افزایش تنش‌ها میان ونزوئلا و آمریکا؛ مادورو برای ۸ میلیون نیروی داوطلب مردمی فراخوان داد
- مجموعه: اخبار بین الملل
- تاریخ انتشار : جمعه, ۱۴ شهریور ۱۴۰۴ ۰۹:۴۰
به گزارش تسنیم، نیوکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، اعلام کرد که برای بیش از 8 میلیون نفر از شهروندان این کشور در قالب «نیروهای مردمی ملی بولیواری» فراخوان داده شده است. این اقدام در واکنش به افزایش تنش‌ها میان ونزوئلا و آمریکا و استقرار نیروهای نظامی واشنگتن در دریای کارائیب صورت گرفته است.
مادورو هدف از این فراخوان را تقویت توان لجستیکی و سازمانی برای تضمین امنیت و دفاع از سرزمین ملی در برابر تهدیدات داخلی و خارجی عنوان کرد و افزود که این فراخوان به‌عنوان نخستین مرحله از یک روند مستمر برای آماده‌سازی نیروهای مردمی در برابر تهدیدات احتمالی است.
در این راستا، واحدهای محلی نیروهای مردمی در بیش از 15 هزار پایگاه دفاعی در سراسر کشور تشکیل شده‌اند تا ساختار نیروهای مردمی به‌صورت منسجم سازمان‌دهی شود. این واحدها به‌عنوان بخشی از پایگاه‌های مردمی دفاع یکپارچه عمل کرده و هدف آن‌ها تقویت دفاع ملی از طریق مشارکت فعال شهروندان اعلام شده است.
دولت ونزوئلا همچنین به حمله نظامی آمریکا به یک قایق در دریای کارائیب که منجر به کشته شدن 11 نفر شد، واکنش نشان داده و آن را به‌عنوان بهانه‌ای برای مداخله در امور داخلی کشور محکوم کرده است. مادورو این اقدام را «تهاجم» به حاکمیت ملی ونزوئلا خوانده و بر لزوم آمادگی دفاعی ملی تأکید کرده است.
امروز همچنین شبکه خبری سی‌بی‌اس گزارش داد که دو جنگنده مسلح F-16 نیروی هوایی ونزوئلا روز پنج‌شنبه به وقت محلی بر فراز ناو آمریکایی «یو.اس.اس. جیسون دانهم» پرواز کردند.
این ناو، یک ناوشکن مجهز به سامانه دفاع موشکی ایجیس است که در هفته‌های اخیر به منطقه اعزام شده است. مقامات نظامی آمریکایی این اقدام را به‌عنوان «نمایش قدرت» از سوی ونزوئلا ارزیابی کرده‌اند.
ونزوئلا با پهپادهای مسلح طراحی‌شده توسط ایران برای حمله احتمالی آمریکا آماده می‌شود
میامی هرالد نوشت: گزارش‌ها حاکی است که «دونالد ترامپ» در حال بررسی گزینه‌های تهاجمی علیه «نیکولاس مادورو» است و «کارولین لویت»، دستیار ارشد او، از آمادگی رئیس‌جمهور سابق برای اقدام سخن گفته است.
در ادامه این مطلب آمده است: وقتی که «هوگو چاوز»، رهبر ونزوئلا، در ژوئن ۲۰۱۲ در یک برنامه زنده تلویزیونی سراسری با افتخار اعلام کرد که کشورش در حال ساخت «هواپیماهای بدون سرنشین» است، این خبر هم حامیان و هم مخالفان او را غافلگیر کرد. او سه نمونه اولیه را نمایش داد و در لحنی چالش‌برانگیز گفت کشورش حق دارد چنین فناوری‌ای تولید کند، هرچند مدعی بود که این پهپادها مسلح نیستند.
امروز، در شرایطی که رژیم کاراکاس اعلام کرده برای دفاع از خود در برابر تنش‌های فزاینده ناشی از اعزام بیش از شش ناو قدرتمند آمریکایی به سواحل کارائیب، پهپادها را به‌کار خواهد گرفت، کمتر کسی از جزئیات توسعه یکی از پیشرفته‌ترین برنامه‌های پهپادی در آمریکای لاتین اطلاع دارد.
نکته حساس اینجاست که هرچند پهپادها در خاک ونزوئلا ساخته می‌شوند، اما بخشی از کنترل آن‌ها در دست ایران است. پیوندهای دیرینه کاراکاس و تهران همواره منبع اختلاف میان ونزوئلا و ایالات متحده بوده و آمریکا بارها ونزوئلا را متهم کرده که به حزب‌الله اجازه داده از این کشور به‌عنوان دروازه ورود به منطقه استفاده کند.
ایالات متحده به‌شدت این تحولات را رصد می‌کند. اندیشکده‌هایی مانند «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی» و «ابتکار دیالوگو» در فرماندهی جنوبی آمریکا تحلیل‌هایی درباره «تهدید نامتقارن جدید» پهپادها در دست یک رژیم متحد ایران منتشر کرده‌اند. نگرانی اصلی فقط این نیست که ونزوئلا ممکن است از پهپادها برای نظارت یا ارعاب مخالفان داخلی بهره ببرد، بلکه خطر انتقال فناوری به دولت‌های دیگر یا گروه‌های جنایی و شبه‌نظامی منطقه نیز مطرح است.
«فرزین ندیمی»، پژوهشگر ارشد مؤسسه واشنگتن برای سیاست خاورنزدیک، هشدار داد که از سال ۲۰۲۲ پهپادهای خارج‌شده از تأسیسات نظامی ونزوئلا به بمب‌های کوچک مجهز شده‌اند. او نوشت: «فرماندهی جنوبی ایالات متحده همه این تحولات را با نگرانی دنبال می‌کرد.»
پروژه مخفی چاوز ناگهانی شکل نگرفته بود. پشت پرده، بیش از شش سال همکاری با تهران جریان داشت. آنچه با یک قرارداد ۲۸ میلیون دلاری و کیت‌های مونتاژ پهپاد «مهاجر-۲» آغاز شد، سرانجام به یک برنامه قدرتمند پهپادی تبدیل شد که اکنون نه‌تنها واحدهای شناسایی، بلکه سیستم‌های مسلح، مدل‌های پنهانکار و پهپادهای انتحاری الهام‌گرفته از طراحی‌های ایرانی تولید می‌کند. این جهش فناورانه، همسایگانی مانند کلمبیا را نگران کرده و از دید واشنگتن به دلیل پیامدهای راهبردی‌اش در نیمکره غربی با دقت بررسی می‌شود.
روزنامه میامی هرالد با دست‌کم شش نفر از افراد آشنا با روابط نزدیک ونزوئلا و ایران طی دو دهه گذشته گفت‌وگو کرده و همچنین به ده‌ها سند رسمی دولت ونزوئلا – بعضی امضاشده توسط خود چاوز – دست یافته است که نشان می‌دهد میلیاردها دلار در این شراکت پنهانی هزینه شده است. بسیاری از این معاملات پشت پروژه‌هایی که در ظاهر بی‌ضرر به‌نظر می‌رسیدند – مثل کارخانه دوچرخه یا تراکتور – پنهان شدند، اما در عمل پوششی برای اهداف نظامی حساس بودند.
در قلب این اتحاد نظامی میان کاراکاس و تهران، خواسته چاوز برای مسلح شدن به سلاح‌هایی قرار داشت که بتوانند قدرت نظامی ایالات متحده را به چالش بکشند.
