مراغه کجاست؟ (1)
- مجموعه: مکانهای تفریحی ايران
مراغه، شهری در استان سرسبز آذربایجان شرقی، سوغاتی معروف دارد که بر خلاف سوغات اکثر شهرهای ایران، نه خوردنی بوده و نه پوشیدنی.
اگر به نان سنگکی های سنتی مراجعه کرده باشید، حتما یک صابون را کنار تخته چوبی آنها مشاهده کرده اید. این صابون، یکی از موارد استفاده آن در سنگک پزیهای کشور است. چرا که خمیرنان سنگک بسیار شل و غیرقابل انعطاف است و به همین علت هنگامی که در تنور قرار میگیرد تا پخته شود مقدار زیادی سنگ به آن میچسبد.
به همین علت نانوایان سنگکی در تمام کشور صابون مراغه را با تخته چوبی در تنور، روی سنگها میکشند و این کار باعث میشود تا سنگها لغزنده شوند و خمیر به راحتی به آنها نچسبد و در نتیجه هنگامی که نان از تنور بیرون میآید مقدار کمتری سنگ با خود دارد.
این مطلب شما را با یکی از معروف ترین شوینده های کشور به نام صابون مراغه آشنا می کند.
صابون زرد مراغه، معروف ترین شوینده ایرانی ها
مراغه کجاست؟
سرزمین چهار فصل پهناور ایران، یکی از بکر ترین مقصدهای گردشگری آسیا به شمار می رود و یکی از نقاط دیدنی آن، استان آذربایجان شرقی است.
مراغه، یکی از شهرهای این استان حاصلخیز و سرسبز کشور بوده که در کنار رودخانه معروف صوفی چای و در دامنه جنوبی کوه سهند، گسترده شده است.
نقشه مراغه و مقصدهای گردشگری جذاب اطراف
مراغه، کم تر از ۲۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و پس از تبریز، پر جمعیت ترین شهر این استان به نظر می رسد. مراغه را بعد از ارومیه، دومین شهر باستانی منطقه آذربایجان می دانند.
مراغه از ۱۲۰۰ سال پیش در نوشته های مورخان و اسناد تاریخی مشاهده می شود و به گفته تاریخ نویسان، این شهر با نام هایی همچون افراه رود، افرازه روح و افرا هروذ، افرازه روز، افراز هارود، امداد هارود شناخته شده.
«ویلسون»، سیاح انگلیسی در نوشته های خود، ار مراغه به عنوان «مراغا» یاد کرده است. وی، این نام را برداشتی از نام یک اسقف مشهور نسطوری به نام ماراغا می پندارد.
برخی محققان نیز، نام مراغه را با نام «مارکیانا» که در کتاب تعلیمات جغرافیایی بطلمیوس، به دریاچه ارومیه اطلاق شده، مرتبط می داند.
مقصدهای SPA گردی در شهر صابون ایران
در دوره قاجار، مراغه در زمره ۱۰ شهر بزرگ و پر جمعیت ایران بوده که شهرهای: بناب، عجب شیر، ملکان، هشترودی، میاندوآل، مهاباد، آذر شهر، شاهین دژ و قره آغاج، از آن جمله است.
استان آذربایجان، همانطور که قبلا در گزارشی اشاره کردیم، استان اولین ها به شمار می رود و مصداق آن نیز، شهر تبریز است.
مراغه، هم نخستین کارخانه اسلحه سازی ایران را در تاریخ خود جای داد و هم نخستین کارخانه صابون سازی کشور. مراغه از نظر طبیعی و باستانی و تاریخی، یکی از مقصدهای بی نظیر گردشگری شمال غرب کشور محسوب می شود.
تصویر رصد خانه مراغه
بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده ملی در مراغه، این شهر را در فهرست یکی از برترین شهرهای کشور از نظر آثار ملی ایران قرار داده است. معبد مهر، که آن را در ردیف یکی از نخستین سکونت گاه ها و معابد بشر پیش از تاریخ می دانند، در این منطقه قرار دارد و افتخار مراغه به شمار می رود.
مراغه را علاوه بر صابون و رصد خانه، با ۵ بقعه می شناسند. «گنبد سرخ» که قدیمی ترین بقعه شهر است و «گنبد قرمز» هم نامیده می شود، بیش از ۱ هزار سال قدمت دارد.
برج مدور ، گنبد کبود مراغه، گنبد غفاریه و گوی برج، از جمله آثار باستانی به جا مانده در این شهر است که قدمت شهر را به رخ گردشگران داخلی و بین المللی می کشاند.
گنبد کبود مراغه، آرامگاه مادر هلاکوخان
مراغه را با نام رصد خانه می شناسند و هر وقت صبحت از رصد و رصد خانه در ایران می شود، نا خودآگاه به یاد خواجه نصیر الدین طوسی و ابوریحان بیرونی می افتیم.
خواجه نصیر الدین طوسی، دانشمند ایرانی، کسی بود که موجبات ایجاد رصد خانه ای بر تپه ای در شمال غرب شهر را فراهم کرد. زیج ایلخانیان در رصد خانه مراغه خواجه نصیر الدین طوسی تدوین شد و یک مرکز علمی به نام در عصر خود گردید.
منبع:rooziato.com