اگر در خواب بيند شب تاريك بود، دليل غم و اندوه بود. اگر روشن بود يا ماهتاب، دليل خرمي بود.

اگر بيند شب تاريك راه مي رفت، دليل بر استقامت بود.

شب بايد تاريک باشد اما هر تاريکي در خواب هاي ما شب نيست. گاه اتفاق مي افتد که خواب را درون ظلمت مي يابيم. اين تاريکي تعبير ديگري دارد و تعبير شب به آن اطلاق نمي شود ولي گاه نيز هست که تاريکي را مي بينيم و از ذهن ما مي گذرد که شب است در اين صورت بايد دنبال تعبير شب بگرديم. در روياهاي ما شب مجهول و راز است و هر چه تاريکتر و ظلماني تر باشد اين راز و مجهول بزرگتر و پيچيده تر مي باشد . چنانچه در خواب شب ببينيم و مشاهده کنيم که در ظلمت شب راه مي رويم با مجهول درازي رو به رو مي شويم که ما را به تکاپو و تلاش بر مي انگيزد و کوشش هائي در جهت کشف راز و حل مجهول به عمل مي آوريم ولي اگر شب مهتابي و روشن بود و به علت نور ماه يا چراغ روشن شده و ظلمت طبيعي آن شکسته بود خوابي است نيکو که خبر از فرج بعد از عسرت و تنگي مي دهد. اگر وامداري در خواب چنين شبي را ببيند که نور ماه آن را شکسته يا ستاره درخشان بر آسمان آنست وام خود را مي پردازد و همين طور بيمار اگر ببيند در شب تاريک چراغ دارد يا نور ماه بر او تابيده از بيماري شفا حاصل مي کند.