پناهگاه حیات وحش ماناس؛ بهشت گونه‌های نادر و در حال انقراض

مجموعه: مکانهای تفریحی جهان

پناهگاه حیات وحش ماناس

با پناهگاه حیات وحش ماناس آشنا شوید؛ خانه‌ای برای خوک کوتوله و لنکور طلایی

پارک ملی و پناهگاه حیات وحش ماناس

پارک ملی ماناس، که به عنوان پناهگاه حیات وحش ماناس نیز شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین مناطق حفاظت‌شده در هند و جهان است. این پارک در ایالت آسام هند، در دامنه‌های کوه‌های هیمالیا واقع شده و به دلیل تنوع زیستی استثنایی، مناظر طبیعی خیره‌کننده و زیستگاه‌های متنوع خود، در سال ۱۹۸۵ به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. نام این پارک از رودخانه ماناس گرفته شده که یکی از شاخه‌های اصلی رودخانه براهماپوترا است و از میان این پارک عبور می‌کند. این منطقه به دلیل حفاظت از گونه‌های کمیاب و در معرض خطر مانند ببر بنگال، فیل آسیایی، کرگدن تک‌شاخ، و خوک پیگمی، اهمیت جهانی دارد.

پارک ملی ماناس

موقعیت جغرافیایی پناهگاه حیات وحش ماناس

پارک ملی ماناس در شمال شرقی هند، در ایالت آسام و در نزدیکی مرز بوتان قرار دارد. این پارک با پارک ملی سلطنتی ماناس در بوتان هم‌مرز است و بخشی از یک اکوسیستم بزرگ‌تر را تشکیل می‌دهد که شامل جنگل‌های سرسبز، دشت‌ها و رودخانه‌ها می‌شود. مساحت این پارک حدود ۵۰۰ کیلومتر مربع است و در مختصات جغرافیایی ۲۶°۳۵′ تا ۲۶°۵۰′ عرض شمالی و ۹۰°۴۵′ تا ۹۱°۱۵′ طول شرقی قرار دارد. رودخانه ماناس که از هیمالیا سرچشمه می‌گیرد، این پارک را به دو بخش تقسیم کرده و زیستگاه‌های متنوعی را برای گونه‌های جانوری و گیاهی فراهم می‌کند.

پارک‌های ملی هند

تاریخچه و اهمیت حفاظتی پناهگاه حیات وحش ماناس

پارک ملی ماناس در سال ۱۹۲۸ به عنوان یک منطقه حفاظت‌شده تأسیس شد و در سال ۱۹۹۰ به طور رسمی به عنوان پارک ملی اعلام گردید. این پارک همچنین به عنوان ذخیره‌گاه ببر (Tiger Reserve)، ذخیره‌گاه فیل (Elephant Reserve) و ذخیره‌گاه زیست‌کره (Biosphere Reserve) شناخته می‌شود. در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، این منطقه به دلیل ناآرامی‌های سیاسی و شکار غیرقانونی با تهدیدات جدی مواجه شد، اما تلاش‌های حفاظتی دولت هند و سازمان‌های بین‌المللی مانند یونسکو و WWF، به احیای این اکوسیستم کمک کرده است.

ثبت این پارک در فهرست میراث جهانی یونسکو در سال ۱۹۸۵ به دلیل تنوع زیستی و نقش آن در حفاظت از گونه‌های در معرض خطر انجام شد. با این حال، در سال ۱۹۹۲ به دلیل تهدیدات ناشی از شکار غیرقانونی و تخریب زیستگاه، در فهرست میراث در خطر یونسکو قرار گرفت. پس از اقدامات حفاظتی گسترده، وضعیت این پارک بهبود یافت و در سال ۲۰۱۱ از فهرست میراث در خطر خارج شد.

تنوع زیستی

پارک ملی ماناس به دلیل تنوع زیستی بی‌نظیر خود شهرت دارد. این پارک زیستگاه بیش از ۴۵۰ گونه پرنده، ۵۰ گونه پستاندار، ۳۶ گونه خزنده و تعداد زیادی گونه گیاهی است. برخی از مهم‌ترین گونه‌های جانوری این پارک عبارتند از:

مناطق حفاظت‌شده در هند

پستانداران

ببر بنگال (Panthera tigris tigris): این پارک یکی از ذخیره‌گاه‌های مهم پروژه ببر هند است و زیستگاه تعداد قابل‌توجهی از این گونه در معرض خطر است.

کرگدن تک‌شاخ هندی (Rhinoceros unicornis): این گونه یکی از نمادهای پارک است و تلاش‌های حفاظتی باعث افزایش جمعیت آن شده است.

فیل آسیایی (Elephas maximus): فیل‌های آسیایی در جنگل‌ها و دشت‌های پارک به وفور یافت می‌شوند.

خوک پیگمی (Porcula salvania): ماناس تنها زیستگاه شناخته‌شده این گونه در جهان است.

لنگور طلایی (Trachypithecus geei): این میمون بومی منطقه هیمالیا و آسام است و در پارک به وفور دیده می‌شود.

گاومیش وحشی (Bubalus arnee): یکی از گونه‌های کلیدی پارک که در دشت‌های مرطوب اطراف رودخانه ماناس زندگی می‌کند.

هیسپید خرگوش (Caprolagus hispidus): گونه‌ای کمیاب که در علفزارهای پارک یافت می‌شود.

جاذبه‌های طبیعی هند

پرندگان

پارک ماناس بهشتی برای پرنده‌نگران است و گونه‌های کمیابی مانند اردک سرسفید (Rhodonessa caryophyllacea) (که احتمالاً منقرض شده)، فاخته هندی (Streptopelia orientalis) و عقاب کوهی (Nisaetus cirrhatus) در آن دیده می‌شوند. این پارک به دلیل وجود تالاب‌ها و جنگل‌ها، محل توقف پرندگان مهاجر نیز هست.

خزندگان و دوزیستان

لاک‌پشت سقف‌دار آسام (Pangshura sylhetensis) یکی از گونه‌های برجسته خزندگان این پارک است. همچنین گونه‌های مختلفی از مارها و دوزیستان در این منطقه زندگی می‌کنند.

پوشش گیاهی

پوشش گیاهی پارک شامل جنگل‌های گرمسیری همیشه‌سبز، جنگل‌های برگ‌ریز و علفزارهای مرطوب است. بیش از ۶۰ درصد پارک را جنگل‌های متراکم تشکیل می‌دهند که گونه‌های درختی مانند بامبو، تیک و سال در آن‌ها غالب هستند. علفزارهای مرطوب و تالاب‌های اطراف رودخانه ماناس نیز نقش مهمی در حفظ تنوع زیستی دارند.

اکوسیستم و ویژگی‌های طبیعی

پارک ملی ماناس دارای سه نوع اصلی اکوسیستم است:

جنگل‌های گرمسیری و نیمه‌گرمسیری: این جنگل‌ها زیستگاه گونه‌های درختی و جانوری متنوعی هستند.

علفزارهای مرطوب: این مناطق به‌ویژه برای گاومیش وحشی و کرگدن تک‌شاخ اهمیت دارند.

تالاب‌ها و رودخانه‌ها: رودخانه ماناس و شاخه‌های آن اکوسیستم‌های آبی غنی را ایجاد کرده‌اند که برای پرندگان و دوزیستان حیاتی هستند.

این پارک در دامنه‌های هیمالیا قرار دارد و دارای آب‌وهوای معتدل تا گرمسیری است. میانگین بارندگی سالانه بین ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ میلی‌متر است که باعث ایجاد پوشش گیاهی سرسبز و زیستگاه‌های مرطوب می‌شود.

فعالیت‌های گردشگری

پارک ملی ماناس یکی از مقاصد محبوب اکوتوریسم در هند است. فعالیت‌های اصلی گردشگری شامل موارد زیر است:

سافاری با جیپ: برای مشاهده حیات وحش و مناظر طبیعی.

سافاری با فیل: تجربه‌ای منحصربه‌فرد برای نزدیک شدن به حیوانات در زیستگاه طبیعی آن‌ها.

قایق‌سواری در رودخانه ماناس: برای مشاهده پرندگان و مناظر رودخانه‌ای.

پرنده‌نگری: به دلیل تنوع بالای پرندگان، این فعالیت بسیار محبوب است.

پیاده‌روی در طبیعت: مسیرهای مشخصی برای پیاده‌روی و کشف طبیعت پارک وجود دارد.

بهترین زمان برای بازدید از پارک بین ماه‌های نوامبر تا آوریل است، زمانی که آب‌وهوا معتدل و حیات وحش به راحتی قابل‌مشاهده است.

میراث جهانی یونسکو هند

چالش‌ها و تهدیدات

با وجود تلاش‌های حفاظتی، پارک ملی ماناس همچنان با چالش‌هایی مواجه است:

شکار غیرقانونی: در گذشته، شکار غیرقانونی به‌ویژه برای کرگدن‌ها تهدید بزرگی بود.

تعارضات انسانی-حیوانی: نزدیکی پارک به مناطق مسکونی باعث درگیری‌هایی بین انسان‌ها و حیوانات، به‌ویژه فیل‌ها و ببرها، شده است.

تغییرات اقلیمی: تغییرات آب‌وهوایی می‌توانند بر اکوسیستم‌های شکننده پارک تأثیر بگذارند.

تخریب زیستگاه: فعالیت‌های کشاورزی و توسعه زیرساخت‌ها در نزدیکی پارک همچنان یک تهدید است.

تلاش‌های حفاظتی

دولت هند و سازمان‌های بین‌المللی اقدامات متعددی برای حفاظت از پارک انجام داده‌اند:

پروژه ببر: این پروژه برای حفاظت از ببرهای بنگال در پارک اجرا می‌شود.

برنامه‌های بازسازی زیستگاه: برای احیای علفزارها و جنگل‌ها.

مشارکت جوامع محلی: آموزش و همکاری با جوامع محلی برای کاهش تعارضات و ترویج اکوتوریسم.

نظارت و گشت‌زنی: استفاده از فناوری‌های مدرن مانند دوربین‌های تله‌ای برای نظارت بر حیات وحش.

سوالات متداول درباره پناهگاه حیات وحش ماناس

1. پناهگاه حیات وحش ماناس در کدام کشور قرار دارد؟

پناهگاه حیات وحش ماناس در کشور هند و در ایالت آسام واقع شده است و با کشور بوتان مرز مشترک دارد.

2, چه گونه‌هایی از جانوران نادر در پناهگاه ماناس زندگی می‌کنند؟

گونه‌هایی مانند خوک کوتوله، لنکور طلایی، خرگوش هیسپید و لاک‌پشت سقف‌دار آسام از جمله جانوران نادر و در خطر انقراض هستند که در این پناهگاه یافت می‌شوند.

3. پناهگاه حیات وحش ماناس چه زمانی به‌عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد؟

این پناهگاه در سال ۱۹۸۵ میلادی به‌عنوان میراث جهانی توسط یونسکو به ثبت رسید.

4. مساحت پناهگاه حیات وحش ماناس چقدر است؟

مساحت این پناهگاه حدود ۹۵۰ کیلومتر مربع است و در ارتفاع ۶۱ تا ۱۱۰ متری از سطح دریا قرار دارد.

5. آیا پارک ماناس تنها زیستگاه خوک کوتوله در جهان است؟

بله، پناهگاه حیات وحش ماناس تنها مکان شناخته‌شده در جهان است که جمعیت طبیعی خوک کوتوله در آن زندگی می‌کند.

نتیجه‌گیری

پارک ملی و پناهگاه حیات وحش ماناس نمونه‌ای برجسته از تلاش‌های جهانی برای حفاظت از تنوع زیستی است. این پارک نه تنها به دلیل گونه‌های کمیاب و در معرض خطر خود، بلکه به دلیل زیبایی‌های طبیعی و اهمیت اکولوژیکی‌اش، یکی از گنجینه‌های طبیعی هند محسوب می‌شود. با ادامه تلاش‌های حفاظتی و مشارکت جوامع محلی، امید است که این اکوسیستم بی‌نظیر برای نسل‌های آینده حفظ شود.

 گرد آوری:بخش گردشگری بیتوته