رسوم محلی استان مرکزی (آش ابودردا)
- مجموعه: فرهنگ زندگی
آداب آش ابودردا در اراک
آش ابودردا از نظر مواد و طرز پخت همان آش رشته معمولی است که با نیت و مراسم ویژه ای پخته می شود. این آش به نیت درخواست شفا برای بیماران و یا به عنوان نذری برای سلامتی افراد خانواده در آخرین چهارشنبه ماه صفر پخته می شود.
معمولا مراسم رشته بری یعنی درست کردن رشته از خمیر با مراسمی خاص و دعا و استغاثه به درگاه خداوند بوده که همه در آن شرکت می کردند .ضمن آماده کردن رشته گلوله هایی با آدمک های از خمیر می ساختند و به نیت تک تک افراد خانواده در اش می ریختند و پس از پختن از آش خارج کرده و بروی بام می ریختند که خوراک پرندگان شود و یا در اب می ریختند که ماهیان بخورند و این به نیت خارج ساختن بیماری و باقیماندن سلامتی و خوشی بود سپس مقداری از آش را به بیمار مى‌خوراندند و بقیه را بین همسایه ها و فقرا تقسیم می کردند و سهمی نیز به خانواده و بیماران مورد نظر می دادند.
آدمک های آش ابودردا
این آش را به طور انفرادی یا جمعى با شركت گروهى از زنان و دختران برای «رفع مرض مزمن» و شفای درد و بیماری و برآمدن مراد و حاجت مى‌پزند. در فرهنگ عامة ایران آش ابودردا را به نامهای دیگری، مانند آش بیمار، آش عمودرد یا آش عمودردا، آش سلامتى، آش هَوْدَرْده = هفت درده آش ابودرده نیز مى‌نامند. اطلاق نام هفت درده نامیدن آن، احیاناً به سبب خاصیت و تأثیرش در شفادهندگى درد های مختلف بوده است.
هنگام پختن آش هر زنى كه حاجت یا بیماری داشت برای برآورده شدن حاجتش آش را هم مى‌زد. ساختن آدمك خمیری‌ِ شبیه بیمار و انداختن آن به آب روان مبتنى بر این باور است كه درد و ناخوشى و قضا و بلا را كه به آدمك منتقل شده، به آب بیفكنند و از جان و خانه دور كنند. در پنداشت عامة مردم نذر كردن آش ابودردا و پختن و خیرات كردن آن برای صاحب نذر و خورندگان آش، تندرستى، نیرومندی و باروری مى‌آورد و برآورندة حاجات و نیازهاست. بیماران را شفا مى‌دهد و بخت بسته را مى‌گشاید. برخى باور دارند كه هر دردی در هر عضوی از بدن خود داشته باشند، با خوردن همان عضو از آدمك خمیری درد آن عضو بدنشان شفا مى‌یابد.
منبع:negahmedia.ir
