برندگان جایزه عجیب «ایگ‌نوبل» ۲۰۲۳ اعلام شدند
- مجموعه: اخبار علمی و آموزشی
- تاریخ انتشار : شنبه, 25 شهریور 1402 14:41
به گزارش ایسنا به نقل از نیواطلس، جایزه نوبل بهترین جایزه در حوزه علم به شمار می‌آید و به افرادی تعلق می‌گیرد که بزرگترین سود را به بشریت رسانده‌اند. از سوی دیگر، جایزه ایگ نوبل، از پیش پا افتاده‌ترین و مضحک‌ترین مواردی که بهترین و باهوش‌ترین افراد مطالعه کرده‌اند تقدیر می‌کند.
سی و سومین دور از مراسم سالانه جوایز ایگ نوبل در حالی به تازگی به پایان رسیده که مراسم امسال یک پخش اینترنتی کاملا زنده و همراه با جلوه‌های ویژه بود.
برندگان این رقابت ۱۰ هزار میلیارد دلار (۱۰ تریلیون دلار) زیمباوه جایزه دریافت کردند. این رقم اگرچه ممکن است در ظاهر رقم بسیار بزرگی به نظر برسد اما در واقع معادل ۴۰ سنت آمریکا است.
برندگان جوایز ایگ نوبل سال ۲۰۲۳ اکنون کارشناسانی در سطح جهانی هستند که دانش بشر را در مورد سؤالات بزرگ ارتقاء داده‌اند. سوالاتی مانند اینکه دانش آموزان و معلمان چقدر در مدرسه خسته می‌شوند؟ یا اگر گروهی از مردم در خیابان بایستند و به سمت بالا نگاه کنند، آیا اندازه این گروه بر تعداد رهگذرانی که تصمیم می‌گیرند بر همین اساس به بالا نگاه کنند تاثیر می‌گذارد؟ یا حتی اینکه آیا ما به توالت‌هایی نیاز داریم که مدفوع ما را تجزیه و تحلیل کنند؟
در ادامه با برندگان این جایزه عجیب آشنا می‌شویم.
جایزه شیمی و زمین‌شناسی
جان زالاسیویچ (Jan Zalasiewicz) موفق به دریافت جایزه ایگ نوبل برای توضیح این مورد شد که چرا بسیاری از دانشمندان حوزه زمین‌شناسی دوست دارند سنگ‌های نمونه را در حین کار لیس بزنند. او مقاله‌ای با نام «خوردن فسیل‌ها» (Eating Fossils) منتشر کرد. این یک ترفند رایج است و به نظر می‌رسد این کار به زمین‌شناسان کمک می‌کند تا کانی‌های هالیت و سیلویت را که طعم شوری دارند شناسایی کنند و این کار اطلاعات ارزشمندی به آنها در مورد سنگ مورد نظر می‌دهد. همچنین گفته می‌شود که رطوبت به درک بهتر کانی توسط کارشناسان کمک می‌کند.
جایزه مهندسی مکانیک
ته فی یاپ (Te Faye Yap)، ژن لیو (Zhen Liu)، آنوپ راجاپان (Anoop Rajappan)، ترور شیموکاسو (Trevor Shimokusu) و دنیل پرستون (Daniel Preston)، برای تبدیل کردن عنکبوت‌های مرده به ابزارهای مکانیکی برنده این جایزه شدند. تبدیل کردن عنکبوت‌های زامبی به ابزاری برای گرفتن اجسام ممکن است شبیه به یک کابوس به نظر برسد. اما محققان دانشگاه رایس تگزاس این کار را انجام داده‌اند.
فی پاپ می‌گوید: در حین راه‌اندازی آزمایشگاه متوجه یک عنکبوت مرده شدیم. کنجکاوی ما در مورد آن نشان داد که عنکبوت‌ها تنها ماهیچه‌هایی برای خم کردن پاها به سمت داخل دارند و برای دراز کردن پاهایشان به فشار هیدرولیک متکی هستند ما تصمیم گرفتیم بررسی کنیم که آیا می‌توان از عنکبوت‌های مرده به عنوان اجزاء رباتیک استفاده کرد. آنها هوا را به درون پاهای عنکبوت پمپاژ کردند و توانستند به وسیله عنکبوت مرده اجسامی تا ۱۳۰ درصد وزن این بندپا را بلند کنند. آنها امیدوارند روزی از این چنین ابزارهایی در حوزه میکروالکترونیک استفاده کنند.
جایزه فیزیک
بیتو فرناندز کاسترو (Bieito Fernández Castro)، ماریان پنیا (Marian Peña)، انریکه نوگوئرا (Enrique Nogueira)، میگل گیلکوتو (Miguel Gilcoto)، اسپرانزا بروولون (Esperanza Broullón)، آنتونیو کومسانا (Antonio Comesaña)، دامین بوفارد (Damien Bouffard)، آلبرتو سی. ناویرا گاراباتو (Alberto C. Naveira Garabato)، و بئاتریز مورینو-کاربالیدو (Beatriz Mouriño-Carballido)، برای اندازه‌گیری تاثیر تولید مثل ماهی‌های آنچوی بر اقیانوس این جایزه را دریافت کردند. محققان دانشگاه ساوتهمپتون دریافتند که تخم ریزی آنچوی در واقع نقش مهمی در حفظ سلامت اقیانوس های ما دارد. تولد آنها به گردش مواد مغذی و اکسیژن در آب کمک می‌کند.
جایزه پزشکی
کریستین فام (Christine Pham)، بابک هدایتی (Bobak Hedayati)، کیانا هاشمی (Kiana Hashemi)، الا چسوکا (Ella Csuka)، تیانا مماقانی (Tiana Mamaghani)، مارگیت جوهاز (Margit Juhasz)، جیمی ویکنهایزر (Jamie Wikenheiser) و ناتاشا مسینکوفسکا (Natasha Mesinkovska)، برای بررسی اینکه آیا تعداد موهای هر یک از دو سوراخ بینی یک فرد برابر است یا خیر موفق به دریافت جایزه ایگ نوبل شدند.
این مطالعه بر روی بیماران آلوپسی که از ریزش موی بینی رنج می‌برند انجام شد. شاید موهای بینی برای برخی بی اهمیت به نظر برسد اما آنها به عنوان یک فیلتر حیاتی برای جلوگیری از ورود ریزترین ذرات به بدن ما عمل می‌کنند. ریزش آنها نه تنها فرد را در معرض خطر ابتلا به بیماری‌ها و عفونت‌ها قرار می‌دهد بلکه باعث افزایش مواجهه با آلرژن‌های موجود در هوا نیز می‌شود.
پس از مطالعه ۲۰ مرد و زن، محققان دریافتند که در افرادی که از انواع سرطان‌ها رنج می‌برند موهای بینی به میزان قابل توجهی کمتر است.
جایزه بهداشت عمومی
سئونگ مین پارک (Seung-min Park)، برای اختراع توالت استنفورد، دستگاهی که از فناوری‌های مختلفی از جمله نوار سنجش ادرار و سیستم بینایی رایانه‌ای برای تجزیه و تحلیل دفع مدفوع برای نظارت و تجزیه و تحلیل مدفوع انسان استفاده می‌کند، جایزه ایگ نوبل را دریافت کرد.
جایزه تغذیه
هومی میاشیتا (Homei Miyashita) و هیرومی ناکامورا (Hiromi Nakamura)، برای آزمایش اینکه چگونه چاپستیک‌های برقی و نی‌های نوشیدنی می‌توانند طعم غذا را تغییر دهند موفق به دریافت جایزه شدند. غذاهای محبوب سراسر جهان مملو از نمک ناسالم است. محققان دانشگاه میجی یک جفت چاپستیک الکتریکی ساخته‌اند که با شبیه‌سازی طعم، نیاز به نمک را کاهش می‌دهد. این چاپستیک‌ها با استفاده از تحریک الکتریکی توسط دستگاهی که روی مچ دست بسته می‌شود، طعم غذا را تقویت می‌کنند.
آنها مقاله خود را با عنوان «تقویت طعم با استفاده از الکتریسیته» منتشر کردند.
جایزه ادبی
کریس مولین (Chris Moulin)، نیکول بل (Nicole Bell)، مریتا تورونن (Merita Turunen)، آرینا بهارین (Arina Baharin)، و آکیرا اوکانر (Akira O’Connor)، برای مطالعه احساساتی که مردم هنگام تکرار یک کلمه واحد، چندین و چندبار احساس می‌کنند موفق به دریافت این جایزه شد. محققان به رهبری دانشگاه گرنوبل آلپ فرانسه با انجام این تحقیق دریافتند که تکرار چندین باره یک کلمه باعث ایجاد احساسی عجیب مانند یافتن چیزی نا آشنا می‌شود در حالی که در واقعیت می‌دانیم باید حس آشنایی داشته باشد.
جایزه آموزش و پرورش
کیتی تام (Katy Tam)، سیانیا پون (Cyanea Poon)، ویکتوریا هوی (Victoria Hui)، ویناند ون تیلبورگ (Wijnand van Tilburg)، کریستی ونگ (Christy Wong)، ویویان کوونگ (Vivian Kwong)، جیجی یوئن (Gigi Yuen) و کریستین چان (Christian Chan)، برای مطالعه بی حوصلگی معلمان و دانش آموزان این جایزه را دریافت کردند. اگر چیزی هیجان‌انگیزتر از بی‌حوصلگی باشد، مطمئنا مقاله آنها است.
جایزه روانشناسی
استنلی میلگرام (Stanley Milgram)، لئونارد بیکمن (Leonard Bickman) و لارنس برکوویتز (Lawrence Berkowitz)، برای انجام آزمایشی در یکی از خیابان‌های شهر این جایزه را دریافت کردند. آنها می‌خواستند ببینند چه تعداد از رهگذران با دیدن غریبه‌هایی که به بالا نگاه می‌کنند، توقف می‌کنند تا به بالا نگاه کنند. آنها موضوع را در مقاله خود با عنوان «یادداشت در مورد قدرت جذب جمعیت با اندازه‌های مختلف» بررسی کردند.
