جراحی فیوژن یا آرترودز پا: مزایا، خطرات و انواع روش جراحی



روش های انجام جراحی فیوژن پا, خطرات جراحی فیوژن پا, مراقبت بعد از فیوژن مچ پا

جراحی فیوژن یا آرترودز مچ پا

 

همه چیز درباره جراحی فیوژن مچ پا یا آرترودز پا

جراحی فیوژن مچ پا (آرترودز) آرتروز را با اتصال استخوان های مچ پا با استفاده از پیچ یا صفحه برای از بین بردن مفصل دردناک آرتروز درمان می کند. جراح شما غضروف‌های انتهای هر استخوان مچ پا را برمی‌دارد و آن‌ها را طوری قرار می‌دهد که در حین بهبودی با هم ترکیب شوند. دردی که از آرتریت مچ پا احساس می کنید باید کاهش یابد یا احتمالاً ناپدید شود. در این مطلب از بیتوته شما را با مزایا ، عوارض و نحوه انجام این جراحی آشنا می کنیم.

جراحی فیوژن مچ پا چیست؟

جراحی فیوژن مچ پا روشی است که استخوان‌های مچ پا را با استفاده از صفحات، پیچ‌ها یا گرافت‌های استخوان ترکیب می‌کند. به آن آرترودز مچ پا نیز می گویند. این جراحی برای درمان درد ناشی از آرتریت مچ پا در مرحله نهایی انجام می شود.

 

آرتریت مچ پا باعث التهاب در مفصل مچ پا می شود. می تواند حرکت و کارهای روزانه مانند راه رفتن راسخت کند. فیوژن مچ پا با محدود کردن حرکت کمک می کند، بنابراین درد مچ پا را تسکین می دهد. جراحی فیوژن مچ پا همچنین ممکن است برای درمان درد مچ پا ناشی از شرایط دیگر مانند بدشکلی یا عفونت استفاده شود.

 

برای اطلاع از این که این روش شامل چه چیزهایی می شود و همچنین خطرات احتمالی و روش های جایگزین ادامه این مطلب را بخوانید.

 

مراقبت بعد از فیوژن مچ پا, تکنیک های آرترودز پا

درمان آرتریت مچ پا در مرحله نهایی با جراحی فیوژن 

 

جراحی فیوژن مچ پا (آرترودز پا) چه چیزی را درمان می کند؟

جراحی فیوژن مچ پا برای درمان چندین بیماری که بر عملکرد مچ پا تأثیر می گذارد استفاده می شود.

مهمتر از همه، این کار برای درمان آرتریت مچ پا در مرحله نهایی انجام می شود. این مرحله از آرتریت شامل از بین رفتن کامل غضروف بین استخوان ها است که باعث لمس آنها می شود.

 

این روش همچنین برای بهبود درد ناشی از موارد زیر انجام می شود:

- سایر بیماری های دژنراتیو مفصلی

- شرایط عصبی عضلانی

- بدشکلی های مچ پا

- پای شارکو

- عفونت استخوان

- تعویض ناموفق مچ پا

 

فواید فیوژن مچ پا (آرترودز پا)

این جراحی ممکن است مزایای متعددی داشته باشد، از جمله:

- تسکین درد

- بهبود ثبات پا

- افزایش توانایی در انجام فعالیت های تحمل وزن

- بهبود راه رفتن 

- افزایش توانایی برای انجام کارهای روزانه، مانند بالا رفتن از پله ها

این مزایا می تواند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش خطر ناتوانی کمک کند.

 

بهبودی پس از آرترودز پا, جراحی فیوژن پا, خشک کردن مفصل مچ پا

خطرات فیوژن مچ پا

 

عوارض و خطرات جراحی فیوژن مچ پا

فیوژن مچ پا، مانند سایر جراحی ها، خطراتی را به همراه دارد. این شامل:

• اسکار فیوژن مچ پا : در طول فیوژن مچ پا، جراح شما برش هایی در پوست شما ایجاد می کند تا به استخوان دسترسی پیدا کند. این کار باعث ایجاد زخم می شود.

 

• تورم بعد از جراحی فیوژن مچ پا : پس از جراحی مچ پا، معمولاً ورم در ناحیه مچ پا احساس می شود. این پاسخ طبیعی بدن شما به جراحی است.

 

• تغییر در راه رفتن: فیوژن مچ پا ممکن است تحرک مچ پای شما را محدود کند و در نتیجه باعث لنگی شود. این ممکن است راه رفتن شما را تغییر دهد.

 

• عفونت : تمام جراحی ها خطر عفونت را دارند. اگر باکتری در حین جراحی یا بهبودی وارد برش شما شود، ممکن است این اتفاق بیفتد. یک برش عفونی می تواند بهبودی مناسب را به تاخیر بیندازد.

 

• خونریزی بیش از حد : یکی دیگر از عوارض احتمالی خونریزی بیش از حد است. اگر در معرض خطر خونریزی بیش از حد هستید، پزشک ممکن است اقدامات بیشتری را برای جلوگیری از این عارضه جانبی انجام دهد.

 

• تفاوت در طول پا : وقتی استخوان های مچ پا به هم می چسبند، ممکن است پای شما کمی کوتاه تر شود. این ممکن است پاهای شما را ناهموار کند و راه رفتن شما را تغییر دهد، به خصوص اگر اختلاف بیش از یک اینچ باشد.

 

• جوش نخوردن استخوان‌ها : اگر استخوان ها نتوانند جوش بخورند، می تواند منجر به ناتوانی و عملکرد ضعیف مچ پا شود. همچنین ممکن است نیاز به جراحی دیگری برای رفع مشکل داشته باشد.

شرایط، عادات و سایر عواملی که می توانند خطر عدم جوش خوردن را افزایش دهند عبارتند از: 

- سیگار کشیدن

- مصرف الکل

- دیابت

- تراکم معدنی استخوان کم

- سن بالاتر

- چاقی

- سیستم ایمنی به خطر افتاده

- برخی از داروها

- نقص های استخوانی

- عفونت

- مواد پیوند ناکافی در حین جراحی

 

تکنیک های آرترودز پا, جراحی فیوژن مچ پا, آرترودز پا

نحوه انجام جراحی فیوژن مچ پا

 

نحوه انجام جراحی فیوژن مچ پا

انواع مختلفی از جراحی فیوژن مچ پا وجود دارد، اما مراحل کلی آنها یکسان است:

 

قبل از عمل

قبل از جراحی، جراح شما از اشعه ایکس برای اندازه گیری مفصل مچ پا استفاده می کند. این به آنها کمک می کند تا بهترین محل قرارگیری پیچ ها، صفحات یا پیوندهای استخوانی را تعیین کنند. همچنین ممکن است لازم باشد از فعالیت های خاصی مانند نوشیدن الکل اجتناب کنید. 

درست قبل از جراحی، یک مسدود کننده عصبی و بیهوشی موضعی یا عمومی به شما داده می شود.

 

در طول جراحی فیوژن مچ پا 

در اینجا چیزی است که معمولا در طول روش واقعی اتفاق می افتد:

جراح شما برشی روی مچ پای شما ایجاد می کند تا استخوان ها و غضروف ها نمایان شود.

در مرحله بعد، جراح شما غضروف را از استخوان های مفصل جدا می کند.

با استفاده از ابزارهای جراحی، جراح سطح استخوان ها را زبر می کند تا به جوش خوردن آنها کمک کند.

جراح شما استخوان‌ها را تراز می‌کند، سپس آنها را با صفحات، پیچ‌ها یا مواد پیوند استخوان با هم ترکیب می‌کند.

جراح شما زخم را با بخیه می بندد.

 

بعد از عمل فیوژن مچ پا 

بلافاصله پس از جراحی، تیم پزشکی شما یک گچ را در اطراف مچ پا قرار می دهد تا حرکت را محدود کند. آنها همچنین به شما داروی ضد درد می دهند.

قبل از رفتن به خانه، تیم پزشکی شما نحوه مراقبت از برش را همراه با سایر اقدامات احتیاطی توضیح می دهد.

 

 خطرات جراحی فیوژن پا, روش های انجام جراحی فیوژن پا, مراقبت بعد از فیوژن مچ پا

روشهای انجام جراحی فیوژن مچ پا

 

انواع رایج جراحی فیوژن مچ پا

دو نوع استاندارد عبارتند از:

جراحی فیوژن باز مچ پا

جراح شما یک برش ایجاد می کند و از ابزارهای جراحی برای برداشتن غضروف استفاده می کند. این اغلب برای افرادی با ناهنجاری متوسط ​​تا شدید مچ پا استفاده می شود.

 

جراحی آرتروسکوپی فیوژن مچ پا

یک جراح برش‌های کوچکی ایجاد می‌کند و یک دوربین کوچک به نام آرتروسکوپ را در مچ پا قرار می‌دهد. این روش کمتر تهاجمی است و برای افرادی که کمی تغییر شکل مچ پا دارند استفاده می شود.

 

بیش از 40 تکنیک برای فیوژن مچ پا وجود دارد. تکنیک های رایج عبارتند از:

• فیوژن مچ پا با فیکساسیون داخلی : تثبیت داخلی از پیچ ها یا صفحات برای نگه داشتن داخلی استخوان ها در کنار هم استفاده می کند. در برخی موارد، جراح ممکن است از هر دو استفاده کند.

فیوژن مچ پا با فیکساسیون داخلی و پیچ رایج ترین نوع است. با این حال، اگر پوکی استخوان دارید ، پیچ ها ممکن است ایده آل نباشند. استخوان های مبتلا به پوکی استخوان کمتر با پیچ ترکیب می شوند.

 

• فیوژن مچ پا با فیکساسیون خارجی: فیکساسیون خارجی همچنین از پیچ یا پین برای نگه داشتن استخوان های مچ پا در جای خود استفاده می کند. اما بر خلاف فیکساسیون داخلی، پیچ ها یا پین ها روی پوست شما در اطراف محل جراحی قرار می گیرند. آنها توسط یک میله کنار هم نگه داشته می شوند.

 

این نوع جراحی اغلب برای افرادی استفاده می شود که:

- نقص های استخوانی شدید

- تفاوت طول اندام

- کیفیت استخوان ضعیف

- عفونت های فعال یا قبلی

- فیوژن مچ پا با پیوند استخوان

پیوند استخوان ماده استخوانی پیوندی است که برای جوش دادن استخوان های مچ پا به یکدیگر استفاده می شود. می توان آن را با تثبیت داخلی یا خارجی استفاده کرد.

 

به طور خاص، در صورت وجود خطر جوش نخوردن، ترکیب پیوند استخوان و تثبیت داخلی توصیه می شود. این ممکن است در صورت داشتن نقص های استخوانی یا مرگ بافت استخوانی در برخی از قسمت های مچ پا رخ دهد.

 

• فیوژن قدامی مچ پا : این شامل یک برش افقی در جلوی مچ پا است. سپس جراح شما غضروف را از استخوان های مچ پا بر می دارد. بسته به تکنیک جراح شما، ممکن است قبل از افزودن پیچ، یک صفحه مچ پا از قبل کانتور شده اضافه کنند.  فیوژن باز مچ پا با رویکرد قدامی یک تکنیک رایج است.

 

• فیوژن ترانس فیبولار مچ پا : فیوژن ترانس فیبولار مچ پا شامل یک برش عمودی در سمت خارجی مچ پا است. جراح قسمت پایینی نازک نی یا استخوان بیرونی را که زانو و مچ پا را به هم وصل می کند برمی دارد. سپس غضروف را از سایر استخوان‌های مچ پا جدا می‌کنند، سپس با استفاده از پیچ استخوان نازک نی را به این استخوان‌ها می‌چسبانند.

این روش با نرخ بالای فیوزینگ و چشم انداز بهتر همراه است. همچنین در مقایسه با روش قدامی، دید بهتری از استخوان های مچ پا ارائه می دهد.

 

جراحی فیوژن پا, خطرات جراحی فیوژن پا, تکنیک های آرترودز پا

مراقبت بعد از جراحی فیوژن مچ پا

 

مراقبت های بعد از جراحی فیوژن مچ پا

پس از جراحی، برای شروع بهبودی به خانه می روید. در ابتدا باید داروهای مسکن مصرف کنید. در طی 1 یا 2 هفته اول پس از جراحی، برای کاهش تورم، باید پای آسیب دیده خود را بالا قرار دهید.

 

همچنین باید به مدت 3 تا 4 ماه از فعالیت هایی که نیاز به تحمل وزن دارند خودداری کنید. پس از این مرحله، ممکن است بتوانید به فعالیت های عادی بازگردید. اما شما باید از یک بریس یا چکمه حمایتی همراه با عصا یا اسکوتر زانو استفاده کنید.

 

با بهبودی مچ پا، شاید لازم است فیزیوتراپی انجام دهید. فیزیوتراپیست می تواند به شما کمک کند آرام راه بروید و قدرت مچ پا را بهبود بخشد.

 

بهبودی کامل ممکن است 4 تا 9 ماه طول بکشد. زمان دقیق بستگی به موارد زیر دارد:

- شدت وضعیت شما

- جراحی خاص

- سلامت کلی شما

در طول دوره بهبودی، معاینات منظم با جراح خود خواهید داشت. آنها برای اطمینان از اینکه مچ پای شما در حال بهبودی و تراز است، عکس اشعه ایکس می گیرند.

 

شروع راه رفتن بعد از فیوژن مچ پا می تواند 3 تا 4 ماه طول بکشد. در این دوران باید از فعالیت های تحمل وزن مانند پیاده روی خودداری کرد.

ممکن است با اندکی لنگیدن راه بروید، اما هر فردی متفاوت است. برای بهترین نتیجه، با یک فیزیوتراپیست کار کنید.

 

چه کسانی کاندیدای جراحی فیوژن مچ پا هستند؟

فیوژن مچ پا برای افرادی که به دلیل شرایطی مانند آرتریت یا عفونت درد شدید مچ پا دارند توصیه می شود. این شامل آرتریت است که به درمان استاندارد مانند فیزیوتراپی پاسخ نمی دهد.

 

این جراحی همچنین ممکن است برای کسانی که قادر به تعویض مچ پا نیستند ایده آل باشد. این شامل افرادی می شود که:

- افراد دیابتی

- استئونکروز

- چاقی

- آسیب عصبی شدید

- فلج شدن

- سابقه عفونت

در مقابل، فیوژن مچ پا برای افراد مبتلا به آرتریت خفیف تا متوسط ​​مناسب نیست. درمان غیر تهاجمی و غیرجراحی بهترین خواهد بود.

 

اگر چندین بیماری زمینه ای دارید، جراحی ممکن است بسیار خطرناک باشد. این شامل شرایطی مانند:

- کاهش قابل توجه استخوان

- عفونت فعال

- تغییر شکل مچ پا

پزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا شما کاندید مناسبی برای فیوژن مچ پا هستید یا خیر.

 

تکنیک های آرترودز پا, جراحی فیوژن مچ پا, آرترودز پا, عوارض عمل فیوژن پا

افراد مناسب برای جراحی فیوژن مچ پا 

 

هزینه عمل فیوژن مچ پا چقدر است؟

هزینه فیوژن مچ پا بسته به محل زندگی و پیچیدگی جراحی خاص شما می تواند بسیار متفاوت باشد. فیوژن مچ پا فقط در مواقع ضروری انجام می شود. بنابراین، بیمه درمانی شما باید بخشی یا تمام هزینه ها را پوشش دهد. با این حال، هر طرح بیمه درمانی متفاوت است.  

 

جایگزین های فیوژن مچ پا

جایگزین های ممکن برای فیوژن مچ پا عبارتند از:

• تعویض مچ پا: تعویض مچ پا یا آرتروپلاستی مچ پا، مفصل مچ پا را با ایمپلنتی جایگزین می کند که دامنه حرکتی کامل را فراهم می کند. این به شما امکان می دهد تا به طور طبیعی تر راه بروید و برای افرادی که می خواهند سبک زندگی فعالی داشته باشند ایده آل است.

 

• دبریدمان آرتروسکوپی: اگر آرتریت مچ پا شدید نیست، دبریدمان آرتروسکوپی ممکن است بهترین باشد. یک جراح از آرتروسکوپ و ابزارهای کوچک برای برداشتن بافت ملتهب و غضروف مفصل مچ پا استفاده می کند.

 

• استئومی سوپرامالئولار: این روش برای بدشکلی مچ پا با آرتریت خفیف یا متوسط ​​استفاده می شود. این شامل شکستن استخوان های مچ پا و کاهش فشار مفاصل ناشی از تغییر شکل نامتقارن است.

 

خط آخر

فیوژن مچ پا برای تسکین درد مچ پا ناشی از آرتریت شدید، بدشکلی ها، عفونت یا شرایط عصبی عضلانی استفاده می شود. استخوان های مچ پا را با هم ترکیب می کند که حرکت مچ پا را محدود می کند. این می تواند درد را کاهش دهد و ثبات را بهبود بخشد.

 

با این حال، این جراحی همچنین می تواند حرکت مچ پا را کاهش دهد و باعث شود شما با لنگی راه بروید. یک فیزیوتراپیست ممکن است بتواند به شما بیاموزد که چگونه آرام راه بروید.

 

بهبودی ممکن است 4 تا 9 ماه طول بکشد، بسته به شرایط خاص و جراحی شما. اگر فکر می کنید ممکن است کاندید مناسبی برای جراحی باشید، با یک پزشک متخصص صحبت کنید.

 

گردآوری:بخش سلامت بیتوته 

 

کالا ها و خدمات منتخب

      ----------------        سیــاست و اقتصــاد با بیتوتــــه      ------------------

      ----------------        همچنین در بیتوته بخوانید       -----------------------