زندگی با همسر همیشه نگران



اضطراب هر دو طرف را، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی و روحی درگیر می‌کند‎

 

اضطراب هر دو طرف را، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی و روحی درگیر می‌کند. در این شرایط گاهی لازم است شما از برخی از برنامه‌هایتان صرف نظر کنید یا برخی از شرایط را به خاطر آرامش همسرتان، تغییر دهید.

 

در دنیایی زندگی می‌کنیم که پیشرفت صنعت و سهل‌الوصول شدن امکانات، با بالا رفتن استرس و شیوع دیگر بیماری‌های روحی، رابطه مستقیمی دارد. سال‌ها پیش که خبری از تکنولوژی و چنین امکانات زیادی نبود، کمتر کسی دچار تنش‌های روحی می‌شد.

 

اما امروزه حداقل در هر خانواده یک نفر دچار استرس و تنش است که کنار آمدن با این استرس هم برای خود فرد سخت است، هم اطرافیان فرد را دچار مشکلاتی خاص می‌کند. در سال‌های اولیه زندگی زوجین، گاهی پیش می‌آید که به دلیل تغییر شرایط زندگی، یکی از افراد دچار اضطراب شود. 

 

اضطراب هر دو طرف را، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی و روحی درگیر می‌کند. در این شرایط گاهی لازم است شما از برخی از برنامه‌هایتان صرف نظر کنید یا برخی از شرایط را به خاطر آرامش همسرتان، تغییر دهید. خلاصه اینکه برای کنار آمدن و آرام کردن شرایط باید زحمت زیادی بکشید.

 

در این مطلب خواهید خواند که چه کارهایی لازم است بکنید تا راحت‌تر با شرایط کنار بیایید.‎

 

‏۱‏‎( ‎ سؤال‌های بیخود نپرسید:‎ 

زمانی که همسرتان دچار تنش‌های شدید روحی می‌شود، لازم نیست که دائم از او بپرسید: «خوبی؟». پرسیدن این سؤال باعث می‌شود او بیشتر از قبل حالت‌های تهاجمی و استرسی بگیرید. و مهم‌تر از آن شما جواب سؤال خودتان را می‌دانید. او خوب نیست و نیاز به آرامش دارد. پس به جای پرسش‌های بی‌جا با جملاتی به او قوت قلب دهید. جملاتی نظیر:‎

 

‎ـ ‎من کنارتم و مواظبت هستم.‎ 

‎ـ اگه می‌خوای تنهات می‌ذارم ولی هروقت بهم نیاز داری صدام کن.‎ 

‎ـ ‎تو مشکلات سخت‌تر از این رو پشت سر گذاشتی. پس این مرحله رو هم به راحتی پشت سر می‌گذاری.‎ 

‎ـ ‎نگران نباش. ما باهمیم.‎

 

اما مهم‌تر از همه این است که اگر در این حین او از شما خواست که تنهایش بگذارید، بدون دلخوری و عکس‌العمل بدی او را تنها بگذارید و بگذارید طبق تجربه شخصی خودش هرطور مایل است با این وضعیت کنار بیاید.‎

 

‏۲‏‎) مشکلش را به رویش نیاورید:‎ 

هیچ‌کسی دوست ندارد با ضعف‌هایش شناخته شود. لازم نیست هربار با هر بحثی به همسرتان نشان دهید که از وجود این بیماری که در او هست، مطلع هستید. شاید این مسئله طبیعی به‌نظر برسد؛ ما معمولاً آدم‌ها را تنها با یک ویژگی خاص تعریف نمی‌کنیم.

 

اما در برابر بیماری‌های روان‌شناختی معمولاً این‌طور رفتار نمی‌کنیم و بیماری را بزرگ می‌کنیم. دائم و تحت شرایط خاص، در جمع یا در خلوت خودمان یک جوری می‌خواهیم به فرد بگوییم فلان کار را نکند چون مبتلا به اضطراب است. شاید این نشان از نگرانی ما باشد، اما به هرحال فرد مقابل را به شدت دلخور می‌کند و دیگر شما حالت امنی برای او ندارید.‎

 

کنار آمدن استرس هم برای خود فرد سخت است، هم اطرافیان‎

 

‏۳‏‎( ‎برای او گوش شنوا باشید:‎ 

گاهی فرد با گفتن و بیان اضطرابش می‌تواند از حجم بار طاقت‌فرسایی که بر دوشش است، بکاهد. فرد مضطرب اغلب اوقات دوست دارد درباره خودش و مشکلش صحبت کند و به شما بگوید چه احساسی دارد. شما با گوش دادن به درد و دل‌های فرد مضطرب به او اطمینان می‌دهید که نگرانش هستید و برای بهبود اوضاعش از هیچ کاری دریغ نمی‌کنید. ‎

 

‏۴‏‎( ‎او در میان جمع و ذهنش جای دیگر است‎!‎ 

فرد مضطرب دائم در حال غرق شدن در افکارش است. او مدام در ذهنش با افکاری که به او هجوم برده‌اند، می‌جنگد. هر رخدادی به راحتی می‌تواند فرد دارای اضطراب را به فکر فرو برد. آن هم نه فکر معمولی، افکاری که با سرعتی سرسام‌آور به ذهن او حمله می‌کنند. پس خیلی اوقات فرد در جمع است و شما مشغول صحبت کردن با او هستید ولی او متوجه نمی‌شود. در رویارویی با این اتفاق دلخور نشوید. درک کنید و این عمل را نشان بی‌ادبی و بی‌توجهی فرد به خودتان، تلقی نکنید. ‎

 

‏۵‏‎( ‎عینک خوش‌بینی بزنید:‎ 

کسی منکر این نمی‌شود که زندگی کردن با فردی که دائم در حال جنگیدن با اضطراب‌هایش است، سخت و طاقت فرساست. اما این را به خودتان گوش‌زد کنید که او هم مثل هر آدم دیگری، شگفتی‌ها و جذابیت‌های رفتاری خودش را دارد! جنبه‌های مثبت زندگی با این فرد را ببینید و هر موقع سختی‌ها به شما فشار می‌آورد به خودتان یادآوری کنید که به خاطر همین جذابیت‌های رفتاری‌اش بوده که با او ازدواج کرده‌اید. در واقع مزیت‌های انتخاب خود را دائم به خودتان یادآوری کنید.‎

 

‏۶‏‎( ‎بی‌توجه به شما نیست:‎ 

ممکن است در حال گفتگویی جدی با او باشید و ناگهان متوجه شوید که او خودش را از گفتگو کنار می‌کشد. وقتی متوجه این کارش می‌شود احساس بدی پیدا می‌کند. به جای آنکه از او شکایت کنید و احساس ناخوشایندی به او دهید، او را مطمئن کنید که درکش کرده‌اید و گفتگو را به موقع دیگری موکول کنید. این را فراموش نکنید که فرد مضطرب به شما بی‌توجهی نمی‌کند؛ دست‌کم خودخواسته و از عمد این کار را نمی‌کند! او تنها تلاش می‌کند در مقابل شما در هم نشکند.‎

 

‏۷‏‎( ‎فرد مضطرب و تغییرات:‎ 

مسئله این است که آنها به‌سختی می‌توانند خود را قانع کنند که در مسیر تغییر قدم بگذارند. اما گاهی تغییر دادن محیط به منزله کسب بیشتر آرامش است. پس این افراد از تغییر دادن شرایط گریزان نیستند. صرفا از عادت کردن به آن تغییر واهمه دارند و می‌ترسند نتوانند خود را با آن شرایط وفق دهند.

 

پس حدالامکان تا زمانی که همسرتان با هر تغییر کوچکی در خود می‌شکند و تنش روحی‌اش زیادتر می‌شود، دست از تغییرات محیطی بردارید. اما اگر می‌بینید این تغییر به صلاح اوست و می‌تواند اندکی حال او را بهبود ببخشد، او را آرام متقاعد کنید که این تغییر به نفعش است و می‌تواند حالش را خوب کند.‎

  

منبع: سلامت نیوز

 

کالا ها و خدمات منتخب

      ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

      ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------