نباید از واکسیناسیون علیه اپیدمی کرونا عقب بمانیم/ وقتی «انگ» کرونایی می‌خوریم

مجموعه: اخبار پزشکی

تاریخ انتشار : شنبه, 20 دی 1399 08:51

به گزارش مهر، عباس آقازاده، افزود: غلبه بر اپیدمی کرونا تنها از راه اجرای سیاست‌های بهداشتی روشن مقدور است و در حال حاضر واکسیناسیون کرونا، به عنوان یکی از مهم‌ترین راه‌های مقابله با این اپیدمی در تمام دنیا مطرح و در حال اجرا است.

وی ادامه داد: لازم است در کشور ما نیز روند ثبت سفارش و خرید واکسن با سرعت بیشتری انجام شده و احاد مختلف جامعه از این طلیعه امید که امکان کنترل و محدود کردن سرایت این بیماری مرگبار را به دنبال دارد، بهره‌مند شوند.

آقازاده افزود: مسئولین کشور بایستی از تمامی ظرفیت‌ها و منابع مالی ممکن استفاده نموده و ضمن پیش‌بینی در لایحه بودجه سال ۱۴۰۰، خدمات سلامت را به گونه‌ای پیش‌بینی کنند که تأمین اعتبار برای خرید واکسن از اولویت قطعی برخوردار بوده و در حفظ حیات و زندگی میلیون‌ها هموطن زمان را از دست نداده و از اپیدمی کرونا عقب نمانیم.

 وقتی «انگ» کرونایی می‌خوریم/ ویروسی که نباید «تابو» شود 

شاید یکی از مهم‌ترین آسیب‌های روانی بیماری کرونا، موضوع «انگ» یا برچسب زدن این بیماری به افراد مبتلا باشد که متاسفانه همطراز برخی بیماری‌هایی است که همچنان «تابو» هستند.

به گزارش مهر، «انگ» باعث می‌شود افراد مبتلا به کرونا، علاوه بر رنج و نگرانی بیماری، از نظر روانی نیز تحت فشار قرار گیرند. بنا بر این، افزایش آگاهی‌های عمومی و اطلاعات علمی و همچنین اصلاح باورهای فرهنگی در رابطه با بیماری کرونا می‌تواند فرصت مغتنمی برای انگ زدایی از این بیماری باشد.

انتخاب کلمات نامناسب در رابطه با ویروس کرونا و مبتلایان، سبب ایجاد احساسات منفی می‌شود. «انگ»، نگرش‌های منفی و رفتارهای تبعیض‌آمیز و طردکننده نسبت فرد یا گروهی از افراد با یک ویژگی خاص است و باعث از بین رفت یکپارچگی جامعه و منزوی شدن گروهی از افراد می‌شود.

انگ زدن به مبتلایان به کرونا سبب می‌شود بیماری خود را پنهان کننده دیرتر برای درمان مراجعه کنند و اشتیاق کمتری برای انجام رفتارهای بهداشتی و پیشگیرانه داشته باشند.

توصیه‌های وزارت بهداشت برای انگ زدایی

کرونا را به منطقه خاصی مانند چین یا شهر خاصی در کشور نامگذاری نکنیم.

به افراد مبتلا نگوییم «کرونایی» یا «قربانیان کرونا»، به جای آن بگوییم «افراد مبتلا به کرونا» یا «افرادی که به دلیل کرونا فوت کردند و یا تحت درمان» هستند.

به جای موارد «مشکوک» بگوییم، آنهایی که امکان دارد ویروس کرونا داشته باشند.

به جای عباراتی مانند «پخش کردن ویروس»، «آلوده کردن»، یا «مبتلا کردن دیگران»، که با سرزنش همراه است از جملاتی چون «پخش شدن و انتشار ویروس» استفاده کنیم.

به یاد داشته باشیم افراد سالمند و مبتلایان به بیماری زمینه‌ای در معرض انگ هستند.

مراقب افراد سالمند در خانواده و اجتماع باشیم و از آنها حمایت کنیم.

از جملاتی مانند «خوشبختانه فقط افراد سالمند یا دارای بیماری زمینه‌ای در خطر مرگ هستند»، استفاده نکنیم.

ضمن رعایت توصیه‌های بهداشتی و آموزش روش‌های پیشگیری به اطرافیان، با افراد دارای نشانه‌های بیماری، با خشم و طرد برخورد نکنیم.

مبتلایان به کرونا را به استراحت در منزل و پیگیری درمان تشویق کنیم و حال شأن را از طریق تلفن یا ایمیل بپرسیم.

به افراد بیماری که در خانه مراقبت می‌شوند، یادآوری کنیم جدا بودن فرد از دیگران و مجزا بودن وسایل، به معنی خشم یا طرد نیست، بلکه برای مدت کوتاه و برای مراقبت و پیشگیری است.

به شایعات یا اخبار در مورد ابتلای دوست, آشنا، همسایه و… دامن نزنیم.

در زمان همه گیری بیماری، مراقب یکدیگر باشیم.

افراد مبتلا به ویروس کرونا ممکن است هریک از ما یا عزیزان ما باشند. بنابراین آنها را «دیگرانی» جدا از خود ندانیم.