبی چیست؟
لازم به یادآوری است که نهنگ آبی، بازی مخفی اینترنتی است که چند سالی است میان نوجوانان در برخی کشورها از جمله ایران رواج یافته است. در این چالش اینترنتی به مدت ۵۰ روز از مخاطبان نوجوانان می‌خواهند تا روزانه کاری را که از آنها خواسته شده است انجام دهند و در پایان، عکسی از تکلیف خود را بفرستند تا بتوانند وارد مرحله بعد شوند. مرحله نخست این چالش کشیدن یک نهنگ آبی روی دست است. خودزنی، حک شکل و شماره با چاقو بر ساعد، تماشای فیلم‌های وحشت‌آور، حاضر شدن در اماکن، سازه‌ها و بلندی‌های خطرناک برای گرفتن عکس سلفی و بیدار شدن در ساعات نامعمول بخش‌هایی از این چالش است که هر روز و رفته رفته سخت‌‌تر و سخت‌‌تر می‌شود و در پایان پنجاهمین روز از نوجوانی که «بازی» را شروع کرده، خواسته می‌شود تا خودکشی کند.
این اولین باری نیست که خودکشی به سبک نهنگ آبی جان می‌گیرد، پاییز ۹۶ نیز دو دانش‌آموز دختر اصفهانی تحت تاثیر چالش اینترنتی نهنگ آبی دست به خودکشی زدند. دو دانش‌آموز پیش از سقوط آزاد از روی پل، با ضبط یک پیام صوتی با خانواده خود خداحافظی کردند. در پیام این دو دانش‌آموز آمده بود که آنها به‌دلیل بازی آنلاین نهنگ آبی دست به این اقدام می‌زنند. فروردین ۹۸ نیز یک پسر ۱۴ ساله از ساختمانی ۱۵ طبقه خود را به پایین پرت کرد و جان سپرد. این خودکشی را نیز به بازی نهنگ آبی ربط دادند. این بازی در سال ۲۰۱۳ توسط پسری ۲۲ ساله روسی طراحی شده است.
«فیلیپ بودیکین» در بازجویی‌ها گفته است از کاری که انجام داده هیچ شرم و نگرانی‌ای ندارد. او حتی با روزنامه «سن پترزبورگ نیوز» مصاحبه کرده و تمام آن چه را درباره‌اش گفته می‌شود با افتخار گردن گرفته است. او در این مصاحبه اختصاصی می‌گوید: «من نوجوان‌ها را در تمام دنیا تشویق می‌کنم تا خودشان را بکشند. نگران نباشید. شما بالاخره یک روز می‌فهمید من چرا این کار را کرده‌ام. همه می‌فهمند. این به نفع خودمان است که آدم‌های به دردنخور حذف شوند، آن هم به دست خودشان. کسی که آنها را مجبور به کاری نکرده است.»
نوجوانان جامعه هدف نهنگ آبی هستند
یک روان‌شناس با بیان این که جامعه هدف چالش نهنگ آبی بیشتر نوجوانان و جوانان زیر بیست سال است، به همدلی گفت:«کودکانی که افسرده و منزوی هستند و استقلال فکری ندارند بیشتر در خطر نهنگ آبی هستند.»
«سارا قاسمی» افزود:«چالش اینترنتی نهنگ آبی ضمن این که جزء جرایم اینترنتی است و باید با آن برخورد قضایی صورت گیرد، خانواده‌ها نیز باید در این زمینه هوشیار باشند. چرا که این چالش به گونه‌ای طراحی شده است که می‌تواند نوجوانان را کاملا تحت تاثیر قرار دهد.» وی به هوشیاری خانواده تاکید کرد و گفت: «خانواده‌ها باید هوشیار باشند و به صورت مدام فرزندان نوجوانشان را رصد کنند تا به دام مافیاهای مرگ نیفتند. در مورد چالش نهنگ آبی، بررسی جسمانی کودک ساده‌‌ترین راه تشخیص آن است تا متوجه شویم که آیا کودک به چالش نهنگ آبی پیوسته یا نه، اگر اثرات زخم و آسیب در دست و پاهای کودک و نوجوان مشاهده شد به این معناست که احتمال پیوستن وی به این گروه وجود دارد. چرا که آسیب به خود یکی از مراحل بازی نهنگ آبی است. البته بررسی وضعیت جسمانی کودک و کنترل وی باید به گونه‌ای انجام شود که کودک احساس ناامنی نکند و باعث نشود بیشتر به سمت این چالش اینترنتی گرایش پیدا کند.»
قاسمی به آموزش و آگاهی کودکان اشاره کرد و تصریح کرد:«مهم‌ترین عاملی که می‌تواند در برابر نهنگ آبی یا هر تهدید اینترنتی و غیراینترنتی مقابله کند آگاهی صحیح به نوجوانان است. بدون تردید اگر کودکان و نوجوانان آموزش‌های صحیح به همراه آگاهی از عواقب این گونه چالش‌ها داشته باشند، هرگز در آن قدم نمی‌گذارند و با آن همراه نمی‌شوند و تبعات مرگبار آن را هم تجربه نمی‌کنند.»
همدلی
