بیوگرافی بریژیت باردو؛ از ستاره سینما تا مدافع حیوانات

مجموعه: دنیای بازیگران

بریژیت باردو بازیگر 

بیوگرافی بریژیت باردو؛ اسطوره‌ای که هنوز الهام‌بخش است

چکیده ای از بیوگرافی بریژیت باردو

نام : بریژیت آن-ماری باردو

متولد : ۲۸ سپتامبر ۱۹۳۴ پاریس، جمهوری سوم فرانسه

حرفه : بازیگر، فعال حقوق حیوانات

سال‌های فعالیت : ۱۹۷۳–تاکنون 

همسران : روژه وادیم

ژاک شاریه

گونتر زاکس

برنارد دورماله 

بیوگرافی بریژیت آن-ماری باردو

بریژیت آن-ماری باردو (Brigitte Anne-Marie Bardot)، زاده ۲۸ سپتامبر ۱۹۳۴ در پاریس، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سینمای فرانسه و نماد انقلاب جنسی دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی است. او با نام مستعار "ب.ب." (B.B.) شناخته می‌شود و به عنوان بازیگر، خواننده، مدل مد، رقصنده و فعال حقوق حیوانات فعالیت کرده است. باردو با ایفای نقش‌هایی که سبک زندگی لذت‌جویانه و آزادانه را به تصویر می‌کشید، به یکی از شناخته‌شده‌ترین نمادهای فرهنگی جهان تبدیل شد. او در ۴۷ فیلم بازی کرد، بیش از ۶۰ آهنگ ضبط کرد و در چندین نمایش موزیکال شرکت داشت.

باردو در سال ۱۹۷۳ از صنعت سرگرمی کناره‌گیری کرد و از آن زمان به دفاع از حقوق حیوانات پرداخت. با وجود جنجال‌های سیاسی و حقوقی، او همچنان یک آیکون فرهنگی باقی مانده و در سال ۱۹۸۵ نشان لژیون دونور فرانسه را دریافت کرد (هرچند آن را نپذیرفت). 

عکس های دوران جوانی بریژیت باردو

زندگی اولیه و کودکی

بریژیت باردو در ۱۵مین منطقه پاریس، در دوران جمهوری سوم فرانسه، در خانواده‌ای مرفه و محافظه‌کار کاتولیک به دنیا آمد. پدرش، لویی باردو، مهندس و صاحب کارخانه‌های صنعتی بود که از لیگنی-آن-باروا آمده بود. مادرش، آن-ماری موسِل (ملقب به توتی)، دختر مدیر یک شرکت بیمه بود و در ۱۶ سالگی با لویی ازدواج کرد.

باردو در آپارتمانی هفت‌خوابه در منطقه لوکس ۱۶مین پاریس بزرگ شد. کودکی او مرفه اما پر از محدودیت بود؛ پدرش بر آداب و رفتار سخت‌گیر بود و مادرش دوستانش را با دقت انتخاب می‌کرد. باردو از کودکی به دلیل آمبلیوپی (ضعف بینایی) در چشم چپ مشکل داشت و یک خواهر کوچکتر به نام میژانو (مری-ژان) داشت.

در دوران جنگ جهانی دوم و اشغال پاریس توسط نازی‌ها، باردو بیشتر در خانه ماند و به رقص باله علاقه‌مند شد. از هفت سالگی در مدرسه خصوصی کور هاتمر تحصیل کرد و سه روز در هفته به مدرسه می‌رفت. او به کلاس‌های باله مادام بورژه رفت و همراه خواهرش آموزش دید، اما میژانو آن را رها کرد و باردو بر آن متمرکز شد. در سال ۱۹۴۷، در کنسرواتوار ملی پاریس پذیرفته شد و سه سال زیر نظر بوریس کنیازف، طراح رقص روس، آموزش دید.

همکلاسی‌هایش او را "بیشِت" (گوزن کوچک) می‌نامیدند. در سال ۱۹۴۹، در یک نمایش مد شرکت کرد و توسط هلن گوردون-لازارف، مدیر مجله‌های Elle و Le Jardin des Modes، به عنوان مدل جونیور استخدام شد. در مارس ۱۹۵۰، عکسش روی جلد Elle منتشر شد و این آغاز ورودش به دنیای هنر بود.

بریژیت باردو ستاره سینمای فرانسه

آغاز حرفه هنری و شهرت

باردو بازیگری را در سال ۱۹۵۲ آغاز کرد. او برای فیلم Les Lauriers sont coupés تست داد، اما فیلم ساخته نشد. با این حال، با روژه وادیم آشنا شد که رابطه‌شان تأثیر عمیقی بر حرفه‌اش گذاشت. اولین نقشش در کمدی Crazy for Love (سوراخ نورمن) با بورویل بود. سپس در Manina, the Girl in the Bikini (۱۹۵۲)، The Long Teeth (۱۹۵۳)، His Father's Portrait (۱۹۵۳)، و Act of Love (۱۹۵۳) با کرک داگلاس بازی کرد. حضورش در جشنواره کن ۱۹۵۳ توجه رسانه‌ها را جلب کرد.

در سال‌های ۱۹۵۴–۱۹۵۵، در فیلم‌هایی مانند Concert of Intrigue، Caroline and the Rebels، School for Love مقابل ژان ماره، Doctor at Sea (اولین نقش انگلیسی‌زبان با درک بوگارد)، The Grand Maneuver، The Light Across the Street، و Helen of Troy بازی کرد. در Mio figlio Nerone (۱۹۵۶)، موهایش را بلوند کرد و این ظاهر را حفظ کرد.

شهرت جهانی او با چهار فیلم در ۱۹۵۶ آغاز شد: Naughty Girl، Plucking the Daisy، The Bride Is Much Too Beautiful، و And God Created Woman به کارگردانی وادیم. 

فیلم‌های بین‌المللی، خوانندگی و کناره‌گیری

در اواسط دهه ۱۹۶۰، باردو به بازار جهانی روی آورد: Le Mépris (۱۹۶۳) گدار، Une ravissante idiote (۱۹۶۴) با آنتونی پرکینز، Dear Brigitte (۱۹۶۵) با جیمز استوارت، Viva Maria! (۱۹۶۵) با ژن مورو (نامزد بفتا)، Masculin Féminin (۱۹۶۶)، Two Weeks in September (۱۹۶۸)، Spirits of the Dead (۱۹۶۸)، و Shalako (۱۹۶۸) با شان کانری.

او خواننده‌ای موفق بود و با سرژ گینزبورگ، باب زاگوری و ساشا دیستل همکاری کرد.

آهنگ‌هایی مانند "Harley Davidson"، "Je t'aime... moi non-plus"، "Bubble Gum"، و "La Madrague" ضبط کرد. نسخه او از "Je t'aime... moi non-plus" در ۱۹۸۶ منتشر شد و در ۲۰۰۶ دانلود محبوبی شد.

از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۸، چهره رسمی ماریان (نماد آزادی فرانسه) بود. فیلم‌های پایانی‌اش شامل Les Femmes (۱۹۶۹)، The Bear and the Doll (۱۹۷۰)، Les Novices (۱۹۷۰)، Boulevard du Rhum (۱۹۷۱)، The Legend of Frenchie King (۱۹۷۱) با کلودیا کاردیناله، Don Juan, or If Don Juan Were a Woman (۱۹۷۳)، و The Edifying and Joyous Story of Colinot (۱۹۷۳) بودند. در ۱۹۷۴، در ۴۰ سالگی، در پلی‌بوی ظاهر شد. باردو در ۳۹ سالگی کناره‌گیری کرد.

زندگی‌نامه بریژیت باردو بازیگر

فعالیت در حقوق حیوانات

پس از کناره‌گیری، باردو به فعال برجسته حقوق حیوانات تبدیل شد. در ۱۹۷۷ با پل واتسون علیه شکار فوک در کانادا همکاری کرد. در ۱۹۸۶، بنیاد بریژیت باردو را تأسیس کرد و ۳ میلیون فرانک از حراج وسایل شخصی‌اش جمع‌آوری کرد. او گیاه‌خوار شد و علیه مصرف گوشت اسب، کشتار حیوانات و شکار مبارزه کرد. در ۱۹۸۹، به دلیل اخته کردن الاغ همسایه‌اش محاکمه شد و برنده شد.

در ۱۹۹۴، فروش گوشت اسب را محکوم کرد. در ۱۹۹۹، از چین به دلیل کشتار حیوانات انتقاد کرد. در ۲۰۰۱، برای سگ‌های ولگرد بخارست کمک کرد. در ۲۰۱۰، علیه شکار دلفین در فارو، در ۲۰۱۱ علیه گاوبازی در فرانسه، و در ۲۰۱۵ علیه برنامه استرالیا برای نابودی گربه‌ها اعتراض کرد. در ۲۰۲۴، برای آزادی واتسون تلاش کرد و از امانوئل مکرون پناهندگی سیاسی خواست. انجمن حفاظت از دریاها در ۲۰۱۱ کشتی‌اش را به نام او تغییر داد.

زندگی شخصی و روابط

باردو چهار بار ازدواج کرد و ۱۷ رابطه عاشقانه داشت. او وقتی "شور رابطه کم می‌شد"، به سراغ دیگری می‌رفت. 

• روژه وادیم (۱۹۵۲–۱۹۵۷): پس از رابطه با ژان-لویی ترنتینیان جدا شدند.

• ژاک شریه (۱۹۵۹–۱۹۶۲): تنها فرزندش، نیکولا-ژاک (متولد ۱۹۶۰)، از این ازدواج است. باردو از بارداری ناراضی بود و تلاش کرد جنین را سقط کند. نیکولا در خانواده شریه بزرگ شد و رابطه کمی با مادرش داشت. در ۱۹۹۷، به دلیل توهین در کتاب خاطراتش، از او شکایت کردند.

• گونتر ساش (۱۹۶۶–۱۹۶۹): میلیونر آلمانی.

• برنار دورمال (از ۱۹۹۲): مشاور سابق ژان-ماری لوپن.

او با افرادی مانند باب زاگوری، سرژ گینزبورگ، وارن بیتی، پاتریک ژیل، و میروسلاو بروزک رابطه داشت. در ۱۹۵۸، پس از جدایی از ترنتینیان، فروپاشی عصبی داشت و اقدام به خودکشی کرد. در ۱۹۸۳، با قرص‌های آرام‌بخش اقدام به خودکشی کرد اما نجات یافت. در ۱۹۸۴، سرطان سینه را با پرتودرمانی شکست داد. باردو مخالف اختلاط نژادی است و دو نوه (آنا و تیا) از نیکولا دارد.

عکس های جدید بریژیت باردو

جنجال‌ها و مسائل سیاسی

باردو از دهه ۱۹۹۰ جنجال‌برانگیز شد. او علیه مهاجرت، اسلام، اختلاط نژادی، و همجنس‌گرایان سخن گفت و شش بار به اتهام تحریک نفرت نژادی جریمه شد (آخرین بار در ۲۰۲۱، ۲۰,۰۰۰ یورو به دلیل توهین به ساکنان رئونیون). در کتاب‌هایش مانند Le Carré de Pluton (۱۹۹۹) و Un cri dans le silence (۲۰۰۳)، این دیدگاه‌ها را بیان کرد. او از شارل دوگل، مارین لوپن و حزب جبهه ملی (رالی ملی) حمایت کرد. در ۲۰۰۸، سارا پالین را "احمق" خواند. در ۲۰۱۸، ادعاهای آزار جنسی در هالیوود را "ریاکارانه" دانست. در می ۲۰۲۵، فمینیسم را "بیش از حد ایدئولوژیک" خواند و از مشکلات حقوقی ژرار دوپاردیو و نیکولا بدو انتقاد کرد.

فیلم های بریژیت باردو

عکس های بریژیت باردو

تصاویر بریژیت باردو بازیگر

بریژیت باردو فعال حقوق حیوانات

عکس های قدیمی بریژیت باردو

عکس های دوران جوانی بریژیت باردو

گردآوری:بخش بازیگران بیتوته