روبات‌های کارگر مهندسان ایستگاه‌های فضایی فوق پیشرفته در دنیا می‌شوند

مجموعه: اخبار علمی و آموزشی

تاریخ انتشار : شنبه, 27 مهر 1398 13:29

به گزارش باشگاه خبرنگاران، کارشناسان اعلام کرده اند با توجه به پیشرفت دانش روباتیک، هوش مصنوعی و ساخت ابر رایانه‌ها با قابلیت انجام محاسبه‌های سنگین در آینده به جای فضانوردان، روبات‌ها به ساخت ایستگاه‌های فضایی و پایگاه‌ها در خارج از کره زمین می‌پردازند.

به گفته محققان، در آینده نه چندان دور، چاپگر‌های سه بعدی و روبات‌های هوشمند می‌توانند برای ساخت ایستگاه‌های فضایی و حتی پایگاه‌های زیستی برای زندگی انسان خارج از کره زمین مورد استفاده قرار گیرند.

متخصصان دانشگاه MIT اکنون به توسعه روبات‌هایی پرداخته اند که می‌توانند ساختار‌های پیچیده و بزرگ را بسازند و از این دانش برای ساخت مجتمع‌های بزرگ، سفینه‌های فضایی و هواپیما‌ها هم می‌توان استفاده کرد.

بنا بر اعلام محققان هوش مصنوعی، از نظر دسته بندی دو گونه گسترده از ربات در دنیای امروزی وجود دارند. دسته اول روبات‌های گران قیمت مانند روبات‌های انسان نما هستند که برای انجام کار‌های مختلف از جمله شبیه سازی رفتار انسان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. دسته دوم روبات‌های ارزان قیمت‌تر و به عبارتی کارگر هستند که برای انجام وظایفی محدود، اما بدون ویژگی هایی چون خستگی انسان یا داشتن خطا مورد استفاده قرار می‌گیرند.

روبات‌های ساخته شده به وسیله محققان دانشگاه MIT نسل جدید و شاخه کاملاً متفاوتی از روبات‌ها هستند. این روبات‌ها از روبات‌های گران قیمت انسان نما ارزان تر، اما دارای توانایی‌های فراوان برای انجام کار‌های مختلف هستند و به گفته دانشمندان می‌توانند در همکاری با یکدیگر ساختار‌های بزرگ تولید کنند.

ساختار‌های ساخته شده به وسیله این روبات‌ها به همدیگر می‌پیوندند و به تدریج یک ساختار بسیار بزرگ را تولید می‌کنند. این روبات‌ها دارای بازو‌های توانمند برای اتصال قطعه‌ها هستند و می‌توانند قطعه‌ها را به آسانی به همدیگر متصل کنند. وزن آنها کم است، اما به دلیل نیاز به حمل قطعه‌ها تا زمان نصب به طور نسبی وزن بالایی پیدا می‌کنند.

روبات‌های نسل جدید کارگر قابلیت همکاری گروهی دارند و با روبات‌های کارگر سنتی که امروزه درصنعت هواپیما یا خودروسازی مورد استفاده قرار می‌گیرند تفاوت دارد. یکی دیگر از ویژگی‌های این روبات‌ها دگرگون شدن شکل ظاهر برای اتصال قطعه در زاویه‌ای ویژه به سایر قطعه ها است که سبب تمایز این روبات با روبات‌های نسل‌های پیشین می‌شود.

روبات‌های امروزی برای شناسایی موقعیت مکانی خود به سیستم GPS نیاز دارند، اما روبات‌های نسل جدید در همکاری با سایر روبات‌ها موقعیت خود را شناسایی می‌کند و مشکلی مانند گم شدن یا قرار گرفتن درموقعیت مکانی اشتباه برای روبات به وجود نمی‌آید.

روبات‌های کارگر می‌توانند تعداد مراحل کار خود را شمارش کنند و درصورت بروز هرگونه خطا در جریان نصب قطعه ها، می‌توانند دوباره مراحل را تکرار و خطا را برطرف کنند.

آژانس فضایی آمریکا، NASA در نظر دارد با توسعه این روبات‌ها افزون بر ساخت ساختار‌های گسترده در فضا، سیستمی برای ترمیم و تنظیم دوباره سفینه و کاوشگر‌های فضایی در ماموریت‌های فضای عمیق ابداع کند.

به گفته دانشمندان استفاده از روبات‌ها برای ساخت سازه‌های فضایی مقرون به صرفه‌تر از ارسال فضانورد به فضا و نیاز به نصب و تعمیرات برای بازه زمانی طولانی و قرارگیری درمعرض میزان فراوان اشعه‌های کیهانی است.

کارشناسان در تلاش هستند تا درآینده از روبات‌ها برای ساخت ایستگاه فضایی یا پایگاه در مدار یک قمر سیاره درمنظومه شمسی استفاده کنند. در آن زمان روبات‌ها به طور دائم بر روی سازه خواهند بود و می‌توانند آن را هر لحظه تعمیر و به میزان کافی از آن مراقبت کنند.

با استفاده از این روبات‌ها دیگر نیازی به ارسال سازه‌های پیش ساخته به فضا نخواهد بود و میزان هزینه ساخت پایگاه‌های فضایی به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد.

در آن زمان تنها ارسال مواد اولیه به فضا کافی است تا روبات‌ها با کمک چاپگر‌های سه بعدی قطعه‌ها را در فضا چاپ و درمحل مناسب مستقر کنند.