واکنش اینستاگرامی سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی نسبت به پاداش ۴۵۰ هزار یورویی کی‌روش و شاگردانش
- مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات
- تاریخ انتشار : شنبه, 29 دی 1397 11:20
پس از برتری تیم ملی فوتبال ایران برابر تیم‌های یمن و ویتنام در جریان رقابت‌های مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا، بلافاصله جمعا مبلغ ۶۰۰ هزار دلار(450 هزار یورو) پاداش به بازیکنان، کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی و دیگر عوامل تیم پرداخت شد که در این میان کی‌روش ۲ برابر بازیکنان پاداش گرفت؛ اتفاقی که واکنش جنجالی محمد بنا، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی را به دنبال داشت.
آقای خاص کشتی ایران هرچند که خودش به شدت فوتبالی است اما این بار شیوه ارج نهادن مسئولان ورزشی به عملکرد فوتبالیست‌ها و تبعیضی که بین این رشته با سایر رشته‌های مدال‌آور ورزش ایران قائل می‌شوند، باعث رنجش سرمربی کشتی فرنگی‌کاران شد تا بنا با انتشار پستی در صفحه اینستاگرامش چنین بنویسد: «به نام دوست. این روزا هرجا حرف از فوتبال و جام ملت‌ها شد بحث کردم، آرزو کردم حتی داد زدم که من فوتبالو دوس دارم! دلم میخواد فوتبال ملی‌مون این دوره با اقتدار قهرمان آسیا بشه.
هیچ موقع نه به چیزی، نه به کسی حسودی نکردم، نذاشتم نبود چیزی واسه خودم و شاگردام حسرت بشه چون همیشه یادشون دادم که همه چی رو میتونن خودشون به دست بیارن؛ اونم بی‌منت! همیشه هم بهترینارو واسه ورزشکار، مربی و همه کسایی که برای ورزش و سلامت جامعه زحمت میکشن خواستم. تو تمام این سال‌هام گله نکردم چون با تمام وجود و عشقم کار کردم.
البته که مزد کارمم گرفتم نه این‌که بی‌مزد و پاداش کار کرده باشم ولی امشب دلم گرفت، افسوس خوردم به خاطر این همه تفاوتی که بین فوتبال و بقیه ورزش‌هاست. بازم میگم من همه ورزشکارامونو دوس دارم واسه کسی سوءبرداشت پیش نیاد ولی خب بالاخره من کشتی‌گیرم، تعصب کشتی رو می‌کشم. مبارزه تن به تن، پارگی ابرو، پارگی رباط صلیبی، وزن کم کردنای وحشتناک، خستگیایی که از درد داد بزنی، همه رو دیدم، چشیدم؛ چه زمان کشتی و چه زمان مربیگری اما تا الان دم نزدم چون می‌گفتم عشقمه، ورزشمه، دوسش دارم ولی امروز یه خبر یه تلنگر زد بهم که تو وجودم یه لحظه احساس بی‌ارزشی کردم! خبر این بود؛ پاداش فوتبالیستای ما برای پیروزی‌های گروهی داده شد؛ 3 هزار دلار برای هر برد به فوتبالیست و دوبرابرش پاداش کی‌روش!!! از شرایط خودمون میگم که یه کم سبک شم! ما کشتی‌گیرو میاریم تو اردوی تیم ملی، 9 ماه از سال فشار و خستگی، ضرب‌دیدگی و آسیب و تحمل می‌کنه تا به مسابقات جهانی یا المپیک برسه، بدون حتی یه ریال حقوق! اگه مدال بگیره نهایتا 150 سکه بهش میدن اونم اگه مدال طلا بگیره! اگه هم نگیره که هیچی... یک‌سال کشتی‌گیر و مربی و... همه جور فشارو تحمل کردن در آخر باید جواب هم پس بدن، چرا؟ چون وظیفمونه! حالا تو فوتبال اگه همین بازی‌های ملی رو فوتبالیست فقط به خاطر عرق ملی بازی کنه و یه ریالم پول نگیره باز براش ارزش افزوده‌س چراکه بعدش قرارداد 2 میلیاردیش میشه 3 میلیارد!!!
پس اگه مجانی هم بازی کنه فقط به خاطر مردمش، چیزی نمیشه جز این‌که قیمتش بالاتر میره ولی کشتی‌گیر، وزنه‌بردار، تکواندوکار، جودوکار، کاراته‌کار و تمام عزیزایی که تو رشته‌های غیرفوتبالی هستن، اگه زحمت بکشن و مدال نگیرن، هیچی ندارن! اینا چیزای آزاردهنده‌س واسه منه مربی، واسه کشتی‌گیرام، واسه تموم ورزشکارایی که یه تنه باید جور یه ملتو بکشن اونم با این ترس که بعد این همه سختی کشیدن، آخرش بشه یا نه... ولی اونی که رو نیمکت تیم ملی فوتبال میشینه، حتی اگه یک دقیقه هم بازی نکنه، هیچ‌کدوم این دغدغه‌هارو نداره... این نه حرف من تنها بلکه حرف مربیا و تموم بچه‌هاییه که دارن تو رشته‌های دیگه به خاطر عزت و آبروی مملکتشون جون میکنن و شایدم هیچ‌وقت تا حالا دم نزدنو بعدشم نزنن! کاش ورزش ما عادل‌تر بود... کاش این تفاوت‌ها یه کم تو ورزش درک میشد... دوست داشتن بی‌منت یادتون نره.»
روزنامه خراسان
