کودک بیش فعال را چگونه مهار کنیم؟

مجموعه: روانشناسی کودکان

از آنجایی که دارو و درمانی برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی به تنهایی پاسخگو نیست، والدین بهتر است روش های تربیتی و برخورد مناسب با این کودکان را فرا بگیرند اما به راستی چگونه باید با این کودکان برخورد کرد؟ روش های تربیتی مناسب این کودکان کدام هستند؟

بزرگ کردن هر کودکی به آموزش والدین نیاز دارد اما کودکی بیش فعال نیروی ویژه ای را می طلبد. اگر به عنوان والدین کودک، نقش خود را به خوبی در مقابل همه کسانی که در درمان کودک شرکت دارند – مانند معلمان، پزشک، روانشناس و حتی سایر اعضای خانواده – ایفا کنید، مهمترین و بهترین مدافع کودک هستید. نتیجه این حمایت ها و آموزش ها این است که می توانید به کودک بیش فعال خود کمک کنید به سوی موفقیت گام بردارد. در اینجا چند روش مناسب برای رفتار با این کودکان را بیان می کنیم:

1- نگرش و افکار خود را تغییر بدهید.

از آنجا که تعدادی از انتظارات، باورها و پیش داوری های خاص والدین باعث بروز مشکلات ارتباطی والد و کودک می شود، لازم است برخی از شناخت ها در نخستین مرحله اصلاح شوند. مثلا به عنوان والد باید بدانید: رفتار کودک مربوط به یک اختلال است و از روی قصد و عمد نیست، کودک توانایی یادگیری و موفقیت دارد، کودک مجموعه ای از توانایی های منحصر به فرد را دارد که این ویژگی ها ارزشمند هستند. به صورت خلاصه هر چقدر می توانید در مورد این بیماری بیاموزید؛ هر چقدر بیشتر بدانید می توانید به کودکتان بهتر کمک کنید.

2- گوش دادن و صحبت کردن درست را بیاموزید.

باز نگه داشتن پل ارتباطی میان والدین و کودک فوق العاده مهم است و موج بمی شود اختلاف ها و تعارض های میان والدین و کودک به شکل مؤثری از میان برداشته شود و از وخیم تر شدن روابط میان آنها جلوگیری کند. برای این مورد پیشنهاد می شود:

- رفتار خود را با سن کودک متناسب کنید.

- در هنگام صحبت با کودک ارتباط چشمی با او داشته باشید.

- با جملات ساده صحبت کنید.

- خود را به جای کودک بگذارید.

- سعی کنید هدف او را از بروز چنین رفتارهایی کشف کنید و برای گوش دادن به صحبت های کودک خود وقت بگذارید.

- آرام ولی محکم صحبت کنید. اگر معمولا هنگامی که کاری از کودکتان می خواهید صدایتان را بلند می کنید، کودک می آموزد هنگامی که صدایتان را به حداکثر نرسانده اید، به شما بی توجهی کند.

- احساستان را به کودک بگویید. بدون اینکه مستقیم از کودک انتقاد کنید، به او بگویید در مورد اعمال و رفتارش چه احساسی دارید. برای مثال: «به خاطر اینکه موهایت را شانه نمی کنی واقعا ناراحتم» یا «وقتی به موقع نمی خوابی، واقعا نگران می شوم.»

3- توجه مثبت به کودک نشان دهید.

فقط زمانی می توانید با موفقیت برای فرزند خود حد و مرز قوانین را تعیین کنید که به ویژگی های مثبت او توجه نشان دهید.

مؤثرترین راه برای آموزش رفتار خوب، شکل دادن رفتار یا تحسین است. اگر هنگام تحسین کودک خود، راهنمایی های زیر را به کار ببندید، متوجه خواهند شد این کار به عنوان یک روش تربیتی و انضباطی بسیار مؤثر است.

- به کودک خود بگویید که کدام صفات او را می پسندید. دست کم چند بار در روز کودک خود را تحسین کنید.

- به طور مناسب و مقتضی تحسین کنید. برای دریافت پاسخ های بهتر، نوع تحصین را با سن و اخلاق کودک متناسب کنید. برای نمونه در آغوش گرفتن، بوسیدن، نوازش کردن و دیگر نشانه های عملی محسبت همراه با کلمات مهر آمیز برای کودکان مناسبتر هستند. به این نکته توجه داشته باشید که همیشه از جملات متنوعی برای این کار استفاده کنید، زیرا کودک بعد از مدتی از جملات تکراری خسته می شود.

- بازخورد فوری نشان دهید و رفتار کودک را برای موفقیت های کوچکتر نادیده نگیرید.

- کودک را با افراد دیگر مقایسه نکنید.

- روزانه پانزده تا بیست دقیقه از وقت خود را به کودک اختصاص دهید تا روابط والد – فرزند نزدیکتری ایجاد شود و زمینه برای تخلیه هیجانات نیز صورت گیرد. در این اوقات به کودکتان در انتخاب فعالیت یا تکلیف، حق انتخاب بدهید و کودک نقش اصلی را بر عهده بگیرد.

4- دستورات مؤثر و مناسب بدهید

کودکان دچار اختلال بیش فعالی در کنترل حواس خود ناتوان هستند. بدین ترتیب وقتی می خواهید کودک رفتار خاصی داشته باشد یا کار خاصی انجام دهد، باید حواس خود را متمرکز کند. برای آموزش این مرحله از مداخله موارد زیر پیشنهاد می شود:

- محیط خانه را بازسازی کنید. فعالیت ها و شلوغی ها و تماس های تلفنی غیرضروری را کاهش دهید و تلویزیون را خاموش کنید.

- برای تقویت توجه کودک ابتدا از بازی «نگاهتو برنگردون» استفاده کنید. بدین ترتیب که شما و کودکتان به چشمان یکدیگر خیره شوید، هر کس زودتر خسته شود و نگاهش را برگرداند، بازنده است. پس از اینکه کودک خیره شدن را به خوبی یاد گرفت، به او بیاموزید حواسش را روی کسی که در حال صحبت کردن است، متمرکز کند یا به عبارتی «رادارش را روی او قفل کند». هنگام غذا خوردن به طور عمد ترتیبی بدهید تا افراد مختلف صحبت کنند و ببینند آیا کودک این بازی را درست انجام می دهد یا نه. فراموش نکنید در صورت انجام درست این تمرین، کودک را تحسین کنید.

- مطمئن شوید کودکتان وظایفش را متوجه شده است و از او بخواهید دستور را با صدای بلند تکرار کند.

- برای انجام کارها از کودک خواهش نکنید. اگر شما در مورد مسئله ای از کودک خود خواهش کنید، باید انتظار جواب «نه» را داشته باشید.

5- به کودکتان نحوه انجام درست فعالیت ها را آموزش دهید.

والدین همیشه مشتاق هستند کودک بتواند از خودش مراقبت کند، رفتارش را کنترل کند و رفتاری مسئولان داشته باشد. برای اینکه به طور مؤثر والدین این کودکان باشید، باید یک مدیر مؤثر باشید؛ زیرا شما در حال اداره فردی هستید که سطح خود کنترلی اش پایین است. تعامل شما با کودک باید ثابت و قابل پیش بینی باشد. برای آموزش این مرحله از مداخله، موارد زیر پیشنهاد می شود:

- فعالیت هایی را انتخاب کنید که کودک قادر به انجام آنها باشد.

- قوانین باید به صورت شفاف و خلاصه شده باشد. کودک باید به طور دقیق بداند شما چه انتظاری از او دارید.

- وظایف را به مراحل کوچکتر تقسیم کنید.

- به کودک خود بگویید چه کاری را باید انجام بدهد، نه اینکه چه کاری را نباید انجام بدهد، زیرا باید به این کودکان شروع راه را نشان دهیم، نه اینکه آنها را متوقف کنیم.

- به کودک علامتی نشان دهید که به او بهماند زمان شروع کارش است؛ از کودک بخواهید به شما بگوید در شروع، وسط و پایان چه کارهایی را انجام داده است.

- یک ساختار زمانی ثابت را برای غذا خوردن، انجام تکالیف، تلویزیون نگاه کردن، بیدار شدن و به رختخواب رفتن تنظیم کنید.

- برای انجام کارهایی که به توجه و یادگیری نیاز دارد، وقت استراحتی تعیین کنید.

- به کودک اجازه دهید انرژی های اضافی خود را با انجام بعضی از ورزش های فیزیکی تخلیه کند.

- تکالیف مدرسه را به طور روزمره مرور کنید و از آموزگار بخواهید کارهای کلاسی کودک را برای شما بفرستد. همچنین زمان مشخصی را برای انجام تکالیف انتخاب و برای انجام تکالیف روزمره جدولی تهیه کنید. به عنوان مثال، شنبه ها: ریاضی و فارسی.

- یک مکان آرام تعیین کنید که کودک تکالیف مدرسه را در آنجا انجام و کتاب ها و دفترهای مدرسه اش را هر شب پیش از خواب در آنجا قرار دهد و صبح، هنگام رفتن به مدرسه آنها را فراموش نکند؛ تکالیف را بازبینی کنید. صحت و نظم و ترتیب آنها را بررسی کنید و به کودک خود تذکر دهید اگر تکالیفش را انجام دهد، به او پاداش می دهید. کودک را در انجام تکالیفش راهنمایی کنید. ولی خودتان تکالیف را انجام ندهید.

- با ایفای نقش، کودکتان را آموزش دهید. این موقعیت ها می تواند شامل دعوت یک دوست به بازی، صحبت با تلفن، خوشامدگویی به میهمان، گفتگو با کودکان و ... باشد.

- کودک را مکلف کنید کارهای خانه را انجام دهد؛ مانند چیدن سفره، مرتب کردن اتاق، کمک در آشپزی و ... از این طریق اعتماد خود به توانایی او در مسئولیت پذیری را نشان دهید.

6- در زمان مناسب تشویق و تنبیه کنید

پاداش و تشویق برای رفتار مطلوب، یک تقویت کننده محسوب می شود. کودک نسبت به کاری که انجام داده است، احساس خوبی پیدا می کند و در نتیجه آن کار را تکرار خواهد کرد. برای این مورد نیز بهتر است موارد زیر رعایت شود.

- به پاداش ها تنوع ببخشید. برای کمک به تصمیم گیری در مورد پاداش، خواسته های کودکتان را بررسی کنید. می توانید از کودک خود پرسش های زیر را بپرسید «اگر بتوانی سه آرزو بکنی، آنها کدامند؟» «اگر بنا باشد فقط یک چیز از بابا بخواهی، آن چیست؟»

- پاداش ها و امتیازها را فقط در جریان یا بلافاصله پس از بروز رفتار مطلوب ارائه کنید.

- هنگامی که پاداش یا امتیاز می دهید، از کلمات مثبت و تشویق کننده و نیز از ناز و نوازش استفاده کنید.

- گاهی اوقات جلوتر به کودک بگویید برای گرفتن پاداش و امتیاز از او چه رفتار مطلوبی را انتظار دارید.

- برچسب های ستاره دار یا اشیاء رنگی را انتخاب کنید و در مقابل انجام کار درست یک ژتون به کودک بدهید و در مقابل انجام کار اشتباه، یک ژتون از او بگیرید و مثلا، در ازای جمع آوری پنج ژتون یک هدیه به او بدهید.

- از تصحیح بیش از حد استفاده کنید. بر اساس این روش، از کودک می خواهید رفتار ناشایست خود را اصلاح کند. مثلا کودک شما روی دیوار نقاشی می کشد. به او بگویید «دیوار کثیف شده است و باید آن را تمیز کنی تا دوباره قشنگ شود.»

- از روش محروم کردن استفاده کنید، البته در استفاده از این مورد محل محرومیت را به دقت انتخاب، و از امنیت و سلامت آن اطمینان حاصل کنید و مدت زمان محرومیت را برحسب سن کودک تعیین کنید.

- از کودکتان بخواهید سه تا پنج الگوی نقش یا قهرمان را نام ببرد. بعدا از او بپرسید الگوها یا قهرمانان او برای غلبه بر مشکلات کنترل تکانه چه خواهند کرد. پاسخ های کودک را بررسی و او را دربرداشتن گام های مشابه در راستای تمرین افزایش خویشتنداری تشویق کنید.

- رویدادها یا عوامل استرس زایی را که در افزایش بیش فعالی، رفتارهای تکانشی و حواس پرتی کودک نقش دارند، مشخص کنید.

7- به رژیم غذایی و مصرف داروها توجه کنید.

اختلال بیش فعالی در نواجوانان و کودکان با رژیم غذایی در ارتباط است. تغذیه نامناسب و حساسیت های غذایی ممکن است این اختلال را افزایش دهد. در این مورد به یاد داشته باشید:

- در وعده های غذایی نظم زمانی ایجاد کنید؛ اندازه گیری دقیق وزن و قد کودک را دنبال کنید.

- از مواد غذایی پروتئینی از قبیل میوه های خشک شده، تخمه گل آفتاب گردان، میوه های مغز دار (پسته، گردو، فندق)، غذاهای بدون نمک، میوه و سبزیجات تازه استفاده کنید؛ از قرار دادن چیپس و نوشابه های گازدار در دسترس کودک خودداری و خوردن پیتزا را برای خانواده محدود کنید.

- برای بسیاری از کودکان مبتلا، دارو درمانی جزء جدایی ناپذیر برنامه درمانی است. دارو درمانی برای این استفاده می شود تا علائم این اختلال را بهبود بخشد و کودک بتواند به طور مؤثری به فعالیت ادامه دهد، بنابراین مصرف او را پیگیری کنید.

8- به یک گروه حمایتی بپیوندید.

برخورد و اتخاذ شیوه های تربیتی با کودکان بیش فعال بسیار توانفرساست. در این گروه های حمایتی شما با سایر مادران دارای فرزند بیش فعال آشنا خواهید شد که ضمن احساس همدردی کردن با آنان، می توانید از تجارب موفق آنان نیز استفاده کنید.

طرز برخورد با کودکان پیش فعال

کودکان بیش فعال، دنیایی از انرژی و کنجکاوی را با خود دارند. این انرژی سرشار، اگرچه می‌تواند جذاب باشد، اما در برخی موارد می‌تواند چالش‌هایی را برای والدین و اطرافیان ایجاد کند. برای مهار این انرژی و کمک به کودک برای رشد بهتر، می‌توان از روش‌های مختلفی استفاده کرد. در این مقاله، به بررسی جامع این روش‌ها خواهیم پرداخت.

کنار آمدن با کودک بیش فعال می تواند سخت باشد. یک کودک بیش فعال می تواند ناپایدار به نظر برسد و با انرژی به ظاهر بی حد و حصر از فعالیتی به فعالیت دیگر می پرد. به نظر می رسد که او در گوش دادن یا پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارد. او ممکن است در مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشد، نمرات کمتر از حد قابل قبول را بگیرد و مشکلات رفتاری نشان دهد. در حالی که هیچ پاسخ درستی برای رفتار با کودک بیش فعال وجود ندارد، رعایت چند نکته می تواند تحمل یک کودک بیش فعال را کمی آسان تر کند.

20 راهکار برای مقابله با کودک بیش فعال

این را تصور کنید: شما در پارک یا منطقه بازی نزدیک با بچه های خود هستید که ناگهان، با انرژی موشکی که پرتاب می شود، فرزندان کوچک شما از این سر پارک به آن طرف دیگر می چرخند. همانطور که مشاهده می کنید، آنها به طور متناوب بین بازی های بداهه فوتبال، بالا رفتن از ورزشگاه جنگل، و دوستی با هر بچه (و سگ) در آن منطقه هستند.

بچه های بیش فعال می توانند گردبادی از انرژی، هیجان و هرج و مرج باشند. در خانه، گاهی اوقات ممکن است به نظر برسد که دائماً در یک گرداب هستید. اما نترسید، زیرا کمک اینجاست! در این مقاله، بیش از 20 استراتژی برای برخورد با بچه های بیش فعال ارائه می شود و ابزارهایی را که برای مدیریت موفقیت آمیز این محیط اغلب دشوار نیاز دارید در اختیار شما قرار می دهد. از درک علل زمینه ای بیش فعالی در کودکان نوپا تا اجرای استراتژی های عملی برای زندگی روزمره، ما شما را تحت پوشش قرار داده ایم.

آیا این سوال را از خود می‌پرسید: چگونه با کودک بیش فعال رفتار کنیم؟

20 استراتژی موثر برای مقابله با کودکان بیش فعال

درک بیش فعالی در کودکان نوپا

اولین قدم برای مقابله با بیش فعالی در یک کودک بیش فعال، درک علل اصلی آن است. کودکان بیش فعال ممکن است شرایط زمینه ای پزشکی یا روانپزشکی، مانند اضطراب، ADHD ، یا مشکلات/اختلالات خواب داشته باشند. برای اطمینان از تشخیص و درمان مناسب با متخصص اطفال یا روانشناس کودک مشورت کنید.

اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یک بیماری مزمن است که میلیون ها کودک را تحت تاثیر قرار می دهد و اغلب تا بزرگسالی ادامه می یابد. ADHD شامل ترکیبی از مشکلات مداوم، مانند مشکل در حفظ توجه، بیش فعالی و رفتار تکانشی است.

یک روال ایجاد کنید

ایجاد یک روال قابل پیش بینی برای کودکان بیش فعال ضروری است. سازگاری و ساختار می تواند به کاهش اضطراب و تقویت حس ثبات کمک کند. یک روال ثابت همیشه به آنها کمک می کند تا بهتر بفهمند چه چیزی و چه زمانی از آنها انتظار می رود.

فعالیت بدنی را تشویق کنید

بچه های بیش فعال اغلب انرژی مازاد دارند. فعالیت بدنی منظم می تواند به آنها کمک کند تا انرژی فروخورده را آزاد کنند و تمرکز کلی را بهبود بخشند. بهتر است کودک حداقل سی دقیقه ورزش روزانه مانند دوچرخه سواری، شنا یا ورزش انجام دهد.

آیا می دانستید که فعالیت بدنی و ورزش یکی از راه های کلیدی برای آرام کردن کودک بیش فعال است؟

فضاهای آرام را پرورش دهید

با به حداقل رساندن حواس پرتی های حسی، محیطی آرام برای کودک بیش فعال خود ایجاد کنید. نور ملایم، رنگ‌های بی‌صدا، و حداقل به هم ریختگی می‌تواند به کاهش تحریک بیش از حد و ایجاد آرامش کمک کند.

آموزش تکنیک های آرامش

به کودک بیش فعال خود تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق، آرام سازی پیش رونده عضلانی یا ذهن آگاهی را آموزش دهید. این راهبردها می تواند به آنها کمک کند تا زمانی که احساس خستگی یا اضطراب می کنند، خود را تنظیم کنند. علاوه بر این، آرامش می تواند به آرام کردن کودک بیش فعال کمک کند.

مهار کردن کودک پیش فعال

اجرای تایم اوت ها

وقتی با کودکی بیش‌فعال روبرو هستیم، داشتن مجموعه‌ای از روش‌های موثر ضروری است. تایم اوت به کودک کمک می‌کند تا تمرکز کند، ذهن پرتنش خود را آرام سازد و دوباره با کنترل بیشتری وارد محیط اجتماعی شود. علاوه بر این، تایم اوت یکی از روش‌های اساسی برای برخورد با کودک بیش‌فعال است.

از تقویت مثبت استفاده کنید

تمجید و پاداش می تواند انگیزه های قدرتمندی برای کودکان بیش فعال باشد. از تقویت مثبت برای قدردانی از تلاش ها و دستاوردهای آنها، ایجاد عزت نفس و تشویق به رفتار خوب استفاده کنید.

انتظارات روشن را تنظیم کنید

برخورد با کودکان بیش فعال می تواند سخت باشد. لازم است در هنگام برخورد با کودکان بیش فعال، معیارهای خود را برای رفتار کودک روشن و دقیق کنید. این به کودک درک واضحی از آنچه در موقعیت‌های مختلف از او پیش‌بینی می‌شود و همچنین به ایجاد احساس ساختار و روال کمک می‌کند. برای انجام این کار، بسیار مهم است که وقت بگذارید و انتظارات خود را به روشی ساده و متناسب با سن کودک توضیح دهید. سپس این انتظارات باید از طریق تکنیک های اصلاح رفتار ثابت تقویت شوند.

وظایف را به مراحل قابل مدیریت تقسیم کنید

کارهای بزرگ برای بچه های بیش فعال می تواند طاقت فرسا باشد. وظایف را به مراحل کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید و در صورت نیاز راهنمایی ارائه دهید. هنگامی که وظایف قابل مدیریت می شوند، به کودک کمک می کند تا کنترل بیشتری داشته باشد و احساس موفقیت را تقویت می کند.

تقویت مهارت های اجتماعی

با الگوبرداری و تقویت تعاملات مثبت به کودک بیش فعال خود کمک کنید تا مهارت های اجتماعی مناسبی را ایجاد کند. مشارکت در فعالیت های گروهی را تشویق کنید و فرصت هایی را برای آنها فراهم کنید تا ارتباطات و همکاری را تمرین کنند.

زمان نمایش را محدود کنید

تماشای بیش از حد صفحه نمایش می تواند به بیش فعالی در کودکان نوپا کمک کند. قرار گرفتن فرزندتان در معرض نمایشگرها را محدود کنید و اطمینان حاصل کنید که او در انواع فعالیت های دیگر برای ارتقای رشد سالم شرکت می کند.

آیا می دانستید که تماشای صفحه نمایش دلیل اصلی تبدیل شدن کودکان به کودکان نوپا بیش فعال و بی قراری آن ها است؟

رسانه های خلاق را تشویق کنید

هنر، موسیقی و سایر فعالیت‌های خلاقانه می‌توانند خروجی سازنده‌ای برای انرژی کودکان بیش‌فعال فراهم کنند و ابراز وجود خود را تقویت کنند. مواد و فرصت‌های مختلفی را به آنها ارائه دهید تا خلاقیت خود را کشف کنند.

یک روال خواب ایجاد کنید

یک روال خواب مداوم برای کودکان بیش فعال بسیار مهم است. یک برنامه روتین قبل از خواب، از جمله کم کردن فعالیت هایی مانند مطالعه یا حمام آب گرم تنظیم کنید. اطمینان حاصل کنید که محیط خواب آنها آرام و مساعد برای خواب آرام است. علاوه بر این، خواب کافی که از یک روال خواب مداوم به دست می آید، مطمئناً کودکان بیش فعال را آرام می کند.

گزینه های پیشنهادی

برخورد با کودکان بیش فعال می تواند چالش برانگیز باشد. به کودک بیش فعال خود اجازه دهید تا با ارائه انتخاب هایی در محدوده خود، بر روز خود کنترل داشته باشد. این می تواند به آنها کمک کند تا احساس استقلال بیشتری داشته باشند و جنگ قدرت را کاهش دهند.

ابزارهای حسی را فراهم کنید

ابزارهای حسی، مانند فیجت اسپینر، توپ های استرس، یا پتوهای سنگین، می توانند به بچه های بیش فعال کمک کنند تا خود را تنظیم کنند و سطح انرژی خود را مدیریت کنند. با ابزارهای مختلف آزمایش کنید تا بهترین کار را برای فرزندتان پیدا کنید.

از وسایل کمک بصری استفاده کنید

وسایل کمک بصری مانند برنامه، نمودار یا تایمر می تواند برای کودکان بیش فعال مفید باشد. این کمک ها ساختاری را فراهم می کنند و می توانند به آنها در درک انتظارات و مدیریت موثر زمان کمک کنند. علاوه بر این، وسایل کمک بصری نیز روشی خلاقانه برای کمک به کودکان بیش فعالی است که یادگیرنده بصری هستند.

روش مهار کردن کودک پیش فعال

صبر و همدلی را تمرین کنید

به عنوان یک والدین، هنگام برخورد با کودک بیش فعال، تمرین صبر و همدلی ضروری است. احساسات و چالش های آنها را بپذیرید. همیشه سعی کنید با هم کار کنید تا راه حل هایی پیدا کنید که هر دو نیاز شما را برآورده کند.

به دنبال پشتیبانی باشید

تربیت کودک بیش فعال می تواند چالش برانگیز باشد. شما همیشه می توانید از دوستان، خانواده یا منابع حرفه ای حمایت کنید. گروه های حمایتی و کارگاه های آموزشی می توانند منابع ارزشمندی برای راهنمایی و تشویق باشند.

یک ذهنیت رشد را پرورش دهید

با تمرکز بر تلاش و پیشرفت به جای توانایی ذاتی، به کودک بیش فعال خود کمک کنید تا ذهنیت رشدی داشته باشد. آنها را تشویق کنید تا چالش ها را به عنوان فرصت هایی برای رشد ببینند و در مواجهه با شکست ها استقامت کنند.

ویژگی های منحصر به فرد آنها را جشن بگیرید

در نهایت، به یاد داشته باشید که بچه های بیش فعال ویژگی های منحصر به فردی دارند که آنها را خاص می کند. انرژی، اشتیاق و خلاقیت آنها را جشن بگیرید و به آنها کمک کنید تا این ویژگی ها را به سمت فعالیت های مثبت هدایت کنند. علاوه بر این، تجلیل از ویژگی های منحصر به فرد آنها به برخورد آسان با کودکان بیش فعال کمک می کند.

به رژیم غذایی و مصرف داروها توجه کنید.

اختلال بیش فعالی در نواجوانان و کودکان با رژیم غذایی در ارتباط است. تغذیه نامناسب و حساسیت های غذایی ممکن است این اختلال را افزایش دهد. در این مورد به یاد داشته باشید:

• در وعده های غذایی نظم زمانی ایجاد کنید؛ اندازه گیری دقیق وزن و قد کودک را دنبال کنید.

• از مواد غذایی پروتئینی از قبیل میوه های خشک شده، تخمه گل آفتاب گردان، میوه های مغز دار (پسته، گردو، فندق)، غذاهای بدون نمک، میوه و سبزیجات تازه استفاده کنید؛ از قرار دادن چیپس و نوشابه های گازدار در دسترس کودک خودداری و خوردن پیتزا را برای خانواده محدود کنید.

• برای بسیاری از کودکان مبتلا، دارو درمانی جزء جدایی ناپذیر برنامه درمانی است. دارو درمانی برای این استفاده می شود تا علائم این اختلال را بهبود بخشد و کودک بتواند به طور مؤثری به فعالیت ادامه دهد، بنابراین مصرف او را پیگیری کنید.

نتیجه

از زمان استراحت تا فعالیت بدنی، راه‌های زیادی برای مدیریت کودکان بیش‌فعال وجود دارد که می‌تواند به آنها کمک کند تا احساسات و رفتار خود را تنظیم کنند. مدیریت بیش‌فعالی در کودکان نوپا و کودکان می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، اما می‌توان فضایی هماهنگ و پرورش‌دهنده ایجاد کرد که در آن شما آن را کنترل کنید. کودک می تواند با کمک تکنیک های مناسب، تحمل و درک شکوفا شود. با اجرای این 20 روش موثر برای رسیدگی به کودکان بیش فعال، می توانید فرزند خود را برای دستیابی به پتانسیل کامل خود و در آغوش گرفتن هدایای منحصر به فرد آنها توانمند کنید. فقط به خاطر داشته باشید که این یک فرآیند است و شما در هر مرحله به فرزندتان کمک می کنید تا به بهترین نسخه از خودش تبدیل شود.

گردآوری : بخش کودکان بیتوته