علت دیر آمدن نوجوانان به خانه و نحوه ی برخورد با آن ها
- مجموعه: رفتار از کودکی تا نوجوانی
نحوه ی برخورد با دیر آمدن نوجوانان به خانه
اگر نوجوان شما شب را بیرون می ماند و دیر به خانه می آید، چه باید کرد ؟
به عنوان والدین، ما متعهد هستیم که تنها بهترین فرصت ها را برای فرزندانمان فراهم کنیم. به همین دلیل است که وقتی می بینیم فرزندانمان فرصت هایی را که ما به سختی برای فراهم کردن شان را به دست آورده ایم هدر می دهند یا تصمیم هایی می گیرند که در تجربه و دانش ما هرگز بهترین نتیجه را به همراه نخواهد داشت، داغان می شویم.
یکی از رایج ترین مسائل والدین در دوران نوجوانی این است که زمانی که فرزندانشان به نوجوان تبدیل شده اند، تا چه اندازه عدم کنترل دارند. نوجوانان تصور می کنند زمانی که به سن خاصی می رسند، به طور خودکار امتیازاتی در اختیار آنها قرار می گیرد و آزادی انجام برخی کارها، مانند بیرون ماندن در شب و دیر آندن به متزل و خواب تمام روز، در حق آنهاست. ساعات منع رفت و آمد معمولاً علت بسیاری از پریشانی ها و درگیری ها بین والدین و نوجوانانشان است.
بنابراین، اگر نوجوانتان بخواهد شب را بیرون بماند و دیر به خانه بیاید، و با آن دسته از افرادی که نمی خواهید با آن ها معاشرت کند، چه می کنید؟ چگونه می توانید پسر یا دخترتان را متقاعد کنید که با همسالانی که ممکن است سیگار کشیدن، نوشیدن نوشیدنی های بد یا با جنس مخالف هستند و... را یاد بگیرند، و وقت خود را با آن ها نگذراند؟ چگونه می توانید برای نوجوانانی که تصمیم گرفته اند در برابر هر قانونی که شما وضع کرده اید مقاومت کنند و آنها را سرکوب کنند، مرز بندی کنید؟
روانشناسی توصیه می کند. والدین نباید از اقدام و مقاومت در برابر خشمی که معمولاً به دنبال دارد، تردید کنند. یعنی والدین باید قوانین خانه را وضع کنند و به شدت آن را اجرا کنند و در صورت لزوم تنبیه کنند.
دلایل دیر آمدن نوجوانان به خانه
سرکشی و لجبازی یکی از ویژگی های دورهی نوجوانی است و والدین باید بدانند که فرزندانشان در دوره ی نوجوانی به دلیل حس سرکشی که در درون خود دارند، از هرگونه قید و شرطی بیزار هستند. قید و شرط ها به نوجوانان حس کنترل شدن، قابل اعتماد نبودن و سلب آزادی را می دهد. نوجوانان معمولأ وقتی در سن بلوغ قرار دارند سعی می کنند که به والدین خود نشان دهند که دیگر بزرگ شده اند و مستقل هستند.
یکی از کارهایی که برای ثابت کردن به والدین انجام میدهند، دیر آمدن به خانه است. نوجوانان سعی دارند که با این کار به والدین خود نشان دهند که مستقل شدهاند و هم چنین دوست دارند که جامعه را تجربه کنند. معمولأ به این اتفاقات "توسعهی فردی" گفته می شود. از نشانه های توسعه ی فردی می توان به: کاهش رابطهی عاطفی بین والدین و نوجوانان، دیر آمدن نوجوانان به خانه، تلاش نوجوانان برای ساختن یک شخصیت منحصر به فرد، تلاش برای مستقل شدن و ... اشاره کرد.
نقش والدین در دیر آمدن نوجوانان به خانه :
علاوه بر این، در اینجا چند نکته عالی از مشاوران را آورده ایم:
سن نوجوانی سن بسیار حساسی است. سنی که کودک در حال بزرگ شدن است و خودش فکر می کند بزرگسال شده است و دیگر بچه نیست و می خواهد این را برای همه ثابت کند. حتی می خواهد به شما اثبات کند که دیگر مانند یک کودک از قوانین پیروی نمی کند.
دیر آمدن فرزند شما نیز یکی از جریان های طبیعی رشد او است او با این کار می خواهد ثابت کند که دیگر کودک نیست.
عصبانیت خود را کنترل کنید و دلیل دیر آمدنش را بپرسید
عبارت تو برای ما دردسر شدی و از این قبیل جملات را خیلی از والدین هنگام عصبانی شدن از فرزند خود به دلیل دیر آمدن، به کار می برند. بهتر است به حای عصبانیت، با فرزند خود صبحت کنید و از آن ها دلیل دیر آمدنشان را سوال کنید. بنابراین می توانید بهتر آن ها را کنترل کنید. بهتر است زودتر اقدام کنید تا دیر نشده است. می توانید نسبت اشتباه فرزندتان با آن ها برخورد کنید و آن ها را مجازات کنید.
همانطور که گفتیم فرزند شما می خواهد ثابت کند که دیگر بچه نیست و از مقررات پیروی نمی کند و سن لجبازی دارد. اگر با او با عصبانیت برخورد کنید بدتر می شود و لجبازی بیشتری می کند.
با او صحبت کنید و آن را حمایت کنید
همان گونه که قبلأ هم گفتیم نوجوانی دوره ی بسیار حساسی است به همین دلیل به شدت به حمایت بیشتر والدین، نیازمند هستند. والدین باید سعی کنند به جای نصیحت کردن بیشتر به نوجوانان گوش کنند. در محیطی آرام و دوستانه با فرزند خود صحبت کنید.
دلایل و حس نگرانی ها و مخالفت با دیرآمدن آن را برای آن ها بیان کنید نه در قالب نصیحت کردن؛ زیرا نصیحت کردن زیاد، باعث دور کردن فرزند از محیط خانه می شود و سبب می شود فرزند شما دیر به خانه بیاید. حتما با او همدلی کنید و می توانید بگویید که می دانم بزرگ شده و دلت می خواهد ... . اگر با او احساس همدلی نکنید بدتر می شود. دقت کنید زمان خوبی را برای صحبت کردن با فرزندتان در نظر بگیرید تا بازدهی بیشتری داشته باشد.
حمایت بیشتر والدین
نحوهی صحیح بیان مسائل بسیار مهم است اینکه چگونه و با چه لحنی مسائل را برای نوجوانان خود بازگو کنید اهمیت بسیار زیادی دارد. والدین باید نوجوانان خود را درک کنند و بدانند که نمیتوانند آن ها را محدود کنند.
ایجاد توافق دو نفره بین خودتان
دقت کنید هنگام صحبت کردن با فرزندتان، قرار نیست که شما آن را راضی کنید. بلکه شما باید با کمک یکدیگره یک نتیجه گیری مشترک برسید. برای نتیجه گیری بهتر شما باید تا حدودی از خواسته های خود چشم پوشی کنید و با خواسته های منطقی و بدون مشکل فرزندتان موافیت کنید. به عنوان مثال برنامه ای را برای رفت و برگشت تنظیم کنید.
ساعات منع رفت و آمد را تنظیم کنید و آنها را تعیین کنید
در برخورد با نوجوانان، بهتر است والدین با دقت و درایت شرایطی را تعیین کنند. اما تعیین شرایط مهم است. برای مثال، تنظیم رفت و آمد در یک زمان شلوغ و پرترافیک باعث می شود فرزند شما دیرتر از زمان برنامه ریزی شده به منزل برسد. بنابراین برنامه ای معقولانه برای رفت و آمد آن ها بنویسید.
با این حال، منعطف کردن قوانین منع رفت و آمد به اندازه کافی برای اجتماعی شدن فرزند شما لازم است. فرزند نوجوان شما حق دارد زمانی را بیرون از خانه بگذراند و با دوستان خود بیرون برود. بنابراین برای او یک زمان مناسبی را برای بیرون ماندن تعیین کنید. و از او بخواهید تا به برقراری مقررات رفت و آمد تأکید کند به نوجوانان کمک می کند که مقررات رفت و آمد را نه به عنوان یک هوی و هوس محدودکننده، بلکه به عنوان قوانینی که نه تنها برای محافظت از خود، بلکه از کل خانواده ایجاد شده است، ببینند. این کار باعث می شود، نوجوانان یاد بگیرند که مسئولیت کارهای خود را قبول کنند و اگر در زمان معین شده به خانه نیایند، مسئولیت خود را زیر پا گذاشته اند.
مواقعی وجود دارد که نوجوانان سعی می کنند برای رهایی موقت از مقررات رفت و آمد مذاکره کنند. اگر چنین است، پس بنشینید و با آنها در مورد خواسته های آنها صحبت کنید. حد وسطی را پیدا کنید که هر دوی شما بتوانید با هم مصالحه کنید، چه او این امتیاز را با کمک در کارهای اضافی "به دست آورد" یا روز بعد زودتر از حد معمول به خانه بیاید.
از انتقاد از همسالان آن ها نترسید
برخی از والدین از انتقاد همسالان نوجوان خود می ترسند. آنها فکر می کنند که مخالفت با دوستانشان کار را پیچیده تر می کند و ممکن است منجر به فرار نوجوانان آنها یا انجام رفتارهای مخرب با همان دوستشان شود.
با این حال، انجام ندادن کاری به همان اندازه مخرب است که به نوجوان خود اجازه دهید آنچه را که می خواهد انجام دهد.
کاری که باید انجام دهید این است که به آرامی با نوجوانان خود صحبت کنید که معاشرت با افراد نامناسب در بیشتر مواقع منجر به شکست می شود. به آن ها توضیح دهید که چرا انجام کارهای بد مانند سیگار کشیدن و ... هرگز جالب نیست و به طور خودکار باعث پذیرش اکثریت آنها نمی شود.
به ایرادات اشاره کنید و سپس به آنها بگویید که خودشان این حقایق را بررسی کنند و ببینند آیا واقعاً این همان چیزی است که آنها می خواهند. در نهایت، آنها متوجه چیزهایی می شوند که شما به آنها اشاره کرده اید و او بار اول متوجه آنها نشده است، و با راهنمایی های مداوم شما، تصمیم می گیرد خودش همه چیز را تغییر دهد.
اشتباهات رایج والدین در برخورد با نوجوانان:
* متاسفانه والدین در اکثر مواقع همیشه نگران فرزندشان هستند و فکر می کنند بدترین اتفاق برای آن ها می افتد. و همین باعث به هم ریختن شما می شود. بنابراین بهتر است افکار منفی را از خود دور کنید و به علایق فرزندتان توجه کنید و آن ها را به سمت علاقه هایشان راهنمایی کنید.
* برخی والدین در مواقع مشکلات بزرگ که باید واکنش نشان بدهند, سکوت می کنند و برخی والدین دیگر به مسائل کوچک و بی ارزش بیش از حد گیر می دهند. آن ها باید حتما دقت کنند که آیا این مسئله برای فرزندشان مشکل جدی به وجود می آورد یا خیر و بعد با آن برخورد کنند. اگر مشکل جدی به وجود نمی آورد سختگیری نکنید و اجازه بدهید خودش تصمیم بگیرد.
* متاسفانه برخی والدین از کتاب های فرزند پروری استفاده می کنند و می خواهند آن ها را روی فرزندشان پیاده کنند. درصورتی که آن مسائل با روحیات فرزند شما تناسب ندارد، بنابراین فرزند شما دچار استزس و اضطراب می شود و اعتماد به نفس خود را از دست می دهد. این کتاب ها را زمانی استفاده کنید که شما با مشکل پیچیده ای برخورد کرده اید و نمی توانید تصمیم درستی بگیرید.
گردآوری: بخش کودکان بیتوته