علی‌فتح‌الله‌زاده : حقوق تئاتری‌ها را با گونی تحویل گرفتم
- مجموعه: اخبار فرهنگی و هنری
- تاریخ انتشار : دوشنبه, 26 فروردين 1398 11:30
علی فتح‌الله‌زاده را بیشتر به‌عنوان یک مدیر فوتبالی می‌شناسند، ولی پیش از اینکه به‌عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال، یکی از پرطرفدارترین تیم‌های فوتبال باشگاهی ایران، فعال شود، در عرصه تئاتر حضور داشته است. شاید کمتر کسی بداند که او عضو هیأت مؤسس کانون ملی منتقدان تئاتر ایران هم بوده و در قامت یک روزنامه‌نگار فعالیت مطبوعاتی نیز داشته است. فتح‌الله‌زاده در گفت‌و‌گو با خبرگزاری مهر، مفصل درباره چگونگی ورودش به عرصه مطبوعات و تئاتر و از سابقه تئاتری‌اش که به گفته او از دوران مدرسه کلید خورده حرف زده است.
او در بخشی از این مصاحبه ضمن اشاره به فعالیت رسانه‌ای و تئاتری‌اش در «خوی» به آغاز فعالیتش در تهران هم اشاره می‌کند و می‌گوید: وقتی به تهران آمدم در مؤسسه اطلاعات، در مجله‌ای به مدیرمسئولی آقای علی منتظری فعالیت می‌کردم که آقای منتظری از چهره‌های بنام تئاتر ایران بود. در آن مجله با هم درباره تئاتر صحبت می‌کردیم و آقای منتظری متوجه علاقه و فعالیت من در تئاتر شد. از آنجایی که هم در مطبوعات و هم در تئاتر فعالیت می‌کردم، آقای منتظری در ابتدا من را به‌عنوان مدیر انتشارات نمایش و سردبیر مجله «نمایش» دعوت به‌کار کرد.
این اتفاق به حدود سال‌های ۶۵ یا ۶۶ برمی‌گردد و اولین دوره برگزاری جشنواره تئاتر فجر. به خواست آقای منتظری من به‌عنوان مدیر اجرایی جشنواره در اولین دوره تئاتر فجر حضور داشتم و در آن ایام کانون ملی منتقدان تئاتر ایران را هم طراحی کردیم. علی فتح‌الله‌زاده نقبی هم به دوران حضورش در عرصه تئاتر می‌زند و دیدارهایی که با چهره‌های مطرحی از جمله ژان کلود کریر و پیتر بروک داشته و البته از بودجه تئاتر و مسائل آن زمانی‌اش هم می‌گوید.
فتح‌الله‌زاده از حقوق عقب افتاده تئاتری‌ها در همان سال‌های فعالیتش در کانون ملی منتقدان تئاتر هم روایت جالبی دارد: یک روز دیدم که آقای منتظری خیلی ناراحت است و وقتی درباره دلیل ناراحتی‌اش پرسیدم گفت برای حقوق دادن به تئاتری‌ها پول نداریم.
منتظری با رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه تماس گرفت و او در پاسخ گفت چون پایان سال است، دست سازمان خالی است ولی می‌تواند مبلغ ۳ میلیون تومان به ما بدهد. آقای منتظری به من گفت بروم پول‌ها را تحویل بگیرم. آن زمان ۳ میلیون تومان را در قالب پول‌های ۱۰ تومانی و ۲۰ تومانی به ما دادند که یک گونی شده بود. گونی را به مرکز هنرهای نمایشی آوردم و جمع و جور کردیم و حقوق کارکنان و تئاتری‌ها را دادیم.
