کشف یک گنجینۀ استثنایی از «تبرهای برنزی» در انگلستان
- مجموعه: اخبار گوناگون
این تبرها در گنجینه‌ای شامل ۲۳ قطعه برنزی بودند و توسط یک جویندۀ گنج در منطقۀ شالفورد در اسکس انگلستان پیدا شد. متصدی آثار کشف شده، لوری راجرسون، می‌گوید: «معمولاً فلزکاری‌های عصر برنز کمی سست و شکننده می‌شوند، اما این تبرها هنوز پس از چندین قرن که در زیر خاک مانده‌اند، درخشش خود را نیز حفظ کرده‌اند».
به گزارش فرادید؛ قدمت این تبرها به اواخر عصر برنز، بین ۱۰۰۰ و ۸۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد. این دورۀ ۲۰۰ ساله‌ای است که مرز بین عصر برنز و عصر آهن را در انگلستان شکل می‌دهند.
این تبرها با وجود هزاران سال مدفون بودن زیر خاک، هنوز می‌درخشند
این کشف که از سوی مقامات مربوطه رسما به عنوان «گنجینه» اعلام شده است. طبق قانون آثاری که گنجینه شناخته شوند، قابل خرید و فروش شخصی نیستند و باید در موزه‌ها نگه‌داری شوند.
برنز یک منبع حیاتی در آن عصر بود که از آن برای ساخت تبرهای مورد نیاز برای خرد کردن چوب برای گرم کردن، پخت و پز و ساخت بناها استفاده میشد.
خانم راجرسون توضیح می‌دهد: «یک خانواده معمولی در آن دوره صاحب مجموعه وسیعی از ابزارهای عصر برنز شامل دست‌کم هفت تبر بود، بنابراین مردم تبرهای زیادی داشتند و به طور مداوم آن‌ها را می‌ساختند، به همین دلیل بازیافت مداوم این فلز طبیعی به نظر می‌رسد. اما آن زمان بدست آوردن مس دشوارتر بود، در نتیجه بازیافت آن مطمئن‌ترین منبع بود.»
سر تبر ناکامل حفره‌دار ۱۳۰ میلی‌متری دارای یک تراشه بزرگ در تیغه خود است. این تراشه را تا زمانی که ضعیف و بازیافت شود مکرراً تیز می‌کردند
این سرهای تبر که در مزرعه‌ای در دهکده‌ای نزدیک برِینتری، در آگوست ۲۰۲۰ یافت شدند، همراه یک تکه شمشیر و ۱۲ شمش مدفون بودند. این شمش‌ها به دلیل شکل دایره‌مانندشان، «کلوچه‌ای» نامیده شدند. این شکل دایره‌ای به چهار قسمت بریده میشد تا ذوب کردن آن‌ها آسان شود.
این ترکیب از اقلام، نمونه‌ای از گنجینه‌های این دوره و تقریباً ۵۰ گنجینه عصر برنز اسکس است که تاکنون در «پایگاه داده‌های طرح آثار باستانی قابل‌حمل» ثبت شده است.
شمش‌های کلوچه‌ای نیز با گنجینه کشف شدند که برای سهولت ذوب شدن به قطعاتی بریده می‌شدند
همچنین تکه‌هایی از شمشیر پیدا شد که قدمت آن مربوط به ۱۱۲۰ تا ۷۵۰ قبل از میلاد است
خانم راجرسون می‌گوید: «به همین دلیل است که ما قانون گنج داریم تا چنین یافته‌هایی بتوانند به موزه‌ها منتقل شوند تا در آینده محققان بتوانند از آن‌ها برای پاسخ دادن به همه ابهامات و پرسش‌ها استفاده کنند.»
به طور بالقوه، یکی از این پرسش‌ها این است که مس کجا استخراج می‌شده است. خانم راجرسون می‌افزاید: «ما اطلاعات کمی درباره این دوره داریم، اما تکنیک‌های علمی جدید همیشه در حال توسعه هستند، بنابراین در آینده می‌توانیم این یافته‌ها را بازبینی کنیم.»
