زیر این تپه یک کشتی 1300 ساله «دفن» شده است
- مجموعه: اخبار گوناگون
به گزارش فرادید، باستان‌شناسان در نروژ محل دفن یک کشتی ۱۳۰۰ساله را کشف کرده‌اند که قدمت آن به عصر وایکینگ‌ها می‌رسد. حالا این کشتی قدیمی‌ترین کشتی تدفینی شناخته‌شده در اسکاندیناوی است.
محققان حین بررسی یک تپه بزرگ و پوشیده از علف در جامعه ساحلی لِکا، این کشتی مدفون را کشف کردند. این تپه (تصویر بالا) که به گورتپه‌ی هِرلاگشاگِن معروف است، ۲۳ فوت ارتفاع و ۱۹۷ فوت قطر دارد. با توجه به اندازه این تپه، محققان از مدت‌ها پیش مشکوک بودند که شاید درون آن یک کشتی باشد.
روزگاری دفن کشتی یک رسم سنتی بود و شامل دفن کردن یک فرد متوفی داخل کشتی خودش و پوشاندن کشتی با تپه خاکی میشد. اعتقاد بر این بود که این عمل گذر فرد به زندگی پس از مرگ را ایمن می‌کند.
تابستان امسال، شک باستان‌شناسان، پس از بررسی محوطه در نهایت تایید شد. این تیم به نمایندگی از اداره میراث فرهنگی نروژ، بخشی از تپه را حفاری کرد و پرچ‌های بزرگ و تکه‌های چوب یافت که احتمالا زمانی بخشی از کشتی بودند.
تاریخ‌گذاری رادیوکربن چوب نشان داد این تپه حدود ۷۰۰ سال پیش از میلاد در طول دوره مرونژین (تقریباً ۵۵۰ تا ۸۰۰ پس از میلاد) ساخته شده است. این دوره بلافاصله پیش از عصر وایکینگ‌ها (حدود ۷۹۳ تا ۱۰۶۶ پس از میلاد) است.
این یافته نشان می‌دهد افرادی که آن زمان در این منطقه می‌زیستند، دریانوردان ماهری بودند که می‌توانستند کشتی‌های بزرگ را خیلی زودتر از آنچه قبلاً تصور می‌کردیم، بسازند.
این تپه همچنین به پر کردن شکاف‌های بین دفن کشتی‌های اولیه اسکاندیناوی که مربوط به پایان قرن هشتم بودند و تدفین معروف کشتی ساتون هو در انگلستان که مربوط به اوایل قرن هفتم است، کمک می‌کند.
اما آیا رابطه‌ای بین سنت‌های دفن کشتی در اسکاندیناوی و انگلیس وجود دارد؟ این یک پرسشی است که پاسخ آن را هنوز نمی‌دانیم، اما ممکن است محققان بتوانند با مطالعه سایر تپه‌های بزرگ کاوش‌نشده در نروژ به آن پاسخ دهند.
محققان نمی‌دانند کشتی مدفون‌شده در هِرلاگشاگِن چه استفاده‌ای داشته است. با این حال، آن‌ها می‌دانند لِکا در امتداد یک مسیر کشتیرانی با قدمت چند صدساله قرار دارد.
چیزی که محققان می‌دانند اینست که مبادله کالا احتمالاً در این زمان گسترده بوده و منطقی‌ترین چیز این است که کالاها با کشتی در امتداد ساحل حمل می‌شدند.
بر اساس سوابق تاریخی محلی، محققان می‌دانند این مکان چندین بار در قرن هجدهم حفاری شده است.
آن زمان، کارگران اشیاء مختلفی از جمله اسکلت نشسته با شمشیر، استخوان حیوانات، زغال چوب، میخ‌های آهنی و کتری برنزی را از تپه خارج کردند. با این حال، این اقلام از دهه ۱۹۲۰ گم شده‌اند.
