تجربه پروازی شگفت انگیز با وینگسوت یا لباس بالدار

مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی

وینگسوت چیست

همه آنچه دوست داشتید درباره وینگسوت ( لباس بالدار) بدانید!

ورزش وینگسوت نزدیک ترین حالت پرواز شبیه پرندگان است. با وینگسوت میتوانید حس پرواز واقعی را درک کنید. پرواز با لباس بالدار ( به انگلیسی : Wingsuit Flying) یا وینگسوت (به انگلیسی : wingsuiting) یک ورزش پروازی است که با نوعی خاص از لباس بالدار انجام می شود. این لباس فضای بین پاها و دستها را هنگام باز شدن می پوشاند و مساحت جانبی بدن در هوا را به اندازه ای افزایش می دهد که بتواند تا حدودی در هوا شناور مانده و پرواز کند.

وینگسوت به نسبت ورزشی مدرن محسوب می شود که از اواخر دهه 1990 با تولید اولین نسل لباس های بالدار شروع شد. به دلیل شباهت این لباس با ظاهر خفاش به نام لباس خفاشی هم شناخته می شود. 

به فردی که وینگسوت می پوشد ، وینگسوت فلایر می گویند و پرواز با وینگسوت در نهایت با چتر نجات پایان میابد. 

سرعت پرواز با وینگسوت بسیار زیاد و در حال کاهش ارتفاع حدود 150 – 350 کیلومتر در ساعت رو به جلو است. 

سریعترین رکورد پرواز با وینگسوت در سال 2017 توسط ورزشکار بریتانیایی ، فراسر کورسان با سرعت 396 کیلومتر به ثبت رسید. 

وینگسوت یا لباس پرواز

وینگسوت چیست؟

وینگسوت از پارچه نایلونی ، نرم ، سبک و متراکم ساخته می شود ، به راحتی میتوانید این لباس را بپوشید و روی بدن محکم کنید. وینگسوت در سایزهای کوچک و بزرگ طراحی می شود ، دارای دو بال پرواز روی دست ها و یکی بین پاها است. بال های وینگسوت مانند بال هواپیما فرم ایرفول دارند و در جریان هوا رو به جلو به پرواز در می آیند.

ورزشکار وینگسوت فلایر با پوشیدن وینگسوت میتواند روی هوا شناور مانده و با تغییر وضعیت بالها ، تغییر جهت بدهد. هنگام پرش در آسمان ، هوا از طریق ورودی های مخصوص وارد لباس شده و باعث باد شدن سطوح  بین دست ها و بدن و بین پاها می شود تا ایرفویل ها در طول پرواز حالتی پایدار و مجم داشته باشید و فرد نیازی به استفاده از نیروی فیزیکی برای حفظ شکل ایرفویلهای بالها نداشته باشد. 

حرکت رو به جلوی وینگسوت دارای نسبت 2.5 به 1 است یعنی زمانی که در هوا 2.5 متر به جلو می روید 1 متر پایین می آیید. 

مدت زمانی که یک پرنده میتواند با وینگسوت پرواز کند بیشتر از سقوط آزاد است و در مرحله آخر برای فرود آهسته روی زمین باید از چتر نجات استفاده شود. 

پرواز با وینگسوت

در دهه 80 میلادی ، خلبانی به نام کریستوف آرن با تقویت لباس اسکای دایوینگ به کمک بال توانست به اولین تکنولوژی وینگ سوت برسد. این لباس اولیه توانست سرعت سقوط را کاهش دهد و تعادل بیشتری ایجاد نماید و محدودیت های ایجاد شده برای سقوط آزاد با بال را کنار بزند. 

در اواسط دهه 90 اسکای دایور دیگری به نام پاتریک گاپاردون سطحهایی از بال بین پاها و زیر بازوها قرار دارد و حیت تست این لباس جدید از دنیا رفت ولی طرح او پایه گذار لباسهای امروزی وینگسوت شد.

در اواخردهه 90 میلادی اولین وینگسوت های تجاری وارد بازار شدند و در طول سالها رشد بسیار زیادی داشتند ، پرواز با وینگسوت wingsuit flying یک ورزش بدون حد و مرز است و برای شروع ان باید اسکای دایور یا بیس جامپر ماهری باشید. 

تفاوت وینگسوت با دیگر ورزشهای پروازی

برای پرواز با وینگسوت باید از یک هواپیما ، صخره یا پرتگاه مرتفع بیرو بپزید. 

با وینگسوت با سرعت خیلی زیادی میتوانید در آسمان به این طرف و آن طرف پرواز کنید.

سرعت حرکت رو به جلو و پروازی وینگسوت به قدری زیاد است که امکان فرود امن را ندارد و باید در انتها از یک چتر نجات استفاده کرد. 

در دیگر ورزش های پروازی مانند چترهای سقوط آزاد و پاراگلایدر ، ورزشکار میتواند نزدیک به زمین سرعت را کم کرده و فرود نرمی داشته باشد.  

وینگسوت به بیس جامپرها و اسکای دایورها امکان میدهد که مانند یک پرنده در اسمان به پرواز در آیند. 

تا زمانی که در ارتفاع مناسب هستید و چتر نجات را باز نکرده اید میتواند با وینگسوت حرکات نمایشی و آکروباتیک انجام دهید. 

طراحی ایرودینامیک وینگسوت

وینگسوت چطور باعث پرواز می شود؟

طراحی ایرودینامیک وینگسوت شباهت زیادی به هواپیما دارد اگر شما سطحی صاف یا ایرفول شبیه بال هواپیما داشته باشید هنگامی جاذبه زمین شیء را به سمت پایین می کشد ، جسم با نیروی مقاومت هوا روبرو شده و از سرعت پایین رفتنش کاسته می شود و رو به بالا فشار می خورد. 

زمانی که فرد وینگسوت پوشده و از هواپیما بیرون می پرد ، با باز کردن دست ها و پاها ،  ایرفویل وینگ سوت باعث ایجاد لیفت می شود ، با این که این ایرفویل به قدری زیادی نیست که بتواند فرد را به سمت بالا ببرد ولی میتواند سرعت سقوط را کاهش داده و امکان حرکت رو به جلو در هوا را ایجاد کند. 

نحوه پرواز با وینگسوت

پرواز با وینگسوت

با پوشیدن لباست وینگسوت ، بدن فرد به عنوان ایرفویل عمل میکند و میتواند با حرکت دادن قسمت های مختلف بدن در آسمان مانور دهد ، از جمله : 

سرعت بیشتر : برای افزایش سرعت رو به پایین فرد باید شانه ها را جلو آورده و چانه را به گردن بچسبانید تا وینگسوت در حالت سرپایینی قرار بگیرید. بالها باید باز باشند ولی نه کاملا کشیده . هر چه لیفت کمتر باشد سرعت پایین آمدن ارتفاع بیشتر خواهد شد ، در واقع پرنده باید ارتفاع را فدای سرعت کند تا بتواند مسافت بیشتری را پوشش دهد. 

پرواز بیشتر : برای این که طول مدت پرواز بیشتری داشته باشید ، وینگسوت فلایر باید سرش را بالا گرفته به جلو نگاه کند ، لگن را جمع کرده و بالها را کش بیاورد و بر خلاف باد آنها را به پایین فشار دهد تا به بیشتر سطح تماس ممکن با هوا دست پیدا کرده و لیفت بیشتری ایجاد کند. این کار به صورت همزمان سرعت پایین آمدن و حرکت رو به جلو را کاهش میدهد و فرصت بیشتری برای پرواز فراهم میکند. 

دور زدن : وینگسوت فلایرها برای دوست زدن پاها ، لگن و شانه ها را می چرخانند تا باعث تغییر در شکل ایرفویلها شوند. حرکات بزرگ میتواند منجر به چرخش های غیر قابل کنترل شود. هر حرکت کوچکی در وینگسوت میتوند باعث تغییر اساسی در جهت حرکت شود. 

آموزش پرواز با لباس وینگسوت

هزینه آموزش پرواز با لباس بالدار

برای شروع آموزش پرواز با لباس بالدار باید حداقل 200 پرش سقوط آزاد داشته باشید بعد از این مرحله نیاز به 2 – 5 روز زمان برای آموزش وینگسوت فلایینگ خواهید داشت. 

هزینه آموزش وینگسوت فلایینگ حدود 500 – 900 دلار است و شامل تعلیم مربی ، اجاره لباس و پرش های تمرینی می شود.

با اتمام این دوره میتوانید از وینگسوت های مبتدی برای پرواز استفاده کنید و با افزایش مهارت و تجربه میتوانید از وینگسوت های بزرگتر و پیشرفته تر برای وینگسوت فلایید استفاده کنید. 

مسابقات وینگسوت

مسابقات وینگسوت

در سال 2015 وینگسوت در فدراسیون جهانی هوانوردی FAI به رسمیت شناخته شد و دو مسابقه رسمی برای رقابت های پرفورمنس و آکروباتیک برگزار گردید.  

مسابقات پرفورمنس وینگسوت WINGSUIT PERFORMANCE FLYING : در مسابقات پرفومنس وینگسوت پارامتر های عملکرد خلبان که شامل بهترین لیفت ، کمترین درگ ، بهترین نرخ گلاید را در 3 پرش اسکای دایوینگ برای هر آیتم را مورد بررسی قرار می دهد گرچه در هر آیتم هر چه وینگسوت فلایر مدت بیشتری در ارتفاع مشخص مسابقه (  ارتفاع ۲۰۰۰ m تا ۳۰۰۰ m AGL ) باقی بماند بهتر است. 

در مجموع 3 پرش هر چه ، وینگسوت  فلایر مدت زمان بیشتری در ارتفاع مشخص شده مسابقه باقی بماند ، سرعت افقی بیشتر باشد و مسافت بیشتر در زمان کمتر طی شود امتیاز بهتری کسب خواهد شد. 

مسابقات آکروباتیک وینگسوت   WINGSUIT ACROBATICS : در این مسابقات یک تیم وینگسوت برای نمایش هوایی باید  با خلاقیت و مهارت بهترین عملکردشان را برای تحت تاثیر قرار دادن داوران به کار بگیرند.

این رقابت شامل دو پرونده در یک تیم و یک پرنده به عنوان فیلمبردار است و هر دو حرکات اجباری و دورهای آزاد را شامل می شود. علاوه بر عملکرد تیم ، عملکرد فیلمبردار و شیوه پرواز او هم امتیاز می گیرد. شیوه پرواز در این رقابت اهمیت بسیار زیادی دارد که بر اساس وضعیت بدن ، نرمی پرواز ، هم گیری های کنترل شده و سرعت پرواز رو به جلو محاسبه می شود. 

گردآوری : بخش ورزش بیتوته