قرص اعصاب بخوريم يا نخوريم؟

مجموعه: مشاوره خانواده

عوارض قرص اعصاب

آیا خوردن قرص اعصاب ضرر دارد؟

خوردن قرص اعصاب درست است یا خیر؟ 

از یک طرف، قرص های عصبی می توانند تسکین قابل توجهی را برای افرادی که با علائم اضطراب یا هراس دست و پنجه نرم می کنند، فراهم کنند. این داروها با هدف قرار دادن برخی انتقال دهنده های عصبی در مغز مانند گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) عمل می کنند که به کند کردن فعالیت در سیستم عصبی مرکزی کمک می کند و احساس آرامش را تقویت می کند.

برای بسیاری از افراد، قرص های اعصاب می توانند نجات دهنده باشند و به کاهش علائم اضطراب کمک کنند و به آنها اجازه می دهند در زندگی روزمره خود بهتر عمل کنند. در برخی موارد، این داروها حتی ممکن است برای جلوگیری از آسیب جدی به فرد ضروری باشند، مانند حملات پانیک شدید یا اضطراب حاد.

با این حال، استفاده طولانی مدت از قرص های اعصاب معایب بالقوه ای نیز دارد. یکی از نگرانی ها این است که این داروها می توانند عادت ساز باشند و در صورت قطع ناگهانی مصرف منجر به وابستگی و علائم ترک شوند. علاوه بر این، قرص‌های اعصاب می‌توانند باعث ایجاد طیفی از عوارض جانبی مانند خواب‌آلودگی، سرگیجه و اختلال در هماهنگی شوند که ممکن است در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد کند.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد استفاده طولانی مدت از قرص های عصبی ممکن است با زوال شناختی و افزایش خطر ابتلا به زوال عقل همراه باشد. مطالعه‌ای که در مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد نشان داد افرادی که بنزودیازپین‌ها، یک نوع رایج قرص اعصاب، را برای بیش از شش ماه مصرف کرده‌اند، در مقایسه با افرادی که این دارو را مصرف نکرده‌اند، خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهند.

کسانی که قرص اعصاب می خورند

علاوه بر این، استفاده از قرص‌های اعصاب می‌تواند مسائل زمینه‌ای را که ممکن است به علائم اضطراب یا هراس کمک کند، پنهان کند. به عنوان مثال، اگر فردی به دلیل یک محیط کاری پر استرس یا مشکلات روابط، اضطراب را تجربه می کند ، مصرف قرص اعصاب ممکن است به کاهش علائم در کوتاه مدت کمک کند، اما علت اصلی اضطراب را برطرف نمی کند. در این موارد، درمان یا سایر اشکال درمان ممکن است مناسب تر باشد.

در نهایت، تصمیم به مصرف قرص های اعصاب باید به صورت موردی و با مشورت یک متخصص  گرفته شود. عواملی مانند شدت و فراوانی علائم، سابقه پزشکی فرد ، و خطرات و مزایای احتمالی دارو همگی باید در نظر گرفته شوند.

اگر قرص های اعصاب تجویز می شوند، مهم است که طبق دستورالعمل از آنها استفاده کنید و از عوارض جانبی و خطرات احتمالی مرتبط با استفاده طولانی مدت آگاه باشید. علاوه بر این، افراد باید مراقب هرگونه تغییر در علائم یا بهزیستی کلی خود باشند و این موارد را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارند.

در نتیجه، قرص های اعصاب می توانند ابزار مفیدی در مدیریت علائم اضطراب و اختلالات هراس باشند ، اما باید با احتیاط و تحت راهنمایی یک متخصص استفاده شوند. مهم است که مزایا و خطرات بالقوه این داروها را سنجیده و در صورت لزوم درمان های جایگزین را در نظر بگیرید .

قرص اعصاب

خطرات قطع ناگهانی قرص های اعصاب چیست؟

قطع ناگهانی قرص های عصبی، که به عنوان داروهای ضد اضطراب یا آرام بخش نیز شناخته می شود ، می تواند با طیف وسیعی از علائم ترک همراه باشد ، از جمله:

اضطراب بازگشتی یا وحشت

قطع ناگهانی قرص های عصبی می تواند منجر به بازگشت سریع علائم اضطراب یا هراس شود که می تواند شدیدتر از قبل از شروع دارو باشد.

بی خوابی

قرص های اعصاب می توانند به بهبود خواب کمک کنند و قطع ناگهانی آنها می تواند منجر به مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب شود.

خوردن قرص اعصاب

تحریک پذیری

ترک قرص های اعصاب می تواند باعث تحریک پذیری ، بی قراری و حتی نوسانات خلقی شود .

علائم فیزیکی

برخی از افراد ممکن است علائم فیزیکی مانند سردرد، سرگیجه، حالت تهوع و تنش عضلانی را هنگام قطع قرص های عصبی تجربه کنند.

تشنج

در برخی موارد، قطع ناگهانی انواع خاصی از قرص‌های اعصاب، مانند بنزودیازپین‌ها، می‌تواند منجر به تشنج شود، به‌ویژه اگر فرد برای مدت طولانی دوزهای بالایی مصرف کرده باشد یا از دارو استفاده کرده باشد.

توجه به این نکته ضروری است که شدت و مدت علائم ترک می تواند بسته به فرد، نوع دارو و مدت و دوز مصرف متفاوت باشد. بنابراین، به طور کلی توصیه می شود که قرص های اعصاب را به تدریج تحت راهنمایی یک متخصص کاهش دهید تا خطر علائم ترک را به حداقل برسانید.

اگر قصد قطع قرص های اعصاب را دارید، مهم است که ابتدا با متخصص خود صحبت کنید. آنها می توانند راهنمایی در مورد بهترین رویکرد برای کاهش مصرف دارو ارائه دهند.

آیا قرص اعصاب ضرر دارد

چند درمان جایگزین برای علائم اضطراب یا هراس چیست؟

چندین درمان جایگزین برای علائم اضطراب یا هراس وجود دارد که ممکن است برای برخی افراد موثر باشد. توجه به این نکته ضروری است که اثربخشی این درمان ها بسته به فرد و شدت علائم آنها می تواند متفاوت باشد. توصیه می شود برای تعیین مناسب ترین برنامه درمانی برای وضعیت خاص خود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. در اینجا چند درمان جایگزین وجود دارد که ممکن است مفید باشد:

درمان شناختی-رفتاری (CBT)

CBT شکلی از گفتار درمانی است که بر شناسایی و تغییر الگوهای فکری منفی و رفتارهایی که به علائم اضطراب کمک می کنند تمرکز دارد. می تواند در کاهش علائم اضطراب و اختلالات پانیک موثر باشد .

مراقبه ذهن آگاهی

مراقبه ذهن آگاهی شامل تمرکز بر لحظه حال و مشاهده افکار و احساسات شخص بدون قضاوت است. تمرین مدیتیشن ذهن آگاهی به طور منظم ممکن است به کاهش علائم اضطراب کمک کند .

ورزش

ورزش منظم مانند دویدن، شنا یا یوگا می تواند با ترشح اندورفین، بهبود خواب و کاهش تنش عضلانی به کاهش علائم اضطراب کمک کند.

داروهای گیاهی

برخی از مکمل های گیاهی مانند کاوا، ریشه سنبل الطیب و گل ساعتی ممکن است به کاهش علائم اضطراب کمک کنند. مهم است که قبل از استفاده در مورد هر گونه داروهای گیاهی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید، زیرا ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی بالقوه داشته باشند.

طب سوزنی

طب سوزنی، یک عمل طب سنتی چینی است که شامل فرو کردن سوزن در نقاط خاصی از بدن است. برخی از مطالعات نشان داده اند که طب سوزنی ممکن است در کاهش علائم اضطراب و اختلالات هراس موثر باشد.

تکنیک‌های آرامش

تکنیک‌های تمدد اعصاب، مانند تنفس عمیق، آرام‌سازی پیشرونده عضلانی و تجسم، می‌توانند با ترویج آرامش و کاهش تنش عضلانی، به کاهش اضطراب کمک کنند.

تغییرات رژیم غذایی

خوردن یک رژیم غذایی متعادل شامل غلات کامل، میوه ها، سبزیجات، پروتئین های بدون چربی و چربی های سالم ممکن است به کاهش علائم اضطراب کمک کند. اجتناب از کافئین، الکل و غذاهای فرآوری شده نیز ممکن است در مدیریت علائم اضطراب مفید باشد.

ایا خوردن قرص اعصاب زیان دارد

دارو

برخی از افراد ممکن است از دارو برای مدیریت علائم اضطراب یا اختلالات هراس سود ببرند. داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)، می توانند در کاهش علائم اضطراب موثر باشند. بوسپیرون، یک داروی ضد اضطراب که عادت‌ساز نیست، نیز ممکن است تجویز شود.

توجه به این نکته ضروری است که برخی از درمان های جایگزین ممکن است برای همه مناسب نباشد و توصیه می شود قبل از شروع با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

داروهايي مانند ديازپام، آلپرازولام و کلردیازپوکساید خواب ‌آورند اما نمي ‌توان همه داروهاي اعصاب را خواب ‌آور ناميد. ضمن اين که اصلا خاصيت برخي از داروها همان خواب ‌آور بودن آن ها است و البته هيچ دارويي نبايد بدون تجويز پزشک و خودسرانه مصرف شود.

گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته