تأثیر هوش دوران کودکی بر سرعت پیری

مجموعه: اخبار پزشکی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 01 ارديبهشت 1399 20:41

به گزارش ایسنا، بر اساس نتایج تحقیقی باهدف شناسایی صفات و عوامل سبک زندگی مرتبط با روند‌های مختلف پیری، مشخص شد، صفات و شرایطی مانند کاهش هوش یا محرومیت در دوران کودکی می‌تواند تأثیر منفی بر سلامتی و سرعت پیری داشته باشد.

سالروز تولد ما نشانگر چرخشی در زمان زندگی ماست، اما آیا تعداد شمع‌های کیک تولد ما با سن اپی‌ژنتیکی ما برابر است؟ سن اپی ژنتیکی، تعیین کننده سن زیستی است و می‌تواند با سن تقویمی متفاوت باشد.

در گذشته برای اندازه‌گیری سن اپی‌ژنتیکی از ساعت‌های اپی‌ژنتیک با قابلیت اندازه‌گیری سن کرونولوژیکال (سن شناسنامه‌ای) به‌عنوان مرجع استفاده می‌شد، اما به‌تازگی با کمک فنوتیپ‌هایی (خصوصیات قابل مشاهده یک جاندار) مانند پروفایل سلول‌های خونی و نشانگر‌های التهابی پیش‌بینی دقیق‌تر این سن امکان‌پذیر شده است.

یکی از انواع جدیدتر این ابزار‌های اندازه‌گیری سن اپی‌ژنتیکی، ساعتی به‌نام DNAm PhenoAge است که با استفاده از نشانگر‌های دقیق‌تر می‌تواند امراض و مرگ‌ومیر را در سن کرونولوژیکال شناسایی کند.

محققان دریافتند که صفات و شرایطی مانند کاهش هوش یا محرومیت کودکانه می‌تواند تأثیر منفی بر سلامتی و امراض در زندگی آینده فرد داشته باشد. این موضوع محققان را به این فرضیه سوق داد که این عوامل می‌توانند بر سن اپی‌ژنتیک فرد نیز تأثیرگذار باشند و در نتایج PhenoAge خود را نشان دهد.

محققان از The Lothian Birth Cohort ۱۹۳۶ استفاده کردند که یک مطالعه طولی ارزشمند سن و حاوی اطلاعات مربوط به توانایی شناختی عمومی و شرایط اجتماعی شرکت‌کنندگان در سن ۱۱ سالگی است.

۱۰۹۱ شرکت‌کننده در مطالعه اصلی با سن متوسط ۷۰ سال بودند. وضعیت جسمی و سلامتی، توانایی‌های شناختی، ژنتیک، عوامل سبک زندگی و جنبه‌های روانی اجتماعی آنان موردبررسی قرار گرفت و شرکت‌کنندگان در سنین ۷۳، ۷۶ و ۷۹ نیز مورد معاینه مجدد قرار گرفتند.

در تحقیق مرتبط دیگری اطلاعات اختلاف‌های ژنتیکی شرکت‌کنندگان نیز مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج این تحقیق نشان داد که شتاب سن اپی ژنتیکی، سن جسمی، با نمرات ضریب هوشی و فعالیت بدنی کمتر مرتبط است، اما همبستگی‌های معناداری نیز بین شتاب سن فنوتیپ اپی ژنتیک و برخی عوامل جسمانی، شناختی و سبک زندگی وجود دارد. توانایی شناختی در ۱۱ سالگی و تعداد سال‌های تحصیل عوامل برجسته‌ای در این تحقیق بودند.

محققان خاطر نشان کردند: ارتباط بین DNAm PhenoAgeAccel با ضریب هوشی که تقریبا در ۶۰ سالگی اندازه گرفته‌شد یک یافته کلیدی و نشانگر ارتباط پایدار بین شناخت و پیری اپی‌ژنتیکی است.

این نتایج تحقیقات گذشته در مورد هوش عمومی در دوران کودکی و تفاوت‌های قابل‌توجه در سلامت و بیماری را پشتیبانی می‌کند. این موارد بیانگر اهمیت سلامت و مدیریت بیماری به اندازه اهمیت وضعیت اقتصادی و اجتماعی بالاتر است.

البته این سوال ایجاد می‌شود کدامیک از این موارد در مقام نخست قرار دارند؟ به عقیده محققان هر دو امکان‌پذیر است یعنی تفاوت‌های فردی در سن اپی‌ژنتیک موجب تفاوت‌های هوشی شود یا هوش و میزان سن اپی‌ژنتیک نتایج ساختار ژنتیکی مشترک با رویداد‌های محیطی اولیه باشند.

محققان نتیجه گرفتند که این ساعت اپی ژنتیکی جدید ممکن است تا حدودی به عنوان نشانگر پیری فیزیولوژیکی شناخته شود.