ابتکار دانشمند ایرانی برای تولید جایگزین زیستسازگار سیمان
- مجموعه: نوآوری و کشفیات علمی
به گزارش ایسنا به نقل از نیو اطلس، برخی از برآوردها نشان میدهند که تولید کردن گرمای مورد استفاده برای ساخت سیمان پرتلند سنتی، مسئول پنج تا هشت درصد کل انتشار دیاکسید کربن ناشی از فعالیت انسان است. اکنون ادعا شده است که ماده جدیدی به نام «C-Crete»، یک جایگزین بسیار سازگار با محیط زیست و کاربردیتر خواهد بود.
C-Crete محصول یک استارتآپ مستقر در کالیفرنیا به نام «C-Crete Technologies» است که توسط «روزبه ساوری»(Rouzbeh Savary) دانشمند ایرانی فارغالتحصیل رشته مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه «امآیتی»(MIT) تأسیس شد.
اگرچه ترکیبات دقیق این محصول در حال حاضر یک راز تجاری کاملا محفوظ به شمار میرود اما گفته شده حاوی مواد در انتظار ثبت اختراع است که با مواد اولیه معدنی نامشخص و محصولات جانبی صنعتی ترکیب میشود و مشتریان میتوانند آنها را به صورت محلی تهیه کنند. نکته مهم در مورد ماده جدید این است که در فرآیند تولید آن نیازی به گرما نیست.
هنگامی که C-Crete با آب و مواد تقویتکننده مانند ماسه یا شن ترکیب میشود، نتیجه نهایی آن یک بتن بدون سیمان است. آزمایشها نشان دادهاند که C-Crete، الزامات عملکرد سیمان پرتلند مانند استحکام و روانپذیری را برآورده میکند.
یک مزیت دیگر این است که C-Crete پس از گذراندن این مراحل، دیاکسید کربن اتمسفر را جذب میکند. گفته شده است که دیاکسید کربن به دام میافتد و معدنی میشود تا مقاومت بتن را به مرور زمان افزایش دهد.
یک نکته مهم دیگر این است که C-Crete مانند سیمان پرتلند، با استفاده از تجهیزات و نسبتهای ترکیب یکسان به کار میرود. ساوری معتقد است که این ویژگی، کلید پذیرش گسترده C-Crete در بازار انبوه خواهد بود.
ساوری گفت: از آنجا که صنعت به سیمان پرتلند بسیار عادت دارد و همچنین به دلیل تعهدات مربوط به پروژههای ساختمانی، اگر یک محصول جدید برای استفاده کردن پیچیده باشد یا رفتار متفاوتی را نشان دهد، پیمانکاران و کارگران تغییر نمیکنند.
وی افزود: بهتر است این فناوری بدون تغییر در رفتار فعلی بتن یا با حداقل تغییرات به کار برود. ما میخواستیم C-Crete را به آسانی و تا حد امکان به روشهای معمول نزدیک کنیم.
C-Crete در حال حاضر در مقادیر نسبتا کم و در یک مرکز اختصاصی تولید میشود اما امید میرود با ورود شرکای تجاری، نرخ تولید افزایش یابد. این ماده پیشتر در بازسازی یک ساختمان تاریخی واقع در سیاتل استفاده شده است.