سهراب مرادی؛ مرد سال دوستداشتنی
- مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات
- تاریخ انتشار : سه شنبه, 28 اسفند 1397 11:11
تشخیص مرد سال ورزش ایران چندان هم سخت نیست.
بهمن عسگری در کاراته هم طلای جهان را برد و هم در راه کسب مقام اول بازیهای آسیایی 2018 حتی یک امتیاز هم به حریفانش نداد. سعید ملایی در حالی در جودو جهان طلایی شد که از واپسین مدال زرین کشورمان در این رشته 15 سال میگذشت. شاهین ایزدیار با کسب 6 مدال طلا در مسابقات شنای بازیهای پاراآسیایی 2018 به روایتی تبدیل به مایکل فلپس ورزش ایران شد.
نوشاد عالمیان در تنیس روی میز آسیایی جاکارتا برنزی را گرفت که از طلاییترین طلاهای ورزش ایران هم فراتر میرفت. علیرضا بیرانوند در فوتبال دروازههای شهرت جهانی را درنوردید. حسین کیهانی طلای دور 3هزار متر با مانع آسیا را طوری برد که رقبایش حتی از چندفرسخی هم او را نمیدیدند و حسن یزدانی هرچند در مسابقات کشتی آزاد قهرمانی جهان در همان دور اول به دیوید تیلور امریکایی باخت و فقط برنز گرفت اما در بازیهای آسیایی 2018 طلای 86 کیلو را کسب کرد و در سالی که کشتی آزاد فروغ چندانی نداشت، همپا با پرویز هادی از تکچهرههای قابل قبول این رشته بود.
در چنین حال و هوایی سهراب مرادی تکستاره بزرگ آسمان وزنهبرداری ایران مثل یک شهاب نورانی از افق عبور و سایر ورزشها را هم درخشان کرد. او که یک سال پیشتر در وزن 94 کیلو مدالهای طلای مسابقات جهانی آناهایم آمریکا را درو کرده بود، اینبار در تغییر اوزان این ورزش همان کار را در 94 کیلو تکرار کرد و چون این وزن تازه متولد شده طبعاً هر سه حرکت او در این وزن بهعنوان رکوردهای جدید جهان به ثبت رسید که به 186 کیلو در یکضرب، 230 کیلو در دوضرب و 416 کیلو در مجموع بالغ شد.
سهراب که این ماجرا را در بازیهای آسیایی جاکارتا تکرار کرد، نهفقط قهرمان پولادهای سرد ظاهراً مهارنشدنی بلکه قهرمان تمامی قلوب مصفا است و در دل لایزال این مرد قانع 30ساله متولد منطقه سده لنجان اصفهان هیچ رشک و شائبهای نمییابید. او در عین اقتدار، افتاده و در میان همه شکوه ستارهها مرد بیغروری است که به همگنانش درس فروتنی و به مردم بارقههای بلوغ معنوی را میبخشد. سال پیش یزدانی همراه با او عنوان مرد سال ورزش ایران را کسب کرد اما امسال سهراب «قصههای بدون رستم» ما بهتنهایی آیین پهلوانی و تعظیم مقابل ابهت ملت را برای ما ترجمان کرد.
مصدومیت اخیر او از ناحیه کمر دلهای مردم را لرزان کرد و او بعد از به توبره کشیدن مسابقات جهانی ترکمنستان شاید در رقابتهای جهانی 2019 فقط یک تماشاگر باشد اما المپیک 2020 مثل «ریو 2016» که وی را روی چشمش گذاشت بهشدت به وی نیاز دارد. او سوپراستار ورزشی شده که اگر لاشا تالا خادزه، ابرغول گرجی دسته فوقسنگین را نادیده بگیریم، هیچکس همچون او را ندارد.
ناگفته نگذاریم که در سال سپریشده زنان ارجمندی مثل سارا خادمالشریعه (شطرنج)، ساره جوانمردی (تیراندازی معلولان)، زهرا کیانی (ووشو)، فریده ظریفدوست (کبدی) و مائده برهانی (والیبال) نیز خوش درخشیدند اما لابد آنها هم مخالفتی با این اصل بلیغ ندارند که سهراب چهره برتر سال ورزش ایران بوده است. این قهرمان دوستداشتنی که بهسبب برخی مسایل و اتهامات دوپینگ سالهایی طلایی را در اوایل دهه 2010 از دست داد، حالا جواهر ایران و فخر ورزش جهان است. به او تبریک سال نو و به مردم ایران برای داشتن چنین قهرمان فروتنی تهنیت میگوییم.
روزنامه ایران ورزشی