عزتاللهی: انتقاد از سفرهای اسکوچیچ خندهدار است
- مجموعه: اخبار ورزشی و نتایج مسابقات
- تاریخ انتشار : چهارشنبه, 14 اسفند 1398 08:45
بعد از چند هفته دوری عجیب از ترکیب یوپن، سعید دست از تلاش برنداشت و مترصد فرصتی بود تا عرضاندام کند و خودی نشان بدهد. این فرصت هفته قبل نصیب عزتاللهی شد و او بهنحو احسن از آن استفاده کرد تا این هفته هم سهم او حضور در ترکیب یوپن باشد. بعد از آن آسیبدیدگی طولانی و البته تکراری، عزتاللهی به اعتماد به نفس و اطمینان نیاز داشت که انگار حالا در یوپن و طی دو هفته اخیر در اختیار او قرار گرفته. برای بازگشت به اردوی تیم ملی، دیگر ویلموتس نیست که آپشن بازی در باشگاه شرط اصلی باشد که اگر بود باز هم شاهد حضور عزتاللهی با شماره شش بودیم. دراگان اسکوچیچ آمده؛ کسی که سعید را از دوران حضور در ملوان میشناسد و البته عزتاللهی هم به تعریف و تمجید از او میپردازد. هرچند دوره همکاری آنها بهدلیل حضور سعید در اردوهای تیم نوجوانان و جوانان اندک بود اما شناخت عزتاللهی از اسکوچیچ آنقدرها هم کم نیست. سعید بعد از چند ماه سکوت در گفتوگو با ایران ورزشی از دوران سختی که بر خودش گذشت حرف میزند و اینکه چطور به ترکیب یوپن برگشت.
بعد از مدتها به ترکیب یوپن برگشتی و برای این تیم بازی کردی. میخواهم بدانم این مدت که اغلب در لیست بودی اما فرصت بازی به تو نمیرسید، برایت چطور گذشت و با این وضعیت چطور کنار آمدی؟
واقعیت این است که فوتبال همیشه مطابق میل فوتبالیستها پیش نمیرود. این مدت هم برای من سخت گذشت و فشار زیادی را متحمل شدم. در تمرینات سخت تلاش میکردم اما در نهایت این مربی بود که باید تصمیم میگرفت چه کسی بازی کند و چه کسی نه. من هم بعد از یک مصدومیت سخت، منتظر فرصت بودم تا تواناییهایم را نشان بدهم و البته به تیم کمک کنم. هفته قبل مقابل اندرلخت بازی کردم و بعد از اینکه به زمین رفتم عملکرد نسبتاً خوبی به نمایش گذاشتم. نشان دادم به نسبت ابتدای فصل و بعد از مصدومیت، چقدر پیشرفت کردهام و همین باعث شد این هفته هم بازی کنم. هرچند یک موقعیت درست کردم و خودم هم از دست دادم. اگر این توپ را گل میکردم شرایطم بهتر میشد و انگیزهام بیشتر اما قسمت نبود.
مگر یوپن با چه سیستمی بازی میکند که تو و امید ابراهیمی بهطور همزمان نمیتوانید در ترکیب قرار بگیرید؟
این سؤالی است که سرمربی ما باید پاسخ آن را بدهد. این برمیگردد به سلیقه مربی و ما بهعنوان بازیکن باید از تصمیمات او پیروی کنیم. سیستم بازی ما 2-3-5 است و امید هم یک خط جلوتر از پست اصلیاش بازی میکند. این صلاحدید سرمربی است و او تصمیم گرفته با توجه به سیستم بازی یوپن از ما همزمان استفاده نکند. البته مقابل اندرلخت که من به زمین رفتم حدود 20 دقیقه کنار هم بودیم و فکر میکنم هماهنگی ما راضیکننده هم بود.
هدف یوپن در این فصل چیست؟
بعد از بردی که این هفته بهدست آوردیم، بقای یوپن در لیگ قطعی شد. البته هنوز دو بازی دیگر در لیگ داریم و بعد از آن بازیهای پلیآف برای حضور در لیگ اروپا آغاز میشود. در دو هفته آینده با دو تیم مدعی و صدر جدولی به نامهای میشلن و بروژ بازی داریم که هر دو برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا میجنگند. فعلاً که تمرکزمان روی این دو بازی است که بهترین نتایج را به دست بیاوریم. بعد وقفهای برای بازیهای ملی وجود دارد و سپس باید خود را آماده حضور در پلیآف کنیم. اگر بتوانیم سهمیه حضور در لیگ اروپا را کسب کنیم، اتفاق خوبی برایمان رقم خواهد خورد.
تو بخصوص در زمان مربیگری کارلوس کیروش یکی از بازیکنان کلیدی تیم ملی بودی و حتی در دو بازی اخیر یوپن و در دقایق اندکی که به بازی رفتهای تسلط خودت را در میانه میدان نشان دادهای. چرا نمودار فوتبال تو در این دو سال اخیر رو به پیشرفت نبود؟
هیچکس نمیتواند آینده را پیشبینی کند. زمانی که در ردینگ بودم بهعنوان بازیکن ثابت در ترکیب قرار میگرفتم اما مصدومیت باعث شد شش تا هشت ماه بازی نکنم. جام ملتهای آسیا را از دست دادم و بعد از آن نیاز داشتم فضای جدیدی را تجربه کنم تا اعتماد به نفس به بازیام برگردد. بازیکنی که در طول چند ماه دوبار مصدوم میشود و هشت ماه از فوتبال دور میماند، سخت است مثل روز اول به زمین برگردد. مگر اینکه یکی به او اطمینان کند و ترس را کنار بگذارد.
به همین دلیل یوپن را بهعنوان تیم جدیدت انتخاب کردی؟
بعد از جامجهانی 2018 یوپن مرا میخواست که آن زمان کلود ماکلهله سرمربیاش بود. مرتضی پورعلیگنجی به یوپن رفت و اتفاقاً او هم در جریان بود که این تیم بلژیکی مرا میخواهد. من در آن مقطع ترجیح دادم به انگلیس بروم و برای ردینگ در چمپیونشیپ بازی کنم اما مسئولان یوپن امسال دوباره به من پیشنهاد دادند. به آنها گفتم تازه مصدومیت من برطرف شده اما مرا درک کردند و با من قرارداد بستند. در ابتدا شرایط مناسب نبود و من اصلاً آمادگی بازی 90 دقیقهای را نداشتم اما چهار روز بعد از امضای قرارداد سرمربی از من مقابل استانداردلیژ استفاده کرد؛ آن هم بهعنوان بازیکن ثابت و در شرایطی که بههیچوجه آماده نبودم. در آن بازی شکست خوردیم و بعدها شرایط طوری پیش رفت که در لیگ برتر شانسی به من داده نشد. فقط در جام حذفی که به وقت اضافه کشیده شد و ما بازی را بردیم، 120 دقیقه در ترکیب یوپن قرار گرفتم. برای خیلی از بازیها، آنهایی که به تمرین ما میآمدند از من میپرسیدند با این شرایط بدنی چرا به تو فرصت حضور در زمین نمیدهند.
تو چه جوابی به آنها میدادی؟
من بهعنوان بازیکن باید صبر میکردم تا فرصتی پیش بیاید و خودم را اثبات کنم. در این دو بازی اخیر، نظر سرمربی یوپن نسبت به بازی من مثبت بود و فکر میکنم گام بزرگی برداشتهام. من بعد از مصدومیت طولانی برگشتم و فکر میکنم کسی جز خودم نمیتوانست شرایط را درک کند. هر بازیکنی دوست دارد در یک باشگاه بزرگ و لیگی معتبر بازی کند. ما از خانواده و کشورمان دور هستیم اما برخی اوقات شرایط با همدیگر نمیخواند. بحث مقایسه نیست اما یک نمونه خارجی برای شما بگویم؛ گرت بیل مدتها برای رئال بازی نمیکرد و بحث جداییاش هم مطرح بود اما به یکباره برگشت و یک برگردان زد تا تیمش قهرمان شود. این وضعیت برای همه فوتبالیستها هست اما ما جز اینکه تلاش کنیم، راه دیگری نداریم. دیدید که علیرضا جهانبخش هم مدتها تلاش کرد تا توانست نظر گراهان پاتر را عوض کند و در نهایت هم گلهای زیبایی به ثمر رساند تا جایگاهش در برایتون تثبیت شود.
درست است زمانی که در ردینگ بازی میکردی بعد از درخشش در چند دیدار از لیدزیونایتد پیشنهاد دریافت کردی؟
صحبتهایی شده بود اما مصدومیت بدموقع باعث شد شرایط پیچیده شود. دیگر کسی ریسک نمیکرد روی بازیکنی که هشت ماه مصدوم است سرمایهگذاری کند. یک مقدار سخت بود بازیکن مصدوم را بیاورند و در یک لیگ سخت و پرفشار پای او بمانند. به همین خاطر لیگ بلژیک را انتخاب کردم تا اعتماد به نفس پیدا کنم. دوباره امیدوارم بتوانم به لیگهای بهتر بروم و دوباره به همان بازیکنی تبدیل شوم که انتظارش را دارم.
بعد از انتخاب مارک ویلموتس و در شرایطی که تازه از آسیبدیدگی رها شده بودی، برای بازی مقابل سوریه و کرهجنوبی به اردوی تیم ملی دعوت شدی و بعد از آن دیگر خبری از تو نشد. میگویی چه اتفاقی افتاد که از تیم ملی دور شدی و اثری از نام تو در لیستهای ویلموتس نبود؟
اتفاق خاصی نیفتاد و صلاحدید ویلموتس بود. ایشان میدانست و مسئولان هم به او توضیح دادند که من بهتازگی مصدوم بوده و تازه به زمین برگشتهام. اتفاقاً خودش هم با من حرف زد و گفت با توجه به اینکه مصدوم بودی، نمیخواهم روی تو فشار بیاورم. ویلموتس گفت به همین خاطر تو را بهعنوان بازیکن تعویضی به زمین میفرستم تا از نظر بدنی کمکم آماده شوی. جلوی سوریه و کرهجنوبی بازی کردم اما بعد از آن درگیر انتخاب تیم در فصل نقلوانتقالات بودم. در همان تاریخ بازیهای ملی هم برگزار میشد و برای ویلموتس مهم بود که بازیکن در باشگاهش بازی کند. برای ویلموتس فرقی نمیکرد که بازیکن در کدام لیگ حضور دارد، مهمترین مسأله برای او حضور در ترکیب بود. هم من و هم علیرضا جهانبخش به یکباره از لیست کنار گذاشته شدیم. من حرف خاصی نمیتوانم بزنم، چون ویلموتس سرمربی تیم ملی بود و باید به او احترام بگذارم. بهعنوان نمونه ما دوره قبل با تیم ملی خیلی راحت راهی جامجهانی شدیم اما حفظ این روند سخت بود چون داشتههای خود را در کادر فنی از دست دادیم و حالا باید با استرس بازیها را ادامه بدهیم. البته تیم ملی نتایجی گرفته و اتفاقهایی افتاده که صحبت در موردش اصلاً مهم نیست. باید بیشتر به آینده فکر کنیم و اینکه با همدلی و کمک مسئولان بتوانیم دوباره به اهدافمان برسیم.
زمان مربیگری کارلوس کیروش اما شکل دیگری از برخورد با بازیکنان مصدوم را میدیدیم. بهعنوان نمونه یادم هست مرتضی پورعلیگنجی با عصا هم در لیست حضور داشت و به تمرین میآمد تا زیر نظر پزشکان مداوا کند. این یک دلگرمی برای بازیکنان تیم ملی بود که همیشه تلاش میکردند تیم ملی به موفقیت برسد. زمان ویلموتس اما از این خبرها نبود. درباره این موضوع کمی توضیح بده.
این برمیگردد به توانایی، تجربه و سطح فکری یک مربی که چطور به بازیکنان انگیزه بدهد. نتیجهاش هم میشد بازگشت پرانگیزه همان بازیکنان مصدوم و اینکه تمام تلاشش را انجام میداد تا پاسخ لطف مربی را بدهد. زمان کیروش اگر بازیکنی بازی هم نمیکرد، دلش با تیم ملی بود و از روی نیمکت هم برای همپستیاش خوشحال میشد. سطح مدیریتی و فکری کیروش اینگونه بود و شاید یکی از دلایل اعتماد و اعتقاد بازیکنان به او هم این موضوع بود. من حتی میتوانم در این مورد مثال هم بزنم. دوره کیروش بودند بازیکنانی که تیم نداشتند و در هیچ باشگاهی بازی نمیکردند اما او به آنها اعتقاد داشت ...
روزنامه ایران