آقای گل محمدی؛ کدام موقعیت، کدام تسلط!
- مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات
- تاریخ انتشار : چهارشنبه, 17 دی 1399 09:49
یحیی برای اینکه ثابت کند چقدر دستش در خط حمله خالی است و البته مهاجمان ساکن و تنبلش را کمی گوشمالی بدهد تیمش را بدون مهاجم به زمین فرستاد، اما واقعیت اینکه از این پلن هیچ نتیجه‌ای نگرفت و به بن‌بست خورد. در واقع برنامه یحیی برای تراکم بیشتر بازیکنان در خط میانی جواب نداد و این واقعیتی است که باید پذیرفت؛ واقعیتی تلخ که با فکت‌های آماری قابل توجیه است.
نمایش نیمه اول پرسپولیس مقابل سپاهان را می‌توان ضعیف‌ترین بازی این تیم در طول فصل تا اینجا دانست؛ حتی بدتر از نیمه دوم بازی با ذوب‌آهن. ترس، انفعال و یخ‌زدگی تمام عناصر تهاجمی از تیم پرسپولیس در نیمه نخست یک تیم ترسو و ایستا ساخته بود که انگار قدرت پیش رفتن نداشت؛ تیمی که در دفاع کم‌اشتباه نیست و در حمله نه جان داد و نه جرأت.
بازیکنان پرسپولیس یا به‌جهت آماده نبودن فنی یا به‌جهت درگیری ذهن‌شان با دربی حتی بیشتر از فینال آسیا مراقب خودشان بودند و تقریباً اصلاً دل به دریا نمی‌زدند و خبری از حمله، حرکات انفجاری و انتحاری نبود. انگار در نیمه‌ای که تاکتیک تیم جواب نمی‌داد تکنیک بازیکنان هم از یادشان رفته بود و حتی یک حرکت دلخوش‌کنک از آنها ندیدیم که ندیدیم.
نیمه دوم شرایط پرسپولیس تا حدودی بهتر شد و این تیم با زور و زحمت دو سه موقعیت ساخت اما واقعیت اینکه این موقعیت‌ها نمی‌تواند و نباید گول‌مان بزند و مؤید بازی خوب و پیشرفت پرسپولیس در این مسابقه نسبت به بازی قبل یا کل فصل باشد. بهترین موقعیت تیم برای گل زدن فقط با یک پاس استثنایی از نیمه خودی خلق شد و غیر از آن فقط یک موقعیت گل حتمی دیگر خلق شد و تعداد کارهای ترکیبی موفق در یک‌سوم دفاعی حریف یا شوت‌های پرسپولیس به دروازه سپاهان نگران‌کننده که نه، شرم‌آور بود.
هرچند کیفیت تیم سپاهان نسبت به تمام شش حریفی که قبل از این پرسپولیس با آنها مصاف داده بود تفاوت داشت و برتر بود اما پرسپولیس در شرایطی با خوشبینانه‌ترین حالت سه موقعیت گل روی دروازه حریف ایجاد کرد که سپاهان حداقل دوبرابر این تعداد موقعیت گل داشت و اگر تیمی یحیی را با خودش مقایسه کنیم این بازی باز هم گامی رو به عقب و نگران‌کننده به حساب می‌آید.
با چنین آماری و آنچه همه ما چند ده میلیون نفر از تلویزیون دیدیم یحیی گل‌محمدی در پایان مسابقه از تسلط تیمش در هر دو مسابقه و موقعیت‌هایش باز هم در هر دو نیمه گفت، اما واقعیت اینکه تیم او در نیمه نخست زیر صفر بود و در نیمه دوم کمی از صفر بالا آمد.
واقعیت اینکه نقشه‌های یحیی برای شکست سپاهان و بیرون آمدن از فشاری که بعد از بازی با ذوب‌آهن بالا گرفته بود جواب نداد و شاید او و تیمش خوش‌شانس هم بودند که با این نمایش پرنوسان و پرانتقاد نباختند.
در عین حال شاید همین‌که پرسپولیس نباخت برای یحیی و تیمش کفایت کند. انگار آنها بیش از حد درگیر دربی و جو این مسابقه شده بودند و فشار برد استقلال و صدرنشینی این تیم یک روز قبل از بازی سپاهان به‌کلی شرایط فنی پرسپولیس را تحت تأثیر قرار داده بود.
پرسپولیس مثل بازی با ذوب‌آهن فقط یک امتیاز از این بازی برداشت و البته باز هم گل نزد اما تعداد موقعیت‌های گلی که ایجاد کرد از همان یک نیمه خوب مقابل ذوب‌آهن نیز کمتر بود تا نگرانی‌های فنی نسبت به این تیم و آینده‌اش بیشتر شود.
با این وجود شاید برای یحیی و بازیکنانش همین‌که بدون باخت به دربی رسیده‌اند کفایت می‌کند چون آنجا همه چیز طور دیگری است و همه بازیکنان پرسپولیس بر خلاف دو بازی اخیر بهترین فرم‌شان را به میدان می‌آورند پس شاید همچنان باید خوشبین بود که بالاخره چرخ این تیم هم روی دور خوشی و کامیابی خواهد گشت.
ایران/محمد قراگزلو
