چگونه یک چیز “ترند” می‌شود؟

مجموعه: اخبار گوناگون

ولی پشت این اتفاق، چند نیروی مهم وجود دارد: فرهنگ عمومی و رسانه‌ها. شبکه‌های اجتماعی. نیاز جامعه یا تغییر در سبک زندگی. طراحان و برندها.

چگونه با ترندها هماهنگ باشیم و در عین حال سبک شخصی خود را حفظ کنیم؟

در عصر سرعت، جایی که مد و فشن بیش از هر زمان دیگری تحت تأثیر رسانه‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی قرار دارد، همراهی با ترندها به یکی از دغدغه‌های اصلی بسیاری از افراد، به‌ویژه نسل جوان، تبدیل شده است. اما پرسشی بنیادین همواره در پس‌زمینه‌ی این گرایش مطرح می‌شود: آیا پیروی از ترندها به معنای از دست دادن هویت فردی است؟ و اگر پاسخ منفی است، چگونه می‌توان هم‌زمان هم با موج جریان‌های مد همراه شد و هم سبک شخصی را حفظ کرد؟

پاسخ به این سؤال در درک صحیح از ماهیت “ترند” نهفته است. ترندها، در واقع، بازتابی از نیازهای زمانه، تحولات فرهنگی و اجتماعی، و البته نوآوری‌های هنری و صنعتی هستند. آن‌ها می‌آیند تا ایده‌هایی نو را به دنیای پوشش، زیبایی یا سبک زندگی تزریق کنند، نه اینکه هویت فردی را از بین ببرند. در نتیجه، نگاه ما به ترند نباید همچون الگویی سخت‌گیرانه و محدودکننده باشد، بلکه بهتر است آن را به‌مثابه منبع الهام ببینیم؛ جرقه‌ای برای خلاقیت، نه نسخه‌ای از پیش‌نوشته.

سبک شخصی، بر خلاف ترند، ریشه در تجربه، سلیقه، خاطرات و احساسات فرد دارد. این سبک با زمان تغییر می‌کند، اما نه از روی تقلید، بلکه از طریق انتخاب‌های آگاهانه و سازگار با درون فرد. بنابراین، کسی که از یک ترند استفاده می‌کند، اگر آگاه باشد و آن را با روح و ویژگی‌های خود تطبیق دهد، نه‌تنها سبک شخصی‌اش را از دست نمی‌دهد، بلکه آن را ارتقا می‌دهد.

برای حفظ این تعادل، چند اصل کلیدی وجود دارد. نخست، شناخت بدن و رنگ‌هایی است که به چهره و فرم اندام فرد می‌آیند. دوم، درک درست از موقعیت‌ها و کاربرد لباس در زندگی روزمره است. سوم، انتخاب گزینشی از میان ترندها؛ یعنی فرد می‌تواند از یک ترند صرفاً در یک اکسسوری یا بخشی از لباس استفاده کند، بدون اینکه کل استایل خود را قربانی آن کند. مثلاً اگر رنگ فسفری ترند شده، کسی که به رنگ‌های تند علاقه‌ای ندارد، می‌تواند تنها از یک کیف دستی یا ناخن فسفری بهره ببرد، نه لباسی تماماً نئونی.

در نهایت، هماهنگی با ترند به‌معنای چشم‌پوشی از هویت نیست، بلکه فرصتی است برای کشف زوایای تازه‌ای از خویشتن؛ و سبک شخصی، در واقع، همان توانایی برای تطبیق آگاهانه و خلاقانه با دنیای پیرامون است. سبک شخصی، انعطاف‌پذیر است اما تسلیم‌پذیر نیست. ترند را انتخاب می‌کند، اما اسیر آن نمی‌شود.

ترندهای پوشش در تابستان ۲۰۲۵: بازگشت به گذشته با نگاهی به آینده

تابستان ۲۰۲۵ فصل تلاقی دو جریان بزرگ در دنیای پوشش است: از یک‌سو، میل به بازگشت به ریشه‌ها و اصالت‌های نوستالژیک، و از سوی دیگر، اشتیاق به تجربه‌ گرایش‌هایی آینده‌نگرانه که اغلب با نوآوری‌های تکنولوژیک و نگرش‌های پایداری همراه شده‌اند. حاصل این دوگانگی، سبکی چندلایه، پرجزئیات و منعطف است که هم پاسخ‌گوی نیازهای احساسی و زیبایی‌شناسی است، و هم بازتابی از دغدغه‌های اخلاقی و زیست‌محیطی.

یکی از برجسته‌ترین نشانه‌های این تابستان، گسترش استفاده از پارچه‌های سبک، تنفسی و ارگانیک است؛ موادی چون کتان خام، لنین نرم، موسلین‌های طبیعی و الیاف بازیافتی، که هم با آب‌وهوای گرم سازگارند و هم نوعی پیام زیست‌محیطی را منتقل می‌کنند. این پارچه‌ها اغلب در قالب لباس‌های آزاد، بدون ساختار سفت و سخت، و با خطوطی ساده اما خوش‌فرم ظاهر می‌شوند. روح مینیمالیسم در این لباس‌ها حفظ شده، اما در عین حال با تزئینات سنتی یا فرم‌هایی نامتعارف، حس معاصر بودن را القا می‌کنند.

در کنار این سادگی و طبیعت‌گرایی، سبک‌های نوستالژیک نیز دوباره جایگاه خود را بازیافته‌اند. شلوارهای بگی کم‌کمر، دامن‌های جین بلند، بلوزهایی با یقه‌های مربعی یا آستین‌های پفی، همگی بازتابی از گرایش بازگشتی به اوایل دهه ۲۰۰۰ هستند؛ دورانی که آزادی، بی‌پروایی و تنوع در فرم لباس حرف اول را می‌زد. در این بازگشت، طراحان مد با درآمیختن عناصر سنتی با رنگ‌ها و بافت‌های جدید، سبکی پست‌مدرن خلق کرده‌اند که در آن، گذشته نه تکرار، بلکه بازتفسیر شده است.

از نظر رنگ، تابستان ۲۰۲۵ سرشار از تضادهای چشمگیر است. در کنار پالت‌های ملایم طبیعی مانند کرم، خاکی، شیری و سبز زیتونی، ناگهان با رنگ‌های تندی مانند آبی کبالت، قرمز گوجه‌ای، نارنجی فلورسنت و صورتی شوکه‌کننده روبرو می‌شویم. این ترکیب‌های متضاد، نشانه‌ای از تمایل ذهن معاصر به آزادی بی‌مرز و تجربه‌گرایی‌اند. بسیاری از طراحان امسال با بازی بین این رنگ‌ها و استفاده از آن‌ها در ترکیب‌های غیرمنتظره، تابستان را به صحنه‌ای برای خلاقیت تبدیل کرده‌اند.

یکی دیگر از ویژگی‌های شاخص این فصل، حضور دوباره‌ی کفش‌های پلتفرم، صندل‌های بنددار پهن و اکسسوری‌های برجسته است. برخلاف سال‌های گذشته که سبک‌های مینیمال و بی‌تکلف در اکسسوری‌ها غالب بود، تابستان امسال با گردنبندهای لایه‌لایه، گوشواره‌های حجیم، کیف‌های بافت‌دار دست‌ساز و عینک‌های آفتابی با فرم‌های خاص و رنگ‌های فانتزی، بازگشت به ماکسی‌مالیسم را تجربه می‌کند. درواقع، هر آیتم از پوشش، نقشی مستقل دارد و حضورش در استایل، معنای خاص خود را داراست.

در مجموع، پوشش در تابستان ۲۰۲۵ دیگر فقط درباره‌ی راحتی یا زیبایی نیست، بلکه به بیانی شخصی از جهان‌بینی فرد تبدیل شده است. لباس‌ها نه‌تنها به بدن، بلکه به روح و ذهن نیز فرم می‌دهند. آن‌ها قصه‌گویانی خاموش‌اند که روایت‌گر تعلق، سلیقه، دغدغه و خواسته‌های ما هستند. و در این فصل گرم، این قصه‌ها هم از گذشته می‌گویند، هم از آینده.

پیش‌بینی آینده‌ی مد با توجه به ترندهای تابستان ۲۰۲۵

مد، برخلاف تصور رایج، تنها بازتابی از ظاهر و سلیقه‌ی فردی نیست؛ بلکه آینه‌ای‌ست از تحولات فرهنگی، سیاسی، فناوری و حتی روانیِ جوامع. هر ترند، همچون حلقه‌ای‌ست در زنجیره‌ی بزرگ‌تر تغییرات اجتماعی، که ریشه در شرایط امروز دارد و شاخه در آینده‌ای که در حال ساختن آن هستیم. بنابراین، بررسی ترندهای تابستان ۲۰۲۵ نه‌فقط برای فهم امروز، بلکه برای پیش‌بینی جهت‌گیری مد در ماه‌ها و سال‌های آتی اهمیت دارد.

با نگاهی به گرایش‌های غالب، می‌توان گفت که مد در حال ورود به دوره‌ای است که بیش از هر زمان دیگری، از دو قطب ظاهراً متضاد تغذیه می‌کند: نوآوری فناورانه و بازگشت به اصالت‌های احساسی و طبیعی. این تضاد، در واقع دو جلوه از یک نیاز بنیادین انسانی است: میل به معنا، در دنیایی که به‌سرعت تغییر می‌کند.

در حوزه‌ی طراحی، به‌وضوح شاهد رشد استفاده از پارچه‌های هوشمند، تکنولوژی‌های پوشیدنی و لباس‌های با قابلیت شخصی‌سازی دیجیتال هستیم. این موضوع نشان می‌دهد که مد به‌سوی نوعی تکنولوژی یکپارچه در حرکت است؛ جایی که لباس، صرفاً پوشش نیست، بلکه ابزاری برای تنظیم دما، ذخیره‌سازی داده، پایش سلامت و حتی تعامل با فضای مجازی خواهد بود. طراحانی که بتوانند تکنولوژی را بدون آنکه ماهیت زیبایی‌شناختی مد را قربانی کنند، در پوشش‌ها ادغام کنند، آینده‌ی این صنعت را شکل خواهند داد.

در مقابل، بخش دیگری از مد، با قدرت تمام در حال بازگشت به فرم‌ها، بافت‌ها و روایات سنتی است. استفاده از الیاف طبیعی، تکنیک‌های بافندگی دستی، الگوهای محلی و نمادهای فرهنگی، نشانه‌ای از اشتیاق روزافزون برای لمس اصالت، ریشه و هویت‌ است. در دنیای شتاب‌زده‌ی امروز، این گرایش به کندی، آرامش و اصالت، نه‌فقط یک استایل، بلکه نوعی واکنش روان‌شناختی به جهانی پرشتاب است.

یکی دیگر از گرایش‌های در حال شکل‌گیری، شخصی‌سازی و تنوع‌پذیری مطلق در استایل‌هاست. دیگر نمی‌توان از یک “ترند واحد” سخن گفت که بر همه چیز سایه بیفکند. امروز، مد به سمت خلق فضاهایی رفته که در آن، افراد با پیش‌زمینه‌های فرهنگی، جنسیتی و اجتماعی مختلف بتوانند حضور معنادار داشته باشند. برندهایی که مفاهیمی چون بدن غیرایده‌آل، سبک‌های میان‌فرهنگی، جنسیت سیال، و روایت‌های بومی را وارد دایره‌ی طراحی می‌کنند، با استقبال بیشتری مواجه خواهند شد.

هم‌چنین، با رشد جنبش‌های زیست‌محیطی و آگاهی عمومی نسبت به تأثیرات مخرب صنعت فشن، پیش‌بینی می‌شود که مد آینده بیش از پیش به سمت پایداری ساختاری حرکت کند. استفاده از مواد بازیافتی، تولید محدود و با کیفیت بالا، مدل‌های اجاره‌ای، و لباس‌هایی با طول عمر بالا، بخشی از هویت برندهای آینده‌نگر خواهد بود. مصرف‌کننده‌ی فردا، نه‌تنها زیبایی لباس را می‌سنجد، بلکه منشأ، فرآیند تولید و داستان پشت آن را نیز ارزیابی می‌کند.

از نظر فرم و سیلوئت، به نظر می‌رسد مسیر طراحی در حال حرکت به‌سمت نوعی بی‌مرزی در ساختار لباس است. یعنی لباس‌هایی که نه کاملاً مردانه‌اند و نه زنانه، نه رسمی‌اند و نه روزمره، بلکه انعطاف‌پذیر و سازگار با موقعیت‌های مختلف هستند. این جریان، بازتابی از دنیای پساتعریف است؛ دنیایی که در آن، مرزهای سنتی فرو ریخته و افراد بیش از گذشته در جست‌وجوی ابراز هویتی آزاد، سیال و منحصربه‌فرد هستند.

در نهایت، اگر بخواهیم مسیر مد را در یک جمله خلاصه کنیم، می‌توان گفت:

مد آینده، مدی خواهد بود که به جای تحمیل زیبایی، به کشف زیبایی در تنوع، هویت و آگاهی کمک کند.

نتیجه‌گیری: ترندها، بازتابی از ما و زمانه ما

مد و فشن ، برخلاف برداشت سطحی بسیاری، صرفاً زینت ظاهری نیستند؛ بلکه روایتگر عمیقی از وضعیت فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی روانی جوامع انسانی‌اند. آن‌چه امروز در فرم لباس‌ها، رنگ‌ها، مواد اولیه یا آرایش‌ها به چشم می‌آید، چیزی فراتر از زیبایی‌شناسی صرف است. این‌ها زبان‌هایی هستند که افراد، نسل‌ها و فرهنگ‌ها از طریق آن‌ها خود را بیان می‌کنند، نسبتشان با جهان را تعریف می‌کنند و گاه، حتی زخم‌های ناپیدای تاریخ را التیام می‌بخشند.

ترندهای تابستان ۲۰۲۵ اگرچه در ظاهر متنوع، هیجان‌انگیز و گاه متضاد به‌نظر می‌رسند، اما در عمق، حامل پیام‌هایی مشترک‌اند: میل به بازگشت به طبیعت در برابر فشارهای دنیای دیجیتال؛ نیاز به بازیابی هویت در جهانی که هر روز مرزهایش بازتر می‌شود؛ اشتیاق برای تجربه‌ی زیبایی در عین درک مسئولیت زیست‌محیطی؛ و مهم‌تر از همه، جست‌وجوی راهی برای “خود بودن”، حتی در میانه‌ی موج‌های قدرتمند ترند و فرهنگ توده‌ای.

همراهی با ترندها، اگر با آگاهی، شناخت و سلیقه‌ی شخصی همراه باشد، می‌تواند تجربه‌ای عمیق و معنادار باشد. مد می‌تواند ابزاری شود برای آزمایش خویشتن، برای ابراز درونی‌ترین لایه‌های شخصیت، و برای شکل دادن به گفت‌وگویی مداوم میان فرد و جامعه. اما در عین حال، تسلیم شدن کامل به جریان‌های زودگذر، می‌تواند به از خودبیگانگی، فرسودگی هویتی و مصرف‌زدگی سطحی منجر شود.

در جهانی که سرعت تغییرات سرسام‌آور است، حفظ تعادل میان درگیر شدن با “اکنون”، و وفادار ماندن به “خود” نوعی مهارت است. مهارتی که می‌توان آن را از خلال تعامل با مد نیز آموخت. اینکه از ترند الهام بگیریم، اما آن را از صافی درک، تجربه و سبک خود عبور دهیم؛ اینکه مد را به خدمتی برای بیان فردی تبدیل کنیم، نه ابزاری برای همرنگی با جماعت.

تابستان ۲۰۲۵ با تمام رنگ‌ها، بافت‌ها، فرم‌ها و فرموله‌های جدیدش آمده است تا به ما یادآوری کند که در نهایت، زیباترین چیزی که می‌توان پوشید، “هویت آگاهانه” است. این تابستان، فرصتی‌ست برای تجربه، بازی، بازتعریف، و شاید، برای کمی بیشتر “خود شدن”.