"نیروهای خودسر"؛ معضل پایان ناپذیر کشور

مجموعه: اخبار سیاسی و اجتماعی

تاریخ انتشار : دوشنبه, 30 -3443 03:25

همزمان با حملات فیزیکی به چهره های اصلاح طلب در آستانه انتخابات

"نیروهای خودسر"؛ معضل پایان ناپذیر کشور

 از اولین باری که در بیانیه بی سابقه وزارت اطلاعات پس از قتل های زنجیره از "خودسرها" سخن به میان آمد تا به امروز بیش از دو دهه می گذرد. چرا عزم لازمی برای شناسایی و برخورد با آنان وجود ندارد؟ برخورد با جریانی که با حمله به سفارتخانه ها چهره ای منفی از ایران را به نمایش می گذارد و در عرصه سیاست داخلی با فحاشی و مشت به فعالان سیاسی پاسخ می دهد.

به گزارش خرداد،  اصلاحات همواره با دشواری ها و مصائب همراه بوده است اصلاح طلبان هم طی سالیان اخیر از زمان پیروزی رییس جمهوری اصلاحات در انتخابات سال 76 به این سو با صبر و بردباری تلاش کرده اند تا روند تحولات مثبت در کشور به دور از جنجال آفرینی و همراه با آرامش  استفاده از سازوکار انتخاباتی صورت گیرد.  

 این خط مشی در انتخابات پیش رو در پیش گرفته شده است. علیرغم رد صلاحیت های هزاران نفری ثبت نام کنندگان جبهه اصلاحات از سوی شورای نگهبان و دشواری تبلیغات معدود نامزدهای تایید صلاحیت شده به دلیل نداشتن تریبون کافی،  به نظر می رسد جریان تندرو به این میزان از تلاش برای حذف اصلاح طلبان نیز راضی نیست. آنان که می دانند که شگردهای شان برای حذف و از صحنه خارج کردن اصلح طلبان ناکارآمد بوده است به ایجاد ترس و وحشت از طریق حملات فیزیکی روی آورده اند.

آخرین مورد اقدامات غیر قانونی خودسرهای وابسته به جریان های تندرو جناح  راست ایجاد اختلال از سوی آنان با عربده کشی و حمله به چهره های مهم اصلاح طلب بوده است. در چند ماه گذشته بارها خبرهای مربوط به برهم زدن سخنرانی ها به گوش رسیده است. فياض زاهد در لاهيجان، علي شكوري راد و رسول منتجب ‌نيا در كرج، آذر منصوري در ياسوج، الهه كولايي در اراك و برخي چهره‌هاي سياسي ديگر. در چند روز گذشته هم همايش اصلاح‌طلبان در اصفهان و شيراز با وجود صدور مجوز به دليل فشار نيروهاي خودسر لغو شد. از روز آغاز تبليغات اين مساله همچنان ادامه دارد. سخنراني شهربانو اماني در منطقه ١٦ تهران به دليل تجمع عده‌اي در مسجدي كه قرار بود اين سخنراني برگزار شود، لغو شد. اما روز پنجشنبه سخنراني مصطفي كواكبيان در مسجد ابوذر تهران با تنش و درگيري‌هاي گروه‌هاي خودسر مواجه شد و اين كانديداي اصلاح‌طلب نتوانست به ايراد سخنراني خود بپردازد. حزب مردم سالاري با صدرو بيانيه‌اي به تشريح ماجرا پرداخته است. در اين بيانيه نوشته شده: بعد از اقامه نماز و در ابتداي شروع سخنراني، حجت‌الاسلام طلاييه، امام جماعت مسجد مذكور از كواكبيان به‌منظور ايراد سخنراني خود دعوت كرد اما در همين حين افرادي در ميان جمعيت به پا خاستند و خطاب به امام جماعت و ديگر مدعوين با دادن شعارهايي، جو مسجد را متشنج كرده و به سوي امام جماعت حمله‌ور شدند و با وجود تذكر امام جماعت مبني بر اينكه حرمت مسجد را نگه داريد، تريبون او را از او گرفته و دوربين و موبايل عكاس حاضر در مسجد را نيز گرفته و عكس‌هاي آن را ضبط كردند. در ادامه اين درگيري‌، نيروهاي خودسر براي به هم زدن مراسم، گاز اشك‌آور درون مسجد رها كردند كه موجب آزار و اذيت نمازگزاران و حضار در مسجد شد و سرانجام مصطفي كواكبيان بدون انجام سخنراني مجبور به ترك مسجد شد.
 

کار تا جایی پیش رفت که حزب "مردمسالاری" در بیانیه خود پرسش هایی را مطرح کرد: "‌ مگر تامین امنیت اجتماعات مربوط به داوطلبان تایید شده انتخابات نباید از سوی نیروهای انتظامی، امنیتی و وزارت کشور به‌ویژه در مراکز مذهبی همانند مساجد و حسینیه‌ها تامین و تضمین شود، ‌ آیا مراکز مذهبی همچون مساجد و حسینیه‌ها صرفا باید در اختیار عده‌ای مخصوص و از جناح خاصی باشد؟ چون در‌‌ همان مسجد جامع بلوار ابوذر، افراد زیادی حتی قبل از شروع تبلیغات انتخاباتی سخنرانی کرده بودند، آیا علی‌رغم هماهنگی‌های قبلی با امام جماعت و تبلیغ گسترده در اطراف مسجد، باز هم داوطلبان انتخاباتی نباید بتوانند برنامه‌های خودشان را برای خدمت به مردم به اطلاع نمازگزاران مسجد برسانند؟ در پایان امیدواریم تمامی ‌مسوولان ذیربط در زمان باقیمانده تا پایان تبلیغات انتخاباتی بتوانند از وقوع چنین حوادثی جلوگیری کرده و مسببان تشنج‌آفرینی بخصوص عوامل خودسری را که با گاز اشک‌آور از میهمانان دعوت شده پذیرایی می‌کنند شناسایی کرده و چنین موضوعاتی را پیگیری کنند".

   اين در حالي است كه استانداري تهران مي‌گويد با حضور ماموران مانع هرگونه تنش شده است. به گزارش ايرنا يك مقام مسوول در استانداري تهران در خصوص اخبار منتشره مرتبط با حضور ماموران انتظامي در مسجد ابوذر تهران گفت: اقدامات انتظامي انجام شده در اين مسجد هيچ ارتباطي به موضوع انتخابات يا سخنراني نامزدهاي انتخاباتي نداشته است. اين مقام مسوول افزود: دو شب قبل سخنراني دراين مسجد انجام شده كه امروز گروهي قصد برگزاري تجمعي در اعتراض به مطالب عنوان شده در آن سخنراني را داشتند. وي اظهار كرد: به همين دليل با ورود مسوولان امنيتي به موضوع و استقرار نيروي انتظامي در محل ضمن پيشگيري از برگزاري هرگونه تجمع، اقدامات لازم براي برقراري نظم و آرامش در منطقه انجام شده است. به گفته اين مقام مسوول، اين موضوع در اساس هيچ ارتباطي به مسائل انتخابات و تبليغات نامزدهاي مجلس شوراي اسلامي نداشته است. در هر صورت يك سخنراني ناتمام ديگر به نام اصلاح‌طلبان نوشته شد.

 در این راستا، فرمانده نیروی انتظامی کشور در خصوص فعالیت نیروهای خودسر روز سه شنبه گذشته گفته بود نیروی انتظامی با تمام توان برای برقراری امنیتی و آرامش انتخابات تلاش می کند. او اشاره کرده بود که با هماهنگی های صورت گرفته با فرمانده نیروی انتظامی استان ها، پلیس های تخصصی، فرمانده مرزبانی و سپاه پاسداران امیدوار است که شاهد مشکل خاصی نباشند.

علیرغم اظهارات فرمانده نیروی انتظامی اما به نظر می رسد که به شیوه دیگر پلیس نیز در برخی موارد به ضرر اصلاح طلبان وارد عمل شده است چنانچه گزارش هایی از پاره کردن یا جمع آوری بنرهای تبلیغاتی در طول روزهای تبلیغات وجود داشته است. در اين دوره اما موضوع از روز ٢٢ بهمن و نخستين روز تبليغات در خبرگان آغاز شد كه نيروي‌هاي انتظامي بنرهاي مربوط به ستاد آيت‌الله هاشمي را جمع‌آوري كرده بودند. اين ماجرا به شخص وزير كشور رسيد و او هم استاندار تهران را مامور كرد تا پيگير اين مساله باشد. در روزهای اخیر نیز اخباری در شبکه های اجتماعی منتشر شد مبنی بر این که در نماز جمعه تهران بنرهای مربوط به ائتلاف اصلاح طلبان و هم چنین علی مطهری جمع آوری شده اند. هنوز مشخص نيست آيا در اين مورد هم نيروي انتظامي وارد عمل شده است يا گروه‌هايي خودسرانه دست به اين كار زده‌اند.
 

به نظر می رسد خودسرها منافع ملی کشور را در تمام ابعاد آن هدف قرار داده اند. آنان با حمله به سفارت عربستان سعودی در تهران و کنسولگری آن کشور در مشهد به تخریب وجهه بین المللی ایران مبادرت می ورزند و سعی می کنند تا در دیپلماسی موفقیت دولت روحانی خلل ایجاد کرده و مانع از تحقق ایده "تعامل سازنده" ایران با جهان شوند و از سوی دیگر در حوزه داخلی با جلوگیری از برگزاری مراسم سخنرانی چهره ها اصلاح طلب  میانه رو و حمله به نامزدهای انتخاباتی و فحاشی به آن ها در راستای ناامن جلوه دادن کشور و القای بی کفایتی نهادهای دولتی در ایجاد امنیت و آرامش گام بر می دارند. هدف آنان مشخص است تلاش برای از کار انداختن چرخ های اقتصادی و سست کردن عزم دولت برای اجرای پرژوه های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی.

 حمله خودسرها تنها محدود به عرصه سیاست داخلی و خارجی نمی شود. آنان هنر ستیزند و هنرمندان را نیز هدف حملات خود قرار داده اند. چهارم بهمن ماه بود که عناصر خودسر به "فاطمه معتمد آریا" بازیگر شناخته شده کشور و برنده جوایز متعدد داخلی و خارجی در کاشان حمله کردند. "کاوه ابراهیم پور" کارگردان فیلم "یحیی سکوت نکرد" در این باره می گوید:"هنگامی که می خواستیم وارد سالن شویم جمعیتی نزدیک به 50 الی 60 نفر در جلوی در سینما تجمع کرده بودند و با عصبانیت علیه فیلم و خانم معتمد آریا شعار می دادند و خواستار خروج ما از شهر بودند. به همین دلیل ما مجبور شدیم از درب پشتی سالن وارد سینما شویم". او می گوید زمانی که این گروه خودسر متوجه شدند ما قصد ورود به سالن را داریم؛ به ما حمله کردند و الفاظ به شدت زشت و نادرستی به ما گفتند. آنها به من و خانم معتمدآریا ناسزاهایی می‌گفتند که تاکنون نشنیده‌ بودم اما با کمک نیروی انتظامی سرانجام توانستیم وارد سالن شویم.

اما براستی ریشه جریان های خودسر به چه زمانی باز می گردد؟ شاید بتوان ریشه آنان را به همان نخستین سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی جستجو کرد. آنان در سال های ابتدایی دهه 60 در دانشگاه محفلی برای ظهور و بروز پیدا کردند و افرادی بود که به هر جمع و سخنرانی که خارج از دایره اعتقادات و باورهایشان بود حمله می کردند و بساط آن سخنرانی را بر هم می زدند. تحرکات گروه های فشار در دهه 70 ادامه یافت و با روی کارآمدن دولت اصلاحات به اوج حود رسید. به دلیل فعالیت گروه های فشار برگزاری همایش ها و تجمعات از سوی دانشجویان همراه با ترس بود. دانشگاه ها محفل اصلی این جریان بودند و نقطه اصلی بروز رفتارشان در حادثه کوی دانشگاه بود.
 

. جمعه ۱۸‌تیر دانشجویان در اعتراض به توقیف روزنامه سلام، در خوابگاه کوی دانشگاه تهران اعتراض می‌کنند، اعتراضی که می‌رفت با پراکنده‌شدن دانشجویان تمام شود اما با حمله ناگهانی لباس‌شخصی‌ها، به داخل کوی دانشگاه و خوابگاه‌های دانشجویی به یک حادثه تلخ تبدیل شد.

در همان زمان وزاری دولت اصلاحات به شدت تحت فشار از سوی اقدامات تندروانه نیروهای خودسر بودند. تنها در یک نمونه وزرای کشور و فرهنگ و ارشاد دولت وقت در نماز جمعه مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. گروه های فشار با روی کار آمدن احمدی نژاد احساس خرسندی می کردند. شعارهای احمدی نژاد باب میل شان بود: مبارزه اشرافی گری و مفاسد اقتصادی و احیای آرمان های انقلاب. آنان دولت احمدی نژاد را همان دولت مکتبی و رزشی مدنظرشان می دانستند و با وزرای احمدی نژاد با خوبی رفتار می کردند.

پرسش اساسی اینجاست : از زمانی که برای نخستین بار وزارت اطلاعات طی اطلاعیه ای بی سابقه عوامل قتل های زنجیره  ای را خودسر خواند و پس از آن به دستور رییس جمهوری اصلاحات تیمی خارجی از وزارت اطلاعات مسئول رسیدگی به پرونده شد تا به امروز بیش از دو دهه می گذرد. چرا در این مدت دستگاه های امنیتی و انتظامی برخورد لازم را با نیروهای خودسر انجام ندادند؟ اگر این افراد و عناصر شناسایی شده اند چرا برخوردی با آنان صورت نمی گیرد؟ آیا اراده لازم برای برخورد وجود ندارد یا افراد و نهادهایی خاص مانع از برخورد قانونی با آنان می شوند؟ این عناصر به کجا وصل هستند؟ این ها پرسش هایی بی پاسخ مانده هستند که افکار عمومی سالهاست که به دنبال یافتن پاسخ آنهاست. 

  اخبار  سیاسی  - خرداد /پژمان پارسی پور